Hallo allemaal,
Was ik toch bijna van het forum verdwenen, maar toch niet helemaal....
Aangekomen in Orbost op 20 september en sindsdien zo druk geweest met settelen en de boel verkennen dat er van forum episteltjes nog niets gekomen is. Bij deze dan.
We horen erbij, HOERA!!!! We hebben het gedaan, we zijn goed aangekomen en we willen hier nooit meer weg!
Orbost is een aller vriendelijkst klein stadje, prachtig gelegen midden tussen de weilanden, de natuurparken, bij de Snowy river, met ook meren, 90 miles kust en skipistes in de buurt, het is gewoon allemaal waar wat ons is verteld, we hebben het met eigen ogen gezien.
Onze ontvangst was erg warm en hartelijk, heel veel mensen wisten van onze komst en iedereen deed zijn best om ons zo goed mogelijk door de eerste paar weken heen te slepen. Toen ons huis eenmaal een beetje was ingericht, onze bagage was aangekomen en onze nieuwe auto (jawel, een Toyota Landcruiser, toe maar) en fietsen met kinderkarretje erachter waren aangeschaft zijn we begonnen met de omgeving te verkennen. Ieder weekend is een kleine vakantie, vol met nieuwe avontuurtjes, picknicks, strandfestijn, kamperen of gezellige Aussie barbecue.
De anonimiteit van de grote stad is hier ver te zoeken, je komt overal bekenden tegen en we zijn zelf ook al min of meer een bekend gezicht in de stad, niet in de laatste plaats omdat we al een paar keer in de krant hebben gestaan. Ze zijn hier erg blij met een nieuwe arts, gezien het chronische artsentekort op het platteland, dus bij onze komt werd uitgebreid stilgestaan.
De meiden gaan naar de family daycare centre en leren daar in een rap tempo engels te verstaan. Thuis praten we lekker nederlands, maar soms gooit de oudste er een engels woordje tussendoor, dus het gaat de goede kant op. De vrijheid die de kinderen hier genieten is fantastisch, we hebben een ruime tuin en grote overdekte porch dus meestal zijn ze buiten te vinden.
Franky is bezig met allerlei doe het zelf klussen en vrijwilligerswerk in de stad, en zinspeelt in gedachten op het opzetten van een indonesisch restaurantje alhier. Wie weet gaat dat wel eens lukken.
Mijn baan is erg leuk, leuke collega's, lekker relaxed, altijd tijd voor een praatje, en vooral hele beleefde patienten. Ongelofelijk hoe mijn medisch oordeel altijd zonder slag of stoot wordt geaccepteerd. Dat was in Amsterdam toch heel anders, daar wisten patienten het vaak veel beter dan de dokter.
Het is onverstelbaar hoe weinig medische zorg er voorhanden is in sommige delen van Australie. Ik heb patienten die 1 1/2 uur hebben moeten reizen om bij de praktijk te komen, via een verschrikkelijke slingerweg. Ze hebben geen tv of radio-ontvangst (behalve per satelliet), zijn voor water afhankelijk van hun watertank, hebben een klein kruideniertje voor alle boodschappen en krijgen maar 3 keer per week post. Het is er misschien niet zanderig, maar verder zo dun bevolkt dat het naar mijn smaak wel voor outback doorgaat. Toch een stukje outback dus in Victoria.
Okee, tot zover een update.
Geinteresseerde forumleden, kom vooral even langs om een kijkje te nemen, het is 'slechts'5 uurtjes rijden van Melbourne.
Groetjes,
Sybille