Quarantine kat en hond

Rudi was eigenlijk een ongelooflijk lieve bull terrier (ze zijn niet van de gemakkelijkste) tot hij twee jaar was. Hij was lief tegen iedereen, ook mensen op straat. Als ze op straat iets tegen hem zegden, dan ging hij al tegen hun aan zitten en liggen, kwispelend, helemaal niet bang of zo, gewoon zodat ze hem zouden wrijven en knuffelen. We zijn toen op een bepaald moment een weekendje weg geweest en hebben Rudi in een hondenpension ondergebracht, waarvan we al veel goeie dingen gehoord hadden van vrienden en familie. De honden zaten overdag in een stukje wei, elk apart, en werden 's avonds aan de lijn naar hun binnenverblijf gebracht. Tien we terugkwamen was onze Rudi niet meer de lieve schat die we daarvoor kenden. Ik weet niet wat er daar gebeurd is, (volgens de uitbater niks) maar het leek alsof hij zijn blind vertrouwen in de mens (vooral vreemden dan) kwijt was. Hebben ze hem pijn gedaan? Dat denk ik niet, een bull terrier doe je niet zomaar pijn. Ik denk dat hij zich moet opengesteld hebben naar die mensen en dat die dan keer op keer zijn vertrouwen hebben beschaamd of zo, door te trekken, boos te zijn, ik weet het niet. In ieder geval, sinds dan is hij met de mensen die hij kent nog steeds dezelfde: lief, een echte knuffel en goed luisterend. Maar vreemden, die vertrouwt hij niet meer. Met hem op straat wandelen is dus constant ervoor zorgen dat de mensen niet te dicht langs hem lopen en een terrasje doen met hem erbij kan dus helemaal niet meer, want hij zou happen. Als wij nieuwe mensen leren kennen, dan gaat hij de eerste paar keer dat ze bij ons in huis zijn in zijn bench, die bij ons staat en pas na een paar keer laat ik hem met hen los. Hij kent ze dan, hun geluid, geur en gedraging. Dan is hij weer de echte Rudi: lief, steeds willen knuffelen. Maar zijn blind vertrouwen is hij kwijt. We hebben hem sinds dan nog een keer op pension gedaan, na maanden hem te laten wennen aan die uitbaters en de omgeving, maar na een paar dagen moest mijn vader hem gaan halen omdat hij aggressief werd naar de uitbater. Zijn het de honden rond hem die hem bang maken? Ik weet het niet. Hij loop vaak los met andere honden en is sinds die bewuste vakantie ook ten opzichte van hen veranderd: hij houdt zich afzijdig en speelt liever alleen. Hij is niet echt aggressied naar hen maar mengt zich ook niet echt.
Het is een moeilijke situatie en weet dus echt niet of we het zouden wagen hem mee te nemen.
 
Ook mijn hond zal meegaan. Perth is de bestemming . Als ik aan de reis denk die hij zal moeten maken dan krijg ik al een knoop in mijn maag . Mijn kooikerhondje is een dominant/ gevoelig beestje, dus ideaal is het zeker niet. Ik heb er ook aan gedacht om hem achter te laten. Genoeg familie die hem graag overneemt, maar uiteindelijk toch besloten om hem mee te nemen omdat ik voor hem zijn steun en toeverlaat ben, het is bovendien een werkhondje, en ik denk niet dat mijn familie hem de broodnodige training zal kunnen bieden. Verder is hij bij een juiste aanpak probleemloos. Een harde aanpak zou hem in een mum van tijd echter angstagressief maken.

Hopelijk zal de reis niet te stressvol zijn. Het ligt in de bedoeling hem eerst te sturen en dan zelf na enkele dagen na te reizen. Ik ga in januari nog kijken bij het quarantaine station, de planning is om in juni / juli 2006 te emigreren.
Over het al dan niet bezoeken tijdens quarantaine zullen verschillende meningen zijn . Ik zelf zal hem proberen dagelijks te bezoeken, zodat ik zijn gedrag in de peiling kan houden, en hem bovendien voldoende beweging en hersenactiviteit kan geven.  Op zich heb ik over het quarantaine pension een positief gevoel. 

Van een nederlandse die een echte probleemhond naar Melbourne mee heeft genomen, heb ik begrepen dat zelfs in haar geval (asiel hond met mishandeling als achtergrond) de keuze om de hond mee te nemen een goede was. Deze hond had een moeilijke maand zelfs al was het personeel heel begripvol en hadden zij geprobeerd de hond zoveel mogelijk te begeleiden. De hond had zich na deze maand weer perfect aangepast, zonder  verdere problemen.
 
je ziet wel vaker dat verandering van omgeving/ baas goed is voor de hond. Sara als je echt een probleem hebt met Rudi, of dat je graag zou zien dat zijn gedrag zou veranderen is het misschien een idee om eens langs te komen (ik bij jou) om aan Rudi zijn gedrag te werken. Vaak is het niet alleen een ervaring die de hond heeft op gedaan, maar (hoe vervelend het ook klinkt) ook is vaak de baas degene die (vaak onbewust) bepaald gedrag van de hond gestimuleerd heeft. Laat het me maar weten. Ik denk dat er wel wat aan gedaan kan worden, maar dan moet ik eerst de hond geobserveerd hebben.

groetjes pascale
 
Ook wij willen onze hond meenemen. De eerste vaccinaties en bloedtesten heeft hij al gehad. Maar ik lees op de site van Australian Goverment (information sheet 4) dat er een veterinary Certifates A and B nodig zijn (oa  :roll:) Wie kan er zo een link tevoorschijn toveren waar ik die certificates kan vinden.. heb me al suf  :crazy: :crazy:gezocht. Groetjes, Jane = Jeanine
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top