hoihoi
Het is geen kommer en kwel verhaal, maar volgens mij gewoon realistisch. Het komt me ook niet onbekend voor ;-).
Je woont nog niet echt ergens, hebt nog geen baan, en geen lokale vrienden, dus eigenlijk hoor je gevoelsmatig nog niet echt ergens thuis. Als je aan het reizen bent dan is dat normaal, dus dan is dat ook ok. Zowiezo is reizen leuk want er hoeft niks: wat er lukt is mooi meegenomen en lukt het niet, dan is het ook goed. Maar als je ergens bent waar je weet dat je gaat blijven, en waar je verplichtingen hebt (vooral financiele....) dan is dat heel anders.
Ik denk dat het wel goed komt. Als je eenmaal een baan hebt, en/of wat regelmaat, dan wordt het al beter. En je komt ook echt nog plekken tegen die leuk en niet te duur zijn om te wonen en dan wordt het allemaal wat meer normaal. Alsje een eigen plekje hebt waarvan je weet dat je er een tijd gaat blijven, dan kun je je misschien ook gevoelsmatig makkelijker binden met die plek. En echt, er zijn voor jullie ook betaalbare woningen hoor. We hebben zelf een keer vijf maanden vanaf een miniappartement op een zolder boven mijn werk (!) een woning gezocht en alles was onbetaalbaar. Uiteindelijk hebben we 20 km verderop een betaalbaar en fijn huis gevonden. Geef jezelf de tijd en geef niet op!
Grote kans dat het allemaal prima komt. Het kost alleen even wat meer tijd dan je verwacht had.
In de tussentijd net doen alsof je op vakantie bent?
maak je geen zorgen. Als ik het zo lees, dan zijn jullie op de goede weg!
sterkte
