Terug naar Nederland

[Wilsil]

Wauw, echt!? Hoe weten zij dan dat je verhuisd bent? Je hoeft je toch helemaal nergens te registreren? Of sturen ze dat gewoon automatisch naar ieder huis dat nieuwe inwoners krijgt? Dan zouden ze hier nogal hun werk hebben .... Sinds we hier wonen heeft al zeker de helft van de huizen in de straat min. 1x nieuwe inwoners gehad .... Het zal ook wel schelen als je ergens in een klein dorpje terecht komt waar iedereen iedereen kent.

Op het moment van settlement betaal je een gedeelte van de resterende council fee.
En door de settlemet weten ze precies wie waar woont, in ieder geval wie het huis gekocht heeft want de title is op jouw naam gezet.
Dus ook al registreer je je zelf niet zoals dat in NL of BE gaat, je bent geregistreerd.

 

[Lamarck]

Op het moment van settlement betaal je een gedeelte van de resterende council fee.
En door de settlemet weten ze precies wie waar woont, in ieder geval wie het huis gekocht heeft want de title is op jouw naam gezet.
Dus ook al registreer je je zelf niet zoals dat in NL of BE gaat, je bent geregistreerd.

geldt dat alleen als je een huis koopt, of ook als je huurt?

 

[Wilsil]

Er is geen settlement als je huurt, alleen als je koopt.
De verhuurder betaalt de jaarlijkse council fees, dus weten ze niet wie er in het huis woont.

 

[Jerden]

aha, nu is het me duidelijk. Heeft dus niet meteen met je woonplaats te maken (al zullen daar ook nog wel verschillen in zitten) maar gewoon of je eigenaar of huurder bent. Als huurder weten ze je niet te vinden en krijg je dus die info niet, tenzij je er zelf naar op zoek gaat ....

 

[Katjavdl]

Inderdaad als huurder ben je "vogelvrij". Zo ondervonden wij hoe moeilijk het was voor Max om te bewijzen dat hij niet al getrouwd was in de tijd dat hij in Oz zat. Wij moesten een formulier overleggen waaruit bleek dat hij ongehuwd was, dit om als Nederlander met een Nederlands paspoort te trouwen in Nederland met een Nederlandse met Nederlands paspoort, omdat hij was uitgeschreven in Nederland.
Dus moesten ze wel even op zoek in de archieven in NSW, appostille stempel erop, om vervolgens door het consulaat een officieel document op te laten stellen. Dat was even wat zeg.

 

[skippie]

En ik ben toch wel een beetje tot de vaststelling gekomen dat je om echt succesvol te kunnen emigreren bereid moet zijn om je roots door te hakken en je volledig op je nieuwe thuisland te richten. ......
Dat is wat ik bedoel met de bereidheid om je verleden achter te laten en je roots door te hakken. Als je dat niet kan of wil, zal je altijd met die verscheurdheid blijven zitten vrees ik ....

Wat kun jij dingen toch mooi en goed verwoorden Denise! Dit is echt zo, je roots moeten door hakken. Ik besefte dat echt niet toen ik afscheid nam, bijna 4 jaar geleden....ik had echt gedacht dat het internet en telefoon het best kon oplossen/vervangen, en ik voelde het ook niet zo als een definitief afscheid want "ach we gaan mekaar toch nog wel zien hoor!" Maar 1 vakantie naar NL om het 1,5 jaar maakt het toch niet goed vind ik....je blijft toch een beetje als toeschouwer achter de lijn toe kijken naar het leven van je dierbaren, je bent er niet echt helemaal bij. En das best wel moeilijk ja....

Mijn beste vriendinnen ken ik allemaal van voor mijn 30ste. Daarna waren het enkel nog kennissen. Ik denk hoe ouder je bent hoe moeilijker het is om echt supergoed bevriend met iemand te geraken. Enfin, dat is in ieder geval mijn ervaring ....

Dat zal voor iedereen anders zijn denk ik maar ik ervaar dat toch ook wel zo. Toen we nog in NL woonde en bezig waren met het visum veegde ik dit ook van de baan hoor, want ik had toch echt nog wel vrienden gemaakt na mijn 30ste, en wij zijn spontaan genoeg dus ach nee dat wordt echt geen probleem in Australie! Tja, roze bril syndroom? We hebben hier echt wel wat leuke mensen leren kennen, zeker! Maar je oude vrienden die je al zoooo lang kent kunnen moeilijk vervangen worden en ik denk ook dat je hier eerder wat lossere vriendschappen hebt dan de vaste oude groep vrienden die je al vanaf jonge leefttijd kent.....Het is ook erg fijn als iemand je door en door kent! En dat duurt natuurlijk een tijdje, dus je moet wel een lange adem hebben.

 

[Kathleen]

Ik weet niet of je perse je roots moet 'doorhakken'. Dat kan toch niet? Dat is toch een essentieel deel van je wezen? Het is toch een soort rouwproces waar je als migrant doorheen moet. Maar je kunt onmogelijk je afkomst verloochenen. Je kunt er wel voor kiezen dat te omarmen en te accepteren dat je in een ander land woont en dat uiteindelijk ook te omarmen. Ik denk dat de sleutel (een van de velen!) is om te stoppen met vergelijken. Dat vergelijken voegt niets toe en heeft geen zin, het is eigenlijk alsmaar zout in de emigratiewond smeren en staat in de weg van het omarmen van je 'nieuwe' thuis. Maar dat is heel makkelijk gezegd in 1 zin...

Het is wetenschappelijk bewezen dat je brein je lijf beïnvloed en dat je gedachten je brein (letterlijk! Korte samenvatting: ze hebben aangetoond dat het brein letterlijk groeit en verandert in bepaalde gebieden met bepaalde denk oefeningen... amazing!) vormen. Ik ben hard aan het oefenen met positief denken... misschien dat het helpt

 

[Jerden]

Nou, bereid zijn de band met je familie en geboorteland minder te laten worden en daar niet aan vast willen blijven hangen is in mijn ogen iets heel anders dan je afkomst verloochenen. Waar ik het wel mee eens ben is dat je gedachten ontzettend belangrijk zijn. Ik heb pas kunnen aanvaarden om terug te gaan naar België toen ik mezelf verplichtte om op een andere manier te gaan denken, en ik sta er zelf nog altijd verbaasd over hoeveel verschil dat gemaakt heeft.
Wat vergelijken betreft: ik denk dat je dat automatisch doet. Als je met iets nieuws geconfronteerd wordt ga je dat automatisch toetsen aan wat je al kent, aan wat vertrouwd is. En ik denk dat deze vorm van vergelijken ook nuttig is, zolang het gewoon een observatie is, zo van: hé, het kan ook op die manier, zo had ik het nooit bekeken. Wanneer je echter voortdurend het tegenover elkaar gaat afwegen, heel zwart-wit gaat denken, zoals dat is hier goed en daar slecht en omgekeerd, dan staat het wel een succesvolle emigratie in de weg. Maar dat heeft eerder met zwart-wit denken te maken dan met vergelijken in mijn ogen....

 

[Lamarck]

Jerden, helemaal mee eens! Je neemt jezelf en je achtergrond mee, en je bent nou eenmaal ergens anders geboren. Het helpt als je afstand kunt nemen van je gewoontes en verwachtingen en ja, deels ook je contacten en familie, maar je hoeft echt niet weg te lopen van wie je bent.
Zwart-wit denken, of op de roze wolk zitten, dat is wat het het lastigste maakt. Het is misschien je droom, maar het is best handig om ook een beetje nuchter en realistisch om te gaan met je dromen!

 

[Kathleen]

Ik denk dat we grofweg hetzelfde bedoelen... Bij doorhakken van roots kreeg ik een ander beeld, volledig vanuit mezelf geredeneerd (guilty!!). Ik hoop dat het zwart-wit zijn meevalt, anders ben ik flink de pineut Ik weet wel dat je een aantal knop om moet (willen) zetten en dat is voor sommigen makkelijker dan anderen. Ik vind het allemaal zwaar gecompliceerd. En om redenen die jij kent, hang ik op dit moment naar de andere kant. Bewijst eens te meer dat het maar is zoals je er tegenaan kijkt, toch?!

 

[Jerden]

Absoluut mee eens dat het ontzettend gecompliceerd is .... En de knop in je hoofd omzetten is zo belangrijk bij dit alles .... Sterkte!