Palmtrees
Member
Oei, weet haast niet waar te beginnen want het voelt alsof dit proces niet bijna 3 maar 10 jaar geduurd heeft haha. Voor de mensen die mijn andere draadje (van een hele tijd terug) niet gelezen hebben, hier een korte samenvatting.
In 2018 kwamen mijn vriend en ik terug in Nederland na een reis van 1,5 jaar. Na acht maanden in Azië en tien maanden in Australië en Nieuw-Zeeland dachten we “Zo, dat is afgetikt, nu gaan we ‘normaal’ doen en ‘settelen’…”. Boy, did that not happen.
Na een maand of drie in NL voelde alles alweer héél gewoon. Maar we vonden wel dat we het leven hier wel een serieuze kans moesten geven voordat er weer wilde plannen op tafel kwamen. En zo geschiedde: we zochten allebei een leuke baan binnen ons vakgebied (fysiotherapie en event management) en hadden na een paar maanden rondscharrelen weer een eigen huurhuis. Toch gingen de kriebels niet weg en zo besloten we eind 2019 een consult bij Visa4You in te plannen om te kijken wat de mogelijkheden waren voor een Australisch werkvisum.
In eerste instantie leek een 491 visum een goede optie via het fysio pad. Toch bleek het diploma van mijn vriend niet gemakkelijk erkend te worden waardoor registratie bij de AHPRA (een soort big registratie) niet mogelijk was. We hadden nog wel de kans om het opnieuw (en opnieuw en opnieuw….) te proberen, maar de feedback die we terugkregen op zijn aangeleverde documenten (volledige studie handleidingen, cijferlijsten en nog veel meer) beloofde weinig goeds én voor iedere keer aanleveren mocht uiteraard een fors bedrag overgemaakt worden. We hadden er weinig vertrouwen in. Wel hoorden we direct dat er nog een andere manier om de registratie te verkrijgen; door een theorie toets en drie praktijk toetsen te maken. De theorie toets kan remote, de rest uiteraard niet. Zodra de theorie toets behaald is mag je olv een senior fysio direct aan de slag in Australië. Dit bood nieuwe mogelijkheden…
Het slechte nieuws van de APHRA moest even bezinken, maar toen besloten we dat Australië toch nog steeds de enige plek was (en is) waar we de komende jaren -en mogelijk langer- wilden zijn. Een andere weg was er dus, maar we moesten het land natuurlijk wel in zien te komen. Heen en weer vliegen voor de praktijk toetsen vonden we een te duur grapje en leek bovendien door COVID geen optie. Toen ontstond bij mij langzaam het idee om te gaan doorstuderen. Sinds COVID heb ik mijn baan in de evenementen sector verruild voor een baan bij een naschools programma voor kinderen. Heel leuk en opzich prima op mijn plek, maar niet perse wat ik mezelf de rest van mijn leven zie doen. Een master leek me een mooie mogelijkheid om weer een beetje mijn richting te vinden in de evenementen industrie, en bovendien een goede manier om het Australische werkveld te leren kennen. Toch weer even in komen qua taal, werk cultuur etc. Dus in december 2021 heb ik me aangemeld bij een universiteit aan de Gold Coast en na wekenlang dagelijks checken (hehe) deze week het goede nieuws gekregen dat ik geaccepteerd ben! En dit plan gaat snel gebeuren, het trimester start begin juli!
Waarom daar? Sydney en Perth waren plekken waar we eerder gewoond en gewerkt hebben. De beach suburbs in Sydney spraken ons toen qua sfeer verreweg het meeste aan, maar verder vinden we het leven in de stad veel lijken op ons leven nu in Amsterdam. Aan de Gold Coast zijn we nog niet geweest, maar we denken dat het goed aansluit bij wat we zoeken: dichtbij het strand, rustige suburbs, maar wel met de mogelijkheid van een stad met een groot aanbod aan winkels/horeca/drukte in de buurt. Bovendien lijken er voor ons beiden voldoende mogelijkheden op werk gebied.
Het visum geeft ons de mogelijkheid om uit te testen of we inderdaad langer willen blijven. 2 jaar studenten visum + 2 jaar post graduate visum. Als we inderdaad willen blijven zal dat qua visum een flinke uitdaging worden, maar dat zien we dan wel weer.
De komende weken gaan we ons voorbereiden op deze leuke maar ook spannende tijd en zullen we vast nog met vragen zitten of dingen delen. Voor nu vooral SUPER excited!
Fijne dag allemaal en tot de volgende update!
In 2018 kwamen mijn vriend en ik terug in Nederland na een reis van 1,5 jaar. Na acht maanden in Azië en tien maanden in Australië en Nieuw-Zeeland dachten we “Zo, dat is afgetikt, nu gaan we ‘normaal’ doen en ‘settelen’…”. Boy, did that not happen.
Na een maand of drie in NL voelde alles alweer héél gewoon. Maar we vonden wel dat we het leven hier wel een serieuze kans moesten geven voordat er weer wilde plannen op tafel kwamen. En zo geschiedde: we zochten allebei een leuke baan binnen ons vakgebied (fysiotherapie en event management) en hadden na een paar maanden rondscharrelen weer een eigen huurhuis. Toch gingen de kriebels niet weg en zo besloten we eind 2019 een consult bij Visa4You in te plannen om te kijken wat de mogelijkheden waren voor een Australisch werkvisum.
In eerste instantie leek een 491 visum een goede optie via het fysio pad. Toch bleek het diploma van mijn vriend niet gemakkelijk erkend te worden waardoor registratie bij de AHPRA (een soort big registratie) niet mogelijk was. We hadden nog wel de kans om het opnieuw (en opnieuw en opnieuw….) te proberen, maar de feedback die we terugkregen op zijn aangeleverde documenten (volledige studie handleidingen, cijferlijsten en nog veel meer) beloofde weinig goeds én voor iedere keer aanleveren mocht uiteraard een fors bedrag overgemaakt worden. We hadden er weinig vertrouwen in. Wel hoorden we direct dat er nog een andere manier om de registratie te verkrijgen; door een theorie toets en drie praktijk toetsen te maken. De theorie toets kan remote, de rest uiteraard niet. Zodra de theorie toets behaald is mag je olv een senior fysio direct aan de slag in Australië. Dit bood nieuwe mogelijkheden…
Het slechte nieuws van de APHRA moest even bezinken, maar toen besloten we dat Australië toch nog steeds de enige plek was (en is) waar we de komende jaren -en mogelijk langer- wilden zijn. Een andere weg was er dus, maar we moesten het land natuurlijk wel in zien te komen. Heen en weer vliegen voor de praktijk toetsen vonden we een te duur grapje en leek bovendien door COVID geen optie. Toen ontstond bij mij langzaam het idee om te gaan doorstuderen. Sinds COVID heb ik mijn baan in de evenementen sector verruild voor een baan bij een naschools programma voor kinderen. Heel leuk en opzich prima op mijn plek, maar niet perse wat ik mezelf de rest van mijn leven zie doen. Een master leek me een mooie mogelijkheid om weer een beetje mijn richting te vinden in de evenementen industrie, en bovendien een goede manier om het Australische werkveld te leren kennen. Toch weer even in komen qua taal, werk cultuur etc. Dus in december 2021 heb ik me aangemeld bij een universiteit aan de Gold Coast en na wekenlang dagelijks checken (hehe) deze week het goede nieuws gekregen dat ik geaccepteerd ben! En dit plan gaat snel gebeuren, het trimester start begin juli!
Waarom daar? Sydney en Perth waren plekken waar we eerder gewoond en gewerkt hebben. De beach suburbs in Sydney spraken ons toen qua sfeer verreweg het meeste aan, maar verder vinden we het leven in de stad veel lijken op ons leven nu in Amsterdam. Aan de Gold Coast zijn we nog niet geweest, maar we denken dat het goed aansluit bij wat we zoeken: dichtbij het strand, rustige suburbs, maar wel met de mogelijkheid van een stad met een groot aanbod aan winkels/horeca/drukte in de buurt. Bovendien lijken er voor ons beiden voldoende mogelijkheden op werk gebied.
Het visum geeft ons de mogelijkheid om uit te testen of we inderdaad langer willen blijven. 2 jaar studenten visum + 2 jaar post graduate visum. Als we inderdaad willen blijven zal dat qua visum een flinke uitdaging worden, maar dat zien we dan wel weer.
De komende weken gaan we ons voorbereiden op deze leuke maar ook spannende tijd en zullen we vast nog met vragen zitten of dingen delen. Voor nu vooral SUPER excited!
Fijne dag allemaal en tot de volgende update!
