'Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg' werd al eerder aangehaald, en het is veel meer van toepassing op Australiërs en Kiwi's dan op Nederlanders.
Ik luister veel naar Australische praatprogramma's en ik kan niet anders zeggen dan dat dáár in ieder geval de tendens is dat iedereen welkom is, maar ga geen problemen maken. Aanpassen is the key. Echter, wat voor kleur er een probleem maakt, maakt misschien in principe niet uit, maar als het persistent één of twee bepaalde groepen zijn, dan geeft dat aan dat daar een probleem is, en dan is het een kwestie van de dingen noemen wat ze zijn om ze op te kunnen lossen. Daar is niets verkeerd of niets discriminerends aan. Ze kunnen moeilijk allemaal 'Groep Zonder Naam' heten
Voor zover als ik me kan herinneren heeft bijv. de Marokkaanse jeugd in Nederland het heel moeilijk gehad. Nederland heeft geprobeerd op allerlei vriendelijke manieren hen te steunen. Dat mag toch gezegd worden? Helaas impliceert het ook dat het inderdaad Marokkaanse jongeren waren die de bushokjes molden en nog steeds veel problemen hebben/veroorzaken. Daar is niets discriminerends aan (nou ja, zij naar Nederlanders toe, misschien).
Als je een groep niet bij de naam mag noemen, dan kan er ook niet naar een oplossing gezocht worden.
Fae, het is een goeie vraag hoe verder om te gaan met politieke of religieuze of ander soort discussies die met principes te maken hebben, die ik mezelf ook vaak stel. Hm... Misschien gewoon tussendoor níets doen. Iedereen heeft, voor zichzelf, gelijk. En vaak is het helemaal niet leuk bepaalde dingen te lezen, en hoffelijk discussiëren is een kunst. Mensen willen veranderen, ja, dat zou mooi zijn, maar als we dat állemaal konden, dan bleven we met ruwweg hetzelfde probleem zitten ;-). Feiten zijn feiten en kunnen verteld worden, maar zoals je al zegt; gevoelens laten zich wat minder makkelijk ombuigen. Maar toch, er zijn gelukkig ook een paar mensen op de wereld die andermans redenering in ieder geval 'on board' nemen en niet persé nee of ja hoeven te zeggen/voelen. Overigens is dát een plezierig trekje van de Australiërs (die ik ken dan...); er hoeft niemand persé omgeluld te worden en discussies worden met respect en humor gevoerd. Heerlijk!
Nou, fijne Kerst aan iedereen!
Ireen
Ik luister veel naar Australische praatprogramma's en ik kan niet anders zeggen dan dat dáár in ieder geval de tendens is dat iedereen welkom is, maar ga geen problemen maken. Aanpassen is the key. Echter, wat voor kleur er een probleem maakt, maakt misschien in principe niet uit, maar als het persistent één of twee bepaalde groepen zijn, dan geeft dat aan dat daar een probleem is, en dan is het een kwestie van de dingen noemen wat ze zijn om ze op te kunnen lossen. Daar is niets verkeerd of niets discriminerends aan. Ze kunnen moeilijk allemaal 'Groep Zonder Naam' heten
Voor zover als ik me kan herinneren heeft bijv. de Marokkaanse jeugd in Nederland het heel moeilijk gehad. Nederland heeft geprobeerd op allerlei vriendelijke manieren hen te steunen. Dat mag toch gezegd worden? Helaas impliceert het ook dat het inderdaad Marokkaanse jongeren waren die de bushokjes molden en nog steeds veel problemen hebben/veroorzaken. Daar is niets discriminerends aan (nou ja, zij naar Nederlanders toe, misschien).
Als je een groep niet bij de naam mag noemen, dan kan er ook niet naar een oplossing gezocht worden.
Fae, het is een goeie vraag hoe verder om te gaan met politieke of religieuze of ander soort discussies die met principes te maken hebben, die ik mezelf ook vaak stel. Hm... Misschien gewoon tussendoor níets doen. Iedereen heeft, voor zichzelf, gelijk. En vaak is het helemaal niet leuk bepaalde dingen te lezen, en hoffelijk discussiëren is een kunst. Mensen willen veranderen, ja, dat zou mooi zijn, maar als we dat állemaal konden, dan bleven we met ruwweg hetzelfde probleem zitten ;-). Feiten zijn feiten en kunnen verteld worden, maar zoals je al zegt; gevoelens laten zich wat minder makkelijk ombuigen. Maar toch, er zijn gelukkig ook een paar mensen op de wereld die andermans redenering in ieder geval 'on board' nemen en niet persé nee of ja hoeven te zeggen/voelen. Overigens is dát een plezierig trekje van de Australiërs (die ik ken dan...); er hoeft niemand persé omgeluld te worden en discussies worden met respect en humor gevoerd. Heerlijk!
Nou, fijne Kerst aan iedereen!
Ireen
