Hallo Allemaal,
Goed nieuws: Quarantaine overleefd en zelfs na 16 dagen nog steeds Corona-negatief!
We hadden ons al enigszins voorbereid op 2 weken isolatie, vooral na de lockdown/avondklok de afgelopen maanden in Nederland. We gingen allebei heel optimistisch de kamer in. Toen de deur eenmaal dicht getrokken werd door de gespierde Australische soldaat, waren we oververmoeid van de reis om te beseffen wat het eigenlijk betekende. Het was een 5* hotel vlakbij Sydney Central Station.
De eerste paar dagen waren we vooral veel aan het slapen op de raarste tijden. Het heeft nog zeker 10 dagen geduurd om ons aan te passen aan de lokale tijd. We hadden een extra computer scherm meegenomen en mijn vriend had zijn kantoor ingericht op het bureautje - hij is gelijk aan de slag gegaan. Ik had het bed of de bankstel om mijn tijd door te brengen. Veel boeken gelezen, films/documentaires gekeken en yogalessen/pilates gevolgd. Ik heb ook nuttige dingen onderzocht, zoals auto's kopen, sim-kaart regelen, bank zaken enz. Tegen dag 3 kwamen de muren op me af en heb ik een fiets gehuurd! Dat gaf me enigszins een ritme om de dag mee te beginnen. Er zijn verschillende bedrijven die dit organiseren, en je kan verschillend apparatuur huren. Sommige zijn extreem duur (+400AUD voor 14 dagen!), een beetje rond googelen (zoals een echte Nederlander) dan zijn er bedrijven die normale prijzen hanteren.
Wat de dag opbreekte was de maaltijden: 3 x per dag kregen we eten in een papieren zak voor de deur gezet. Ze kookten divers, maar af en toe was het eten koud en vaak smaakloos. Bij iedere maaltijd kregen we pistoletjes, een "vruchtensapje", en vooral veel snoep. Soms kregen we verse groenten! Het hotel had 2 plastic borden, 2 setjes bestek en papieren bekers in de kamer klaar gezet. Afwassen deden we in de wasbak in de badkamer. Afval moesten we in plastic tassen 's avonds buiten de deur zetten, en zo is het cirkeltje rond. We konden ook heel makkelijk eten bestellen bij Woolies en met Uber Eats.
Op dag 2, 7 en 12 kregen we een neusswab. Ze gebruiken een dunner kwastje dan de Nederlandse wattenstaaf, en we zouden alleen te horen krijgen als we positief waren. Geen nieuws = goed nieuws! Op dag 16 moesten we zelf een PCR test organiseren, maar er zijn genoeg locaties in Sydney om dit te doen. Ook deze was negatief.
Dag 3, 5 en 8 waren voor mij het zwaarst. Ik beeldde me in dat ik de deur open zou trekken om naar buiten te rennen voor frisse lucht. We konden geen ramen open zetten, en met de ventilatie constant aan lag er binnen no-time overal een dikke laag stof. Er is psychologische hulp beschikbaar om te praten over isolatie.
Het hotel probeerde ons positief te houden en organiseerde trivia avonden en gaf ons leuke opdrachten. Met als hoofdprijs: een borrel pakket
Dat gaf ons wat om te doen en iets om naar uit te kijken.
Er zijn ook allerlei Facebook groepen waar je lid van kan worden om te praten over de ervaring, oplossingen, ... Er is zelfs een dagelijkse Zoom groep om toch nog menselijk contact te hebben. Ik was gelukkig samen met mijn vriend "opgesloten", en dat heeft ons allebei goed gedaan.
Op een gegeven moment raak je aan de isolatie gewend. Wat hielp was om in het algemeen niet bij stil te staan dat we in de kamer moesten blijven. Wat ook hielp is dat Sydney nu in een totale lockdown is - dus als we naar buiten keken zagen we niemand.
De dagen smolten samen en opeens was het dag 13! We kregen bezoek van het medische team, politie en Australian Defense Force, allemaal om ons te feliciteren dat we het zo goed hadden volgehouden! We kregen een oranje armband en maakte een afspraak wanneer we naar buiten mochten gaan. En we konden geen minuut eerder de kamer uit: 's avonds ingecheckt is ook 's avonds het hotel verlaten.
En dan sta je eindelijk buiten, moeten we alsnog binnen blijven in het appartement wat we voorlopig hebben gehuurd. Hier is wel meer bewegingsruimte en kunnen we buiten op het balkon een frisse neus halen.
Ondertussen hebben we wel al een aantal dingen gedaan in onze vrijheid - o.a. onze kat opgehaald! Hij herkende ons meteen! Wij dachten nog dat hij misschien boos zou zijn, maar we hebben hem nog nooit zo hard horen spinnen en hij wou maar niet losgelaten worden. Zo schattig! Hij is al helemaal gewend aan het appartement, eet en drinkt goed en rent achter de laserpointer aan.
Tot zo ver
Mochten er vragen zijn over hotel quarantaine, schroom niet om ze te stellen.
!
.
. De dagen kropen echt voorbij, maar goed gelukkig hoefden we er iig niet voor te betalen. Het was geen leuke ervaring.
