Privescholen zeggen zelf natuurlijk ook dat ze de leerlingen meer stimuleren en begeleiden. In hoeverre dat ook zo is kan ik niet beoordelen, want daar heb ik geen ervaring mee. In elk geval zijn er public schools die het beter doen dan sommige privescholen, wat de ATAR score betreft. Voor sommige betere public scholen moet je bovendien in een bepaald gebied wonen om te worden toegelaten. Er zijn mensen die daarvoor verhuizen. Al met al is het een heel gepuzzel.
Tsk.... doe maar alsof je dat niet weetgeen idee.... wie zijn jouw favoriete kinderen van anderen?
met die van ons gaat het prima. Ze hebben nog een week vakantie, daarna weer naar school. M wil wel, E is nog lang niet klaar met lui zijn. Opa en oma zijn er net een week, maar met de hitte hebben ze nog niet veel kunnen doen. Dus zij is veel meer bezig met opa en oma en plannen maken.
Als ze ons nog kunnen herinneren dan mag je ze de groetjes doen Zo niet, dan hoeft het niet!
ik: M, weet jij nog wie Zwerver en Hilde zijn?Tsk.... doe maar alsof je dat niet weet
Maar goed om te lezen dat het prima gaat! En ach, lui zijn is ook goed. Zou ik ook worden bij zoveel dagen 40+
ik: M, weet jij nog wie Zwerver en Hilde zijn?
M: ja!
ik: ze doen je de groetjes
M:
Leuk Ze staan echt op de lijst om als een van de eerste weer te zien als we in Australie zijn in 2015! Jullie ook natuurlijk
Het is ook een grote beslissing. Ik twijfelde ook wel eens en als je eenmaal gaat twijfelen...Uiteindelijk heb ik mijn eerste gevoel gevolgd en dat was dat het toch wel een mooie kans was om een geweldige ervaring op te doen. Ik heb er nooit een moment spijt van gehad, ondanks lastige en vermoeiende momenten met weer opkomende twijfels, ook hier in Australie. Bedenk dat je altijd weer op en neer kan voor een vakantie of 'spoedgevallen'. Wij houden daarvoor geld apart.
Ik zie net dat niemand hier nog een antwoord op gegeven heeft. Ja, ik mis de seizoenen wel eens. Vooral met Kerst in de zomer (moet ik nog steeds aan wennen en ik was eigenlijk wel blij dat het dit jaar regende zodat we gezellig binnen bij de kerstboom binnen konden zitten) en Pasen in de herfst (voor mijn gevoel net zo raar). Maar dat wordt ruimschoots goed gemaakt door de vele zonnige dagen en aangename temperaturen het hele jaar door. Er zijn meer dingen die ik hier mis, maar als ik nu weer terug zou gaan naar Nederland zouden er minstens net zo veel (misschien nog wel meer) dingen zijn die ik dan van Australie zou missen.
Nee Pascal, dat zou ik nooit zo kunnen zeggen. Daarvoor is het te ingrijpend. Wij zitten er nog niet, by the way, maar zitten op het laatste stoeltje van de wachtkamer voordat we binnen mogen.
Ik ben het met Mountains eens. Lees de nadelen van het emigreren en het wonen in Australië van Lamarck nog eens goed en ga goed bij jezelf na of dat belangrijk voor je is en of de voordelen opwegen tegen de nadelen. En vooral of je het ziet zitten om opnieuw te moeten beginnen, sociaal en financieel gezien. Wij waren binnen Nederland al een paar keer verhuisd en ook dan moet je iedere keer weer nieuwe sociale contacten maken en familie woonde toch al op afstand, dus ik zag daar niet tegenop. Bovendien had mijn man een goede baan aangeboden gekregen in Sydney, wat ook een gevoel van zekerheid gaf. Over het algemeen is het trouwens gemakkelijk om hier contact te maken, zeker met schoolgaande kinderen, en de mensen zijn vriendelijker en opener dan in Nederland, maar het kost gewoon tijd om weer echte vrienden te maken.
Er zijn hier wel meer dingen over geschreven. Zoek bijv even op 'wat te doen bij een dip'. En wat Lamarck al zei: de lastava's van mensen.
Veel is afhankelijk van je eigen verwachtingen. Als je hier nog nooit geweest bent, zou ik adviseren hier eerst op vakantie naar toe te komen. Vakantie is niet hetzelfde als hier wonen, werken, huur/hypotheek betalen e.d., maar geeft je wel een beetje een indruk.
Lees voor de rest de verhalen hier op het forum. Hou je wel voor ogen, dat sommigen superverhalen hebben: meteen een goede baan, mooi huis, zwembad, uitzicht op zee e.d.. Dat geldt uiteraard niet voor iedereen.
Dus lees de verhalen met de oerdegelijke Nederlandse of Belgische nuchterheid
Ik sluit me verder volledig bij Lamarck's verhaal aan.
De ervaringen - zoals ik ook van niet-Nederlandse/Belgische migranten hoor - is dat het een half jaar tot een jaar duurt om echt je draai te vinden, wat goede contacten op te doen e.d.. Ook qua werk kan het even duren voordat je wat hebt.
Voor mezelf mis ik eigenlijk de betonnen woningen van Nederland. Erg he?? Maar de degelijke bouw met goede isolatie, CV en het gevoel dat je de radio wat harder aan kunt zetten, zonder dat de buren meteen mee kunnen luisteren
Ikzelf zal nooit wennen aan Kerst in de zomer. Dat is simpel zat. Maar de druilerige Nederlandse dagen mis ik zeer zeker niet!
Ik woon zelf 400km bij Adelaide vandaan, dus voor mij een 'nadeel' is de afstand, maar dat is meteen ook wel weer fijn. Ik rij zoveel liever voor een weekend op en neer naar de stad, dan dat ik in NL van Zwolle naar Amsterdam reed. Qua stad vind ik Adelaide wel heel fijn en inderdaad, niet zo druk als bijv Melbourne of Sydney.
Vrienden opdoen ligt ook een beetje aan jezelf. Kost mij altijd wat meer moeite (gevoelsmatig). Ben misschien teveel een stugge noordeling? Maar er zijn diverse opties om onder de mensen te komen: verenigingen, vrijwilligerswerk, sport, kerk, etc.. Het voornaamste is: blijf niet thuis zitten. Als je in NL/Belgie bij een bep vereniging zat, probeer dat hier ook weer op te zoeken e.d..
En onthou: het kost tijd.
