Ooooooh, dit is een onderwerp waar ik niet over uitgepraat raak (kom ens langs nu he nog kan). Als je er geweest bent, ben je verliefd op het land en de mensen die er wonen.
Ik kan het niet anders omschrijven dan relaxed, helpfull, patience, maar (dikke uitroepteken) afspraken nakomen schijnt heen moeilijk te zijn. Die trent hebben we hedentendage ook in nederland, dus daar zit geen verschil in.
Nadat we de eeste keer in Ozzie zijn geweest kreeg ik (gek genoeg) heimwee naar Austaliië.
Tijdens een warme en zomerse dag, geloof het of niet, heb ik een tijdlang op de linkerweghelft gereden in de veronderstelling dat ik in Austalië was, raampje open, australische muziek aan, ziedaar het resultaat (gelukkig zonder ongelukken). Werkelijk, je moet er geweest zijn om echt verliefd te kunnen worden op het land. Het gevoel dat je krijgt als je er bent en als je weer terug bent in Nederland is niet te beschrijven. Mijn idee is dat als je er geweest bent, dan kan je het niet beschrijven, je moet het echt meemaken om er een goed oordeel over te kunnen vellen. Wij hebben gelukkig de mogelijkheid gekregen om die kant op te gaan en laten dat zeker niet aan onze neus voorbijgaan, maar je moet je voorsstellen hoe blij met de mededeling waren toen we het gewenste papiertjje in handen hadden. Het is weliswaar voor 3 jaar, maar dat gan ze ons zeker niet afnemen.
Verliefd op Australië wprden kan je alleen als je er geweest bent en ik raadt echt iedereen (die naar Australië wil gaan, al is het maar voor een jaar) aan die kant op te gaan en de sfeer te proeven. Het zal je absoluut niet tegenvallen (dat bestaat niet)