Wie haakt af?

Ingepinge

Ingepinge

New Member
We hebben zojuist Rob van Move2Australië aangesproken (gemaild dus) voor een kansbeoordeling en verwachten hier natuuuuuurlijk heel veel van :wink:.
We lezen heel veel 'Als je er voor gaat, dan lukt het zeker!' en we trekken ons hier serieus aan op.
We willen echt, kost wat kost, binnen dit en 5 jaar permanent  :? in Australië zitten.
Nu vraag ik mij af, of hier mensen op het forum zitten, die wel (moeten) afzien van hun droom om één of andere reden. Wat is dan die reden?
Ik kan me momenteel niet voorstellen dat het me niet zou lukken, zeker niet met al jullie bemoedigende woorden en beginnende vriendschappen.
Wat ik dus het liefst zou horen, natuurlijk, is dat iedereen, maar dan ook iedereen, vroeg of laat een weg binnen zet...
 
ik ben gestopt met school, dus het hele idee van skilled visa is niet meer mogelijk. Wat dat betreft maak ik het me misschien wel iets lastiger. De mogelijkheid waar ik nu voor ga, is dan maar als (groot)investeerder. Duurt alleen nog een paar jaartjes voordat het kan :) Maargoed, ik was diegene die zei "als je ervoor gaat, dan kan het", dat weet ik zeker, anders was ik nooit gestopt  met school en zou ik allang niet meer reageren hier ;)
 
Ook wij zijn een paar weken terug met m2a in zee gegaan. :up:
Volgens de kansbeoordeling 120 punten ,dus we gaan voor een skilled visa.
We zijn nu alles aan het verzamelen voor de TRA aanvraag.

In januari gaan we naar OZ met vakantie (voor het eerst).
Gezien we maar 3 week hebben (eigen bedrijf) richtten we ons op de oostkust.

Ook wij willen de stap definitief zetten en in OZ een nieuw bestaan opbouwen.
Ik hoop dat na onze vakantie onze mening en enthousiasme over OZ niet veranderd en dus niet afhaken. :smile:
 
Goeie topic Hawk,

Ik heb zeer geinteresseerd alles zitten lezen en heb eigenlijk nooit nagedacht dat er mensen afhaken van een emigratieplan. Heel goed inderdaad dat mensen er op tijd achter komen en niet teveel geld daardoor uitgeven aan de hele procedure en dan niet te spreken van de verhuizing zelf en alle bijkomende kosten.

Wij zelf zijn in 2000 naar Australie gegaan en om diverse redenen (niks met het land te maken) terug gegaan naar Nederland om in 2004 weer naar Nieuw Zeeland te verhuizen en nu denken we er aan om weer naar Australie terug te gaan. Tja dure inboedel inmiddels. Maar spijt van deze omzwervingen heb ik nog nooit gehad. Het heeft wel veel geld gekost maar daar hadden we dan ook voor gespaard. Nu dat mijn man niet meer zoveel geld verdiend worden we wat beperkt om alles te laten liggen en te vertrekken. Maar dan nog houdt het me (ons moet ik zeggen) niet tegen om over een paar jaar (misschien) te vertrekken. Overigens zijn we uit Nederland vertrokken met 1 kind en de tweede is in NZ geboren dus we maken van de kinderen ook alvast zigeuners of wereldbewoners als ik met de eerste uitspraak mensen beledig.

Maar ik kan me toch wel indenken waarom sommige mensen afhaken. Geld ten eerste en de zekerheden die veel mensen nodig hebben om hun leven voort te kunnen zetten in een ander land. Nederland (weet niet hoe dat in Belgie is, sorry) is volgens mij (ben er al een tijdje uit) dan voorzien van een boel luxe. Wij hebben met ons nieuwe leven ook een hoop stappen terug moeten nemen en dat went als je ziet hoeveel andere luxe je ervoor terug krijgt. Zoals strand op loopafstand, straten met veel bomen en struiken, tuinen met sinaasappels, citroenen, broccoli, tomaten, aardbeien en vele andere groenten en fruitsoorten in je eigen tuin. Een tuin waar de kinderen in kunnen spelen. De was die sneller aan de lijn droogt dan in de droger. Dat zijn voor mij kleine dingen die het het allemaal waard maken.

Okee dat is dan wel Nieuw Zeeland. Maar ik weet nog wel dat Australie voor mij hetzelfde idee gaf voor me als NZ.

Het is daarom wel goed dat forums bestaan en je er vooraf al zoveel mogelijk informatie kan afhalen om wel of niet te gaan. Maar waarom zou het erg zijn als je uiteindelijk toch terug moet naar Nederland (of Belgie)? Je hebt het geprobeerd, bent een ervaring rijker, een paar euro's armer maar dat verdien je snel weer terug lijkt me.

Dus ik wil je bij deze succes wensen met je plannen en soms moet je niet teveel nadenken over bepaalde dingen maar gewoon doen! Geen spijt hebben van de dingen die je niet gedaan. Het lijkt erop dat je er een goed gevoel over hebt dus waarom zou je het niet doen? Dat wil je nu juist weten zeker? Maak een lijstje met voors en tegens, misschien helpt dat? Hebben wij ook gedaan hoor en het werkt! Je goede gevoel overwint namelijk.

Nogmaals veel succes en groetjes,
Danny-Eva
 
Ik wil het zeker proberen: hoe dan ook.
Mijn ventje ook, maar is iets voorzichtiger naar de kinderen en financiën toe. Wat als we terug moeten komen? :|
Dan vragen we een tweede grote aanpassing van de kinderen en het huis waarin we nu wonen, met grote tuin, is verkocht en zekerheid van baan is opgegeven.
Ik heb het er allemaal voor over, maar ventje (die oorspronkelijk mij moest overhalen) wil niet van 0 terug beginnen.
Die luxe laten we graag voor een leven in Australië, maar niet voor een leven in België. Daar zijn te weinig andere voordelen.
Ik hoop gewoon dat het lukt zonder te veel grote zorgen!
Maar, again, ik geloof er wel in en mijn ventje eigenlijk ook wel. Dan kijken we naar elkaar en zeggen "Het gaat lukken, he".
Sinds onze beslissing ermee te starten, groeien we nog meer naar elkaar toe. En dat alleen is het mij al waard!!!!!!! :up:
 
Je krijgt meestal spijt van de dingen die je NIET doet.
Ik kom liever mislukt terug dan op m'n 85e denken:had ik maar...
Kinderen zijn heel flexibel wat dat betreft,weet ik als kind van emigranten.
Zekerheden opgeven hoort bij emigreren,anders moet je er niet aan beginnen,maar het is heel goed om niet over 1 nacht ijs te gaan.
 
Op het forum heb ik de volgende redenen voorbij zien komen om niet meer te willen verhuizen naar Australie.

Sommige mensen willen naar Australie verhuizen omdat ze een Australische partner hebben. Als de relatie dan verbroken wordt haken deze mensen af.

Sommige mensen willen naar Australie als cariere-stap. Als ze dan geen goede baan aangeboden krijgen via internet (alleen maar een modale baan) haken ze af.

Sommige mensen moeten afhaken omdat ze te oud zijn/geen skilled beroep/onvoldoende opleiding en/of werk ervaring hebben en daardoor niet genoeg punten kunnen verzamelen voor een skilled visum.

Sommige mensen haken af vanwege prive omstandigheden (babies, ziekte van familielid, etc)

Maar mensen die afzien van hun Australie plannen zul je niet veel op dit forum vinden. Als mensen besluiten om niet te gaan blijven ze hier niet meer hangen.
 
tjaah dat is wel waar ik ging misschien verhuizen met ouders & de hele familie(lees neven nichten en aangetroude rotzooi) maar 3 mensen uit mijn familie kregen een ziekte en oma ondertussen omma 96 dus...
maar vind dit forum gewoon leuk....  :cool: :wink:
 
Hoi Ingepinge,

Ik ben eigenlijk al een tijdje niet meer actief op het forum, maar kijk wel geregeld om te zien hoe het met iedereen gaat. Hier voel ik me ineens wél geroepen om weer eens wat te schrijven, omdat ik me een van de weinigen voel die hierover uit eigen ervaring kunnen reageren.

Wij zijn beide civil engineers met een sterke wens om in het buitenland te werken (niet per sé Australië), om onze horizon te verbreden. Gek gemaakt door enthousiaste verhalen op de Australia Seeks Skills Expo (en tegen de achtergrond van matige workload bij onze toenmalige werkgevers) zijn we aan de slag gegaan. Achteraf vrezen we dat we misschien iets te naief zijn geweest, dat Australië misschien niet zo heel erg op ons zit te wachten en dat de grote verhalen van de recruiters meer bedoeld waren om een snelle match (=deal) te bespoedigen.

Wij vallen dan ook in CJ's categorie II: gehoopt op een career-move maar niet verder gekomen dan twee of drie matige aanbiedingen. YaLiShanDa heeft van ons nog de beste aanbieding gekregen, bij een gelijk blijvend salaris de kans om door te groeien, maar voor mijzelf leken de aanbiedingen nergens op - minder verdienen en een functieprofiel voor een schoolverlater (hier word ik gezien als senior  :wheelchair: ).

Intussen is hier de boel fors aangetrokken, YaLiShanDa is begonnen bij een aannemer en bloeit helemaal op en ik ben vertrokken bij mijn oude baas en op contractbasis gaan werken, eindelijk weer eens serieus aan de slag met serieuze projecten.

De Push-factor is dus weggevallen, rest nog steeds de Pull-factor. We staan nog steeds open voor kansen in het buitenland, en als we er een krijgen in Australië gaan we daar serieus op in. Van proactief zoeken is geen sprake meer, en opties in Frankrijk of op contractbasis in het Midden-Oosten (via onze werk- of opdrachtgevers) lijken reëler.

Dat is ons verhaal in het kort, laat maar horen als je meer wilt weten... grtjs Landmiles
 
Hey Landmiles,

Leuk om te horen dat je hier nog steeds af en toe rondkijkt en vooral ook dat het goed gaat met jullie beiden!

Succes en hopelijk brengt de toekomst jullie nog een buitenland avontuur!
 
[quote author=Ingepinge link=topic=6128.msg76585#msg76585 date=1165505489]
Ik wil het zeker proberen: hoe dan ook.
Mijn ventje ook, maar is iets voorzichtiger naar de kinderen en financiën toe. Wat als we terug moeten komen? :|
Dan vragen we een tweede grote aanpassing van de kinderen en het huis waarin we nu wonen, met grote tuin, is verkocht en zekerheid van baan is opgegeven.
Ik heb het er allemaal voor over, maar ventje (die oorspronkelijk mij moest overhalen) wil niet van 0 terug beginnen.
Die luxe laten we graag voor een leven in Australië, maar niet voor een leven in België. Daar zijn te weinig andere voordelen.
Ik hoop gewoon dat het lukt zonder te veel grote zorgen!
Maar, again, ik geloof er wel in en mijn ventje eigenlijk ook wel. Dan kijken we naar elkaar en zeggen "Het gaat lukken, he".
Sinds onze beslissing ermee te starten, groeien we nog meer naar elkaar toe. En dat alleen is het mij al waard!!!!!!! :up:
[/quote]

Hoi Ingepinge!
Ikzelf ben ook nog maar aan mijn eerste (informatieve) stapjes begonnen richting Australië.
Het land met zijn grote verscheidenheid aan fauna en flora trekt me enorm aan. Ik zei altijd, al van kindsbeen af, ooit pak ik de biezen en ben ik weg. En nu op een rijpe (ehem) leeftijd van 28 jaar begint dit te knagen.
Andere Europese landen spreken niet tot mijn verbeelding, Amerika laat ik ook liever links liggen, ja dan schiet er al niet veel meer over.
Ik heb beslist om naar Australië te emmigreren, maar dit kan gerust nog over een tijdspanne van 2 a 3 jaar verlopen.
Ik wil vooral niet overhaast te werk gaan, alles goed bekijken, goed uitpluizen. Enfin de puntjes op de "i" zetten zodat later mijn visumaanvraag vlot zou kunnen verlopen.
Ik ben zelf nog nooit eerder in Ozzy geweest, maar in 2007 ga ik voor de eerste keer kennis maken door er met vakantie te gaan.
In 2008 zou ik dan met een working holiday visum willen gaan werken en reizen voor maximum 12 maand en de volgende stap zou dan moeten zijn: heimwee krijgen en een visumaanvraag indienen :)
Ondertussen oefen ik me zoveel mogelijk in het engels en bestudeer ik de geschiedenis,cultuur van het Australië, onderhoud en leg ik contacten met mensen die daar wonen,naartoe willen enz...
Maar zoals ik al kan vermoeden uit jouw berichten wil je er ook echt voor gaan samen met je ventje en dat is toch de bedoeling van dit alles,niet. Dus zou ik zeggen;gaan met die banaan ;)
Belgen en Nederlanders zijn van nature uit perfecte kameleons die zich aan elke nieuwe omgeving uitermate kunnen integreren en aanpassen.
Go for it  :up:
 
[quote author=CJ link=topic=6128.msg76957#msg76957 date=1166053973]
Hey Landmiles,

Leuk om te horen dat je hier nog steeds af en toe rondkijkt en vooral ook dat het goed gaat met jullie beiden!

Succes en hopelijk brengt de toekomst jullie nog een buitenland avontuur!
[/quote]

Hoi CJ, bedankt! Ik kijk hier idd nog geregeld, bijvoorbeeld om te zien welke vogels er inmiddels al 'gevlogen' zijn. En met ons gaat het echt steengoed, soms heb je wel eens dat je enorm loopt te balen van je situatie, en een maand later dan denkt "een maand geleden kon ik me niet voorstellen dat het ooit zo goed met me zou gaan". We zijn net terug van twee weken Cuba, ik bedoel maar!
De optie "Frankrijk en later eventueel Qatar" is helaas ook weer afkomstig van een recruiter, dus je weet het wel: "Ik bel je zo gauw ik wat meer weet!"

Groetjes, Landmiles :smile:
 
Hoi hoi,

Ik wil ook even ons verhaaltje vertellen als dat mag  :wink:

Wij waren 2 jaar bezig met alles op orde te krijgen toen we een aanbod kregen om naar Aussie te gaan via een 457 visa. Dat hebben we gedaan en we zitten hier nu alweer bijna 4,5 maand (jemig, wat gaat de tijd snel) Voordat we gingen waren we vast besloten om hier te blijven. Niet dat we NL haten ofzo, maar we wilde gewoon een nieuwe stap maken. Maar door heimwee (en ja, ik weet dat je daar uiteindelijk over heen komt) en de slechte voorzieningen hier hebben wij besloten om na de 2 jaar hier gewoon weer lekker naar NL te gaan. En ik moet zeggen dat ik heel veel vrede heb met deze beslissing.

Het belangrijkste voor ons om terug te gaan is, het is in NL niet veel slechter dan hier. Dus waarom zou ik dan hier huilend naar bed gaan omdat ik mijn familie mis. En ja, je kan hier veeel meer geld verdienen, maar daar word ik niet gelukkiger van. Ik denk dat als je gaat je heel goed overwegen of je wel zonder je familie wil.. Maar goed, ik moet er ook bij zeggen dat wij nou niet echt geluk hebben met werk omstandigheden enzo. Het is verdomd moeilijk om als electricien hier aan de slag te kunnen........

Het is misschien een beetje wartaal, maar het enige wat ik wil zeggen is, kijk niet alleen naar wat je gaat krijgen maar ook naar wat je achter laat.

:up:
 
Hoi Cajendra,

Misschien een hartstikke cliché antwoord, maar
je hebt wel een ervaring die je nooit meer
afgenomen kan worden. Dus, je weet dat je
terug gaat, probeer dan de rest van de periode
zo veel mogelijk te genieten, make the most of it!!!
Je hebt voor jezelf nu de geruststelling dat het
een soort van superlange vakantie is.

groetjes Miranda

NB geen wartaal hoor, recht uit je hart  :smile:
 
Ze hadden dit wel mooi beschreven in het Migration News van het Migration Bureau. Zo heb je de eerste 6 tot 12 maanden een Euphoria, je vind "alles" mooi en hebt echt "vakantie". Daarna zou de Culture Shock komen, het moment dat je je irriteert aan van alles en nog wat wat je in Nederland niet had en hier wel. Je denkt erover om terug te gaan. Maar ze zeggen dat je dan goed de 80 / 20 regel in de gaten moet houden. Hou vast aan de 80% die je mooi vind aan het land en probeer die 20% die je niet prettig vind zo veel mogelijk te compenseren met de 80%. En, ze raden je dan ook aan om eens naar Nederland toe te gaan op vakantie. Eens kijken hoe je het vind.
En na 2 tot 3 jaar: Dan zou je ingeburgerd moeten zijn en zien dat het land danwel beter voor je is, danwel slechter. Weggaan uit Australie? Ja, doen als je inderdaad heimwee hebt en je familie mist. Of misschien wil je om politieke redenen terugkeren? Tsja, kan natuurlijk altijd.
Even vanuit mijzelf praten, ik zit nu nog in de euphoria. Ik ben hier nu net anderhalve maand, eigenlijk nog bijna niks. Ik mis mijn familie helemaal niet, sterker nog, ik ben ergens wel blij dat ik aan de andere kant van de wereld zit en dat ze mij niet op de voet volgen. MIJN beslissingen maken op MIJN manier. Niet teveel bemoeienissen, want dat is natuurlijk ook wel eens fijn. Gesprekken?! O prima, nu net Internet en het eerste Skype gesprek is al gevoerd. Daarvoor nog telefoon. Nou ja, die telefoonrekening zal nu wel sterk afnemen.
Back on topic, afhaken?! Ja, je kan het het beste doen als je of heimwee hebt of denkt dat je het in Nederland of waarom niet, in Europa beter hebt. Maar, bedenk wel dat het een nieuwe emigratie wordt. Je hebt bij aankomst op Schiphol niet de beschikking over een huis, baan enz..
 
Heel mooie uitleg Hawk, ik denk dat je dit wel perfect beschreven hebt ;)
En wat de drang betreft om familie weer te zien, ofwel heimwee naar familie; dat is ongetwijfeld voor iedereen anders en hangt volledig af van persoon tot persoon.
In elk geval, ik zou mijn ouders en broer missen, dat wel... maar de rest van mijn familie, pfff... Ik denk dan nog eerder mijn allerbeste vrienden want die zijn in vele gevallen nog meer waard dan bepaalde familieleden.
Nogmaals, dit is voor éénieder persoon verschillend.
Zoals jezelf zegt Hawk, je moet je aan de resterende 80% vasthouden en dan verdwijnt de 20% binnen de kortste keren in het niets :)
In een mensenleven zijn er nu eenmaal ups en downs, en of je nu in een ander land zit of hier, dat blijft hetzelfde.
 
Ik denk dat die 20% nooit niks worden, daar elk land ook nadelen heeft. Tuurlijk moet je vooral de 80% in het oog houden, maar goed nadelen horen er ook bij. Die hoef je niet te vergeten om er toch gelukkig te zijn. Aan nederland zitten ook veel nadelen en ook hier ben ik gelukkig. 
 
Je hebt gelijk, nadelen mag en/of kan je niet vergeten. Het maakt deel uit van je levensproces, maar uiteindelijk komen in de meeste gevallen de positieve ervaringen toch steeds terug naar boven. Ook uit het negatieve onstpruit dikwijls, al dan niet binnen afzienbare tijd, het positieve, waarin ieder mens zich dan aan vastklampt en er energie en kracht weet uit te putten.
De levenswandel die we belopen is helaas niet altijd even recht geplaveid, en misschien maar goed ook, hoe raar het ook mag klinken.
 
:) Dank jullie dat je het niet meteen afkraken.

En ja, we zullen zeker genieten van de tijd die we hier nog besteden. Zodra we hier weg zijn tenminste  :grin:

Wat betreft het terug gaan naar NL. Ja, ook dat zal moeilijk worden. Maar we kunnen voor de eerst komende tijd bij mijn moeder wonen (hebben we ook gedaan voordat we hier naar toe vertrokken) en daarna kopen we een huisje met het geld wat we hier verdient hebben. En een baan, voordat we weg gaan waren er 3 bedrijven die john een baan aanboden en zijn huidige werkgever wil hem ook heel graag weer terug. Dus dat komt allemaal wel goed. Ik ga hier in Aussie een NTI curcus doen, zodat als ik terug ben ik ook een goede/fatsoenlijke baan kan krijgen. Al met al pakt het gewoon beter uit voor ons om terug te gaan dan hier te blijven.

Nou wil ik er wel bij zeggen dat ik helemaal kan begrijpen dat mensen WEL blijven hier. Want opzich is het een mooi land en aardige mensen en relaxe leefwijze! Ik denk dat daar de ergste schok van komt als je terug gaat. Daar gaat het leven iets sneller dan hier (of hier en daar, nou ja je begrijpt wat ik bedoel  :wink:)

:up:
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top