Zo kan het helaas ook gaan

Hoi Johan en Ingrid,

Wat een omslag, niet te geloven.
Erg moedig van jullie om dit te delen, en ook erg confronterend.
Wij zitten vanaf 1 oktober ook met een proeftijd van 3 maanden en realiseren ons nu zeker zo hard dat het daar ook fout kan gaan.
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen de komende tijd, goed dat jullie gewoon voor elkaar hebben gekozen, dat blijft het belangrijkste!!!

Marie
 
Inderdaad heel erg moedig om te besluiten terug te komen!

2. Terug naar NL waar ik alweer aan het werk kan en nog wat spaargeld over hebben voor een nieuwe start.

Maar maak ik hieruit op dat jullie - wanneer de economie aantrekt - het nogmaals willen proberen of bedoelen jullie hiermee een nieuwe start in NL...  :?
 
Lieve allemaal,

Bedankt voor jullie reacties. Je hebt nu het gevoel dat je niet de enigste bent die moeilijk werk kan
vinden en van zijn spaargeld leeft. We gaan terug en hopen op een goede start in NL en misschien
over een paar jaar ergens anders....wie zal het zeggen. De toekomst zal hett uitwijzen.

Nu eerst weer een stabiele basis creeren voor ons zoontje Steve.

Dit besluit hebben we met zijn tweeen genomen na de nodige emoties en twijfels, maar het voelt
goed om nu weer terug te gaan. We zijn een mooi ervaring rijker. En we hebben geen spijt.
Als we zo meteen 80 zijn en achter de geraniums zitten, kunnen we zeggen "dat hebben we maar
mooi gedaan en daar hebben we geen spijt van" :up:.

Gr. Ingrid
 
Ach.. we hebben dit in Nederland ook meegemaakt in 2001 in de ICT ( waarschijnlijk zijn veel mensen hier op de forums pas na 2001 ingestapt ? ) dus ik ben het wel gewend. Nadat je een keer zo'n recessie hebt overleeft leer je de truukjes en foefjes van het jezelf een bedrijf inpraten. Ik ben niet bang dat ik geen baan zal vinden eerlijk gezegd, hoezeer mensen ook zeggen dat het onmogelijk is op dit moment en vriendjespolitiek enzo. Als zo'n recruiter een vriendje wil, dan ben ik zijn vriendje wel :)
 
Hoi Johan en Ingrid,
heel vervelend voor jullie dat het zo gegaan is! echt klote!
wij waren afgelopen januari 2 jaar hier toen mijn man zn baan als timmerman verloor
en ook echt niks kon vinden, terwijl we het visum op zijn beroep hadden gekregen....
heb hierover ook een stuk geschreven in difficulties obtaining jobs- onderwerp.
We stonden ook op het punt om terug te gaan en zouden nog 2wkn afwachten en in die
2 wkn vond ie een baan.....dus wij zijn nu allebei zeker van een baan (overheidsbanen
allebei dus altijd werk) en blij dat we niet gegaan zijn...maar als het dus 2 wkn langer had
geduurd, zaten we nu ook alweer in hollandia.....het leven gaat hier zeker niet over
rozen, veel succes in nederland en hopelijk aarden jullie daar weer snel!
Dapper dat jullie terug gaan en niet maar blijven wachten!
groetjes
 
Heel erg vervelend dat het niet zo is gegaan zoals je gewild had!  :-(

Ik schrik er niet van; het is zeker niet makkelijk om een baan in de IT te vinden. Bij mij op werk stonden er veel banen op losse schroeven en een Australische (!) vriend van me zit al 3 maanden zonder werk en hem beschouw ik als een zeer goede consultant...
Ik heb 2 maanden geleden m'n IT baan opgezegd om een tijd te gaan reizen en dat is natuurlijk een gok (je kunt het ook naief noemen  :wink:) en ik kan alleen maar hopen dat als ik in september terug kom de markt weer een beetje beter is en/of dat de contacten die ik de afgelopen 4 jaar heb opgedaan me helpen snel een baan te vinden

Johan en Ingrid; moedige keuze en heeeeel veel succes in NL!

Cheers,
Jan
 
[quote author=Scamp link=topic=10073.msg139526#msg139526 date=1243935360]
Ik ben niet bang dat ik geen baan zal vinden eerlijk gezegd, hoezeer mensen ook zeggen dat het onmogelijk is op dit moment en vriendjespolitiek enzo.
[/quote]

That's the spirit! Ik denk ook dat het heel verstandig is om toch in deze lijnen te blijven denken. Volgens mij is het in NL niet echt beter dan hier momenteel qua werk etc. Als je zo leest wie zijn/haar baan allemaal kwijt raakt daar, geen hypotheek kunnen krijgen etc. Het is overal krap en afzien. Het gras is daar echt niet groener hoor  :p maar waarschijnlijk wel een stuk veiliger omdat alles gewoon bekend is.  Je kunt natuurlijk niet verwachten dat je een compleet zelfde leven krijgt binnen een half jaar in een totaal ander land daar gaat tijd overheen.

Het valt niet altijd mee en soms duurt het inderdaad wat langer om een baan te vinden. Mijn man is vorige week ook ontslagen en dat is gewoon ontzettend balen maar die gaat nu voor zichzelf beginnen. Pakt zeg maar zijn oude werk op als service technician alleen dan voor zichzelf. Hoop dus dat het gaat lukken maar gelukkig heb ik zelf nog een baan ook. Denk dat je hier in Australie meer moet vechten om iets te bereiken maar dat er wel veel meer mogelijkheden en openingen zijn om iets te gaan doen.

Het is erg jammer Johan en Ingrid dat jullie teruggaan, dat had je een aantal maanden geleden ook niet verwacht natuurlijk. Je gaat er toch vanuit als je door al die visum - huisverkoop toestanden gaat dat het wel voor een aantal jaren is op zijn minst en niet een paar maanden. 

Heel veel succes met inpakken, de trip terug en het begin weer in NL, jullie komen in ieder geval in de zomer aan dus meteen terrastijd. Proost alvast  :up:

We'll keep in touch.  Nu kan ik zeker de matrassen wel weer afhalen he?
 
tja, inderdaad heel jammer voor Ingrid en Johan. Ook bij ons in Perth is wel duidelijk dat de crisis een pittige invloed heeft op de arbeidsmarkt. ikzelf ben in December 'redundant' geworden, en sindsdien op zoek naar een nieuwe baan (NB: Ook in de IT, maar dan niet in de technische kant). Nu is het in ons geval vooralsnog helemaal niet zo kritiek omdat Ellen wel nog gewoon werkt en we met een nu gehalveerd gezamenlijk inkomen het ook nog kunnen 'doen' zonder op spaargelden te hoeven interen o.i.d. ik moet wel zeggen dat ik (ook) toch een wat minder negatief beeld heb van de arbeidsmarkt hier. Vooral voor directe uitvoerende banen zijn er toch nog steeds vacatures...

Ook al zou het voor onszelf nauwelijks een optie zijn, ik snap overigens wel dat jullie (Johan & Ingrid) de stap terug naar NL maken in jullie geval. Zoals Inge zegt is het in NL absoluut ook niet makkelijk nu, maar het is allemaal wel vertrouwder en als je in principe ook van maar 1 kostwinner uit moet gaan (zeker met een gezin) dan moet je soms zulke keuzes durven maken....
 
Hoi,

Zeker waar wat jullie schrijven, het is geen makkelijke stap, maar soms is het leven ook niet makkelijk.
Ingrid werkt niet, heeft de zorg voor Steve en wij leven wel van ons spaargeld als er geen werk is.

Daarnaast heb ik sinds ik zaterdag mijn cv online heb gezet in NL al 7 reacties gehad en staan er al vier gesprekken in de agenda.
Daarnaast is mijn oude baas aan het kijken of ik terug kan komen en zijn er mogelijkheden in de UK.

Kortom, ik denk dat deze keuze een persoonlijke is, die we zeker niet gewild hadden, maar eens moet je de knoop doorhakken.
We hebben nu nog spaargeld, geen schulden en zover wilden we het ook niet laten komen.

Voor mezelf beginnen heb ik ook nog over lopen denken, maar hier is de ICT markt gewoon overvol op dit moment.
Heb ook diverse mensen in Brisbane gesproken, allemaal goede certificaten, hoge opleiding maar geen werk.

Voor Peter en Inge, jullie hebben ook een eigen huis en wij niet, dat maakt deze keus iets makkelijker.
Ik hoop dat Gary succesvol is en dat het jullie allen, inclusief de nieuwkomers beter af gaat, we gunnen jullie het allerbeste.

Groeten,
Johan & Ingrid
 
Heel herkenbaar allmaal!
Wij hadden weliswaar ingepland dat we de eerste paar maanden nog geen werk zouden hebben, maar het begon snel krap te worden. Gelukkig heeft mijn vrouw een prima baan gevonden en daar kunnen we van leven. De ideale situatie zou echter zijn dat zij iets minder werkt en ik de rest van de tijd om dat gebrek aan te vullen. Ook voor mij geldt dat ik tot nog toe ondanks moeite(niet altijd even veel) nog steeds geen werk heb. Ik ging ook met het idee van het maakt me niet uit wat.
Problemen waar je tegenaan loopt (behalve dat er in het algemeen niet zoveel werk is op het moment):
° soms heb je voor de meest simpele banen al iets van een ´diploma´ nodig en ik was niet van plan om veel geld aan cursussen uit te geven VOORDAT ik werk heb.
° aangezien ik de afgelopen 15 jaar altijd min of meer hetzelfde heb gedaan kijken ze hier heel vreemd op als je zegt dat je iets anders wilt, mijn cv is weliswaar goed, maar sluit niet aan bij een heleboel banen waar ik op soliciteer.
° partime werk is hier lastiger te vinden (ze vinden het ook soms raar dat je als man partime wil werken en je vrouw fulltime?)
 
Beetje late reactie,lees het nu pas,  maar potverdorie zeg Johan en Ingrid, wat jammer!
Ik was al zo benieuwd hoe het met je ging...
Heb je niet het idee om het over een tijd weer te proberen? Of is je dat veel tijd/moeite/geld niet waard?
Is natuurlijk ook moeilijk om te kiezen want jij hebt een gezin waar je rekening mee moet houden. Wij gaan straks maar met z'n tweetjes.
Gelukkig heb je een positieve instelling, je pakt het hier weer op en gaat er weer tegenaan. Knap hoor!  :up:

Groetjes Ingrid en Rimko
 
da's wel ff tegenvallen zeg!

ik lees wel vaker op 't forum dat in OZ alles 'via via' gaat en dat je netwerk veel belangrijker is dan in Nederland. Maar zou dat nou echt zoveel uitmaken? Misschien hebben we het wel niet echt in de gaten dat je in Nederland ook mensen moet kennen om dingen te horen en om opdrachten 'gegund' te krijgen. Alleen, zo'n netwerk opbouwen, dat kost tijd en energie. Als je al een x aantal jaar in Nederland hebt gewerkt heb je dat netwerk langzaam op kunnen bouwen, in OZ moet je weer helemaal onderaan beginnen, en dat zal tegenvallen. Ik ben benieuwd of mij 't gaat lukken, mijn beroep is ook in de IT. Ik heb mezelf voorgenomen het een jaar aan te kijken, wil er dan echt niks loskomen, tja dan zal ik ook terugmoeten. 

Ik weet natuurlijk niet of bovenstaande jullie grootste obstakel was.
Veel sterkte in ieder geval met de terugreis!

groet
Jeroen
 
Hoi Ingrid

Ik zit net je verhaal te lezen maar is er dan helemaal geen ander baantje te vinden voor tijdelijk dan. Ik bedoel zoiets van dan maar even wat minder maar dat zingen we wel even een jaartje uit? Naar mijn in zien is het nooit eenvoudig om wat te vinden zeker niet als het tegen zit op de arbeidsmarkt. Wij vertrekken 11 Juni naar Adelaide en ik ben ga ervanuit dat ik voorlopig wat anders zou moeten zoeken maarja dat zou ik in nederland ook moeten zonder werk.

Misschien zie ik het wel veel te simpel ik kan het je over half jaar vertellen hoe het ons is vergaan.

Rene
 
als dat er geweest was waren we wel gebleven uiteraard, ben niet voor niks 2 jaar met het visum bezig geweest en de hele trip hierheen.
Veel banen op job boards zijn fake, recruiters hebben niks, houden zich niet aan afspraken, etc.

zoals je verder op op het forum kunt lezen zijn er andere mensen die het ook bij Woolies, KMart, etc geprobeert hebben, maar geen baan kunnen vinden.

Ik hoop dat jullie meer geluk hebben, maak er het beste van en deel ook jullie ervaring op het forum, misschien is het een waarschuwing voor mensen dat het gras hier niet groener is, hoog uit een beetje minder geel  :x

Hier is meer nieuws; http://www.linkedin.com/news?actionBar=&sik=1244155817233&aIdx=0&articleID=40341104&goback=%2Ehom

Despite the economic growth in the first quarter of the year, Mr Rudd said Australia remained at risk of recession.

"We're not out of the woods yet, we've got a long way to go," he said.

Analysts agreed that the risk of recession remained as 2009 continues.

"We have technically avoided recession, but if you look at the details in the data it is not a pretty picture," said Australian-based JP Morgan economist Helen Kevans.

"We have imports falling off a cliff, which is a symptom of firms smashing investment and which is bad for our employment outlook


Niet echt rooskleurig dus voorlopig.

Groeten,
Johan
 
Ik volg dit topic nu even en leef erg met jullie mee, en ik hoop (sorry, egoïstisch ik weet het) nooit voor deze beslissing te hoeven staan.
Hoewel ik eerst dacht: het viel mij reuze mee, dat vinden van een baan, parttime en buiten mijn werkveld klopt het toch niet helemaal. Bij nader inzien heb ik die baan toch idd via via verkregen. Via het netwerk van vrienden 12 jaar geleden kwam ik in aanraking met de persoon wiens baan ik het overgenomen. Weliswaar na een gesprek, maar dat ik uberhaupt op gesprek mocht had alles met die contacten te maken en mijn kans van slagen ook denk ik. Nu was er geen beschikbare competitie, dat hielp ook. Andere sollicitaties, heel veel vanuit NL maar ook een hier, liepen op niets uit (nu ja een poolplek bij DCP). Maar zelfs nu, net van baan veranderd bij dezelfde werkgever en juridisch met een permanente aanstelling (want mijn tijdelijk contract is niet verlengd en ik werk er nog na einde contract) ben ik onzeker en waarom? Omdat ik niet vriendinnetjes ben met de mensen in deze organisatie die veel macht hebben. Dus ja, ik kan onderschrijven: vriendjespolitiek komt ver hier en als je nog geen kans hebt gehad om vriendjes te maken, dan kan het qua werk erg onzeker en moeilijk zijn.
Wel herhaal ik, mij bevindend in het laag-midden inkomen segment, dat ik van minder inkomen beter kan leven hier. Ondanks de erg hoge huur (425 pw, maar weer met huursubsidie van de baas) en vooral dankzij ATO, dat vriendelijk is voor alleenstaande ouders.
Dus hoewel ik dacht: alleenstaande mama en met de wens om niet meer dan parttime te werken, veel moeilijker kan ik het mezelf niet maken voor een emigratie, pakt het eigenlijk voor mij heel goed uit. Tot nu toe, ik houd mijn hart een beetje vast voor het komend jaar maar kom daar met vertrouwen en hard werken hopelijk ook door (en mijn spaargeld op de bank). Pas in maart 2010 kan ik echt rustig ademhalen omdat ook baanonzekerheid me dan niet de kop zal kunnen kosten.
Succes met jullie terugkeer, ik hoop dat jullie over een poos kunnen zeggen: en dit is dus waarom we terug moesten, wat zorgt het leven uiteindelijk toch goed voor ons, al lijkt dat soms anders. As I was told, when pining away for a visa and taking 12 years to obtain one: life doesn't take you where you want to be, it takes you where you need to be.

Best of luck, Fae
 
[quote author=Fae link=topic=10073.msg139739#msg139739 date=1244158079]
life doesn't take you where you want to be, it takes you where you need to be. [/quote]

Heel mooi gezegd, Fae! :up:
 
Hi Fae,

life doesn't take you where you want to be, it takes you where you need to be.

Inderdaad een mooie spreuk die ik zal onthouden en zoals een vriend van ons hier in Sydney altijd zegt: time will tell
En zo zal het zijn.

Is inderdaad moeilijk om voor zo'n beslissing te staan en dan de juiste keuze te maken. Sommigen zullen denken dat we te snel hebben beslist, anderen geven ons gelijk, voor een ieder persoonlijk denk ik en omstandigheden in overweging nemen die een ander niet weet en dus daar ook geen oordeel over kan geven.

We willen jou en je dochter veel geluk wensen, maak er iets moois van met haar, je bent goed bezig.

Groetjes van ons.
 
Dank je Ingrid, fijn even zo een hart onder de riem.
Nu ik Joy hier kan laten opgroeien, in Broome, mijn paradijs, wordt na 12 jaar duidelijk waarom ik hier toen niet kon blijven. En al die jaren ertussen, terwijl ik gefrustreerd in NL probeerde er steeds maar het beste van te maken maar het leven toch altijd een beetje als een concessie voelde... De trips terug naar Oz en dan weer die frustratie. En uiteindelijk de relatiebreuk met Joy's vader - allemaal heel moeilijk en onbegrijpelijk, toen. Nu begrijp ik het allemaal. Que sera, sera. Zo zal het voor jou ook zijn.
Goed dat je nog steeds achter je beslissing staat, je leeft en daar gaat het om. Good on ya and come around when you're in the neighbourhood  :up:
Fae
 
ai, een moeilijk beslissing en zwaar kl.... maar ik hoop dat jullie eenmaal thuis toch weer op een positieve noot verder kunnen gaan.
Een ding is in ieder geval zeker: je hebt het geprobeerd en hoeft niet altijd te blijven denken 'had ik maar'.

Ook heel goed van jullie dat je dit post. Ik voelde me vaak een negatieveling maar ik zie toch steeds meer mensen hetzelfde zeggen. Australische werkervaring is belangrijk en je netwerk. Het is hier een ongelooflijke vriendjespolitiek en wat dat betreft ook erg 'corrupt'.  Ik heb de mazzel gehad om via via aan het werk te komen en er was geen concurrentie dus .... maar anders weet ik niet hoe het zou zijn afgelopen. En ...hoe het zou gaan lopen mocht ik mijn huidige baan kwijt raken.

Misschien ook voor andere emigranten: ik ervaar integratie hier als heel erg moeilijk. Vrienden verkrijgen is lastig en blijft toch vooral bij andere 'buitenlanders'. Ook op het werk zijn contacten met collega's veel oppervlakkiger dan in NL. Soms denk ik dat de 'relaxte vriendelijke Aussie' toch vooral een oppervlakkig schilletje is maar echt contact...hmmm mij lukt het niet. Ook kennissen van ons hebben besloten terug te gaan, niet vanwege werk maar vanwege het niet lukken van opbouwen van nieuwe vriendschappen. "so far for a multicultural society"

ai, misschien weer teveel gezanikt maar een gewaarschuwd mens telt voor twee...
 
Back
Top