Emigreren voor baanaanbod (Annandale NSW)

[Linda82]

Beste allemaal,

Spannende tijden, mixed feelings en veel vragen. Mijn man heeft namelijk het aanbod gekregen om directeur te worden in een fabriek (de planning is eind aug. 2020), het visum zal door het bedrijf vanuit Australië geregeld worden. Sounds good uiteraard en daarom willen wij zeker ingaan op dit aanbod. Nu ben ik flink aan het speuren wat er zoal geregeld moet worden, het belangrijkste voor mij is dat onze kinderen niet ongelukkig gaan worden van onze keus. De oudste is een jongen, 7 jaar (tegen die tijd 8) en spreekt echt geen woord Engels (wat doe ik hem in godsnaam aan denk ik dan), hopelijk zijn er mensen die hun ervaringen hierin met mij willen delen. Uiteraard zullen wij hem in NL op Engelse les doen, maar hoe kies je dan je school in Australië uit?? (vind het lastig op hier info/advies over te vinden). Op basis van wat hebben jullie je keuze gemaakt en hoe heeft dit uitgepakt?? ik las iets over europese scholen, waar ze naast Nederlands ook Engelse les krijgen, dit lijkt me erg prettig voor hem, de vertrouwde taal, maar ook langzaam inburgeren in de nieuwe. In de plaats waar wij gaan wonen (Annandale, voorstad van Sydney) heb je een lokale public school, maar ik kan het niet over m'n hart verkrijgen om hem vanuit het niets in een klas met alleen maar engels sprekende kids te 'dumpen' De jongste (meisje) is tegen die tijd 2, dus daar hoef ik me nog even geen zorgen om te maken. Overigens weet onze oudste nog niet dat wij deze stap gaan nemen, ik ben heel bang voor zijn reactie wat echt mijn hart zal breken.

Daarnaast....wat hebben jullie met jullie koopwoning gedaan?? op de site van onze hypotheekverstrekker las ik dat verhuren niet mag, maar verkopen is ook wel heel definitief. Mocht het namelijk toch geen succesverhaal worden dan heb je al een heel groot schip achter je verbrand.

Zijn er tevens meer Nederlandse gezinnen die in of rondom Annandale wonen?.

Grote kans dat deze vragen vaker zijn gesteld, maar met zoekopdrachten kan ik het niet vinden.

Hopelijk kunnen jullie mij hierin adviseren of willen jullie je verhaal/ervaringen (met o.a. met betrekking tot de kids) met mij delen.

Groetjes Linda

 

[Jagermeester]

Hi Linda,

Mooi aanbod en spannend vooruitzicht. Zijn jullie al wel eens in Australië geweest? Annandale zou ik niet als een voorstad beschouwen, het ligt praktisch tegen CBD Sydney aan (het is een van de wijken waar ik wel eens heb gekeken naar woningen).

Ik heb geen persoonlijke ervaringen met kinderen en verhuizen, maar mijn neefjes en nichtjes zijn z'n 11 jaar geleden van Nederland naar Australië verhuisd en zijn direct op een Australische school gegaan. Tuurlijk was het even wennen voor ze, maar ze pakte alles snel op. Kinderen zijn daarin denk ik erg goed.

Voor verhuren van je huis moet je toestemming hebben van je hypotheek, iets wat niet zo snel gebeurd. Daarnaast blijf je dan belastingtechnisch aan Nederland verbonden, persoonlijk lijkt mij dat een hoop gedoe. Het ligt er maar aan wat de horizon is qua verhuizen. Wellicht wil je niet eens terug naar je "oude" huis als je uit Sydney terug zou komen. Een hoop om over na te denken

 

[Red dust]

Hi Linda, klinkt goed! Emigreren met een baan op zak is een super start! Ik ken Annandale alleen van de Cucina Italiana waar wij een keer een Italiaanse kookworkshop hebben gedaan. Wij hebben geen kids, maar hier op het forum zeker gelezen dat de kids zich meestal sneller aanpassen dan de ouders en Engels snel oppikken En als je nu meet taallessen begint, spreekt hij al wat Engels als je hier komt.
Ben je van plan om hier maar een paar jaar te blijven en daarom een Europese school? Anders zou ik dat juist niet doen en jullie zoon lekker laten integreren. Thuis kun je altijd Nederlands spreken om de taalvaardigheid te behouden. Veel plezier met alle voorbereidingen, er komt heel wat op je af! Neem je ook huisdieren mee?

 

[Linda82]

hoi Jagermeest ,

Bedankt voor je reactie! Zelf ben ik 10 jaar geleden 3 maanden in Australië geweest (rondreizen), mijn man is er nooit geweest, maar kent de verhalen van mij . Ik vond het prachtig en vond het vreselijk dat ik toen weer naar huis moest. Sinds die tijd is er geen dag voorbij gegaan dat ik niet aan Australië denk. Dat dit aanbod dus kwam was niet te geloven.
Alleen nu er kids in het spel zijn merk ik dat ik er vrij 'emotioneel' onder ben en er de ene dag voor wil gaan en de andere dag denk 'nee, dit moeten we niet doen', om gek van te worden. Het is natuurlijk vooral de angst dat zij er niet kunnen aarden en er daardoor niet gelukkig zullen zijn en mocht het m.b.t. het werk geen succes worden hoe makkelijk kun je dan weer terug emigreren?.

Addendale is meer een zakendistrict dus? Hopelijk wonen daar ook gewoon gezellige gezinnen? Er valt weinig te vinden over deze 'stad'.
We zijn uitgenodigd om eind september op kosten van het bedrijf Addendale en de fabriek te bezoeken, zodat we de sfeer kunnen proeven en kijken hoe het aanvoelt. Dat is toch ook al een aanbod die je niet kan weigeren....

Konden jouw neefjes en nichtjes al wat Engels dat je weet?

En ja inderdaad...wil je belastingtechnisch aan NL verbonden blijven? Dat lijkt me een erg ingewikkelde zaak....

Fijn om het hier met mensen met meer ervaring (zoals jij) over te kunnen hebben

Groetjes

 

[Linda82]

Hi Linda, klinkt goed! Emigreren met een baan op zak is een super start! Ik ken Annandale alleen van de Cucina Italiana waar wij een keer een Italiaanse kookworkshop hebben gedaan. Wij hebben geen kids, maar hier op het forum zeker gelezen dat de kids zich meestal sneller aanpassen dan de ouders en Engels snel oppikken En als je nu meet taallessen begint, spreekt hij al wat Engels als je hier komt.
Ben je van plan om hier maar een paar jaar te blijven en daarom een Europese school? Anders zou ik dat juist niet doen en jullie zoon lekker laten integreren. Thuis kun je altijd Nederlands spreken om de taalvaardigheid te behouden. Veel plezier met alle voorbereidingen, er komt heel wat op je af! Neem je ook huisdieren mee?

Hoi, leuk dat je reageert!

Hoe vond jij Addendale? is het een gezellig stad waar ook wel gezinnen wonen?? omdat er genoemd werd dat het een zakendistrict is...
In principe is de baan voor onbepaalde tijd. Het idee voor een Europese school is meer omdat ik hem niet meteen in het diepe wil gooien m.b.t. de vreemde taal en 'vreemde' kinderen, misschien is het ook wel een beetje een soort van schuldgevoel van mijn kant hoor, dat wij even voor hem gaan bepalen dat hij hier in NL zijn vriendjes niet meer kan zien, niet meer zijn eigen klas waar hij het zo leuk heeft en z'n voetbalvereniging zal hij moeten missen.
Thuis zal in ieder geval zeker Nederlands gesproken worden, uiteraard ook Engels om het oefenen erin te houden

Er gaan geen huisdieren met ons mee. Hij wil heel graag een puppy, wie weet een mooi cadeau voor daar

 

[Emulate]

Hoi Linda, heb je al gekeken in de rubriek Kids Corner (onder Algemeen)? Ik denk dat je al bladerend daar veel vergelijkbare vraagstukken kunt vinden.

Ik denk dat @Red dust het juiste vraagstuk aansnijdt. Is dit een parkeerplek in jullie leven waar je op termijn weer weggaat, of houden jullie het open om misschien wel voorgoed te blijven. Expat vs. immigrant dus. Dat maakt heel veel verschil in de manier waarop jullie erin gaan stappen. Expats zijn meestal deel van een hechte expat community, waar de dwarsverbanden bijvoorbeeld een gemeenschappelijke werkgever zijn (Shell compounds in het Midden-Oosten), of allen de NL nationaliteit hebben. Immigranten hebben meer de neiging om te integreren en Nederland wat meer los te laten. Ik denk dat het voor je zoon heel belangrijk is om te weten waar hij wat dit betreft aan toe is. Een hele lange vakantie of een nieuw leven in een andere taal met nieuwe vrienden en toekomstperspectieven.

Wat locale public scholen betreft (altijd een aanrader als je wil integreren), hier in de staat bepaalt je postcode naar welke scholen je kind kan gaan. Private schools vallen daar niet onder.

Hou ons op de hoogte!

 

[Janneke61]

Hoi Linda, welkom op het forum!
Een spannende stap gaan jullie tegemoet.
Allereerst even over Annandale, mijn dochter heeft daar drie jaar gewoond en ik vind dat echt een superwijk. Dicht bij het CBD (20 minuutjes met de bus), maar absoluut geen zakendistrict! Integendeel, het is een oude wijk met een dorps karakter, rustig (voor zo er dat mogelijk is voor een wijk zo dicht bij het centrum), waar mensen elkaar op straat nog groeten of een praatje maken. Postkantoor, kerk, wat leuke restaurantjes, een bar, supermarkt en wat andere leuke winkeltjes, allemaal in het centrum (kruising Johnston Street/Booth Street) en dicht bij een park langs het water. De laatste jaren zijn er veel jonge gezinnen komen wonen, dus voor jullie lijkt me dit een ideale wijk. Het zou in elk geval zeker mijn eerste keus zijn als ik in het centrum van Sydney zou gaan wonen, juist omdat het nog een beetje minder bekend is.
Wij hebben zelf wel ervaring met het verhuizen met kinderen, maar die waren al ouder. Over het algemeen hebben ze in eerste instantie moeite met het afscheid nemen van hun vertrouwde omgeving, maar als er eenmaal zijn passen ze zich razendsnel aan. De taal leren ze verbazingwekkend snel op die leeftijd, daar heb ik in de loop der tijd al meerdere voorbeelden van gezien. Kinderen in Australie zijn over het algemeen veel socialer dan in Nederland en als ze eenmaal een beetje gewend zijn, vinden veel kinderen uit NL het hier leuker op school dan in Nederland, juist op de basisschool leeftijd.
De grootste keus die je moet maken is tussen een private of public school. Aan private schools hangt een, vaak enorm, prijskaartje en die hebben als gevolg daar van ook een ander soort studenten. Public schools zijn erg verschillend. Ik heb heb leuke en mooie scholen gezien, maar ook troosteloze scholen in oude gebouwen. Het is inderdaad zo dat je in het ‘catchment’ moet wonen om naar een bepaalde public school te kunnen en andersom beperkt dat ook je keuze. Ik zou de scholen in de buurt eerst even bezoeken voordat ik de keuze tussen private en public zou maken en als de public school je wat lijkt, zou ik daarvoor kiezen. Er is ook een Nederlandse school in Sydney, de Kangoeroe. Maar dat is aanvullend onderwijs waar de kinderen een keer per week, naast de reguliere school, Nederlands leren. Dat is natuurlijk ook perfect om andere NL kinderen (en ouders) te leren kennen.
Succes met dit avontuur!

 

[FritsC]

Ha Linda, welkom op het forum.
Zoals Janneke61 als aangeeft is Annadale een normale wijk dicht tegen het centrum van Sydney. Dicht bij het water en met veel voorzieningen op korte afstand.
Anders dan het afscheid moeten nemen van familie en vrienden in Nederland, zal je zien dat kinderen, zeker in die leeftijd, heel snel de taal oppikken en vrienden en vriendinnen maken in Australie. Veel kinderen sporten hier ook op zaterdag en je zal zien dat je dan ook als volwassene snel vrienden maakt via de sport.

 

[afterbang]

Hoi Linda, welkom!

Dit is bijna de golden ticket, is het een chocolade fabriek? (Charlie and the Chocolate Factory... Golden Ticket...)

Annandale is een wijk in, wat ik, het centrum noem. Je kunt bijna wandelen naar de Opera House (7km)
De kids, ik snap de stress, wij hebben geen kinderen maar 3 katten, daar had ik al stress van, dus begrijp dat je dat over de kids zeker zult hebben. Maar zoals hierboven al een paar keer genoemd. Het zal best even schrikken zijn voor hem, maar eenmaal hier zal het als een speer gaan. Die is sneller geïntegreerd dan jullie (dat is wat ik bij vrienden en kennissen zie)

En ja, is dit een tijdelijk dingetje of wellicht forever? Ik heb het idee forever omdat je wel nadenkt over het huis verkopen maar dat heel definitief vindt. Ook dat is heel normaal. Wij gingen echt voor definitief maar je (t)huis in NL dan weg doen maakt het wel heel definitief. Voor ons was het een proces waar je doorgaat. Naarmate je meer met Australia bezig gaat, verliest NL en je huis langzaam maar steeds meer hun aantrekkingskracht. Als je dan eenmaal hier ben vraag je je af waarom je in godsnaam nadacht over je huis aanhouden.

Toen we gingen migreren wisten we zeker dat we ons NL paspoort nooit op zouden geven. Nu zijn we hier 2 jaar en hebben we alletwee zoiets van... ach.... Zo belangrijk is dat nederlanderschap ook weer niet. Als je hier bent dan is NL ver weg en daar nog een huis hebben... ach dat is alleen maar onhandig. ALS je al terug gaat... er zijn huizen genoeg te koop hoor

Enjoy the ride!

 

[Linda82]

Hoi Linda, welkom op het forum!
Een spannende stap gaan jullie tegemoet.
Allereerst even over Annandale, mijn dochter heeft daar drie jaar gewoond en ik vind dat echt een superwijk. Dicht bij het CBD (20 minuutjes met de bus), maar absoluut geen zakendistrict! Integendeel, het is een oude wijk met een dorps karakter, rustig (voor zo er dat mogelijk is voor een wijk zo dicht bij het centrum), waar mensen elkaar op straat nog groeten of een praatje maken. Postkantoor, kerk, wat leuke restaurantjes, een bar, supermarkt en wat andere leuke winkeltjes, allemaal in het centrum (kruising Johnston Street/Booth Street) en dicht bij een park langs het water. De laatste jaren zijn er veel jonge gezinnen komen wonen, dus voor jullie lijkt me dit een ideale wijk. Het zou in elk geval zeker mijn eerste keus zijn als ik in het centrum van Sydney zou gaan wonen, juist omdat het nog een beetje minder bekend is.
Wij hebben zelf wel ervaring met het verhuizen met kinderen, maar die waren al ouder. Over het algemeen hebben ze in eerste instantie moeite met het afscheid nemen van hun vertrouwde omgeving, maar als er eenmaal zijn passen ze zich razendsnel aan. De taal leren ze verbazingwekkend snel op die leeftijd, daar heb ik in de loop der tijd al meerdere voorbeelden van gezien. Kinderen in Australie zijn over het algemeen veel socialer dan in Nederland en als ze eenmaal een beetje gewend zijn, vinden veel kinderen uit NL het hier leuker op school dan in Nederland, juist op de basisschool leeftijd.
De grootste keus die je moet maken is tussen een private of public school. Aan private schools hangt een, vaak enorm, prijskaartje en die hebben als gevolg daar van ook een ander soort studenten. Public schools zijn erg verschillend. Ik heb heb leuke en mooie scholen gezien, maar ook troosteloze scholen in oude gebouwen. Het is inderdaad zo dat je in het ‘catchment’ moet wonen om naar een bepaalde public school te kunnen en andersom beperkt dat ook je keuze. Ik zou de scholen in de buurt eerst even bezoeken voordat ik de keuze tussen private en public zou maken en als de public school je wat lijkt, zou ik daarvoor kiezen. Er is ook een Nederlandse school in Sydney, de Kangoeroe. Maar dat is aanvullend onderwijs waar de kinderen een keer per week, naast de reguliere school, Nederlands leren. Dat is natuurlijk ook perfect om andere NL kinderen (en ouders) te leren kennen.
Succes met dit avontuur!

Hai Janneke,

Wat een ontzettende leuk en rustgevende reactie Dank je! Er is vrijwel geen info en foto's over Annandale te vinden, dus heel leuk en fijn om dit te horen! vooral ook dat er veel jonge gezinnen wonen, ik wist echt niet wat ik me erbij voor moest stellen, dit geeft me een erg positief beeld en gevoel.
Ik lees idd overal dat het bij kids heel snel gaat met de taal leren, soms oefen ik weleens Engelse woordjes met hem, maar dat klinkt echt helemaal nergens naar (haha) vandaar dat het me wel verbaasd.

qua school kwam ik een beetje uit op de Anandale public school (mits we in het ‘catchment’ wonen dan), maar uiteraard zullen we dit met eigen ogen moeten aanschouwen om hier een gevoel bij te krijgen. Op internet las ik dat je met de school zelf kan overleggen wat handig is wanneer je kind start, helaas zal hij wel midden in het schooljaar (zelfs redelijk op het eind) instroomen, wanneer vriendschappen dus eigenlijk wel al gesloten zijn, maar wie weet zoals je zelf aangeeft zijn de kinderen daar wat socialer dan hier.
De Nederlandse school in Sydney had ik idd gezien, ziet er erg leuk uit moet ik zeggen, maar het is me nog niet helemaal duidelijk of ik dit als een 'echte' school kan zien waar je ook je diploma's etc. kan halen of doe je deze school naast bv. een public school (dus als aanvulling).

dank voor je reactie

Gr. Linda

 

[Linda82]

Hoi Linda, welkom!

Dit is bijna de golden ticket, is het een chocolade fabriek? (Charlie and the Chocolate Factory... Golden Ticket...)

Annandale is een wijk in, wat ik, het centrum noem. Je kunt bijna wandelen naar de Opera House (7km)
De kids, ik snap de stress, wij hebben geen kinderen maar 3 katten, daar had ik al stress van, dus begrijp dat je dat over de kids zeker zult hebben. Maar zoals hierboven al een paar keer genoemd. Het zal best even schrikken zijn voor hem, maar eenmaal hier zal het als een speer gaan. Die is sneller geïntegreerd dan jullie (dat is wat ik bij vrienden en kennissen zie)

En ja, is dit een tijdelijk dingetje of wellicht forever? Ik heb het idee forever omdat je wel nadenkt over het huis verkopen maar dat heel definitief vindt. Ook dat is heel normaal. Wij gingen echt voor definitief maar je (t)huis in NL dan weg doen maakt het wel heel definitief. Voor ons was het een proces waar je doorgaat. Naarmate je meer met Australia bezig gaat, verliest NL en je huis langzaam maar steeds meer hun aantrekkingskracht. Als je dan eenmaal hier ben vraag je je af waarom je in godsnaam nadacht over je huis aanhouden.

Toen we gingen migreren wisten we zeker dat we ons NL paspoort nooit op zouden geven. Nu zijn we hier 2 jaar en hebben we alletwee zoiets van... ach.... Zo belangrijk is dat nederlanderschap ook weer niet. Als je hier bent dan is NL ver weg en daar nog een huis hebben... ach dat is alleen maar onhandig. ALS je al terug gaat... er zijn huizen genoeg te koop hoor

Enjoy the ride!

whaha!! ja het klinkt eigenlijk te mooi om waar te zijn. Er is tegen ons gezegd dat op die manier een visum zo is geregeld en dat we ons daar geen zorgen over hoeven te maken, daar heb ik eerlijk gezegd m'n twijfels over, maar we wachten het af...

De vorige directeur heeft het werk 25 jaar gedaan en gaat nu met pensioen, na al die jaren gaat hij terug naar Duitsland. In principe willen ze dat mijn man het ook overneemt tot zijn pensioen (hij is nu 41), dus tja...het is dan toch redelijk forever lijkt me....
Jou reactie stelt me gerust, dankjewel, zo hebben jullie het dus ook een beetje gevoeld en dat is goed gekomen en klopt dat genoeg huizen te koop zijn, maar dan niet meer de onze ...Misschien is het idd dat de verkoop het heel definitief maakt, want dit huis hadden we toch gekocht met de intentie er oud in te worden. Daarbij komt ook nog eens dat we nét al ons spaargeld in een prachtige nieuwe tuin gestoken (het aanbod kwam toen ze net met de tuin waren begonnen). Dus qua sparen maar weer flink aan de bak...

Bedankt voor je (geruststellende) reactie

 

[Linda82]

Ha Linda, welkom op het forum.
Zoals Janneke61 als aangeeft is Annadale een normale wijk dicht tegen het centrum van Sydney. Dicht bij het water en met veel voorzieningen op korte afstand.
Anders dan het afscheid moeten nemen van familie en vrienden in Nederland, zal je zien dat kinderen, zeker in die leeftijd, heel snel de taal oppikken en vrienden en vriendinnen maken in Australie. Veel kinderen sporten hier ook op zaterdag en je zal zien dat je dan ook als volwassene snel vrienden maakt via de sport.

Dankjewel, positieve geruststellende reactie, doet me goed. Leuk om te weten van de zaterdag

 

[Tim911]

Welkom op het forum Linda.

Van Annadale heb ik zelf nog nooit gehoord, maar gelukkig zijn er genoeg mensen hier met ervaring met de plaats, en zo te zien ligt het vrij dicht bij de CBD dus kwa locatie helemaal top natuurlijk. Zelf ben ik vorig jaar geemigreerd doordat mijn vriendin Australisch is, en ik had ook een koophuis in NL waar wij samen 2 jaar in samengewoond hebben, en ik daarvoor ruim 8 jaar alleen. Toen ik vertelde dat ik ging emigreren kreeg ik ook van alle kanten advies om mijn woning vooral niet te verkopen en aan te houden. Want als je ooit terug wil dan heb je tenminste een woning. Sorry maar ik ben echt HEEL blij dat ik mijn woning toendertijd verkocht heb en ik dat niet als een blok aan mijn been heb hangen. Ook belastingtechnisch is het ingewikkeld en wat als je slechte huurders hebt oid, je zit zo ver weg.. moet je maar zin in hebben. Eerlijk is eerlijk: ik wist wel dat mijn move naar Oz een permanente zou zijn, behoudens als ze mijn visa intrekken maar die kans is nihil. Ik had ook geen zin om in 2 werelden te blijven hangen en heb Nederland helemaal afgesloten. Ik spreek natuurlijk wel vaak met familie en vrienden over de whatsapp of facetime maar verder? Nee, niks meer. Ik mis Nederland niet, ik mis het weer totaal niet en ik waardeer steeds meer wat dit land te bieden heeft, en ja dat is heel veel. Dat duurt misschien even om die knop om te zetten omdat dat mentaal lastig is, maar hoe eerder je dat doet des te makkelijker je integratie in dit land gaat zijn. Jullie lijken me niet echt expats omdat je man tot zijn pensioen in functie kan zijn, dus dan moet je er wel vol instappen. Alles achterlaten en meteen en goed opnieuw beginnen. Je zoontje zal het misschien even lastig hebben op school, maar kinderen passen zich zo snel aan en leren de taal zo bizar snel. Ik zou hem zeker meteen op een Ozzie school proberen te plaatsen en niet naar een NL school sturen of wat dan ook, Nederlands praten oefen je thuis nog genoeg. Ik las laatst een verhaal over een jongetje dat na een jaar net zo vloeiend engels sprak dat hij niet onderdeed voor een Australisch kind, en die was ook nog geen 10 jaar oud. Misschien inderdaad extra engelse les vooraf en wat extra tutoring als je hier bent. Daar zou ik me geen zorgen om maken. Mijn vriendin heeft vaak kinderen in de klas die totaal geen Engels praten, na een paar maanden is dit een stuk beter, dit gaat zo snel. Over het contact met Nederlanders, ik zou me juist meer openstellen voor Australiers dan je blind te staren op contact met Nederlanders. Ik heb hier ook een paar NL contacten opgedaan die me zijn toegeschoven door kennissen en voor mij voelt het toch allemaal wat geforceerd. Ik zou liever vrienden maken met Australiers, ook al is dat vrij lastig omdat het cultureel wat anders is en omdat je op latere leeftijd misschien wat meer oppervlakkige vriendschappen hebt met nieuwe mensen. Maar bijv ik ben net pas 3 weken in dienst bij de government en ik heb morgen met alle collega's een barbie bij een collega thuis. Spontaan idee maar helemaal top natuurlijk en goed voor je netwerk. Zo rol je er vanzelf in. Ik sta er ook echt wel voor open nu om wat vrienden te maken. Ik weet dat Nederlanders in het buitenland altijd graag naar elkaar toe klitten, maar zou dit proberen los te laten.

Over de scholen: mijn vriendin is primary school teacher en het hangt heel erg af in welke catchment je zit. En deze catchment kan ook wijzigen. Als voorbeeld, de school waar mijn vriendin werkt stond jaren bekend als 1 van de 3 beste public primary schools van de stad. Ook het wat duurdere gedeelte zeg maar. Een jaar of wat geleden is de catchment aangepast en worden ze nu overspoeld met kinderen uit de probleemwijken eromheen, de hele school glijdt naar een bedroevend niveau en er gebeuren rare dingen, dat wil je niet weten. Dus ik zou zeker vooraf echt heel goed inlezen en sfeer proeven op de school zelf. Als je het kunt betalen is private school een no brainer. Mijn vriendin heeft private en public gewerkt en het verschil is levensgroot.

Wat @afterbang ook al zei, ik kan 2 paspoorten aanhouden en zal dit ook doen natuurlijk, maar als ik het Nederlandse paspoort zou kwijtraken als ik hier al meerdere jaren zit omdat de regels veranderen. Tja zo'n ramp zou dat ook niet zijn. NL is zooooooo ver weg van hier....

 

[afterbang]

whaha!! ja het klinkt eigenlijk te mooi om waar te zijn. Er is tegen ons gezegd dat op die manier een visum zo is geregeld en dat we ons daar geen zorgen over hoeven te maken, daar heb ik eerlijk gezegd m'n twijfels over, maar we wachten het af...

De vorige directeur heeft het werk 25 jaar gedaan en gaat nu met pensioen, na al die jaren gaat hij terug naar Duitsland. In principe willen ze dat mijn man het ook overneemt tot zijn pensioen (hij is nu 41), dus tja...het is dan toch redelijk forever lijkt me....
Jou reactie stelt me gerust, dankjewel, zo hebben jullie het dus ook een beetje gevoeld en dat is goed gekomen en klopt dat genoeg huizen te koop zijn, maar dan niet meer de onze ...Misschien is het idd dat de verkoop het heel definitief maakt, want dit huis hadden we toch gekocht met de intentie er oud in te worden. Daarbij komt ook nog eens dat we nét al ons spaargeld in een prachtige nieuwe tuin gestoken (het aanbod kwam toen ze net met de tuin waren begonnen). Dus qua sparen maar weer flink aan de bak...

Bedankt voor je (geruststellende) reactie

Ons was ook ons forever huis (alles was zelfs gelijkvloers) en ja, echt wel eens ‘s nachts benauwd wakker geworden met het idee dit weg te doen. Maar als je dan rationeel kijkt wat je eventueel weer terug zou kunnen kopen, en een scheutje zen-boeddhisme tot je neemt valt het wel weer mee. Nu stress hebben is heel normaal. Maar het valt uiteindelijk allemaal wel mee. Maar dat ga je jezelf gewoon ontdekken, laat het gebeuren

 

[Tim911]

Ons was ook ons forever huis (alles was zelfs gelijkvloers) en ja, echt wel eens ‘s nachts benauwd wakker geworden met het idee dit weg te doen. Maar als je dan rationeel kijkt wat je eventueel weer terug zou kunnen kopen, en een scheutje zen-boeddhisme tot je neemt valt het wel weer mee. Nu stress hebben is heel normaal. Maar het valt uiteindelijk allemaal wel mee. Maar dat ga je jezelf gewoon ontdekken, laat het gebeuren

Zelfde in mijn geval, woning gekocht met een 60's interieur, alles eruit gesloopt tot de verwarmingspijpen aan toe en helemaal zelf samen met mijn vader gerenoveerd. Huis was na 8 jaar eindelijk af en helemaal mijn smaak, er hebben veel bloed zweet en tranen ingezeten. Zou er zo de rest van mijn leven in hebben kunnen wonen. Stap tot verkoop was lastig en ook wel traantje gelaten, totdat ik in Oz aankwam en ik mij bedacht hoeveel gedoe het mij zou hebben opgeleverd als ik het niet heb gedaan. Bijkomend voordeel: ik genoot van mijn nieuw vergaarde banksaldo.
Grote nadeel: ik heb mijn vader niet meer om te assisteren met een renovatie hier in Oz, dus ipv renovate zal het detonate worden. Hoewel: hij gaat in mei met pensioen.... Genoeg tijd om over te komen

 

[Linda82]

opnieuw beginnen. Je zoontje zal het misschien even lastig hebben op school, maar kinderen passen zich zo snel aan en leren de taal zo bizar snel. Ik zou hem zeker meteen op een Ozzie school proberen te plaatsen en niet naar een NL school sturen of wat dan ook, Nederlands praten oefen je thuis nog genoeg. Ik las laatst een verhaal over een jongetje dat na een jaar net zo vloeiend engels sprak dat hij niet onderdeed voor een Australisch kind, en die was ook nog geen 10 jaar oud. Misschien inderdaad extra engelse les vooraf en wat extra tutoring als je hier bent. Daar zou ik me geen zorgen om maken. Mijn vriendin heeft vaak kinderen in de klas die totaal geen Engels praten, na een paar maanden is dit een stuk beter, dit gaat zo snel. Over het contact met Nederlanders, ik zou me juist meer openstellen voor Australiers dan je blind te staren op contact met Nederlanders. Ik heb hier ook een paar NL contacten opgedaan die me zijn toegeschoven door kennissen en voor mij voelt het toch allemaal wat geforceerd. Ik zou liever vrienden maken met Australiers, ook al is dat vrij lastig omdat het cultureel wat anders is en omdat je op latere leeftijd misschien wat meer oppervlakkige vriendschappen hebt met nieuwe mensen. Maar bijv ik ben net pas 3 weken in dienst bij de government en ik heb morgen met alle collega's een barbie bij een collega thuis. Spontaan idee maar helemaal top natuurlijk en goed voor je netwerk. Zo rol je er vanzelf in. Ik sta er ook echt wel voor open nu om wat vrienden te maken. Ik weet dat Nederlanders in het buitenland altijd graag naar elkaar toe klitten, maar zou dit proberen los te laten.

Hai Tim,

Wat een leuk verhaal zeg!! en bedankt voor je tips!! super fijn!

Van Annadale heb ik zelf nog nooit gehoord, maar gelukkig zijn er genoeg mensen hier met ervaring met de plaats, en zo te zien ligt het vrij dicht bij de CBD dus kwa locatie helemaal top natuurlijk. Zelf ben ik vorig jaar geemigreerd doordat mijn vriendin Australisch is, en ik had ook een koophuis in NL waar wij samen 2 jaar in samengewoond hebben, en ik daarvoor ruim 8 jaar alleen. Toen ik vertelde dat ik ging emigreren kreeg ik ook van alle kanten advies om mijn woning vooral niet te verkopen en aan te houden. Want als je ooit terug wil dan heb je tenminste een woning. Sorry maar ik ben echt HEEL blij dat ik mijn woning toendertijd verkocht heb en ik dat niet als een blok aan mijn been heb hangen. Ook belastingtechnisch is het ingewikkeld en wat als je slechte huurders hebt oid, je zit zo ver weg.. moet je maar zin in hebben. Eerlijk is eerlijk: ik wist wel dat mijn move naar Oz een permanente zou zijn, behoudens als ze mijn visa intrekken maar die kans is nihil. Ik had ook geen zin om in 2 werelden te blijven hangen en heb Nederland helemaal afgesloten. Ik spreek natuurlijk wel vaak met familie en vrienden over de whatsapp of facetime maar verder? Nee, niks meer. Ik mis Nederland niet, ik mis het weer totaal niet en ik waardeer steeds meer wat dit land te bieden heeft, en ja dat is heel veel. Dat duurt misschien even om die knop om te zetten omdat dat mentaal lastig is, maar hoe eerder je dat doet des te makkelijker je integratie in dit land gaat zijn. Jullie lijken me niet echt expats omdat je man tot zijn pensioen in functie kan zijn, dus dan moet je er wel vol instappen. Alles achterlaten en meteen en goed opnieuw beginnen. Je zoontje zal het misschien even lastig hebben op school, maar kinderen passen zich zo snel aan en leren de taal zo bizar snel. Ik zou hem zeker meteen op een Ozzie school proberen te plaatsen en niet naar een NL school sturen of wat dan ook, Nederlands praten oefen je thuis nog genoeg. Ik las laatst een verhaal over een jongetje dat na een jaar net zo vloeiend engels sprak dat hij niet onderdeed voor een Australisch kind, en die was ook nog geen 10 jaar oud. Misschien inderdaad extra engelse les vooraf en wat extra tutoring als je hier bent. Daar zou ik me geen zorgen om maken. Mijn vriendin heeft vaak kinderen in de klas die totaal geen Engels praten, na een paar maanden is dit een stuk beter, dit gaat zo snel. Over het contact met Nederlanders, ik zou me juist meer openstellen voor Australiers dan je blind te staren op contact met Nederlanders. Ik heb hier ook een paar NL contacten opgedaan die me zijn toegeschoven door kennissen en voor mij voelt het toch allemaal wat geforceerd. Ik zou liever vrienden maken met Australiers, ook al is dat vrij lastig omdat het cultureel wat anders is en omdat je op latere leeftijd misschien wat meer oppervlakkige vriendschappen hebt met nieuwe mensen. Maar bijv ik ben net pas 3 weken in dienst bij de government en ik heb morgen met alle collega's een barbie bij een collega thuis. Spontaan idee maar helemaal top natuurlijk en goed voor je netwerk. Zo rol je er vanzelf in. Ik sta er ook echt wel voor open nu om wat vrienden te maken. Ik weet dat Nederlanders in het buitenland altijd graag naar elkaar toe klitten, maar zou dit proberen los te laten.

Over de scholen: mijn vriendin is primary school teacher en het hangt heel erg af in welke catchment je zit. En deze catchment kan ook wijzigen. Als voorbeeld, de school waar mijn vriendin werkt stond jaren bekend als 1 van de 3 beste public primary schools van de stad. Ook het wat duurdere gedeelte zeg maar. Een jaar of wat geleden is de catchment aangepast en worden ze nu overspoeld met kinderen uit de probleemwijken eromheen, de hele school glijdt naar een bedroevend niveau en er gebeuren rare dingen, dat wil je niet weten. Dus ik zou zeker vooraf echt heel goed inlezen en sfeer proeven op de school zelf. Als je het kunt betalen is private school een no brainer. Mijn vriendin heeft private en public gewerkt en het verschil is levensgroot.

Wat @afterbang ook al zei, ik kan 2 paspoorten aanhouden en zal dit ook doen natuurlijk, maar als ik het Nederlandse paspoort zou kwijtraken als ik hier al meerdere jaren zit omdat de regels veranderen. Tja zo'n ramp zou dat ook niet zijn. NL is zooooooo ver weg van hier....[/QUOTE]

Hai Tim,

Wat een ontzettend leuk verhaal! en bedankt voor de tips&adviezen! super fijn!
o.a. door jouw verhaal begin ik idd steeds meer overtuigd te raken dat we het huis inderdaad beter kunnen gaan verkopen (slik slik).

Interessant ook het verhaal over het wijzigen van het catchment! m.b.t. tot de juiste school uitzoeken krijg je daar wel een beetje de tijd voor om dat op je gemak te doen?? of is hij bij aankomst bij wijze van al meteen leerplichtig? En een private school zou jij dus aanraden? om welke redenen? Het huis in Annandale wordt voor ons betaald door de fabriek, dus wellicht is een private school wel haalbaar . Ik las wel ergens dat er veel Koreanen op die scholen zitten en dat er tussen de lessen door dus eigenlijk vooral Koreaans gepraat wordt :/ (?)
Naast dat we ons zoontje hier op Engelse les gaan doen, ga ik er zelf ook nog maar even een cursusje tegenaan gooien

m.b.t. het maken van vriendschappen, wat zijn de grootste cultuurverschillen? en we zijn idd op een leeftijd dat je nu wat oppervlakkige vriendschappen zal sluiten, dat besef ik me ook goed en natuurlijk is dat ook een ietwat 'enge' gedachten, maar mijn man zei ook al 'maar hoe vaak zie je je vriendinnen nou echt?', ja...dat is ook idd niet wekelijks.....

Ik hoop dat ik het reageren op de goede manier plaats, want met die quotes ben ik nog niet helemaal uit hoe dat werkt merk ik wel

Groetjes

 

[Linda82]

Ons was ook ons forever huis (alles was zelfs gelijkvloers) en ja, echt wel eens ‘s nachts benauwd wakker geworden met het idee dit weg te doen. Maar als je dan rationeel kijkt wat je eventueel weer terug zou kunnen kopen, en een scheutje zen-boeddhisme tot je neemt valt het wel weer mee. Nu stress hebben is heel normaal. Maar het valt uiteindelijk allemaal wel mee. Maar dat ga je jezelf gewoon ontdekken, laat het gebeuren

Fijn om te horen dat er dus meer mensen zijn die er ook zo instonden en dat het uiteindelijk allemaal de juiste beslissing blijkt, hoe moeilijk ook...

 

[Linda82]

Van Annadale heb ik zelf nog nooit gehoord, maar gelukkig zijn er genoeg mensen hier met ervaring met de plaats, en zo te zien ligt het vrij dicht bij de CBD dus kwa locatie helemaal top natuurlijk. Zelf ben ik vorig jaar geemigreerd doordat mijn vriendin Australisch is, en ik had ook een koophuis in NL waar wij samen 2 jaar in samengewoond hebben, en ik daarvoor ruim 8 jaar alleen. Toen ik vertelde dat ik ging emigreren kreeg ik ook van alle kanten advies om mijn woning vooral niet te verkopen en aan te houden. Want als je ooit terug wil dan heb je tenminste een woning. Sorry maar ik ben echt HEEL blij dat ik mijn woning toendertijd verkocht heb en ik dat niet als een blok aan mijn been heb hangen. Ook belastingtechnisch is het ingewikkeld en wat als je slechte huurders hebt oid, je zit zo ver weg.. moet je maar zin in hebben. Eerlijk is eerlijk: ik wist wel dat mijn move naar Oz een permanente zou zijn, behoudens als ze mijn visa intrekken maar die kans is nihil. Ik had ook geen zin om in 2 werelden te blijven hangen en heb Nederland helemaal afgesloten. Ik spreek natuurlijk wel vaak met familie en vrienden over de whatsapp of facetime maar verder? Nee, niks meer. Ik mis Nederland niet, ik mis het weer totaal niet en ik waardeer steeds meer wat dit land te bieden heeft, en ja dat is heel veel. Dat duurt misschien even om die knop om te zetten omdat dat mentaal lastig is, maar hoe eerder je dat doet des te makkelijker je integratie in dit land gaat zijn. Jullie lijken me niet echt expats omdat je man tot zijn pensioen in functie kan zijn, dus dan moet je er wel vol instappen. Alles achterlaten en meteen en goed opnieuw beginnen. Je zoontje zal het misschien even lastig hebben op school, maar kinderen passen zich zo snel aan en leren de taal zo bizar snel. Ik zou hem zeker meteen op een Ozzie school proberen te plaatsen en niet naar een NL school sturen of wat dan ook, Nederlands praten oefen je thuis nog genoeg. Ik las laatst een verhaal over een jongetje dat na een jaar net zo vloeiend engels sprak dat hij niet onderdeed voor een Australisch kind, en die was ook nog geen 10 jaar oud. Misschien inderdaad extra engelse les vooraf en wat extra tutoring als je hier bent. Daar zou ik me geen zorgen om maken. Mijn vriendin heeft vaak kinderen in de klas die totaal geen Engels praten, na een paar maanden is dit een stuk beter, dit gaat zo snel. Over het contact met Nederlanders, ik zou me juist meer openstellen voor Australiers dan je blind te staren op contact met Nederlanders. Ik heb hier ook een paar NL contacten opgedaan die me zijn toegeschoven door kennissen en voor mij voelt het toch allemaal wat geforceerd. Ik zou liever vrienden maken met Australiers, ook al is dat vrij lastig omdat het cultureel wat anders is en omdat je op latere leeftijd misschien wat meer oppervlakkige vriendschappen hebt met nieuwe mensen. Maar bijv ik ben net pas 3 weken in dienst bij de government en ik heb morgen met alle collega's een barbie bij een collega thuis. Spontaan idee maar helemaal top natuurlijk en goed voor je netwerk. Zo rol je er vanzelf in. Ik sta er ook echt wel voor open nu om wat vrienden te maken. Ik weet dat Nederlanders in het buitenland altijd graag naar elkaar toe klitten, maar zou dit proberen los te laten.

Over de scholen: mijn vriendin is primary school teacher en het hangt heel erg af in welke catchment je zit. En deze catchment kan ook wijzigen. Als voorbeeld, de school waar mijn vriendin werkt stond jaren bekend als 1 van de 3 beste public primary schools van de stad. Ook het wat duurdere gedeelte zeg maar. Een jaar of wat geleden is de catchment aangepast en worden ze nu overspoeld met kinderen uit de probleemwijken eromheen, de hele school glijdt naar een bedroevend niveau en er gebeuren rare dingen, dat wil je niet weten. Dus ik zou zeker vooraf echt heel goed inlezen en sfeer proeven op de school zelf. Als je het kunt betalen is private school een no brainer. Mijn vriendin heeft private en public gewerkt en het verschil is levensgroot.

Wat @afterbang ook al zei, ik kan 2 paspoorten aanhouden en zal dit ook doen natuurlijk, maar als ik het Nederlandse paspoort zou kwijtraken als ik hier al meerdere jaren zit omdat de regels veranderen. Tja zo'n ramp zou dat ook niet zijn. NL is zooooooo ver weg van hier....[/QUOTE]


Hai Tim,

Wat een ontzettend leuk verhaal! en bedankt voor de tips&adviezen! super fijn!
o.a. door jouw verhaal begin ik idd steeds meer overtuigd te raken dat we het huis inderdaad beter kunnen gaan verkopen (slik slik).

Interessant ook het verhaal over het wijzigen van het catchment! m.b.t. tot de juiste school uitzoeken krijg je daar wel een beetje de tijd voor om dat op je gemak te doen?? of is hij bij aankomst bij wijze van al meteen leerplichtig? En een private school zou jij dus aanraden? om welke redenen? Het huis in Annandale wordt voor ons betaald door de fabriek, dus wellicht is een private school wel haalbaar . Ik las wel ergens dat er veel Koreanen op die scholen zitten en dat er tussen de lessen door dus eigenlijk vooral Koreaans gepraat wordt :/ (?)
Naast dat we ons zoontje hier op Engelse les gaan doen, ga ik er zelf ook nog maar even een cursusje tegenaan gooien

m.b.t. het maken van vriendschappen, wat zijn de grootste cultuurverschillen? en we zijn idd op een leeftijd dat je nu wat oppervlakkige vriendschappen zal sluiten, dat besef ik me ook goed en natuurlijk is dat ook een ietwat 'enge' gedachten, maar mijn man zei ook al 'maar hoe vaak zie je je vriendinnen nou echt?', ja...dat is ook idd niet wekelijks.....

Ik hoop dat ik het reageren op de goede manier plaats, want met die quotes ben ik nog niet helemaal uit hoe dat werkt merk ik wel

 

[Tim911]

Geen probleem, daar is het forum uiteindelijk voor. Ja dat huis verkopen is voor iedereen een dingetje hoor, en is ook logisch want je bent er flink aan gehecht. Loslaten is moeilijk maar uiteindelijk ook wel een soort van opluchting als je eenmaal in Oz geland bent. Ik kan er over meepraten. MBT de gerichte onderwijsvragen: dat weet ik ook niet maar een expert als @Janneke61 weet daar ongetwijfeld meer over. Op public schools heb je kinderen van allerlei afkomsten en sociale achtergronden en dat zou normaal gesproken een goed gegeven moeten zijn: kinderen leren elkaar te accepteren en raken vertrouwd met mensen die 'anders' zijn dan zijzelf. Echter waar het in de praktijk op neer komt: per klas altijd minimaal 3-4 dysfunctional kids, meestal aboriginals maar ook kids van bijv verslaafden, die zoveel aandacht en irritatie vragen van de leerkracht dat deze eigenlijk niet eens meer toe komt aan goed les geven, waardoor de overige kids er gewoon onder te lijden hebben. Deze kids krijgen daardoor te kort aandacht die zij eigenlijk wel verdienen, de goeie lijden dus onder de kwaden. Op een private school is de financiele instap zo hoog dat je dat soort dingen bijna niet hebt. Je kan incidenteel natuurlijk een keer een ADHD kind hebben of een kind met problemen, maar de meeste kinderen zijn van goede komaf en er is amper tijd voor randzaken door de leerkracht, en des te meer voor de ontwikkeling van het kind. Mijn vriendin heeft in allebei systemen gewerkt, en het verschil is gewoon echt heel groot. You get what you pay for. Dat er veel koreanen op de scholen zitten is een dingetje waar vooral de grote steden last van hebben, wij hebben hier niet veel Aziaten in Cairns. Lijkt me niet fijn dat er alleen koreaans gesproken wordt.. Er zijn vast wel andere opties.

Over vriendschappen: ik denk dat dat er ook een beetje vanaf hangt hoe je er zelf in staat en in wat voor situatie je zelf zit. Wij hebben geen kinderen en ik merk vaak dat het hier met mannen onder elkaar alleen over fishing en footy gaat, ik heb helemaal niks met fishing en footy dus dan ben je snel uitgepraat . Met kinderen zal het wat makkelijker gaan omdat wat @FritsC ook al zei, je ontmoet mensen om het sportveld en je zult mensen ontmoeten als kids met elkaar willen spelen, dus dat lijkt mij persoonlijk wel een stukje makkelijker om casual contacten op te doen.

 

[Red dust]

Herkenbare verhalen over huis verkopen. Wij hebben het niet eens overwogen omdat het een monument was met joekel van een tuin en omdat we bij vrienden die naar Noorwegen emigreerden zagen dat het een heel gedoe was met huurders en onderhoud. Geen spijt van gehad! En het gaf ons goede start om hier snel wat te kunnen kopen. Over mensen leren kennen: Na een paar jaar hier vond ik dat ik wel wat meer mensen wilde leren kennen in de buurt. Dus via de Meetup app vind ik nu allerlei leuke activiteiten en groepen waar ik regel matig mee afspreek. Er zijn zowel zakelijke als vrijetijds dingen te vinden voor alle leeftijden en regios. Zo ga ik naar Trivia, optredens, maken we lange wandelingen in National Parks of kampeeruitjes. Ik vind het erg verfrissend!