Hier even een nieuwe update.
Afgelopen jaar december kregen we te horen, dat we weer moesten verhuizen...het huis waarin we woonden kwam weer op de markt, en dus werd het tijd om een nieuw onderkomen te zoeken. Ik vond het deze keer niet zo erg om dit huis achter te laten, want heb mij daar nooit echt 'thuis' ingevoeld. Het was een ouder huis, met veel achterstallig onderhoud. We voelden dat we op een keerpunt waren aangeland. Wat gaan we doen?
Kopen we een huis in Nederland, of in Australie? Daar kwam het uiteindelijk op neer. De huurhuizen zijn hier in de buurt niet van goede kwaliteit, en je moet maar afwachten hoe lang je er mag blijven wonen.
Het was best even puzzelen, want soms wil ik terug naar Nederland, maar vaak ook niet. En dat zegt het denk wel....Als het andersom was geweest, hadden we terug gegaan. Hoewel ik er ook tegenop zou zien, om in Nederland weer werk te vinden, en weer terug te komen in de 'rat-race'. Ik weet wel, dat heb je zelf in de hand, maar een groot gedeelte toch ook weer niet.
We zijn op zoek gegaan naar een koophuis, en na een maand of drie was het raak. Een solide huis, dichtbij het strand en wat winkeltjes, en in dezelfde buurt waar we de eerste vijf jaren hebben gewoond.
Dus ook niet teveel wennen voor de kinderen
Met werk gaat het op en neer. Ik ben inmiddels begonnen aan mijn derde baantje sinds we hier zijn, maar heb het goed naar mijn zin. Manlief is bijna klaar met zijn Bachelor, en hoopt hiermee een betere baan te krijgen, omdat zijn papieren als verpleegkundige niet werden geaccepteerd.
Al met al, het leven is goed in Mollymook. Natuurlijk, we missen familie en vrienden. Dat wordt niet echt minder, en met speciale dagen wil je gewoon bij ze zijn. Gelukkig krijgen we ontzettend veel bezoek, van de bijna zes jaren dat we hier wonen, hebben we meer dan een jaar bezoek gehad. Soms zelfs iets teveel haha.
Ook vliegen we regelmatig naar Nederland, wat de banden met iedereen toch vast houdt.
En weet je, niets is voor altijd. Mochten we onverhoopt toch terug willen, alles wat je koopt is te verkopen zei een goede vriend van ons, en zo kijken we er ook tegenaan. We zien wel wat de toekomst brengt, voorlopig zijn we nog hier!
We kunnen niet ontkennen, dat een gedeelte van ons nog in Nederland 'woont'. Daar hebben we voor gekozen. We kunnen niet zeggen: We verhuizen naar Australie, laten Nederland achter, en bouwen daar een nieuw bestaan op. Zo zitten we niet in elkaar, en daar zijn sommige banden met vrienden en familie te sterk voor. Maar in onze ogen hoeft dat ook niet. We hebben hier een heerlijk leven, maar investeren ook in onze familie en vrienden in Nederland. We zouden niet anders willen (en kunnen!)
Tot de volgende keer! Over een jaartje misschien?
