FINAL UPDATE! George en Franciska naar...? blz.6!!

George Franciska

George Franciska

XPdite Sponsor
Hallo allemaal,

We zijn een tijdje stil geweest, maar we hadden het echt enorm druk met dingen afronden!
We zijn nog niet klaar, maar ik kan nu wel een lastavaza topic maken.

Vorige maand hebben we ons huis overgedragen.
We hebben nachten doorgewerkt om de verhuisdozen in te pakken, maar het is gelukt.
Zelfs heel de garage is opgeruimd en ingepakt en dat was ook erg veel werk!
Dat klusje hebben we echt vreselijk onderschat!!!  :shock:
Meneer Hazeleger heeft op 15 december om half 8 's morgens 63 dozen ingeladen.

Verder hebben we ALLE meubels verkocht en is de kringloopwinkel "blij" gemaakt met de rest.
We hebben er gisteren een rondje gelopen en herkenden onze spullen hahaha beetje vreemd is het wel!

Wij zijn klaar op wat opzeggingen en verhuisberichten na, tickets geboekt en ook voor de honden.
Wachten is nog op de uitslagen van de laatste bloedtesten van de honden, erg spannend zo een paar weekjes voor vertrek.
De honden vliegen als het goed is op 19 januari naar Melbourne en wij de 27e.

Op dit moment wonen we even in ons oude huis.
Hier voelen we ons ook wel weer thuis, leuke en bekende buren!  :up:
(we gaan vanavond even borrelen met ze)

De hondjes zijn weer op hun gemak na al dat ingepak en huis leeghalerij.
Ze moeten wel wennen aan uitgelaten worden in een woonwijk, wij woonden namelijk eerst in de polder.
Ze doen het goed en ik heb er vertrouwen in dat ze het straks ook snel leren in hun nieuwe omgeving.

We hebben nog wel 3 kratten papierwinkel waar we geen raad mee weten.
Wat moet bewaard blijven, wat kan weg....
Laatste belastingaangifte is me ook een compleet raadsel, maar zal vast goed komen.
Mensen genoeg die spullen na kunnen sturen als het nodig is.

Verder hopen we na aankomst in Melbourne snel een eigen plekje te vinden.
We mogen de eerste tijd bij een nicht van George logeren, maar we willen dat niet te lang.
We zitten dan te lang bij andere mensen in huis en dat is niet wat we willen eigenlijk.
Huurhuizen zijn er in de regio Melbourne genoeg, maar is er ook iets snel beschikbaar met een tuin en waar hondjes welkom zijn?
We hebben nog niet direct een favoriete plaats, dus ook dat zal wel lukken.

Vooralsnog maken we ons nog weinig zorgen!  :up:

Op naar de volgende fase!  :up:

 
Hoiii
Het is bijna zo ver dus!! Errug leuk voor jullie!
Hoop dat jullie hondjes jullie niet te erg gaan missen (en andersom tuurlijk).
Eerste tijd mss op een vakantieparkt?? Weet niet of daar ook honden toegestaan zijn, maar vast wel ergens.
 
Hoi Franciska,

Het is leuk om weer wat van jou te lezen op xpdite. We hebben tussendoor via hyves wel contact gehad maar nu kan ik weer effe de stand van zaken doorlezen.

Zo te zien heb je al die tijd niet stil gezeten. Er komt natuurlijk ook aardig wat op je af. Ik zou er ook niet aan moeten denken om de schuur uit te pakken. Dat zou ik mooi aan Darren overlaten :wink:Het zou al schelen als die oldtimer eruit gaat. Momenteel kun je je kont niet keren in de garage.
Hetzelfde geldt trouwens voor de zolder boven ons woonhuis. Het is een vliering maar daar staat heel wat op. Vanmorgen toen ik de kerstspullen naar de zolder bracht heb ik nog even gekeken waar te beginnen. Ik zou het niet weten. Ik moet wel zeggen ; hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik zin krijg in "het avontuur".

Ik had van Darren een deadline :grin: gekregen, een zgn datum waarvoor ik beslist moest hebben en dat was 31 december jl. Die heb ik niet gehaald en het ergste is dat mijn schoonmoeder nu aardig begint te pushen. Ze zegt dat ik mijn moeder moet inlichten over mijn plannen. Het zou misschien wel makkelijker zijn zodat ik er over kan praten.
Ze vraagt nu elke zondag aan de telefoon of ik al met mijn moeder gepraat heb. Zo gemakkelijk vind ik dat niet. Mijn schoonmoeder heeft dat natuurlijk in haar voordeel dat ze dan 3 kleinkinderen in de buurt heeft(zoals je hebt kunnen lezen  op hyves, heeft mijn schoonzusje ook een zoontje gekregen op 23 december).
Ik weet niet of mijn moeder hetzelfde reageert als jouw moeder waardoor je zolang geen contact hebt met haar. Ik hoop zowieso niet dat het een drama gaat worden. Daar zou ik echt geen zin in hebben.
Van de tante van mijn man die we ook via de webcam hebben gesproken heb ik extra tijd gekregen. Heel fijn.

Ik heb dus eigenlijk wel spijt dat ik destijds die brief heb geschreven over mijn twijfels. Als ik dat niet had gedaan dan was er geen vuiltje aan de lucht. Dan had ik gewoon rustig kunnen denken.

Maar goed, ik hoop voor jullie dat je de laatste weken nog even kunt genieten in je oude huis en dat de bloedtesten van de honden ook goed zijn.

Heel veel plezier nog de laatste weken en wellicht hebben we nog wel contact via hyves of xpdite.

Groetjes heidi
 
Dan hou je het forum even een tijdje niet in de gaten en dan lees je ineens dat jullie al zover zijn! Wat goed!! Nog 3.5 week en dan vliegen jullie al.
Veel succes met de laatste dingen en ook veel plezier tijdens de laatste paar werken in Nederland!

Je kunt ook een lijst maken met daarop wat je allemaal aan papierwerk hebt. Die lijst kun je meenemen en de rest kun je achterlaten bij George's broertje bijvoorbeeld en als je dan iets nodig blijkt te hebben zou hij het kunnen scannen en mailen?
 
:cheer: Ja ja de dagen beginnen te korgen en dat is maar goed ook!
Kan niet wachten om op dat vliegtuig te stappen :plane:

Het is echt f***ing cold over here! :freezing:
- 10 tot -15 vannacht!  :shock:
En dat nu ik de honden echt uit moet gaan laten en niet alleen door de tuin kan laten rennen  :evil:


Maar even terug naar wat opmerkingen.
Heidi: Toevallig vandaag met mijn moeder afgesproken en ze is aan het idee gewend hoor.
Ze is niet meer boos of zo, ze vindt het wel erg jammer, maar legt zich erbij neer, en NEE ze gaat nog steeds niet vliegen......
Ze is wel helemaal in de digitale snelweg gedoken dus skypen, Belbob en mailen is een goede oplossing.

En garage opruimen.... onze garage was/is groter dan het huis! 7x8 en 2 verdiepingen  :grin:
Maar geen zorgen, George heeft genoeg ingeladen om een zelfde garage weer te voorzien van zijn gereedschap.
Mits ze het niet in beslag nemen natuurlijk.

Annemiek: Goede tip!
Ik ga mapjes maken en een lijst en die bij ons administratiekantoor brengen zodat ze daarvoor kunnen zorgen.
Ze hebben toegezegd dat ze tussenpersoon wilden blijven voor nop  :p
Onze scanner is al op reis en verder ken ik niemand die een scanner heeft  :wink:
 
Hoi Franciska,

Onze garage is voor nederlandse begrippen ook vrij groot en ook hebben we een zolder erop. Ik denk dat er uit de garage heel veel weggegooid kan worden in de milieubox cq vuilnisbak. Qua planken enz kunnen we mijn vader wel blij maken. Hij is iemand die altijd alllleesssssssss kan gebruiken voor wat dan ook. Hij heeft overal een bestemming voor(tot grote ergenis van mijn moeder dan).

Ik heb gisteravond nog even alle informatie bekeken van de emigratiebeurs afgelopen jaar. Kort daarna heb ik mijn visumpapieren gedownload van de site. Ze willen toch wel heel veel weten. Formuliertjes zus en zo. gelukkig heb ik schoonfamilie genoeg die onze statutory's in kan vullen. Ik ben vaak genoeg daar geweest en mijn schoonouders zijn in totaal 2 keer 2 maanden bij ons geweest dus er zijn  genoeg (slechte  :grin:) dingen over ons/mij te schrijven. Ik denk dat ze het met alle plezier doen. Hoe eerder hoe liever.

Ik had afgelopen week mijn moeder aan de telefoon en die zegt constant dat ze het zo leuk voor mijn schoonouders dat ze nu eindelijk een kleinkindje kort bij hebben wonen(mijn schoonzus woont in Bendigo, zo'n 1,5 uur rijden van melbourne). Eigenlijk zou ik er dan mooi op in kunnen haken dat het er wel eens 3 kunnen gaan worden maar ik vind zoiets eigenlijk niet via de telefoon kunnen. Het zou wel makkelijk zijn maar wel laf.
Elke keer als ik bij hun ben zoals met kerstmis en nieuwjaarsdag dan krijg ik het maar niet over mijn lippen maar als ik eenmaal in de auto zit dan denk ik bij mezelf van" zo moeilijk moet het toch niet zijn" .
Ik hoop ook niet dat ze het verkeerd op vatten zoals jouw moeder heeft gedaan. Het is toch wel fijner weggaan lijkt me, nu je het hebt bijgelegd.
Mijn moeder heeft ook een laptop met webcam. Even skype downloaden en ze kunnen ons gewoon blijven volgen.
Ik geloof dat ik het al eens geschreven heb; Ik ben minder bang voor mijn vaders reactie als die van mijn moeder. Mijn vader ziet ons ook niet graag gaan maar hij is nuchterder. Mijn moeder zit altijd gelijk op de kast. Mijn vader heeft zowieso het geld er nog wel voor over om een keer te komen. Mijn moeder heeft wel vliegangst volgens mij, zowieso al vanwege het roken maar ook het onbekende. Ze redt zich wel in het engels maar op zo'n groot vliegveld in een vreemd land weet ik het nog zo net niet. Ditzelfde geldt overigens ook voor mijn broer. Hij kan ook niet lang zonder cigaret maar ik hoop dat ze dit beiden van zich af kunnen zetten voor 24 uur vliegtuig.

Hoe is het verder met jullie; Geven jullie nog een afscheidsfeestje van te voren of niet. Ik zou het denk ik zelf niet doen. Ik ga gewoon de familie (mijn moeders kant en een enkeling van mijn vaders kant) uitnodigen om hier thuis langs te komen Mijn neef is 2,5 jaar geleden ook vertrokken zonder afscheidsfeestje. Toevallig werd een dag voor vertrek zijn moeder 65 jaar dus hij kon op haar verjaardag de familie nog even zien.

Met welke vliegmaatschappij vliegen jullie?  Ik heb nu zelf 2 keer met singapore airlines gevlogen, 1 keer met britisch airways/quantas en een keer met Olympic airways, maar die vliegen nu alleen nog(of misschien helemaal niet meer) via sydney, in 1999 vlogen ze nog via melbourne. Singapore airlines is me tot nu toe het best bevallen. Zowieso vriendelijker personeel en ze lopen ook gerust met de kinderen op de arm. Dat hoefde je van die stewardessen van BA/Qantas niet te verwachten.

Ik ben zondag nog een poos aan het zoeken geweest in en om Melton, Ik weet niet of je er ooit van gehoord hebt maar het ligt ten westen van melbourne, als je van sunshine richting bacchus marsh rijdt en ballarat. Daar zijn de huizen ook niet duur en als je er iets meer geld tegen aan gooit heb je best een grote tuin voor de hondjes.
Ik heb voor Kevin ook al een school gevonden in die plaats en ziekenhuizen zijn ook in de buurt, dat is meer gericht op jeremy. Met hem zal ik toch regelmatig naar de kinderarts moeten daar. Hoe dan ook, de eerste tijd bivakkeren we toch bij mijn schoonouders in Ardeer, tegen Sunshine aan. Ik zou ook metKevin en Jeremy naar een Dutch playgroup gaan. Ik heb tussen mijn hyvesvrienden ook iemand staan die in Tarneit woont en die gaat daar ook met haar kinderen heen. Haar kinderen zijn net iets jonger dan de mijne.

Ben je  verder de feestdagen goed doorgekomen. Wij niet echt. Darren was de dag voor kerstmis ziek, koud en warme rillingen, 2 dekens boven op het dekbed enz, en 1e kerstdag had ik het zelf te pakken. Koorts. We zouden die dag bij mijn ouders gaan gourmetten en dat hebben we ook gedaan. Ik wou mijn moeder niet met een hoop eten laten zitten. Ondanks dat ik me beroerd voelde zijn we smiddags toch even gegaan. Wel later dan in eerste instantie de bedoeling was. Toen we om 12.00 uur smiddags wilde gaan lag Jeremy in de box te slapen en Kevin lag in ons bed. Hij is trouwens helemaal niet ziek geweest, alleen ontzettend veel hoesten. Hetzelfde gold voor jeremy, wel snotverkouden maar geen koorts enz. We waren uiteindelijk half 4 smiddags daar en we waren om 18.10 uur weer thuis. Ik wist niet hoe snel ik weer op de bank moest komen. Dit heeft de hele week geduurd. Ook na het douchen moest ik echt even bijkomen. Gelukkig zijn we nu allemaal weer opgeknapt. Ik was blij dat darren die 2 weken vakantie had want ik was te moe om jeremy op de arm naar boven te brengen. Darren is vanmorgen om 10.00 uur pas weer aan het werk gegaan. Hij zit zowieso meer thuis dan in de vrachtwagen de laatste tijd. Het is giga slap de laatste tijd. Als het zo door blijft gaan dan zal ik noodgedwongen moeten gaan werken.
Ik had een tijdje geleden wel de aanmeldingsformulieren in huis maar ik heb ze nog niet ingeleverd. Ik vind het zo ook wel leuk om zelf kevin van en naar school te brengen en halen. Ik hoef zo tenminste geen vrij te nemen als ik met een van hun naar het ziekenhuis moet. Gistermorgen zijn we ook met z'n 3-en naar het ziekenhuis geweest. Jeremy moest bloedprikken omdat hij aanstaande vrijdag weer naar de kinderarts moet. Het prikken(uit het vingertje) ging best goed, hij hoefde eigenlijk niet echt te  huilen. Ik was blij dat darren mee was want ik heb zo'n hekel aan het rijden in de sneeuw, vooral die parkeerplaatsen bij het ziekenhuis. dat is allemaal zo smal. Onderweg hebben we ook een paar keer moeten stoppen voor een fiets , dat ging dan net op het nippertje. Op zulke momenten zit je echt met zweet in je handen in de auto.

Ook heb ik gistermiddag jeremy op de peuterspeelzaal opgegeven. Ik ben benieuwd hoe dat gaat. 15 maart wordt hij 2. Eigenlijk kunnen ze hier al met 1,5 jaar opgegeven worden maar omdat ik de hele tijd zat te denken over het wel of niet naar australie gaan heb ik het nu pas gedaan. Als we gaan dan zal het toch niet eerder worden dan juni of zoiets. Het aanvragen van het visum zal relatief snel gaan maar het huis verkopen in deze tijd zal iets meer tijd in beslag nemen denk ik. Hier en daar zal er nog wat geschilderd moeten worden buiten en dat is met dit weer ook geen doen. De verf bevriest nog voor je het aan de kwast hebt zitten.

verder heb ik even niets meer te melden. Ik hoop dat je nog even geniet van de laatste (koude) weken in Nederland. Misschien dat je ooit nog heimwee krijgt naar deze vrieskou. Ik niet hoor, Ik vind de sneeuw wel mooi om te zien maar als je de weg op moet dan juich ik al iets minder hard. Op zich kun je je tegen deze kou wel kleden door een extra jas aan of weet ik wat dan ook, maar je hebt wel veel werk om jeremy in de kinderwagen te prutsen met handschoenen. In de zomer kun je hem zo vanuit het bed in de kinderwagen zetten. Het scheelt een hoop tijd in elk geval.

Groetjes heidi
 
Heidi, Heidi, Heidi

Ik word gewoon verdrietig als ik elke keer weer lees dat je nog steeds geen beslissing hebt genomen.  Dat is echt niet goed voor je gezondheid.  Zoek hulp en maak een beslissing anders heb je dadelijk nog een maagzweer.

Happy New Year en make it a happy one!
Sidonia
 
hoi sidonia,

Je hoeft je niet verdrietig te voelen hoor.dat doe ik ook niet.  Ik ben er echt niet hele dagen mee bezig.
Er zijn dagen dat ik er helemaal niet mee bezig ben.  Blijkbaar is de nood nog niet zo heel hoog aan mijn kant. 

Het komt zoals het komt. Als de tijd rijp is dan komt alles op zijn plaats terecht.

Groetjes heidi
 
Hoi hoi,

Wij vliegen met Singapore. Daar konden we namelijk 10 kilo extra bagage bij meenemen.
Als het goed gaat met de honden vliegen die met Malaysian.
Maar dat is nog even afwachten, want helaas is het niet goed met de bloeduitslagen.  :cry:
Ze zijn ingeënt tegen leptospirosis en dat vertekent het beeld in de uitslag en zoals het er nu voor staat mogen ze niet mee.
Het gekke is dat als ze Leptop hebben dan zijn ze binnen 24 uur dood, dus die test is een wassen neus.
Maar goed, regels zijn regels!
We weten het pas een paar dagen voor vertrek.... de zenuwinzinking is bijna voltooid.
Dus we zijn een beetje in mineurstemming nu, maar de dierenarts doet zijn uiterste best om het op te lossen.
Ik moet positief blijven denken maar dat is best  moeilijk.

Verder gaan we zelf hier en daar langs en geven we geen feestje.
Hopelijk staat schiphol ook niet vol als we weg gaan. :wink:
 
De volgende update...

Waar we ons eerst voorals nog geen zorgen maakte werd de laatste eindspurt met de honden bijna een klein drama.
Veel regels die op verschillende manieren te interpreteren waren en een laboratorium die alles net zo noteerde dat het leek of alles fout was.
Uiteindelijk snapte ze wat de bedoeling was en zijn ze op de laatste dag (4 dagen voor vertrek) met de juiste noteringen op de rapporten gekomen.
Ik ben in een week tijd 10 jaar ouder geworden zeg... ppffff
Maar ik weet inmiddels wel alles over bloedtesten  :shock:

Ik mag nu echt met recht zeggen dat alles met die beestjes eerst fout moet gaan voor het goed komt.
Afgelopen vrijdag naar de DA (dierenarts) voor de gezondheidsgegevens en uitslagen in certificaat A van het import permit en ook naar Amsterdam naar de VWA voor legaliseren van de testuitslagen en dat deel van de permit. (en 85 euro achterlaten voor een paar stempels op papieren die ze niet eens snappen)
Gisterenmorgen zijn ze naar Schiphol gebracht waar weer alles door VWA gestempeld wordt en certifikaat B wordt ingevuld (200 euro voor het stempelen van dezelfde pagina's als die vrijdag ervoor door de zelfde instantie en 1 extra op de laatste pagina....)
Maar ik zal verder niet zeuren over de kosten, ik wilde mijn beesten meenemen en dit is maar een klein deel van alle kosten.
Ze zijn hun gewicht inmiddels in goud waard. Ik denk dat we de kostbaarste staffordjes hebben van Nederland en Australië  :cool:

Ik heb nog geen honden of berichten terug, dus ik neem aan dat het goed is gegaan!  :lol:
Door het tijdverschil heb ik nog niet kunnen bellen met het quarantaine station, maar al wel een mail gestuurd of ze me wat kunnen laten weten.
Ik mis ze vreselijk! Ik hoop zo dat alles goed is gegaan.... ook met de warmte nu in Melbourne zullen ze wel even aan moeten passen.
Gisteren had ik echt zo'n gevoel dat ze er helemaal niet meer zijn zeg maar, maar vandaag gaat het weer goed.

Wij gaan nu de laatste hollandse week in. Tassen inpakken en wegen en kijken wat er alsnog weg moet.
We hebben best wat dingen erbij gekregen die wat wegen, dusik zal weer moeten shiften.
Geeft niets, daar verkopen ze ook kleren, dus ik geef alles wat te veel is aan een goed doel.

Veel bezoeken en viste en veel huilende mensen bij het weggaan.
Voor oma was het wel heel erg zielig. Ze hield zich dapper tot we weg gingen en toen knapte ze.
Is niet grappig om een oud vrouwtje van 92 (bijna 93) die verstandelijk nog meer dan 100% functioneert zo te zien.  :cry:
Maar goed, hopelijk wordt ze 120 en zien we haar als we een keer terug komen weer.
In ieder geval gaan we haar wel bellen.

Skype is geinstalleerd bij de meeste van onze vrienden en ook getest.

Tot zover onze update!
 
Hoi Franciska,

Even een kort verhaaltje en dan ga ik op een oor. Ik ben vanavond weer alleenl; Darren komt niet thuis, Deze keer ben ik blij want dat betekent dat het werk een beetje begint aan te trekken ondanks de financiele crisis. Vorige week balanceerde zijn baas op het randje van de afgrond, een slechte zaak dus. Ik moet wel zeggen dat het altijd rustig is net na de feestdagen maar er was gewoon helemaal niks te doen. Darren zat de laatste tijd meer thuis dan op het werk. Het is best leuk om een keer een extra vrije dag te hebben maar dit was geen gezonde zaak.

Ik ben blij dat het allemaal is goedgekomen met de honden. Je moet er niet aandenken dat ze achtergelaten moesten worden om later nagestuurd te worden. Weer een hoop extra kosten. Ik had je ook al via hyves dit gestuurd maar ik reageer dan ook nog even op jouw update.

Het is hier een en al narigheid in de buurt. Sinds november afgelopen jaar ligt er een buurjongetje van 3 jaar in het radboud in Nijmegen met een hersentumor. Hij doet niks anders dan overgeven en dat was in eerste instantie ook de oorzaak van zijn opname ivm uitdrogingsverschijnselen, Hij was kort daarvoor met zijn moeder van de trap gevallen dus de mogelijkheid op een hersenschudding was aanwezig. hij kreeg een vochtinfuus en er werd een ct scan gemaakt om dat uit te sluiten. Het leek allemaal goed maar toen er een arts bijkwam zagen ze toch iets afwijkends; hij had een hersentumor op verschillende plaatsen in de hersenen. Hij werd gelijk naar nijmegen vervoerd met de ambulance en onder narcose werd er een mri scan gemaakt; Nu blijkt dat er uitzaaiingen zijn door het hele hoofde en het ruggenmerg. Hij is eerst geopereerd om de primaire tumor te verwijderen en een paar dagen na de operatie bleek dat de tumor in klasse 4 thuis hoorde. Dat betekent het meest kwaadaardige soort tumor. De prognose is heel somber. Ze hebben een eigen website en elke avond schrijft de moeder een stukje op de site. Als je ziet wat dat kindje mee moet maken, daar schieten de tranen van in de ogen. Hij is vorige week een paar dagen heel ziek geweest. De kansen op overleven zijn 25-30%, Dat is toch best weinig. Als hij het al overleeft dan volgt een jarenlang traject van controles, De bestraling zit er morgen op en na 2 weekse rust periode krijgt hij een jaar lang chemo dus hij kan nog heel ziek worden want ze beginnen met de zwaarste kuur. Hij is de haren al wel kwijt dus dat kan niet meer uitvallen.


Een ander punt is dat mijn buurman is verongelukt. Misschien heb je zaterdag 10 januari hart van nederland gezien en daar was een treinongeluk op te zien waarbij een postwagen was geschept door een trein op een onbewaakte spoorwegovergang in Doetinchem.
Helaas was dat mijn buurman, Hij zou die dag extra werken om op de verjaardag van zijn vrouw(13 januari) vrij te kunnen hebben. Zij is 50 geworden. Hijzelf zou ook 50 geworden zijn met pasen. Omdat ze samen 50 worden zouden ze binnenkort samen hun verjaardag vieren. Zij heeft hem niet meer mogen zien, Ik heb van buren en collega's van hem gehoord hoe hij er bij lag maar ik zal  julliede details besparen.
Afgelopen donderdag is hij gecremeerd. Omdat hij een groot liefhebber was van italiaanse motoren stond zijn motor bij de kist en lag zijn helm en motor op de kist, heel indrukwekkend, helemaal toen ze de motor lieten draaien terwijl de bezoekers in de wachtruimte zaten. Je verwacht dat hij zelf op de motor zit maar helaas was dat niet zo. Het was gigantisch druk; een groot deel kon niet eens naar binnen en moest de dienst op een tv-scherm volgen.
Hij laat dus een vrouw en dochter na, Zij is gehandicapt en gaat naar een speciale school, voor het laatste jaar en dan gaat ze werken op haar huidige stageplaats,
Ik kan het allemaal nog steeds niet geloven. We liepen niet de deur plat bij elkaar maar er was altijd wel tijd voor een praatje buiten als hij met de camper bezig was, die hadden ze voor de dochter omdat zij een driewieler heeft. ze is slecht ter been en op deze manier komt ze makkelijk mee. Ik heb er vorige week niet van geslapen. Je denkt continue dat je hem zit lopen enz, allemaal kleine dingetjes die het hem doen. ongelooflijk.
Jullie zullen wel denken van; waarom schrijft ze dit allemaal terwijl we deze personen niet kennen; Het raakt me heel erg omdat het zo kort bij is. Ik heb 4 dagen voor zijn ongeluk nog zitten ouwehoeren met hem omdat we het over darren hadden en dat hij naar mijn idee de thermostaat verkeerd heeft staan( als ik bij 15 gr de winterjassen inruil voor de zomer jas loopt hij al met teenslippers buiten zodra de zon schijnt.)Mijn buurman kon er nog zo lekker smakelijk om lachen en hij zou het wel even aan darren vertellen dat ik er zo over dacht; helaas heeft het niet zo ver mogen komen. Darren heeft hem met oud en nieuw voor het laatst gesproken; dit hadden we dus niet bedoeld met de beste wensen overbrengen. Dit jaar heeft dus niet lang mogen duren voor hem.

Vanmorgen heb ik even een bezoek gebracht aan mijn buurvrouw, Ik had haar nog niet meer gezien na het ongeluk, behalve met de crematie. Ze vond het heel leuk dat ik even langskwam. Op een gegeven moment wordt de aanloop van familie ook minder en dan komt vaak de klap.,Ik zag er eerlijk gezegd best tegenop want als iemand begint te snikken houd ik het ook niet droog, maar het viel me 100% mee. We hebben veel over andere dingen gepraat en het was best even gezellig. naar omstandigheden dan.
Met de crematie had ik echt met haar te doen. een dochter waar ze zelf ook de zorg voor heeft en met de koffietafel stond ze alleen, ze werd letterlijk op de been gehouden door een van de uitvaartbegeleiders. Persoonlijk vind ik wel dat dat de taak is van familie maar die zag je niet. Die waren overal met familie aan het praten terwijl mijn buurvrouw op het punt van inzinken stond. Ik had echt met haar te doen.
Ik hoop dat ze zelf ook een keer langskomt als de muren op haar af komen, ze had het wel gezegd. voorlopig zal ze nog familie genoeg over de vloer hebben. Ze had 2 hoge stapels op tafel liggen met rouwkaarten en die ging ze in etappes lezen. Het was een graag geziene man in de wijde omtrek. hij was postbode en kwam overal; iedereen kende hem. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik al jaren een zwak had voor zijn lange haren.
Heel triest.

Nou even leukere dingen; Mijn ouders hebben inmiddels hun 35 jarig huwelijk erop zitten. En dat na al die problemen waarover ik op deze site geschreven heb. Het lijkt nu goed te gaan. Afgelopen zaterdag zijn we met hun wezen uit eten in een steakhouse hier in de buurt. Als ik nog aan mijn menuutje denk loopt me het water in mijn mond.

vrijdag 9 januari ben ik nog met jeremy naar de kinderarts geweest in doetinchem. Het was allemaal goed en de kinderarts was dik te vreden. Hij kan doorgaan met dezelfde dosering thyrax en hij is in 3 maanden tijd 1 kilo aangekomen dus volgens de lijn groeit hij prima; hij heeft een hele inhaalslag gemaakt. De kinderarts was aan het rekenen en kwam bij jeremy uit op een lengte van 1.94mtr als hij volwassen is, dit gebaseerd op onze lengtes. ik, mijn man,schoonvader en mijn broer zijn allemaal lang. Hij doet het prima.
Nu hoef ik pas 29 mei weer terug te komen en 3 maanden daarna weer naar nijmegen.
Ik had trouwens wel geluk want op het afsprakenkaartje stond 9 januari en in de computer stond 6 januari dus ik was die dag niet verschenen.Ik kwam dus die 9e op de poli kreeg ik te horen dat er een foutje was gemaakt. omdat de vaste kinderarts van jeremy alleen vrijdag en dinsdag werkt was ze gelukkig in het ziekenhuis aanwezig en heel toevallig was er bij haar iemand uitgevallen dus kon ik toch nog op dezelfde tijd terecht. een geluk bij een ongeluk. Ben ik niet voor niks door de sneeuw naar het ziekenhuis gereden.

Jullie laatste weekje in Nederland.Ga je nog leuke dingen doen zoals uitstapjes maken? Het is tenslotte allemaal voor de laatste keer deze week.

Het lijkt me ook heel verdrietig als  je je oma op zo'n verdrietige manier achterlaat. Ik krijg al natte ogen bij het idee. Ik heb mijn opa's en oma's niet meer maar bij de laatste oma, waar ik ook het meeste contact mee had zou ik er ook moeite mee hebben.
Het is nooit leuk om afscheid te nemen maar het hoort er wel een beetje bij(moet je mij horen, ben de grootste twijfelkont die er is op deze site).

Skypen doen wij tegenwoordig ook, De zus van mijn man heeft 23 december een zoontje gekregen en dmv het skypen mbv webcam kunnen we zijn groei op de voet volgen. Toch wel ideaal. Mijn schoonouders hebben geen computer, wel een laptop maar geen internetverbinding omdat mijn schoonmoeder "bang"is voor de computer. Ze is ook al bijna 69 en dan krijg je dat :grin:
Laatst op 2e kerstdag waren ze bij mijn schoonzus op kraamvisite en toen hebben we ze na ongeveer een half jaar weer kunnen zien., Toch wel leuk. Ik heb mijn schoonzus een grote doos opgestuurd met allerlei cadeautjes voor hun drieen en het was all very usefull she said. especially the chocolat.

Ik had gezegd dat dit een kort verhaaltje zou worden maar het is toch weer een hele lap tekst. Sorry, sorry, sorry.
Ik ga nu toch maar effe slapen want morgenvroeg gaat de wekker weer om 7 uur.

Heel veel plezier de laatste week in nederland en ik hoop dat je snel wat van je honden (of de verzorgers dan)hoort. Misschien tot xpdite of anders hyves, ik volg jouw wie wat waar op hyves ook een beetje dus ik zie wel of er nieuwe ontwikkelingen zijn. Verder ben ik de laatste tijd ook heel actief op de australie  hyves met die kangoeroe voorop en dan vooral het stukje in de nederland of australie poll.

Groetjes heidi
 
Pffff wat een gedoe Franciska, gelukkig zijn ze aangekomen! Het is hier gelukkig vandaag niet zo heel warm met 29 graden :) kunnen ze lekker bijkomen in de zon.

Succes met inpakken en weggooien en doeg zeggen en alles wat er bij komt kijken.
 
Ze zijn goed aangekomen en zitten naast elkaar in de kennel!  :up:

Hello Franciska,

Your two dogs arrived last night safe and sound. They were very happy to see our Assistant Manager when he unloaded them from their crates. They seem to be settling in really well without any issues. They have been placed in pens 62 and 63. We will keep a close eye on them, as we do with all the dogs, to ensure the heat is not affecting them too badly.

See you next week.


Kind regards,
Click to expand...


Heidi: jou "korte" verhaaltje lees ik later vandaag even oké?  :wink:
Misschien kan je die beter in de kletsdoos neerzetten, want dit is onze laatste stand van zaken en het wordt wel wat onduidelijk zo.... :oops:
 
hoi franciska,

Fijn dat de honden goed zijn aangekomen. Zijn ze toch nog eerder in australie dan julllie. misschien kunnen ze jullie binnenkort wegwijs maken daar :grin:


Ik zal mijn "korte"verhaaltje de volgende keer verplaatsen naar het kletsdozentopic maar die stond helemaal  onderaan. Het was ook niet de bedoeling om zo'n lap tekst te schrijven maar als ik eenmaal bezig ben , hou ik niet meer op.

groetjes heidi
 
[quote author=George Franciska link=topic=9583.msg130888#msg130888 date=1232485979]

Voor oma was het wel heel erg zielig. Ze hield zich dapper tot we weg gingen en toen knapte ze.
Is niet grappig om een oud vrouwtje van 92 (bijna 93) die verstandelijk nog meer dan 100% functioneert zo te zien.  :cry:
Maar goed, hopelijk wordt ze 120 en zien we haar als we een keer terug komen weer.
In ieder geval gaan we haar wel bellen.

Skype is geinstalleerd bij de meeste van onze vrienden en ook getest.

Tot zover onze update!

[/quote]

Ja dat is echt niet leuk. Mijn oma was 89 toen ik wegging. Ik ging maar een half jaar, maar voor haar was het een eeuwigheid. Haar gezondheid was niet al te best meer, maar verstandelijk was er niks mis. Heel vervelend om zo'n oud vrouwtje zo verdrietig te zien. Ik stuurde haar elke week een kaartje, soms wat foto's en een klein verhaaltje van wat ik deed. Vond ze helemaal geweldig.
Helaas is ze 3 weken nadat ik terug was overleden. Ze heeft het echt zitten rekken.

Ok niet echt opbeurend voor je misschien. Maar gewoon veel kaartjes sturen, vooral met plaatjes van de omgeving!!
 
Hi Shuter street,

Goed idee, want dat houdt ze ook echt bij zich. Gaan we doen  :up:
Ondanks dat ze zelf uit Indonesië is gekomen en de halve familie in Scandinavië woont zit ze er nu doorheen denk ik.
We zullen haar vedrtroetelen met berichten. Komt goed.  :wink:

Heidi: Niet vervelend bedoeld hoor! Maar dat snap je vast wel.
Je hebt een boel narigheid te verwerken en dan reageer ik in de kletsdoos wat makkelijker dan in mijn eigen perikelen topic.
Heb nog niet alles gelezen, want het is echt een boel narigheid meid!
Ik reageer de komende dagen even, oké?
 
hoi franciska,

ik snap het helemaaaaaal hoor franciska, ik zal mijn perikelen beperken tot het kletsdozentopic.

ik zal jullie lastavaza verder met rust laten zodat je je eigen belevenissen kunt schrijven.

heel veel plezier(en niet te veel tranen met het afscheid) hoop ik de laatste 5 dagen in nederland.

groetjes heidi
 
Hoi Cis,

Het gaat ineens allemaal als een achtbaan voor je! Fijn dat de honden toch op het vliegtuig mochten en veilig in Australië zijn aangekomen. Nog een paar nachtjes slapen en dan kan je ze weer opzoeken gelukkig.

Las je verhaal over je oma en moest even slikken. Ondanks dat iedereen heel blij voor je is, vergeet je wel eens een kort ogenblik hoeveel verdriet je andere mensen aandoet.
Ik denk inderdaad dat telkens een kaartje sturen haar heel veel goed zal doen. Dit hebben wij ook gedaan toen wij 2x2 maanden hebben rondgetrokken. De rest van de familie hield onze weblog wel bij met de avonturen, maar oma krijg je echt niet meer aan het internet. Ze was zo blij met de kaartjes met telkens een kort verhaaltje... Mijn tante printte wel telkens de update van ons reisverslag met foto's voor haar uit, zodat zij dit ook nog rustig kon lezen zonder computer.

Geniet van de laatste dagen en neem voldoende zakdoekjes mee!!!

Veel plezier!

Sacha
 
Ja joh, het is echt rennen en vliegen. Niet gezond, maar ik weet dat we straks weer op adem kunnen komen en weer andere " uitdagingen"  gaan krijgen.

Ben vandaag bij mijn moeder en stiefvader geweest. Voelde goed eigenlijk, beetje jammer dat er zo lang overheen is gegaan maar achteraf is het altijd makkelijk praten.
We hebben lekker pizza gegeten en toen ben ik doorgereden naar mijn logeer adres.

Heb vandaag gebak bij de dierenarts gebracht en ook nog een bliksem bezoek gebracht aan het gemeentehuis en heb verschillende collega's laten schrikken.
Ze dachten dat wij van de week al weg zijn gegaan  :grin:

Ik heb ook nog alle hondenspullen bij een vriendin gebracht waar Kaya's ouders, broer en dochter (zus van Lightning) wonen. Bonnie (de zus van Lightning) is de rest van de dag zoek geweest en die bleek zich op zolder naast de krat met kleden en speeltjes van Kaya&Lightning verstopt te hebben.... germ beestje....

Het quarantaine station heeft gemaild dat ze een Staffielover als verzorger hebben en dat Lightning sunscreen nodig heeft, want zijn neus wordt roze hihi. het is een klein varkentje!
Ze staan dus heel de dag buiten in de zon en ze moeten kleden over de kennels gaan maken voor ze haha
Morgen (bijna nu in ozzie tijd) gaat er er een hele lieve meid van dit forum bij ze kijken en spelen in de weide. Het was een aanbod wat ik gewoon JA op moest zeggen  :up:
Ben erg benieuwd naar haar mening over hoe ze werkelijk zijn nu, want het station zegt natuurlijk alles wat je WIL horen  :wink:

Ik heb veel spullen die niet meer in de reistassen passen.
Even uitzoeken wat we mee mogen nemen als " handbagage"
We hebben een laptop in een rugzak, cameratas en een rugzak met andere dingen.
Naar mijn mening mogen we nog een tas als handbagage meenemen, want de laptop en camera tellen naar mijn info niet mee. Morgen even bellen  :wink:

En voor nu TRUSTE!
Was een enerverend dagje weer.

Groetjes,
Franciska
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top