G'Day

afterbang said:
Jersey, goede herinneringen aan (van heeeeel lang geleden) Denk de eerste vakantie met mijn eigen auto ;)

Enjoy!
Click to expand...
Thanks! Wat leuk dat je er bent geweest. Heel veel mensen weten niet eens van het bestaan;) Hier rijden is soms nog een hele uitdaging, hele smalle weggetjes overal met tweerichtingsverkeer ook nog, heel wat anders dan die heerlijk brede wegen in Oz :)
 
Janneke61 said:
Om eerlijk te zijn denk ik dat je als Science Teacher nog steeds kans maakt op een visum. Is het niet dit jaar, dan wel volgend jaar. Hangt allemaal van de SOL af. In jullie geval was er een tijdlimiet ivm het aflopen van het visum en dat gaat niet altijd goed met de Ozzies, die houden daar geen rekening mee. Als het jullie droom is om naar Oz te komen, dan is er Misschien nog wel een kans in de toekomst en is die volgens mij nog niet aan diggelen. Ik Ben een natuurkunde/scheikunde lerares en kan dus ook Science geven. Ik heb afgelopen jaar een aantal vacatures voorbij zien komen voor rural Queensland waar ze hulp aanboden voor het verkrijgen van een visum. Dus hou de vacatures op Seek en Indeed in de gaten. Maar in het onderwijs geldt altijd wel dat er pieken en dalen zijn in het aanbod van vacatures. Vooral tegen het einde van het jaar (vanaf October) is het aanbod groter.
Click to expand...

Dank je voor de bemoedigende woorden Janneke, we geven het ook zeker niet op. Hopelijk ontvangen we alsnog snel een invite van Immigration en kunnen we het proces iig starten. Ik ben alleen soms bang dat ze alles 1 juli weer gaan omgooien en dat we dan geen kans meer maken. Maar zo ver zijn we nog niet, dus er is nog volop hoop :)
Hoe lang wonen jullie al in Queensland?
 
Die hele smalle weggetjes herinner ik me nog wel!

En wellicht gooien ze het 1 Juli om maar for the better voor jullie. Wie weet! ;)
 
Damn, das erg jammer, maar je hebt dat jaar WA toch maar mooi in de zak!
En wie weet, het heeft mij ook 20 jaar geduurd voordat ik een visum kreeg, geef nooit op.
 
Ja das waar Katja, het was een geweldig jaar! Wow 20 jaar?! Inmiddels zijn wij eigenlijk ook al zo’n 12 jaar af en aan aan ‘t proberen die felbegeerde stempel te krijgen, maar soms door verkeerde beslissingen en soms gewoon door pure pech is het steeds niet gelukt. Ik denk dat het ons dit keer wel gaat lukken alleen is het zo vreselijk jammer dat we dat niet in Australië konden afwachten waar we inmiddels echt een leven hadden opgebouwd.
Maar zo te horen heb jij ook tergend veel geduld moeten hebben?!
 
Susanne said:
Dank je voor de bemoedigende woorden Janneke, we geven het ook zeker niet op. Hopelijk ontvangen we alsnog snel een invite van Immigration en kunnen we het proces iig starten. Ik ben alleen soms bang dat ze alles 1 juli weer gaan omgooien en dat we dan geen kans meer maken. Maar zo ver zijn we nog niet, dus er is nog volop hoop :)
Hoe lang wonen jullie al in Queensland?
Click to expand...
We wonen bijna vier jaar in Queensland, vlak bij Brisbane. Daarvoor hebben we vier jaar in Sydney gewoond. Inderdaad, blijven hopen en de visum regels in de gaten blijven houden. Ook de andere staten hebben misschien mogelijkheden.
 
Susanne said:
Ja das waar Katja, het was een geweldig jaar! Wow 20 jaar?! Inmiddels zijn wij eigenlijk ook al zo’n 12 jaar af en aan aan ‘t proberen die felbegeerde stempel te krijgen, maar soms door verkeerde beslissingen en soms gewoon door pure pech is het steeds niet gelukt. Ik denk dat het ons dit keer wel gaat lukken alleen is het zo vreselijk jammer dat we dat niet in Australië konden afwachten waar we inmiddels echt een leven hadden opgebouwd.
Maar zo te horen heb jij ook tergend veel geduld moeten hebben?!
Click to expand...

Tja ach the curveballs zullen we maar zeggen! Ik had het naar mijn zin hoor in NL, maar mijn wens was naar Australie te emigreren.
Lang verhaal kort, ik leerde Max kennen die en open stond voor avontuur en ook nog eens het juiste beroep had. We zijn getrouwd (ja echt voor het 457 was dat het gemakkelijkste) en we zijn vertrokken. Binnen een paar jaar ging het allemaal ineens heel snel, terwijl ik me er al lang bij neergelegd had, dat het niet meer zou lukken.
Zo zie je maar weer, zeg nooit NOOIT. Nu al een jaar PR en happy ever after :D ook al missen we dan wel de familie op bepaalde momenten natuurlijk.
 
Katjavdl said:
Tja ach the curveballs zullen we maar zeggen! Ik had het naar mijn zin hoor in NL, maar mijn wens was naar Australie te emigreren.
Lang verhaal kort, ik leerde Max kennen die en open stond voor avontuur en ook nog eens het juiste beroep had. We zijn getrouwd (ja echt voor het 457 was dat het gemakkelijkste) en we zijn vertrokken. Binnen een paar jaar ging het allemaal ineens heel snel, terwijl ik me er al lang bij neergelegd had, dat het niet meer zou lukken.
Zo zie je maar weer, zeg nooit NOOIT. Nu al een jaar PR en happy ever after :D ook al missen we dan wel de familie op bepaalde momenten natuurlijk.
Click to expand...

Wat heerlijk dat het jullie uiteindelijk gelukt is, de doorzetter wint, dat blijkt maar weer :up:
Wij gaan ook alles in werk stellen voor een happy end :)
 
Hi, hier een korte update vanuit Jersey, wij wachten helaas nog steeds op een invite en onze kansen zijn er niet beter op geworden nu ze de minimale punten officieel hebben verhoogd naar 65 :(

Maar wij geven zeker niet op en houden de moed erin, al is dat soms niet eenvoudig. We hopen dat we snel een uitnodiging voor een 489 family sponsored zullen krijgen, of dat het gerucht waar is dat Western Australia graduates evt wil gaan sponsoren die minimaal een jaar in WA hebben gestudeerd (190). Of een eoi indienen voor 190 state sponsorship van NSW, maar we willen echt heel graag terug naar Perth dus liever niet maar als t onze enige mogelijkheid is dan gaan we daar zeker voor.

Hopelijk kan ik heel binnenkort een nieuwe update schrijven met positief nieuws :)
 
Wat goed dat je even wat laat horen ondanks dat het niet heel tastbaar is. Geniet van de zomer in het fraaie Jersey.
 
Ik schaam mij een beetje, meer dan twee jaar geleden voor t laatst gepost :rolleyes: Was zeker niet de bedoeling en ik heb ook vaak nog iedereen z’n verhalen en updates gelezen, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik op een gegeven moment zo moedeloos werd van onze hele situatie, dat ik ‘t allemaal maar even heb gelaten.

Maar dat betekent niet dat er uiteindelijk geen ontwikkelingen waren, we kregen namelijk een invite voor een 489 state sponsored visum. We zijn een van de laatste die voor dit visum werden uitgenodigd vorig jaar augustus, dus we waren erg blij. Begin oktober 2019 hebben we het visum ingediend, maar helaas wachten we nu nog steeds op een antwoord van Immigration. Al meer dan een jaar staat de status in ons Immiaccount op “Received” en zijn we nooit gecontact door een case officer. Inmiddels zijn onze police checks en medicals verlopen, vooral van de laatste baal ik erg want waar wij wonen (Jersey) kan je geen medical doen en dus zijn wij vorig jaar speciaal daarvoor naar NL gevlogen. Ik hoop vurig dat als we eindelijk wat van Immigration horen, we de medicals niet over hoeven te doen.

Het is inmiddels 2,5 jaar geleden dat we terug moesten komen naar Europa en dat we gefrustreerd zijn dat we nog steeds hier op ‘t eiland zitten is eerlijk gezegd zachtjes uitgedrukt. Alleen een pandemie kon onze terugkeer nog voorkomen zeggen we wel ‘ns, ongelooflijk wat een pech. Nu weet ik dat we zeker niet de enige zijn, en ik voel mee met iedereen die op wat voor een manier dan ook getroffen is door al deze ellende. Al hebben we hier zeker geen slecht leven en genieten we van de mooie dingen hier, ons hart ligt down under en we hebben ons alles gegeven om terug te keren, en het al zo land “tijdelijk” leven is niet makkelijk, dus elke dag hopen we op goed nieuws. En zelfs als we een visum grant krijgen dan weet ik dat we voorlopig Australië nog steeds niet inkomen, maar dan hebben we iig dat felbegeerde papiertje eindelijk op zak, en dan zien we wel wanneer we mogen!

Zoals ik al schreef, ik ben wel altijd met veel plezier blijven meelezen en zal nu ook weer wat meer participeren 🙂 Het blijft toch heerlijk om te lezen dat er meer mensen zoals wij zijn, mensen die hun hart zijn verloren aan dat waanzinnige land down under (of aan een Australiër/Australische 😍).
 
Last edited:
Fijn van de invite. Maar wel heel vervelend dat het dan stil blijft... Hoop dat ze je snel op de goede hoop gooien!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top