heimwee en gevoel van terug willen

Ik denk dat we ons allemaal wel herkennen in het missen van bepaalde Nederlandse dingen/momenten. Ik zal bijv nooit wennen aan Kerst in de zomer en mis die donkere dagen wel. De knusse woonkamers en Nederlandse gezelligheid. De kleinschaligheid, de historische panden. Als m'n vader verteld dat hij Sinterklaas bij m'n broer gevierd heeft, voor een Kerstviering naar m'n (gehandicapte) tante geweest is, dan mis ik wel, dat ik daar niet bij geweest ben. De vanzelfsprekendheid dat familie en goede vrienden op je verjaardag komen is ook zoiets. En natuurlijk de familiebanden die je vanaf je geboorte (hopelijk) hebt en de vrienden. Voor mezelf merk ik dat die banden niet echt veranderd zijn. Contacten die in Nederland goed en regelmatig waren, zijn dat nog steeds. Mijn vader is hier een geweest en komt als het goed is volgend jaar weer en dan hopelijk samen met m'n jongste nichtje. Mijn broer heeft destijds gezegd, dat zou ik hier blijven, dat hij samen met z'n gezin dan zeker op vakantie hierheen zou komen. Ondertussen woon ik hier ruim 10 jaar....

Ik ben ondertussen drie keer terug naar Nederland geweest en elke keer voelt het vreemder. Het is soms alsof ik in een droom rondloop. Ik ben er wel, versta de mensen, maar maak er geen deel meer vanuit. De laatste keer heb ik in bijna zes weken tijd vrijwel geen zon gezien. Alleen maar grauw, somber weer. Het weerzien met vrienden is leuk, met m'n vader en tante is het altijd weer gezellig. Voor de rest hoeft het niet meer zo. Ik heb destijds gezegd, dat ik nog wel in Nederland zou kunnen wonen, maar niet meer zou willen werken. Regen, storm, kou en evt sneeuw is best leuk, maar niet als je er dagelijks doorheen moet op je fiets, auto of op een winderig perron moet staan wachten.

Voor mij was het duidelijk toen ik de laatste keer weer terugkwam en in Adelaide het vliegtuig uitkwam. Ik stond nog in de slurf. Voelde de warmte en zag de Adelaide Hills en merkte dat ik een brede lach op m'n gezicht had. Dat zei me genoeg. Nederland zal ik in sommige opzichten blijven missen, maar het zijn vooral de goede herinneringen. En dit klinkt heel bot, maar zou m'n vader er niet meer zijn, dan heb ik niets meer met Nederland.
 
Ik denk dat we ons allemaal wel herkennen in het missen van bepaalde Nederlandse dingen/momenten. Ik zal bijv nooit wennen aan Kerst in de zomer en mis die donkere dagen wel. De knusse woonkamers en Nederlandse gezelligheid. De kleinschaligheid, de historische panden. Als m'n vader verteld dat hij Sinterklaas bij m'n broer gevierd heeft, voor een Kerstviering naar m'n (gehandicapte) tante geweest is, dan mis ik wel, dat ik daar niet bij geweest ben. De vanzelfsprekendheid dat familie en goede vrienden op je verjaardag komen is ook zoiets. En natuurlijk de familiebanden die je vanaf je geboorte (hopelijk) hebt en de vrienden. Voor mezelf merk ik dat die banden niet echt veranderd zijn. Contacten die in Nederland goed en regelmatig waren, zijn dat nog steeds. Mijn vader is hier een geweest en komt als het goed is volgend jaar weer en dan hopelijk samen met m'n jongste nichtje. Mijn broer heeft destijds gezegd, dat zou ik hier blijven, dat hij samen met z'n gezin dan zeker op vakantie hierheen zou komen. Ondertussen woon ik hier ruim 10 jaar....

Ik ben ondertussen drie keer terug naar Nederland geweest en elke keer voelt het vreemder. Het is soms alsof ik in een droom rondloop. Ik ben er wel, versta de mensen, maar maak er geen deel meer vanuit. De laatste keer heb ik in bijna zes weken tijd vrijwel geen zon gezien. Alleen maar grauw, somber weer. Het weerzien met vrienden is leuk, met m'n vader en tante is het altijd weer gezellig. Voor de rest hoeft het niet meer zo. Ik heb destijds gezegd, dat ik nog wel in Nederland zou kunnen wonen, maar niet meer zou willen werken. Regen, storm, kou en evt sneeuw is best leuk, maar niet als je er dagelijks doorheen moet op je fiets, auto of op een winderig perron moet staan wachten.

Voor mij was het duidelijk toen ik de laatste keer weer terugkwam en in Adelaide het vliegtuig uitkwam. Ik stond nog in de slurf. Voelde de warmte en zag de Adelaide Hills en merkte dat ik een brede lach op m'n gezicht had. Dat zei me genoeg. Nederland zal ik in sommige opzichten blijven missen, maar het zijn vooral de goede herinneringen. En dit klinkt heel bot, maar zou m'n vader er niet meer zijn, dan heb ik niets meer met Nederland.
Klinkt mij bekend in de oren: Ned is leuk voor een bezoekje en even wat mensen zien maar ik mis het ook niet. Ik dacht dat ik wel elke 2 jaar terug zou gaan, maar we zijn verhuisd in 2014, 2 weken Nederland in 2016 en volgende bezoek staat gepland in 2020 omdat mijn moeder dan 80 wordt. Maar lang zal ik er niet zijn! Voel de noodzaak niet zo.
 
Dit klinkt misschien vreemd maar ik zou niet voor een vakantie naar Nederland willen om 2 redenen:

ik zie als een berg tegenop die vliegreis.
Ik ben bang dat als ik mijn ouders en dorp waar ik opgegroeid bent weer zie ik misschien niet meer terug naar Oz wil, kleine kans maar wil geen heimwee gevoelens aanwakkeren op dit moment.

Mijn ouders en broertje komen volgend jaar september hierheen, dus evengoed iets om naar uit te kijken.
 
Die heimwee verwachtte iedereen in Nederland ook toen ik daar was na 2 jaar. Niets was minder waar, blij dat ik weer terug mocht!
 
Ben benieuwd. Nooit veel last van heimwee gehad. Wel af en toe dingen gemist zoals bepaalde gerechten (las in een andere post heksenkaas met Buggles en plots kreeg ik water in de mond, raar want tot dan niet meer aan gedacht) of het vanzelfsprekende vertrouwde gevoel ergens naar binnen te lopen zonder op bepaald moment te voelen dat je toch (nog) een buitenlander bent (omdat je de finesse van de taal of gebruiken nog niet kent). Het scheelt ook dat ik weinig familie heb in België waar ik echt contact mee had.
Maar eind dit jaar gaan we na 2 jaar terug naar B en NL voor een zonder twijfel vermoeiende trip langs vrienden en familie. En dat zal dan een test zijn of het iets aan de gevoelens (van Australië is de nieuwe thuis) zal veranderen.
Ik denk dat dat misschien min of meer een criterium is voor gevoelens naar de ene of andere kant: blijf ergens voor een langere tijd, ga terug en heen en zie wat je het blije gevoel geeft, hier of daar. En ja, dat kán over de jaren weer veranderen. En dat gaat dan over meer dan heksenkaas met buggles missen of vrienden en jezelf die op dat moment even blij zijn mekaar te zien. Het gaat over de lange termijn, het dagdagelijkse leven, niet de vakanties hier of daar.
Enfin, het zal voor iedereen ook weer anders zijn.
 
Volledig met je eens Tim over dat verkeer in Cairns. Ik heb een motor rijbewijs en had in NL ook altijd een motor. Hier koop ik er bewust geen een omdat de meesten rijden als idioten.
Over de heimwee, ik woon hier nu bijna 10 jaar en ga elk jaar terug naar NL voor familie bezoek. Maar wil voor geen goud daar weer wonen. Te druk, te koud en teveel regeltjes/gezeur. Het is hier ook niet ideaal maar wel een heel stuk beter
 
Volledig met je eens Tim over dat verkeer in Cairns. Ik heb een motor rijbewijs en had in NL ook altijd een motor. Hier koop ik er bewust geen een omdat de meesten rijden als idioten.
Over de heimwee, ik woon hier nu bijna 10 jaar en ga elk jaar terug naar NL voor familie bezoek. Maar wil voor geen goud daar weer wonen. Te druk, te koud en teveel regeltjes/gezeur. Het is hier ook niet ideaal maar wel een heel stuk beter

Gelukkig ben je het met me eens Ron, want dat het hier dramatisch is is wel een ding wat zeker is. Op een motor of fiets ben je hier echt aangeschoten wild, voor geen goud idd. Al die rednecks in die UTES, levensgevaarlijk. Wel een goede reden om een ECHT snelle auto te kopen hier, kun je tenminste snel weg van andere weggebruikers. Ga je elk jaar terug? Wow. Ik heb het er van de week wel over gehad met mijn vriendin maar aangezien mijn naasten volgend jaar hier heen komen zie ik er het nut ook niet echt van in. Wij willen graag naar de oostkust VS volgend jaar. Ben ik al een keer geweest maar mijn vriendin nog nooit, dus dat zou ik eerder doen. Mooi een Mustang convertible huren en touren. Heimwee krijgen terug naar Oz lijkt me fijner dan heimwee naar NL krijgen.
 
Last edited:
Ik ga deze week voor een aantal dagen terug naar Nederland. Ik ben benieuwd hoe ik het ga ervaren. Ik heb niet echt heimwee en ik ben benieuwd wat er veranderd is.
 
Mijn vriendin haar ouders zijn indertijd na 15 jaar in NZ terug naar Nederland gegaan. Vooral haar vader besefte dat hij toch wel een hoop heimwee had naar Nederland. Zij wonen nu nog steeds in Nederland en zijn daar gelukkig.

Wij zijn zelf net terug van twee weken Nederland na bijna 3 jaar in Australië. Zonder in al teveel detail te gaan realiseerden we ons inderdaad wel dat Nederland meer te bieden had dan we realiseerden toen we er woonden, maar tegelijkertijd voelden we ons er totaal niet thuis. We hadden het gevoel niet veel veranderd te zijn in 3 jaar Australië, maar kwamen op vakantie tot de conclusie dat we dat misschien verkeerd ingeschat hadden. Australië is veel gemoedelijker en is in onze ogen is de cultuur hier meer gericht op genieten van het leven. Wij vonden Nederland erg vermoeiend met hoe druk en gehaast het was.

Dat gezegd hebbende, familie en vrienden blijft altijd steken denk ik. Goeie vrienden met jonge kinderen, broertjes en broers met nieuwe partners, banen, huizen en most of all onze ouders. Het is niet genoeg voor ons om terug te willen gaan, maar van alle dingen die we achter gelaten hebben is dat het enige wat soms wel echt steekt.
Onze ouders en broertjes/broers zijn wel langs geweest gelukkig, dus ze hebben een beeld van waar we wonen en hoe ons leven er hier uitziet. Dat helpt denk ik wel.

Heel veel succes met jullie beslissing!
 
Dit klinkt misschien vreemd maar ik zou niet voor een vakantie naar Nederland willen om 2 redenen:

ik zie als een berg tegenop die vliegreis.
Ik ben bang dat als ik mijn ouders en dorp waar ik opgegroeid bent weer zie ik misschien niet meer terug naar Oz wil, kleine kans maar wil geen heimwee gevoelens aanwakkeren op dit moment.

Mijn ouders en broertje komen volgend jaar september hierheen, dus evengoed iets om naar uit te kijken.

Wij hadden exact hetzelfde. Ik denk dat wij de vliegreis in m'n hoofd erger gemaakt hadden dan het was, want dat viel allemaal mee.
Overigens is een vakantie naar Nederland niet echt een vakantie. Vrienden, familie, etc bezoeken. Je bent constant bezig. Wij hadden twee weken en hadden 2 dagen voor onszelf (die we met hand en tand moesten verdedigen). Het is wel goedkoop, want je kunt gewoon bij vrienden en familie blijven ;)
 
Ik vind de vliegreis helemaal geen issue. Lekker rustig, geen nieuws cycle, geen internet. Beetje dutjes doen, filmpjes kijken. Nee geen probleem.

Laatst mijn langste vlucht gemaakt trouwens (Sydney - Vancouver) Dat is best een eind in 1 stuk, maar ook dat was goed te doen. (niet op je klok kijken of naar dat schermpje met hoe lang het duurt vind ik prettig werken)
 
Ik vind de vliegreis helemaal geen issue. Lekker rustig, geen nieuws cycle, geen internet. Beetje dutjes doen, filmpjes kijken. Nee geen probleem.

Laatst mijn langste vlucht gemaakt trouwens (Sydney - Vancouver) Dat is best een eind in 1 stuk, maar ook dat was goed te doen. (niet op je klok kijken of naar dat schermpje met hoe lang het duurt vind ik prettig werken)

Grappig, want zag voorheen nooit op tegen vliegen, en ben heel wat keer de wereld over geweest. Pas laatst had ik het gevoel dat ik echt niet terug naar NL wil voor een vakantie. Vooral omdat ik opzie tegen die vlucht. Over heimwee: Nu dat je hier in Oz in het werkritme zit is het eigenlijk vooral vergelijkbaar met Nederland. Daar moet je ook werken voor je geld en ben je moe als je thuiskomt. Doordeweeks 's avonds komt er niet veel uit mijn handen, maar in NL ook niet. Echter de weekenden zijn hier natuurlijk goud, altijd mooi weer en veel natuurschoon in de omgeving. Je merkt ook dat je je aanpast aan het land. Ik ben veel relaxter en meer uitgerust hier dan dat ik daar was. Mijn vriendin zei laatst dat ik als een opa rijdt. Zit ook wel wat in. In NL had ik altijd haast en icm een snelle auto was je altijd aan het jakkeren. Hier rijdt ik lekker relaxed op de linkerbaan en lach ik om alle idioten die haast hebben. Wat ik ook merk dat als je met echte fair dinkum ozzies werk je taal en schlang vooruit gaat. Ik voel me ook steeds meer en meer one of the blokes en dus ook ozzie. Ik denk eigenlijk nooit meer terug naar NL, het blijft mijn heimat en heb warme gevoelens voor het land maar het heeft geen zin meer om achteruit te kijken.

Laatst kreeg ik het enorm benauwd bij de gedachte dat mijn PR visa weleens geweigerd kan worden en ik terug naar NL MOET, dat zou echt zwaar kl*te zijn, pffff moet er niet aan denken.
 
Wat ik ook merk dat als je met echte fair dinkum ozzies werk je taal en schlang vooruit gaat.

Tsja dat ken ik, als wegwerker :p Maar toch hoor ik nog steeds dingen die ik nog niet kende hehe..
Ik denk vaak terug aan mn tijd in NL maar ik zou er nooit meer kunnen wonen. Elk jaar 2 weken terug voor de family maar da's meer dan genoeg. Kan ook zijn dat ik echt niet langer dan 2 weken bij mn moeder zou kunnnen wonen LOL.

Tim, heb je ooit nog uitgevonden waar je de Old Amsterdam kaas kan krijgen ?
 
Tsja dat ken ik, als wegwerker :p Maar toch hoor ik nog steeds dingen die ik nog niet kende hehe..
Ik denk vaak terug aan mn tijd in NL maar ik zou er nooit meer kunnen wonen. Elk jaar 2 weken terug voor de family maar da's meer dan genoeg. Kan ook zijn dat ik echt niet langer dan 2 weken bij mn moeder zou kunnnen wonen LOL.

Tim, heb je ooit nog uitgevonden waar je de Old Amsterdam kaas kan krijgen ?

Nee, volgens een collega van mij kon dat bij een Italiaans delicatessen tentje in Portsmith, daar ben ik langs gereden en hij had wel meerdere Hollandse kaas maar helaas niet de Old Amsterdam. Hij kon het waarschijnlijk wel bestellen maar ging het even uitzoeken. Ga binnenkort even terug om te kijken of het mogelijk is.

Ze hebben wel veel lekker spul, echte italiaanse vleeswaren en olijven, en veel kaas. Wordt ook gerund door echte Italianen.

 
Last edited:
Absoluut, in dat soort dingen merk je zeker dat Nederland wat dat betreft gewoon mijlen voor ligt. Ik mis dat ook af en toe. Wat ik hier ook mis is de courtesy in het verkeer. Iedereen rijdt voor zichzelf en houdt totaal geen rekening met andere weggebruikers. Ik dacht persoonlijk dat dit in NL erg was maar nu weet ik dat dat absoluut niet het geval is.
Misschien in de grote stad? Ik vind ze hier net beleefder...
 
Misschien in de grote stad? Ik vind ze hier net beleefder...

Ik leef nu niet bepaald in een grote stad (Cairns) maar misschien is het regio gebonden, i dont know. Vond ze wel in regional Victoria wat relaxer rijden dan hier.
 


OFX
Back
Top