Wat denk je wat?!? Landmiles is Senior Member geworden! En inmiddels lijkt het toch ook tijd te worden voor ons eigen draadje in de stand van zaken. Als alles gaat verlopen zoals verwacht dan zou dit wel eens het verhaal kunnen worden van hoe een impulsieve bevlieging veranderde in regelrechte realiteit...
Wat is er to dusver gebeurd?
Tot voor kort was de "Australie-optie" nog niet echt in beeld. Wel zijn we geinteresseerd in werk in het buitenland, omdat we liefhebbers van wereldreizen zijn en we onze horizon graag willen verbreden. Zo is de economische explosie in China iets dat ons enorm aantrekt. Maar eigenlijk stonden we voor alle opties open.
20050929 Een collega op het kantoor waar ik op dat moment gedetacheerd werk komt binnenzetten met een uitgeknipt stukje krantenpapier. Hij had het meegenomen voor een andere collega, maar ik - nieuwsgierig als ik ben - bekeek het ook even en zag dat het een advertentie was voor de Australia Seeks Skills expo. Er ging een mailtje naar mijn vriendin:
20050930 Dus ik heb ons ingeschreven "...to be considered for addition to our mail list (...) also be considered for possible invitation to the Job Expos to be held in Amsterdam on 3 and 4 October and in Berlin on 6 and 7 October". Geen kans meer gehad om ons huiswerk te doen, de zaterdag er op waren we bezig met de Rallykadett (daarmee hebben we Amsterdam-Dakar gedaan) en zondag kitesurfles. We waren eigenlijk al vergeten dat we ons ook nog hadden ingeschreven, toen maandag de uitnodigingen binnen kwamen, die nacht hebben we onze CV's vertaald en dinsdagmiddag zijn we vroeg gestopd met werk en naar Amsterdam gereden!
20051004 Daar werden we wat overweldigd door de interesse in civiel ingenieurs (ik wegenbouwkundige, mijn vriendin zit in de constructies). Bij verschillende recruiters en bedrijven hebben we onze CV's gedropt. We hebben gesproken met Downing Teal, Nayler en Biliton. Ook hebben we nog geregistreerd bij SK Merz. Hoewel de meeste stands al voordat de expo zou sluiten werden afgebouwd werden we overstelpt met informatie, en liepen we tegen Vraag Nummer 1 op: Waar willen jullie wonen?!? In het researchwerk dat diezelfde avond volgde zijn we op dit forum gestuit en heb ik me aangemeld. Vanaf dat moment ben ik vooral in dit topic n.a.v. de expo te vinden geweest. Ook was dit topic over de beste plek om te wonen natuurlijk een goeie...
20051012 Na de "Australie-optie" stevig te hebben overwogen en niet voor we onze ouders erover hebben verteld hebben we onze CV's verstuurd (na ze nog eens stevig te hebben geredigeerd en ze te hebben voorzien van een goeie cover letter). Hiervoor hebben we vooral veel gebruik gemaakt van Google om te zoeken naar "cover letter example" en "resume tips" en dergelijke. Ook hebben we ons voordeel gedaan met engelstalige versies van banensites zoals Monsterboard.
Daarna volgde een enigzins verontrustende, lange periode van radiostilte. Voor ons begon deze Australie-optie zelfs al een beetje te vervagen tot "jammer, maar het zat er niet in". Tot we het eerste mailtje kregen:
20051025 Nayler wilde ons telefonisch interviewen. Na via de mail te hebben afgesproken ging op 3 november om half zeven de telefoon, en heb ik een gezellig gesprek aangeknoopt met Ms. Paige Haines. Het was vooral een intake-gesprek, op basis waarvan ze ging proberen me te plaatsen bij Australische bedrijven. En een hoop vragen uit het boekje Hoe Interview Ik Een Kandidaat?: "Could you tell what kind of work you do?" "What kind of company would you like to work for?" "What kind of company would you absolutely not like to work for?" "Would you like to work for a big or a small company?" "Could you describe your style of communication?" "How many people are reporting to you?" "What kind of salary package are you looking at? What is your current package?" "Could you tell what kind of description your colleagues would give of you? ". Alexandra had de week er op een interview.
20051104 Ineens schiet het op. Gisteravond na elven is er een voicemailtje binnengekomen (vreemd, zo heb je nog nooit met Australie gebeld, zo krijg je twee telefoontjes op een dag) van Mr. Evan Willen van Downing Teal. Nou ja, door het moddervette accent klonk het meer als Dauwneng Teyal... "To have a quick catch up, anyway just a general talk instead of the interview. Talk to you soon, ok bye." We balen een beetje dat we geen afspraak hebben gekregen via de mail, dat beviel ons van Nayler, dan kun je je een beetje voorbereiden.
20051106 's Avonds was ik nog even aan de site aan het werken toen de telefoon ging. Om 23.30u, het liet zich raden waar dat vandaan kwam. Het was Evan Willen van Downing Teal, gelukkig kon ik snel wennen aan zijn stem en raakte ik hem maar twee keer kwijt. Het gesprek was wat minder strak en formeel, meer bijpraten dan intake. Deze man kwam een stuk rustiger en betrokkener over dan de dame van Nayler, ook wist hij waar het over had voor wat betreft mijn specialisme, Mx. De organisatie die hij voor me in gedachten had was Parsons Brinckerhoff, of anders John Wilson Partners. En ook hier zou het visum geen probleem zijn, daar draagt het bedrijf zorg voor. Hij gaf aan dat hij me in Adelaide wilde plaatsen, vanwege de enorme vraag daar (daardoor zijn de condities waaronder je er aan de slag mag ook verlicht). Inmiddels beginnen we het gevoel te krijgen dat dit wel eens van een impulsief probeersel in regelrechte realiteit kan gaan veranderen...
20051107 Ook Alexandra wordt nu eindelijk meegenomen in deze verwikkelingen. Er is een telefonisch interview gepland met Nayler. 's Ochtends om 07.00u was het zo ver, telefoon uit Australie. Terwijl ik al onderweg was naar mijn werk heeft zij zich, gewapend met mijn lijstje van de 'standaardvragen' die ik al eerder had moeten beantwoorden, kranig geweerd. Daarna belde ze me met de update, zelf niet helemaal tevreden (het is vast prima gegaan maar ze legt de lat vrij hoog) je moet toch proberen in dat halfuurtje jezelf zoveel mogelijk te verkopen.
20051117 's Ochtends, om 0600u ging weer de telefoon, ik zat al klaar gewapend met een kop koffie en mijn resume. Het was het aangekondigde interview met Parsons Brinckerhoff Adelaide, geregeld door Downing Teal recruiters. Prima gesprek gehad, ondanks de korte nacht (avond tevoren tot laat gesleuteld aan de Kadettilac), we hebben gesproken over projecten die zij (gaan) doen en projecten die ik heb gedaan. Ze gaven me echt het gevoel dat als ik dat wil, ik met ingang van volgend jaar daar al aan de slag kan zijn! Ze lieten al vooraf vragen of we per 6 januari zouden kunnen beginnen... dern!!! Op die dag landen we net op Schiphol vanuit Dakar! Toch maar even aangegeven dat we eerst onze huidige banen vaarwel moeten zeggen, ons huis moeten verhuren en onze zooi moeten opslaan. Alexandra werd aansluitend gebeld, die had aanvankelijk wat gedonder met de telefoon (hellup, nog meer stress) maar met mijn mobieltje ging het een stuk beter. Zij hing ook op met een positief gevoel... en dat konden we best gebruiken! De hele ochtend liep SupeRGRoveR vrolijk rond onze benen te draaien, normaal blijven we 's ochtends nooit zo lang dus dit vond ie enorm gezellig. Ik begon me steeds schuldiger te voelen tegenover hem, nu wat wij de Australie-optie noemden met de dag concreter werd... Beiden voelden we enorm de spanning, te meer omdat er net even wat te veel dingen tegelijk op ons af kwamen. En naar mate Australie groter in beeld verscheen realiseerde ik me ook dat ik hard toe was aan deze kans...
20051123 Om 0700u NL tijd was een telefonisch interview gepland met Parsons Brinckerhoff Queensland, geregeld door Downing Teal. Hoe het spaak liep weet ik niet, mogelijk iets t.g.v. de zomertijd... ik had de wekker gezet om 0600u, op tijd om een stevige kop koffie te maken en alvast broodjes voor overdag te smeren. De wekker begon te tetteren en ik dacht k*t... ik moet er uit... en het is koud... toen ik vanuit de woonkamer de telefoon hoorde overgaan. Huh? K*T!! Ik moet er uit!!! Snel naar de telefoon gerend waar ik een opgeruimd "Good afternoon, l&miles" voor mijn kiezen kreeg. Ik probeerde uit te leggen dat er mogelijk iets mis was gegaan maar "No worries, we can already start our interview..." Toch maar even aangegeven dat ik echt net mijn nest uit kwam rollen en dat ik het een beetje koud had (zonder in details te treden betreffende mijn gebrek aan kleding op dat moment). Uiteindelijk hebben ze even vijf minuten gewacht en teruggebeld, ik had weliswaar geen koffie kunnen maken maar toch een redelijk gesprek kunnen voeren.
20051125 Ook Alexandra kreeg een telefonisch interview met Parsons Brinckerhoff Queensland, nota bene op de dag voor vertrek!
Mijn broertje en zijn vriendin zijn 's avonds SupeRGRoveR komen ophalen, hij mocht bij ze blijven logeren zodat ze meteen ook konden kijken of dat een beetje goed zou verlopen met Poes Pien, hun dametje-op-leeftijd. In dat geval zou namelijk een van de grootste obstakels voor onze afreis naar Australie zijn overwonnen, een goeie plek voor mijn Grote Vriend. Het liefst zou ik hem meenemen maar die quarantaine vind ik echt ontzettend zielig.
20051126 Vertrekdag van de Amsterdam Dakar Challenge, check ook deze topic:
http://www.xpdite.net/forum/index.php?topic=3109.0
Ondanks onze waarschuwingen dat we zes weken van de radar zouden zijn verdwenen hebben we in deze periode nog wel de nodige mailtjes ontvangen van Nayler, sommige zelfs met afspraken voor interviews (onze telefoonrekening was al behoorlijk vet door het gebruik van de satfoon, moet je zien als daar een interview van drie kwartier over de satelliet bijkomt!). Niettemin de mails toch maar beantwoord, ook al waren we van plan tijdens de reis de rest even 'los' te laten. Twee afspraken gemaakt voor interviews in de week van terugkeer. Downing Teal kwam keurig met een mailtje op de eerste maandag na thuiskomst, om even te checken of we heelhuids terug waren en of we nog leefden. En of we hadden gewonnen...
20060108 Slecht nieuws, GRoveR en Pien gaan niet goed samen. Op zich hebben ze het goed volgehouden tijdens onze reis, maar eigenlijk is het huis te klein voor de twee. Het liefst zouden ze een onderlinge afstand van een meter of tien onderhouden, maar dat lukt helaas niet... SupeR is wel enorm blij dat hij weer thuis is, 's avonds ligt hij aan ons bed ons wakker te houden met zijn gespin. Als we hem geen goed onderkomen kunnen geven gaat het feest dus mooi niet door.
20060110 Het eerste interview van het nieuwe jaar! Een goed gesprek met Brown Consulting Canberra, geregeld door Nayler. De telefoon ging om zes uur 's ochtends, ik zat al klaar gewapend met een kop koffie en mijn resume dat inmiddels al helemaal is volgepend met stukjes tekst die als toelichting op de verschillende projecten kunnen worden opgerateld. Prima gesprek gehad, we hebben gesproken over hun ambities om de wegontwerp-tak uit te breiden en over de talrijke goede redenen om voor hen aan de slag te gaan. Hij vertelde dat hij me wat hem betrof binnen een maand daar binnen kon hebben! Mijn vriendin was nog niet eens in beeld gekomen, maar hij vond het super dat zij ook een civil engineer was, dan wel aan de constructieve kant. Daar zou hij Nayler eens voor aan hun jasje gaan trekken (hoezo, is zij dan nog niet bij jullie aangeboden?!) Maar mij is inmiddels wel zoveel duidelijk: in Australie is een regelrechte Mx-hype aan de gang! En zo zijn we beiden dus weer tot over onze oren terug in onze Australieplannen! Alexandra heeft zich ook aangemeld.
20060112 En een slecht gesprek met mijn huidige werkgever, waarin ze mij ontslag aanzeggen. Meer hierover in dit topic.
20060113 Om het goed te maken, een super gesprek met GHD Queensland! Geregeld door Nayler. Met vier verschillende functionarissen van dit kantoor gesproken, over van alles van P&O zaken met een HR-dame tot in-depth technische aspecten met een Mx-ontwerper. Later naar aanleiding van dit gesprek een afspraak gekregen voor een follow-up gesprek op 2 februari! Dat gaat goed!!
20060119 Vanochtend weer om zes uur achter de telefoon, voor het interview met GHD Mackay, geregeld door Nayler. Al gauw bleek dat dit een veel kleiner kantoor was, van een man of 20, waarbij al meteen de vraag opkwam wat voor plannen ze hadden met een Mx-specialist. Hij gaf dan ook aan dat ze daar meer generalisten aan het werk hadden, en dat er indien nodig specialisten overkwamen van de grotere kantoren. Hij was blij dat er al een positief gesprek met GHD Brisbane achter de rug was, en zou nog contact met Brisbane opnemen voor ik het vervolggesprek zou krijgen. Niets dan goeds hoop ik... Het is trouwens grappig om te zien hoe alle bedrijven in het interview ook ingaan op de woonomgeving, het klimaat en dergelijke. Dat heb ik in Nederland nou nooit...
In de loop van de dag ging opnieuw de telefoon, ditmaal van mijn gefrustreerde contractmanager. Hij is verantwoordelijk voor mijn detachering hier, en ziet dat onder zijn handen degene wordt ontslagen die zijn contractuele verplichting zou moeten voldoen. Nu moet hij dat aan zijn opdrachtgever uitleggen, en krijgt hij mogelijk een levensgroot probleem omdat hij moet zorgen voor een vervanger die er niet is. Intussen heb ik een week na dato nog steeds geen ontslagbevestiging binnen, dus ik heb om mijn onvrede hierover te stillen hem flink het vuur aan de schenen gelegd. Niet aardig natuurlijk, het was niet zijn beslissing, sterker nog hij liep er enorm van te balen. Hopelijk draagt hij mijn onvrede weer over aan degene die er wél voor verantwoordelijk was.
20060121 Hij is binnen hoor! Mijn Officiële Ontslagbrief. Om hem een beetje overzichtelijk te houden is de reden voor het ontslag er niet op vermeld, daardoor is het een heel kort briefje geworden. Dat dat nou zo lang moest duren... Nu moet ik opnieuw langskomen voor een nieuw gesprek, terwijl er niets nieuws is om over te spreken. Of toch wel? Van mijn contractmanager kreeg ik een bericht dat hij bezig is met een oplossing voor bovenstaand probleem. Hmm. Is er een jurist in de zaal?
20060124 Wat doe je als je net ontslagen bent? Nou ja, sommigen zitten dan erg in de put en gaan de stad in om dingen te kopen. Dat schijnt te helpen, en hoewel ik niet eens zo extreem in de put zat zijn wij vandaag in de auto gestapt, naar Duitsland gereden en hebben we een nieuwe keuken gekocht. Onderweg naar huis hebben we daar nog wel een hoop pret om gehad, "Wat doe je als je bent ontslagen?" -"Een nieuwe keuken kopen!!". Het bewijs is dus geleverd, van dingen kopen word je weer vrolijk.
20060126 Naar de Baas voor het Vervolggesprek. Ik verwachtte niet veel bij te praten te hebben, omdat je in dit soort situaties toch niets mag - geen ja zeggen, geen nee zeggen en niets ondertekenen. En dat klopte, ik hoefde alleen hun beëindigingsvoorstel in ontvangst te nemen. Twee kantjes juridische wartaal met een rond bedrag. Dat neem ik dan, zoals dat mooi heet, in beraad (ik laat iemand die er verstand van heeft het verhaal ontcijferen en mij een advies doen). En passant heb ik het wel voor elkaar gekregen dat ik de Ontslagreden ook op papier heb gekregen, iets waar ik erg blij mee ben omdat daaruit blijkt dat mij in deze niets te verwijten valt. Nog mooier, ik heb de toezegging dat een door mij naar het Engels vertaalde reference letter door P&O zal worden ondertekend. Dit leidde, eenmaal op de gang onderweg naar het secretariaat, tot de zijdelingse vraag "Vanwaar het engelstalige getuigschrift? Ben je in gesprek met buitenlandse partijen?" waarop ik antwoordde "Ik zou je heel graag antwoord willen geven, echt waar, maar..."
20060201 Bezoekje van mijn contractmanager. Hij heeft me dringend verzocht om hier niet de knuppel in het hoenderhok te gooien - als ik bij mijn opdrachtgever zou verklappen dat mijn werkgever me ontslag heeft aangezegd dan breekt hier de pleuris uit - en ik heb uiteindelijk ingestemd. Natuurlijk vindt het duveltje op mijn schouder dat ik vooral wel stennis moet trappen, dan zadel ik mijn binnenkort ex-baas op met een lelijke schadeclaim, maar het zou betekenen dat ik dan mijn contractmanager gebruik als hefboom om het lijnmanagement, verantwoordelijk voor mijn ontslagaanzegging, een loer te draaien. En dat heeft die vent niet verdiend, hij heeft zelfs gezorgd voor een intermediair die mij op een payroll-achtige constructie nog tot minstens augustus aan de slag kan houden - en wie weet langer. Natuurlijk helpt hij daarmee ook zichzelf, het spaart hem reputatieschade. Maar het levert mij nog wat speelruimte op mocht het toch allemaal wat langer gaan duren...
20060202 Het langverwachte tweede gesprek met GHD Brisbane is niet doorgegaan. Hakeltjes in de planning daar... en l&miles is dus de sigaar. De nieuwe afspraak is namelijk pas voor 10 februari gemaakt... dat krijg je ook als je vier mensen bij elkaar moet hebben voor dat telefoontje. Hmm. Geduld is een schone zaak... jammer dat het tevens mijn grootste zwakte is.
20060206 Een positief bericht. Een goeie vriend van mij hoorde tijdens onze foto-avond van gisteren dat wij nog steeds geen goeie opvang voor SupeRGRoveR hebben gevonden, en heeft na overleg gemaild dat hij en zijn vriendin bereid zijn tot liefdevolle opname van ons harige monster. Als dat in orde komt zijn we in elk geval een zorg lichter.
Wat zullen we nou krijgen?!? Een maximum van slechts tweehonderdduizend karakters - hoe kan ik daarin nou mijn verhaal doen?!? Ik heb nog heel wat meer te vertellen, zie daarom voor het vervolg part II.
Wat is er to dusver gebeurd?
Tot voor kort was de "Australie-optie" nog niet echt in beeld. Wel zijn we geinteresseerd in werk in het buitenland, omdat we liefhebbers van wereldreizen zijn en we onze horizon graag willen verbreden. Zo is de economische explosie in China iets dat ons enorm aantrekt. Maar eigenlijk stonden we voor alle opties open.
20050929 Een collega op het kantoor waar ik op dat moment gedetacheerd werk komt binnenzetten met een uitgeknipt stukje krantenpapier. Hij had het meegenomen voor een andere collega, maar ik - nieuwsgierig als ik ben - bekeek het ook even en zag dat het een advertentie was voor de Australia Seeks Skills expo. Er ging een mailtje naar mijn vriendin:
Enkele minuten later kwam het antwoord:
Te gek toch, zo'n vriendin?
20050930 Dus ik heb ons ingeschreven "...to be considered for addition to our mail list (...) also be considered for possible invitation to the Job Expos to be held in Amsterdam on 3 and 4 October and in Berlin on 6 and 7 October". Geen kans meer gehad om ons huiswerk te doen, de zaterdag er op waren we bezig met de Rallykadett (daarmee hebben we Amsterdam-Dakar gedaan) en zondag kitesurfles. We waren eigenlijk al vergeten dat we ons ook nog hadden ingeschreven, toen maandag de uitnodigingen binnen kwamen, die nacht hebben we onze CV's vertaald en dinsdagmiddag zijn we vroeg gestopd met werk en naar Amsterdam gereden!
20051004 Daar werden we wat overweldigd door de interesse in civiel ingenieurs (ik wegenbouwkundige, mijn vriendin zit in de constructies). Bij verschillende recruiters en bedrijven hebben we onze CV's gedropt. We hebben gesproken met Downing Teal, Nayler en Biliton. Ook hebben we nog geregistreerd bij SK Merz. Hoewel de meeste stands al voordat de expo zou sluiten werden afgebouwd werden we overstelpt met informatie, en liepen we tegen Vraag Nummer 1 op: Waar willen jullie wonen?!? In het researchwerk dat diezelfde avond volgde zijn we op dit forum gestuit en heb ik me aangemeld. Vanaf dat moment ben ik vooral in dit topic n.a.v. de expo te vinden geweest. Ook was dit topic over de beste plek om te wonen natuurlijk een goeie...
20051012 Na de "Australie-optie" stevig te hebben overwogen en niet voor we onze ouders erover hebben verteld hebben we onze CV's verstuurd (na ze nog eens stevig te hebben geredigeerd en ze te hebben voorzien van een goeie cover letter). Hiervoor hebben we vooral veel gebruik gemaakt van Google om te zoeken naar "cover letter example" en "resume tips" en dergelijke. Ook hebben we ons voordeel gedaan met engelstalige versies van banensites zoals Monsterboard.
Daarna volgde een enigzins verontrustende, lange periode van radiostilte. Voor ons begon deze Australie-optie zelfs al een beetje te vervagen tot "jammer, maar het zat er niet in". Tot we het eerste mailtje kregen:
20051025 Nayler wilde ons telefonisch interviewen. Na via de mail te hebben afgesproken ging op 3 november om half zeven de telefoon, en heb ik een gezellig gesprek aangeknoopt met Ms. Paige Haines. Het was vooral een intake-gesprek, op basis waarvan ze ging proberen me te plaatsen bij Australische bedrijven. En een hoop vragen uit het boekje Hoe Interview Ik Een Kandidaat?: "Could you tell what kind of work you do?" "What kind of company would you like to work for?" "What kind of company would you absolutely not like to work for?" "Would you like to work for a big or a small company?" "Could you describe your style of communication?" "How many people are reporting to you?" "What kind of salary package are you looking at? What is your current package?" "Could you tell what kind of description your colleagues would give of you? ". Alexandra had de week er op een interview.
20051104 Ineens schiet het op. Gisteravond na elven is er een voicemailtje binnengekomen (vreemd, zo heb je nog nooit met Australie gebeld, zo krijg je twee telefoontjes op een dag) van Mr. Evan Willen van Downing Teal. Nou ja, door het moddervette accent klonk het meer als Dauwneng Teyal... "To have a quick catch up, anyway just a general talk instead of the interview. Talk to you soon, ok bye." We balen een beetje dat we geen afspraak hebben gekregen via de mail, dat beviel ons van Nayler, dan kun je je een beetje voorbereiden.
20051106 's Avonds was ik nog even aan de site aan het werken toen de telefoon ging. Om 23.30u, het liet zich raden waar dat vandaan kwam. Het was Evan Willen van Downing Teal, gelukkig kon ik snel wennen aan zijn stem en raakte ik hem maar twee keer kwijt. Het gesprek was wat minder strak en formeel, meer bijpraten dan intake. Deze man kwam een stuk rustiger en betrokkener over dan de dame van Nayler, ook wist hij waar het over had voor wat betreft mijn specialisme, Mx. De organisatie die hij voor me in gedachten had was Parsons Brinckerhoff, of anders John Wilson Partners. En ook hier zou het visum geen probleem zijn, daar draagt het bedrijf zorg voor. Hij gaf aan dat hij me in Adelaide wilde plaatsen, vanwege de enorme vraag daar (daardoor zijn de condities waaronder je er aan de slag mag ook verlicht). Inmiddels beginnen we het gevoel te krijgen dat dit wel eens van een impulsief probeersel in regelrechte realiteit kan gaan veranderen...
20051107 Ook Alexandra wordt nu eindelijk meegenomen in deze verwikkelingen. Er is een telefonisch interview gepland met Nayler. 's Ochtends om 07.00u was het zo ver, telefoon uit Australie. Terwijl ik al onderweg was naar mijn werk heeft zij zich, gewapend met mijn lijstje van de 'standaardvragen' die ik al eerder had moeten beantwoorden, kranig geweerd. Daarna belde ze me met de update, zelf niet helemaal tevreden (het is vast prima gegaan maar ze legt de lat vrij hoog) je moet toch proberen in dat halfuurtje jezelf zoveel mogelijk te verkopen.
20051117 's Ochtends, om 0600u ging weer de telefoon, ik zat al klaar gewapend met een kop koffie en mijn resume. Het was het aangekondigde interview met Parsons Brinckerhoff Adelaide, geregeld door Downing Teal recruiters. Prima gesprek gehad, ondanks de korte nacht (avond tevoren tot laat gesleuteld aan de Kadettilac), we hebben gesproken over projecten die zij (gaan) doen en projecten die ik heb gedaan. Ze gaven me echt het gevoel dat als ik dat wil, ik met ingang van volgend jaar daar al aan de slag kan zijn! Ze lieten al vooraf vragen of we per 6 januari zouden kunnen beginnen... dern!!! Op die dag landen we net op Schiphol vanuit Dakar! Toch maar even aangegeven dat we eerst onze huidige banen vaarwel moeten zeggen, ons huis moeten verhuren en onze zooi moeten opslaan. Alexandra werd aansluitend gebeld, die had aanvankelijk wat gedonder met de telefoon (hellup, nog meer stress) maar met mijn mobieltje ging het een stuk beter. Zij hing ook op met een positief gevoel... en dat konden we best gebruiken! De hele ochtend liep SupeRGRoveR vrolijk rond onze benen te draaien, normaal blijven we 's ochtends nooit zo lang dus dit vond ie enorm gezellig. Ik begon me steeds schuldiger te voelen tegenover hem, nu wat wij de Australie-optie noemden met de dag concreter werd... Beiden voelden we enorm de spanning, te meer omdat er net even wat te veel dingen tegelijk op ons af kwamen. En naar mate Australie groter in beeld verscheen realiseerde ik me ook dat ik hard toe was aan deze kans...
20051123 Om 0700u NL tijd was een telefonisch interview gepland met Parsons Brinckerhoff Queensland, geregeld door Downing Teal. Hoe het spaak liep weet ik niet, mogelijk iets t.g.v. de zomertijd... ik had de wekker gezet om 0600u, op tijd om een stevige kop koffie te maken en alvast broodjes voor overdag te smeren. De wekker begon te tetteren en ik dacht k*t... ik moet er uit... en het is koud... toen ik vanuit de woonkamer de telefoon hoorde overgaan. Huh? K*T!! Ik moet er uit!!! Snel naar de telefoon gerend waar ik een opgeruimd "Good afternoon, l&miles" voor mijn kiezen kreeg. Ik probeerde uit te leggen dat er mogelijk iets mis was gegaan maar "No worries, we can already start our interview..." Toch maar even aangegeven dat ik echt net mijn nest uit kwam rollen en dat ik het een beetje koud had (zonder in details te treden betreffende mijn gebrek aan kleding op dat moment). Uiteindelijk hebben ze even vijf minuten gewacht en teruggebeld, ik had weliswaar geen koffie kunnen maken maar toch een redelijk gesprek kunnen voeren.
20051125 Ook Alexandra kreeg een telefonisch interview met Parsons Brinckerhoff Queensland, nota bene op de dag voor vertrek!
Mijn broertje en zijn vriendin zijn 's avonds SupeRGRoveR komen ophalen, hij mocht bij ze blijven logeren zodat ze meteen ook konden kijken of dat een beetje goed zou verlopen met Poes Pien, hun dametje-op-leeftijd. In dat geval zou namelijk een van de grootste obstakels voor onze afreis naar Australie zijn overwonnen, een goeie plek voor mijn Grote Vriend. Het liefst zou ik hem meenemen maar die quarantaine vind ik echt ontzettend zielig.
20051126 Vertrekdag van de Amsterdam Dakar Challenge, check ook deze topic:
http://www.xpdite.net/forum/index.php?topic=3109.0
Ondanks onze waarschuwingen dat we zes weken van de radar zouden zijn verdwenen hebben we in deze periode nog wel de nodige mailtjes ontvangen van Nayler, sommige zelfs met afspraken voor interviews (onze telefoonrekening was al behoorlijk vet door het gebruik van de satfoon, moet je zien als daar een interview van drie kwartier over de satelliet bijkomt!). Niettemin de mails toch maar beantwoord, ook al waren we van plan tijdens de reis de rest even 'los' te laten. Twee afspraken gemaakt voor interviews in de week van terugkeer. Downing Teal kwam keurig met een mailtje op de eerste maandag na thuiskomst, om even te checken of we heelhuids terug waren en of we nog leefden. En of we hadden gewonnen...
20060108 Slecht nieuws, GRoveR en Pien gaan niet goed samen. Op zich hebben ze het goed volgehouden tijdens onze reis, maar eigenlijk is het huis te klein voor de twee. Het liefst zouden ze een onderlinge afstand van een meter of tien onderhouden, maar dat lukt helaas niet... SupeR is wel enorm blij dat hij weer thuis is, 's avonds ligt hij aan ons bed ons wakker te houden met zijn gespin. Als we hem geen goed onderkomen kunnen geven gaat het feest dus mooi niet door.
20060110 Het eerste interview van het nieuwe jaar! Een goed gesprek met Brown Consulting Canberra, geregeld door Nayler. De telefoon ging om zes uur 's ochtends, ik zat al klaar gewapend met een kop koffie en mijn resume dat inmiddels al helemaal is volgepend met stukjes tekst die als toelichting op de verschillende projecten kunnen worden opgerateld. Prima gesprek gehad, we hebben gesproken over hun ambities om de wegontwerp-tak uit te breiden en over de talrijke goede redenen om voor hen aan de slag te gaan. Hij vertelde dat hij me wat hem betrof binnen een maand daar binnen kon hebben! Mijn vriendin was nog niet eens in beeld gekomen, maar hij vond het super dat zij ook een civil engineer was, dan wel aan de constructieve kant. Daar zou hij Nayler eens voor aan hun jasje gaan trekken (hoezo, is zij dan nog niet bij jullie aangeboden?!) Maar mij is inmiddels wel zoveel duidelijk: in Australie is een regelrechte Mx-hype aan de gang! En zo zijn we beiden dus weer tot over onze oren terug in onze Australieplannen! Alexandra heeft zich ook aangemeld.
20060112 En een slecht gesprek met mijn huidige werkgever, waarin ze mij ontslag aanzeggen. Meer hierover in dit topic.
20060113 Om het goed te maken, een super gesprek met GHD Queensland! Geregeld door Nayler. Met vier verschillende functionarissen van dit kantoor gesproken, over van alles van P&O zaken met een HR-dame tot in-depth technische aspecten met een Mx-ontwerper. Later naar aanleiding van dit gesprek een afspraak gekregen voor een follow-up gesprek op 2 februari! Dat gaat goed!!
20060119 Vanochtend weer om zes uur achter de telefoon, voor het interview met GHD Mackay, geregeld door Nayler. Al gauw bleek dat dit een veel kleiner kantoor was, van een man of 20, waarbij al meteen de vraag opkwam wat voor plannen ze hadden met een Mx-specialist. Hij gaf dan ook aan dat ze daar meer generalisten aan het werk hadden, en dat er indien nodig specialisten overkwamen van de grotere kantoren. Hij was blij dat er al een positief gesprek met GHD Brisbane achter de rug was, en zou nog contact met Brisbane opnemen voor ik het vervolggesprek zou krijgen. Niets dan goeds hoop ik... Het is trouwens grappig om te zien hoe alle bedrijven in het interview ook ingaan op de woonomgeving, het klimaat en dergelijke. Dat heb ik in Nederland nou nooit...
In de loop van de dag ging opnieuw de telefoon, ditmaal van mijn gefrustreerde contractmanager. Hij is verantwoordelijk voor mijn detachering hier, en ziet dat onder zijn handen degene wordt ontslagen die zijn contractuele verplichting zou moeten voldoen. Nu moet hij dat aan zijn opdrachtgever uitleggen, en krijgt hij mogelijk een levensgroot probleem omdat hij moet zorgen voor een vervanger die er niet is. Intussen heb ik een week na dato nog steeds geen ontslagbevestiging binnen, dus ik heb om mijn onvrede hierover te stillen hem flink het vuur aan de schenen gelegd. Niet aardig natuurlijk, het was niet zijn beslissing, sterker nog hij liep er enorm van te balen. Hopelijk draagt hij mijn onvrede weer over aan degene die er wél voor verantwoordelijk was.
20060121 Hij is binnen hoor! Mijn Officiële Ontslagbrief. Om hem een beetje overzichtelijk te houden is de reden voor het ontslag er niet op vermeld, daardoor is het een heel kort briefje geworden. Dat dat nou zo lang moest duren... Nu moet ik opnieuw langskomen voor een nieuw gesprek, terwijl er niets nieuws is om over te spreken. Of toch wel? Van mijn contractmanager kreeg ik een bericht dat hij bezig is met een oplossing voor bovenstaand probleem. Hmm. Is er een jurist in de zaal?
20060124 Wat doe je als je net ontslagen bent? Nou ja, sommigen zitten dan erg in de put en gaan de stad in om dingen te kopen. Dat schijnt te helpen, en hoewel ik niet eens zo extreem in de put zat zijn wij vandaag in de auto gestapt, naar Duitsland gereden en hebben we een nieuwe keuken gekocht. Onderweg naar huis hebben we daar nog wel een hoop pret om gehad, "Wat doe je als je bent ontslagen?" -"Een nieuwe keuken kopen!!". Het bewijs is dus geleverd, van dingen kopen word je weer vrolijk.
20060126 Naar de Baas voor het Vervolggesprek. Ik verwachtte niet veel bij te praten te hebben, omdat je in dit soort situaties toch niets mag - geen ja zeggen, geen nee zeggen en niets ondertekenen. En dat klopte, ik hoefde alleen hun beëindigingsvoorstel in ontvangst te nemen. Twee kantjes juridische wartaal met een rond bedrag. Dat neem ik dan, zoals dat mooi heet, in beraad (ik laat iemand die er verstand van heeft het verhaal ontcijferen en mij een advies doen). En passant heb ik het wel voor elkaar gekregen dat ik de Ontslagreden ook op papier heb gekregen, iets waar ik erg blij mee ben omdat daaruit blijkt dat mij in deze niets te verwijten valt. Nog mooier, ik heb de toezegging dat een door mij naar het Engels vertaalde reference letter door P&O zal worden ondertekend. Dit leidde, eenmaal op de gang onderweg naar het secretariaat, tot de zijdelingse vraag "Vanwaar het engelstalige getuigschrift? Ben je in gesprek met buitenlandse partijen?" waarop ik antwoordde "Ik zou je heel graag antwoord willen geven, echt waar, maar..."
20060201 Bezoekje van mijn contractmanager. Hij heeft me dringend verzocht om hier niet de knuppel in het hoenderhok te gooien - als ik bij mijn opdrachtgever zou verklappen dat mijn werkgever me ontslag heeft aangezegd dan breekt hier de pleuris uit - en ik heb uiteindelijk ingestemd. Natuurlijk vindt het duveltje op mijn schouder dat ik vooral wel stennis moet trappen, dan zadel ik mijn binnenkort ex-baas op met een lelijke schadeclaim, maar het zou betekenen dat ik dan mijn contractmanager gebruik als hefboom om het lijnmanagement, verantwoordelijk voor mijn ontslagaanzegging, een loer te draaien. En dat heeft die vent niet verdiend, hij heeft zelfs gezorgd voor een intermediair die mij op een payroll-achtige constructie nog tot minstens augustus aan de slag kan houden - en wie weet langer. Natuurlijk helpt hij daarmee ook zichzelf, het spaart hem reputatieschade. Maar het levert mij nog wat speelruimte op mocht het toch allemaal wat langer gaan duren...
20060202 Het langverwachte tweede gesprek met GHD Brisbane is niet doorgegaan. Hakeltjes in de planning daar... en l&miles is dus de sigaar. De nieuwe afspraak is namelijk pas voor 10 februari gemaakt... dat krijg je ook als je vier mensen bij elkaar moet hebben voor dat telefoontje. Hmm. Geduld is een schone zaak... jammer dat het tevens mijn grootste zwakte is.
20060206 Een positief bericht. Een goeie vriend van mij hoorde tijdens onze foto-avond van gisteren dat wij nog steeds geen goeie opvang voor SupeRGRoveR hebben gevonden, en heeft na overleg gemaild dat hij en zijn vriendin bereid zijn tot liefdevolle opname van ons harige monster. Als dat in orde komt zijn we in elk geval een zorg lichter.
Wat zullen we nou krijgen?!? Een maximum van slechts tweehonderdduizend karakters - hoe kan ik daarin nou mijn verhaal doen?!? Ik heb nog heel wat meer te vertellen, zie daarom voor het vervolg part II.
