:?
Vrijdag het langverwachte tweede gesprek met GHD. Ik had er al niet op gerekend dat hier spijkers met koppen geslagen zouden worden, omdat bij het vorige, gemiste gesprek al duidelijk werd dat ik weer met vier personen aan de andere kant van de lijn zou zitten. Da's wat anders dan een practicalities-gesprek met de P&O-afdeling.
Niettemin een aangenaam gesprek, weliswaar meer van hetzelfde maar wat meer ingaand op mijn rol in projecten. Ze zijn erg aan het hengelen of ik niet toch een soort van lead engineer wil zijn, omdat ik me vaak bezig heb gehouden met coaching en dergelijke, maar ook omdat een Mx-designer als toonaangever binnen een infra-project vaak een soort spin-in-het-informatienetwerk vormt. Dat is allemaal wel zo, maar ik wil technisch bezig zijn en niet organisatorisch... uiteindelijk waren ze daarmee toch wel te bekoren. Nu maar weer wachten wat ik van Nayler hoor...
Dezelfde dag zijn de strubbelingen rond mijn oude arbeidsovereenkomst afgerond. Tenminste, ik ben accoord gegaan met de beëindigingsregeling en hoefde dus per direct niet meer te werken. Desondanks ben ik toch weer vol frisse tegenzin aan het werk getogen, parallel aan de beëindigingsperikelen werd namelijk een regeling op poten gezet waardoor ik via een tussenpartij mijn detachering voort kan zetten. Ik werk dus niet meer bij, maar nog wel voor mijn oude werkgever. Wie me voor gek verklaart heeft groot gelijk, maar de dik 25% extra loon haalt de scherpe kantjes van mijn aanvankelijke boosheid over de lullig getimede ontslagaanzegging wel weg. Daarbij word ik tot de officiële einddatum doorbetaald en verdien ik feitelijk nu dubbel. Al met al heeft deze hele onzin me geen windeieren gelegd, het voelt allemaal erg lullig maar ondanks sommigen die het tegendeel beweren maakt geld een hoop goed.
En het blijft leuk, ondanks dat ze weten dat ik, zodra de kans zich voordoet, mijn koffers pak was 'een van de grootste ingenieursbureaus van Nederland' bereid mij te spreken, sterker nog ze wilden graag dat ik langs kwam. Het werd zowaar gezellig, echt een super motiverend gesprek vol van goede vooruitzichten. Ik zou zomaar weer eens echt kunnen gaan ontwerpen! Restte nog wel dat verhaaltje over Australie, ik heb het ze goed en eerlijk uitgelegd en ze konden het zelfs wel waarderen. Zij hadden immers zelf ook werknemers over de grens, en mogelijk voor ons ook nog wel wat internationale kansen! Tijd om eens te zoeken naar een China-variant van XPdite...
Zo hoor je niks, zo lopen ze je deur plat. Vrijdagmiddag nog een gesprek met een andere detacheerder, het bleek een vrij doorsnee intake te zijn. Geen concrete aanbieding dus, maar wel voldoende signalen dat de markt hier in Nederland fors aantrekt. YaLiShanDa wordt ook bijkans aangevlogen, helaas zijn het vaak irritante figuren die, als je aangeeft dat je wel voor ze wilt werken maar dat je mogelijk binnenkort weer vertrekt, proberen te raden wat de reden ervan is ook al wil je dat (nog) niet vertellen.
Het weekend besteed aan klussen aan het huis, was ook hard nodig. Kort en goed, Australië schiet niet op - hier echter gaan de ontwikkelingen snel.
Vrijdag het langverwachte tweede gesprek met GHD. Ik had er al niet op gerekend dat hier spijkers met koppen geslagen zouden worden, omdat bij het vorige, gemiste gesprek al duidelijk werd dat ik weer met vier personen aan de andere kant van de lijn zou zitten. Da's wat anders dan een practicalities-gesprek met de P&O-afdeling.
Niettemin een aangenaam gesprek, weliswaar meer van hetzelfde maar wat meer ingaand op mijn rol in projecten. Ze zijn erg aan het hengelen of ik niet toch een soort van lead engineer wil zijn, omdat ik me vaak bezig heb gehouden met coaching en dergelijke, maar ook omdat een Mx-designer als toonaangever binnen een infra-project vaak een soort spin-in-het-informatienetwerk vormt. Dat is allemaal wel zo, maar ik wil technisch bezig zijn en niet organisatorisch... uiteindelijk waren ze daarmee toch wel te bekoren. Nu maar weer wachten wat ik van Nayler hoor...
Dezelfde dag zijn de strubbelingen rond mijn oude arbeidsovereenkomst afgerond. Tenminste, ik ben accoord gegaan met de beëindigingsregeling en hoefde dus per direct niet meer te werken. Desondanks ben ik toch weer vol frisse tegenzin aan het werk getogen, parallel aan de beëindigingsperikelen werd namelijk een regeling op poten gezet waardoor ik via een tussenpartij mijn detachering voort kan zetten. Ik werk dus niet meer bij, maar nog wel voor mijn oude werkgever. Wie me voor gek verklaart heeft groot gelijk, maar de dik 25% extra loon haalt de scherpe kantjes van mijn aanvankelijke boosheid over de lullig getimede ontslagaanzegging wel weg. Daarbij word ik tot de officiële einddatum doorbetaald en verdien ik feitelijk nu dubbel. Al met al heeft deze hele onzin me geen windeieren gelegd, het voelt allemaal erg lullig maar ondanks sommigen die het tegendeel beweren maakt geld een hoop goed.
En het blijft leuk, ondanks dat ze weten dat ik, zodra de kans zich voordoet, mijn koffers pak was 'een van de grootste ingenieursbureaus van Nederland' bereid mij te spreken, sterker nog ze wilden graag dat ik langs kwam. Het werd zowaar gezellig, echt een super motiverend gesprek vol van goede vooruitzichten. Ik zou zomaar weer eens echt kunnen gaan ontwerpen! Restte nog wel dat verhaaltje over Australie, ik heb het ze goed en eerlijk uitgelegd en ze konden het zelfs wel waarderen. Zij hadden immers zelf ook werknemers over de grens, en mogelijk voor ons ook nog wel wat internationale kansen! Tijd om eens te zoeken naar een China-variant van XPdite...
Zo hoor je niks, zo lopen ze je deur plat. Vrijdagmiddag nog een gesprek met een andere detacheerder, het bleek een vrij doorsnee intake te zijn. Geen concrete aanbieding dus, maar wel voldoende signalen dat de markt hier in Nederland fors aantrekt. YaLiShanDa wordt ook bijkans aangevlogen, helaas zijn het vaak irritante figuren die, als je aangeeft dat je wel voor ze wilt werken maar dat je mogelijk binnenkort weer vertrekt, proberen te raden wat de reden ervan is ook al wil je dat (nog) niet vertellen.
Het weekend besteed aan klussen aan het huis, was ook hard nodig. Kort en goed, Australië schiet niet op - hier echter gaan de ontwikkelingen snel.