Hoe een impulsieve bevlieging lijkt te veranderen in regelrechte realiteit...

Afgelopen vrijdag, een vrije dag maar mijn wekker ging om kwart voor zes. Het verwachte telefoontje van GHD, met wie weet wat meer duidelijkheid rond de gang van zaken om dat vreemde eerste aanbod en misschien nu een wat beter verhaal.

Het viel toch een beetje tegen. Over het eerste bod werd een beetje luchtig gedaan, ja ja vervelend he sorry hoor. Maar wat volgde was eigenlijk een beetje een herhaling van zetten, opnieuw kwamen de vragen over mijn rol in het ontwerpproces, mijn plek in het team en dat soort dingen. Het is erg een eenrichtingsverkeer gebleven, ik heb veel vragen beantwoord maar zelf nu niet het gevoel gekregen dat het echt een misverstand was en dat het nu wel goed gaat komen. Maar goed, dat zullen we de komende tijd nog wel gaan zien.

Wat me meer dwars zit is het beeld wat ik heb gekregen van de organisatie daar: een erg hierarchisch verhaal waarin de designer degene is die de ontwerpen modelleert in de computer, maar dat die de ideeen uitwerkt van een ander. Dat is de engineer, degene die de oplossingen bedenkt en ze bij de designer over de schutting gooit. En ik ben bang dat ik geen van beide zou willen zijn. Ik wil gewoon lekker zelf de oplossingen bedenken, modelleren, uitwerken en optimaliseren. Niet als designer voorgekauwde dingen zoals zij zeiden 'in the box' stoppen, en niet als engineer het directe contact met de ontwerpmodellen en analyses kwijt raken.

Jullie snappen wel dat daar dit weekend een hele hoop woorden over gevallen zijn...  :| YaLiShanDa zou het liefst haar koffers al pakken maar ik zit dik in de twijfels...
 
:|

Waarschijnlijk dachten ze "zo, nu zijn we rond". In onze mailbox zijn twee Letters of Offer binnengekomen, eendje voor YaLiShanDa en eendje voor mij. Met een paar begeleidende woorden van de recruiter, dat we het eind van de week wel konden afronden.

Niet echt... om te beginnen zijn we erg benieuwd of we bijvoorbeeld onze beperkte vakantie-allowance kunnen aanvullen met overuren-tijd voor tijd en eventueel gekochte vakantiedagen. Ook hebben we nog geen uiteindelijk beeld van het werk dat we kunnen gaan doen (construeren of tekenen, engineeren of modelleren). Nog steeds geldt dat we er vooral naartoe gaan om "mooie projecten te kunnen doen"*. En daarbij, in weerwil van de aankondiging van de recruiter "They are talking a lot more $" is mijn nieuwe aanbod slechter dan wat ik zelf heb aangegeven en heel wat slechter dan wat ik nu draai. Daarentegen is het bedrag op YaLiShanDa's Letter of Offer naar boven afgerond t.o.v. haar Letter of Intention. Nu wordt het dan toch belangrijk om te weten hoeveel we per maand gaan overhouden, tijd om te gaan rekenen dus. We leven niet al te duur maar we hebben wat prijzige wensen, zo zitten er toch een paar retourtjes NL in de planning en als het mogelijk wordt om vrije dagen te kopen dan moeten we dat natuurlijk wel kunnen betalen.

*... en met mooie projecten bedoel ik minstens zo gaaf als deze waar ik nu mee bezig ben:
click to enlarge
een alternatieve aansluiting op de Zuidas, triple stack dus drie rijbanen bovenop elkaar (hier komt een verbindingsweg van 'boven' tussen de parallelbaan en een rangeerbaan in, verstopt er onder zit nog de hoofdrijbaan)
 
Wow!Impressive landmiles!!Zo te lezen wordt het nog even verder zoeken naar een geschikte werkgever.
Succes ermee,groetjes van Clair.
 
:sword:

Knokken met de recruiter.

Nu had ik al een keertje goed hommeles met onze lieve recruiter, nu is YaLiShanDa aan de beurt om te kiezen: Of het initiatief verliezen of eens een keertje stevig uit de slof te schieten.

Maar eerst even wat er tot nu is gebeurd ( :sorry: hoor maar dit tijdrovende forum kon er eventjes niet 'bij'). Sinds het laatste bericht kwam Recruiter met een jolig "hee luitjes, wanneer gaan jullie eens een besluit nemen over jullie aanbiedingen?". Ik reageerde door haar te vertellen waarom we het nog niet direct met beide handen aan hebben genomen: Ik zat nog met grote twijfels en YaLiShanDa wachtte mijn beslissing af. Mijn probleem was voornamelijk vertrouwen, het leek er een beetje op dat GHD me een beetje om de tuin aan het leiden was met wat rare onderhandeltrucs en opnieuw een ondermaatse aanbieding.

Recruiter schoot uit haar slof, na een "With all due respect," volgde een stroom verwijten. Dat ik nooit duidelijk was geweest over het door mij gewenste pakket, maar dat ze zou doorgeven dat ik ontevreden was en dat YaLiShanDa ook zou afwijzen. Dat ze het eeuwig zonde vond omdat ze dacht dat ik prima in hun organisatie zou passen, en dat we gek waren dat we niet op een aanbieding voor één van de twee ingingen opdat de ander eenmaal daar op zoek zou gaan.

Juist.

Mailtje terug, formele toonzetting. Hoezo nooit duidelijk geweest over het door mij gewenste pakket? Alleen de Belastingdienst krijgt nog gedetailleerder informatie over mijn huidige inkomen en ik heb ook, omkleed met motivatie, aangegeven wat ik verwacht in de Australische markt. Las ze soms onze mailtjes niet? (dat gevoel hebben we inmiddels al meermalen van haar gekregen). Het was haar aankondiging die onze hooggespannen verwachtingen had veroorzaakt, gevolgd door de verwarring om de reden waarom GHD nu opnieuw wilde onderhandelen. En hoezo zou YaLiShanDa ook afwijzen? Terwijl wij intussen nota bene overwegen of we niet elk een eigen buitenland-avontuur moeten inzetten (ik heb wat nieuwe mogelijkheden in het buitenland erbij gekregen, helaas geen van allen in Australië), nogal een ingrijpende kwestie... en hoezo waren we gek dat we niet op een enkel job offer naar Australië liftten? Tot dusver liggen er bij ons, na inmiddels dik een half jaar, nog maar twee concrete aanbiedingen. We hebben dus niet echt meer het gevoel dat ze voor ons in de rij staan...

Als een blad aan de boom, Recruiter sloeg om en schakelde over op een deemoedige toon. Dat ze wel had gehoord wat ik nu verdiende maar niet wist hoe dat naar au$ te converteren, dat ze nooit van me had gehoord wat ik dan op de Australische markt verwachtte. Haar verontschuldigingen als ik dacht dat ze onprofessioneel bezig was, ze had alleen maar voor boodschapper gespeeld en dat ze geen disrespect of sarcasme in de bedoeling heeft gehad.

Ik heb haar het bewuste mailtje maar even opnieuw gestuurd, en volgens haar was het verloren gegaan toen ze in Brazilie op vakantie was. Ook heb ik aangegeven dat ik de verwarring over de reden voor het opnieuw opstarten van de onderhandeling niet aan haar verweet, omdat ik niet weet waar die verwarring is ontstaan. "I cannot judge so I didn't."

En zodoende. Landmiles gaat niet aan de slag voor GHD. Maar wat dan wel? Gaat YaLiShanDa nog wel die kant op? Inmiddels zijn we koortsachtig aan het kijken of we onze buitenlandambities op een andere manier vorm kunnen geven. Niet snel genoeg, want opnieuw wordt van d'andere zijde aangedrongen op een besluit. Dus YaLiShanDa mailt en vraagt of ze wat uitstel mag kopen. Ze wil graag voor GHD aan de slag maar het is voor ons van belang te weten wat Landmiles gaat doen. "The moment he finds a suitable opportunity, in Australia or elsewhere, we can sign our contracts and prepare to leave this cold and rainy little country." Bovendien is er, met al het uitstel, inmiddels toegezegd dat we van de zomer mee gaan klimmen. Oh ja, als Landmiles na een aantal maanden elders te hebben gewerkt alsnog naar Australië komt, zou hij daar dan op YaLiShanDa's visum aan de slag kunnen?

Reply van de recruiter. GHD denkt dat je je niet wilt vastleggen en dat je niet serieus bent over je Australiëplannen. En dat als Landmiles niet meegaat je heimwee gaat krijgen en niet wilt blijven. Ze willen snel antwoord of ze zoeken een ander, niet om je onder druk te zetten maar ze willen weten of ze met de visa-procedure kunnen beginnen.

Pardon?!?

Alsof we ons dan nog bezig hielden met deze tijdrovende en demotiverende uitwisselingen. Je overweegt je vrienden, familie, baan, huis en kat achter te laten en zelfs om na vier jaar samenwonen over te schakelen op (extreem)LAT. Niet serieus. Het verzoek om uitstel was geboren uit zorgvuldigheid, je gaat geen contract tekenen als je niet 100% zeker bent dat je het dan ook uit zult voeren. En op welk psychologisch onderzoek baseren ze hun heimwee-vermoedens?!?

Dat ging weer in een wat fel mailtje terug naar de recruiter (ja Bartman, wij kunnen ook herrie trappen). "I do understand that you do not mean to pressure me but the fact is that you do." En "I really look forward to working for GHD, working on their projects and working in Australia, so I would really regret it if it can only be like this." En niet om het een of ander, maar "PS I would have been happy to have had a response to the question I asked you in my last e-mail." :whisper: Of heb je daar soms overheen gelezen?

Dit weekend waren we aan het klimmen in Fontainebleau, en ik heb wel geprobeerd YaLiShanDa warm te laten lopen voor een baantje in Parijs. Onderweg erheen kwamen we langs de Pont de Sevres, waaraan het Parijs-kantoor van mijn huidige opdrachtgever ligt. Aan de Seine, naast het Parc de St Cloud en vlakbij boulderparadijs Bleau. Nog steeds ziet ze Australië veel beter zitten, maar dit is toch wel een verleidelijk alternatief...
 
Misschien tijd voor een jaartje-rondje-Australia met hier en daar wat fruit picking to clear the mind? :)

Succes in ieder geval met het nemen van alle beslissingen, enneh nog happy met de nieuwe keuken?

Groetjes
Syl
 
Mwahahaha goed van jou :) maar als we iets niet hebben dan is het wel tijd  :| we hebben best keihard gewerkt alletwee om dit niveau te halen en dan is het hartstikke zonde om daar niet de vruchten van te plukken (hoe verzin ik het toch  :lol: ) als we nu een jaar zouden vergooien dan zal het veel tijd kosten om weer op te werken tot dit level.

Het is ook niet zo dat we Australië in het vizier hebben met als doel ons leven even 'op te frissen', we zouden er echt heen gaan omwille van onze professionele ontwikkeling (okee, en omwille van het strand :beach: ) . Daarom zijn we ook niet bereid om eventueel een stapje terug te doen, in tegenstelling tot een hoop mensen die juist wel bereid zijn om wat dat aangaat een offer te brengen. Die zoeken weer heel andere dingen...

Die keuken bevalt super, we hadden niet echt verwacht nog de kans te krijgen om ervan te gaan genieten. Is toch nog een voordeel van al die vertraging...
 
Tjah,

Jullie willen werken in Oz, en je horizon verbreden. Ik ga daar een nieuw leven opbouwen, en ga er zonder baan naar toe.
't is een andere insteek, maar ook met verwachtingen naar een ander leven.

Ga je wel in je niveau achteruit, als je er een tijdje van tussen bent? Vergeet niet dat je in Nederland waarschijnlijk voor loopt op de technieken die ergens anders pas een paar jaar later doorsijpelen. Ik denk eerlijk gezegd dat het zo'n rotvaart niet zal lopen.

Ik zit er trouwens over na te denken om in Oz heel iets anders te gaan doen dat wat ik nu doe. Ik ben de stress, de enorme papierwinkel, en het "immer schneller" ondertussen een beetje beu want ik zie niet waar we heen gaan.

Management zegt: "Vakkennis is iets wat vanzelfsprekend is, als je de processen en procedures maar beheerst komt alles goed" (ja ja, sinds wanneer?)

Voor mij gaat helemaal het roer om in Oz. Wellicht ga ik 1 of 2 jaar bij een ontwikkelingsbedrijf werken, maar daarna wil ik zo iets beginnen als een klein garagebedrijfje in een dorpje in S.A. Je weet natuurlijk niet waar het schip zal stranden.

Maar ik lees met veel plezier over jullie "struggle". En je mag me zo vaak quoten als je wilt. :-D

Succes allebei!

Bart
 
Hey Landmiles,

Pas wel op voor het what-if gevoel. Dat gaat knagen hoor, als je niet oppast. Persoonlijk snap ik je wel dat je niet achteruit wilt gaan, zowel financieel als functioneel/technisch niet. Maar ik vraag me dan toch ook af of je het niet te somber inziet. Als je het niet probeert dan zul je het nooit weten. En ach, een jaartje uit NL weg betekent echt niet dat je na dat jaar ineens gigantisch achter zou lopen. Niet teveel het carriere pikkie uithangen hoor, haha. En daarnaast, een nieuw avontuur in Oz, dat is toch kickuh man!

:up:

[quote author=Bartman link=topic=3707.msg61151#msg61151 date=1149012313]
Ik zit er trouwens over na te denken om in Oz heel iets anders te gaan doen dat wat ik nu doe. Ik ben de stress, de enorme papierwinkel, en het "immer schneller" ondertussen een beetje beu want ik zie niet waar we heen gaan.
[/quote]

Ai ai ai, wat voel ik me ineens begrepen... :-D
 
[quote author=Bartman link=topic=3707.msg61151#msg61151 date=1149012313]
Jullie willen werken in Oz, en je horizon verbreden. Ik ga daar een nieuw leven opbouwen, en ga er zonder baan naar toe.
't is een andere insteek, maar ook met verwachtingen naar een ander leven.
[/quote]
Verklaart ook meteen waarom we zo kieskeurig zijn ;-)

[quote author=Bartman link=topic=3707.msg61151#msg61151 date=1149012313]
Ga je wel in je niveau achteruit, als je er een tijdje van tussen bent?
[/quote]
Best wel. Ik heb vier maanden bij RWS gezeten, is praktisch gelijk aan helemaal niks doen en daar heb ik de eerste paar weken hier best last van gehad, veel moeite 'er weer in te komen'. Ik werk met een vrij exotisch softwarepakket en heb daarin een dusdanige 'nerdstatus' bereikt dat ik commandocodes uit mijn hoofd ken en dat soort enge dingen. Dat hou je alleen bij door ze veel te gebruiken...

[quote author=Bartman link=topic=3707.msg61151#msg61151 date=1149012313]
Ik ben de stress, de enorme papierwinkel, en het "immer schneller" ondertussen een beetje beu want ik zie niet waar we heen gaan.
[/quote]
Jij baalt van de papierwinkel? En tóch ga je een Australische visumprocedure in? :-D


[quote author=AJ link=topic=3707.msg61160#msg61160 date=1149017888]
Pas wel op voor het what-if gevoel. Dat gaat knagen hoor, als je niet oppast. Persoonlijk snap ik je wel dat je niet achteruit wilt gaan, zowel financieel als functioneel/technisch niet.
[/quote]
Ons leven is één grote berg what-if's, what if we toch besluiten om nu een wereldreis te maken, what if we lekker naar Parijs gaan, what if ik toch voor een jaartje Ghana kies, what if we straks geen kinderen meer kunnen krijgen... ik heb niet een specifieke focus op één van de vele opties.
Ik ben vooral bang voor een stap terug in professioneel niveau. Dat het soms erop lijkt dat het ons om de knaken gaat komt omdat ze daar alleen lijken te kunnen communiceren in jaarsalarissen. Toen ik vroeg om een rolomschrijving kreeg ik een sheet van een 'job manager', vol targets en dergelijke onzin. "Die baan wil ik niet", zei ik maar het bleek dat ze de keuze hadden tussen 'Job manager' en 'Drafter' en niks ertussen. Lekker als je wilt weten wat voor werk je nou mag gaan doen.
[quote author=AJ link=topic=3707.msg61160#msg61160 date=1149017888]
Niet teveel het carriere pikkie uithangen hoor, haha.
[/quote]
Auww, de Ware Landmiles ontmaskerd!! :blush:
 
Ik heb niet de ervaring dat het je professioneel benadeeld als je ertussenuit gaat (en al helemaal niet als je in je vakgebied blijft werken). Ik dacht dat wel van te voren, of op zijn minst gelijk te blijven in niveau.
Maar.........het heeft me geen windeieren gelegd, want ik ben er veel rijker, ervarener en completer van geworden. En als je al iets "wegzakt"  professioneel dan bouw je dat met je nieuw verworven voordelen binnen no time weer op.....en meer!

De jobbeschrijvingen: ik kan me niet voorstellen dat je je daar zoveel van aan trekt! What´s in a jobdescription? Het geeft hooguit de initiele periode weer. Daarna kunnen de zaken weer heel anders lopen (en zoals jij ze enigszins beinvloed natuurlijk). Ik heb nog nooit een baan gehad die na een tijdje nog steeds 100% aan de jobdescription voldeed. Met het professionalisme wat jij bezit kun je volgens mij heel veel naar je eigen hand zetten.

Je komt me over als een perfectionist (en dit bedoel ik niet negatief, hier zit er nog een.....) en dan is het oooooooh zoooooooo moeilijk om maar gewoon een keer te kiezen en te gaan. Wikken, wegen, wat is het beste, wat is het leukste, hoe doe ik dat in de toekomst, is dit wel verstandig, etc.
Moeilijk is dat met aan de andere kant zo´n hang naar avontuur en vrijheid he?

Nou, vroeger of later kom je er vast wel uit en dan weet je dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Linksom of rechtsom. Gewoon achter je keuzes blijven staan, want ze zijn allemaal goed....

groet, Henriette

ps. Ik geloof nooit dat die "impulsieve bevlieging"  uit de titel van het topic en zo´n impulsieve bevlieging was..... :wink:
 
[quote author=henriette link=topic=3707.msg61296#msg61296 date=1149106153]
Ik heb niet de ervaring dat het je professioneel benadeeld als je ertussenuit gaat (en al helemaal niet als je in je vakgebied blijft werken). [/quote]
Maar is dat niet afhankelijk van je vakgebied? Ik kan me voorstellen dat accountancy vrij universeel toepasbaar is (ik heb overigens niet gemist dat je nog wel stevig in ondermeer de tax law boeken moest) terwijl ik opereer in een vrij zeldzaam hoekje van de markt. Dat betekent dat, als de markt goed is, er een schreeuwende vraag is naar figuren als ik, maar als het slechter gaat ik met mijn diep doorgespecialiseerde vakinhoud erg inflexibel ben. Nu lijkt het er op dat ik in Australie maar één helft van mijn kennis kan toepassen, of mijn kennis van weg- en spoorontwerp, of mijn ervaring om deze direct om te zetten in 3D modellen. Daar lijkt het strikt gescheiden. Als ik na een jaar of twee dan terugkeer dan moet ik nog maar zien of ik hier weer een volwaardig ontwerper kan spelen...

[quote author=henriette link=topic=3707.msg61296#msg61296 date=1149106153]
De jobbeschrijvingen: ik kan me niet voorstellen dat je je daar zoveel van aan trekt! What´s in a jobdescription?
[/quote]
In psipe niet zoveel, maar dit was er eentje van een lijnmanager met wat technische inhoud. Dat verschilt van mijn profiel als dag en nacht! Maar wat ik zei, kennelijk hebben ze slechts een halfslachtige poging gedaan om profielen neer te zetten.

[quote author=henriette link=topic=3707.msg61296#msg61296 date=1149106153]
ps. Ik geloof nooit dat die "impulsieve bevlieging"  uit de titel van het topic en zo´n impulsieve bevlieging was..... :wink:
[/quote]
Heb je het begin van dit lijntje dan niet gezien? Australie was absoluut nog niet in beeld, het was stom toeval dat dat alsnog gebeurde. De 'buitenland-wens' was er wel altijd al, maar dan wat algemener. Nu ben ik echter bang dat het 'regelrechte realiteit'-gedeelte uit het topic een beetje begint te verbleken :|
 
Een mens lijdt het meest
aan het lijden dat hij vreest
maar dat nooit op komt dagen
Zo heeft hij meer te dragen
dan 't leven te dragen geeft.

Ik begijp je punt wel hoor (over dat specifieke vakgebied). Het bovenstaande kwam gewoon in me op toen ik die vrees voor de toekomst naar boven zag borrelen (begrijpelijk).

Nogmaals: succes met de keuzes! (overigens ben ik geen accountant maar een bedrijfskundige, dus zoniet NOG algemener................Ik heb juist de ervaring dat ik met wat meer specialisme veel verder kom qua carriere)

Henriette
 
Tijdens mijn stage heb ik een half jaar microstation gebruikt. Ik begon vanaf scratch (autoCAD leren tekenen op school, maar kon er maar moeizaam mee overweg), want er zit een groot verschil tussen microstation en autocad.
Daarna weer een half jaar naar school en weer met autocad aan de slag. Ik heb later gesolliciteerd als microstation tekenaar (officiele functie stedebouwkundig medewerker), terwijl ik een aardig gedeelte al weer kwijt was. Ik begon hier en heb heel veel moeten leren, maar nu na 2 jaar weet ik er alles van.

Heb geen idee hoe lang je al werkt met dat programma, maar dat raak je toch niet zo maar kwijt?? Als je een jaar in het buitenland hebt gewerkt kun je met de ervaring die je van te voren al had toch gewoon weer op eenzelfde functie solliciteren? Of zie ik dat nou zo anders?
 
[quote author=Annemiek link=topic=3707.msg61354#msg61354 date=1149151539]
Heb geen idee hoe lang je al werkt met dat programma, maar dat raak je toch niet zo maar kwijt?? Als je een jaar in het buitenland hebt gewerkt kun je met de ervaring die je van te voren al had toch gewoon weer op eenzelfde functie solliciteren? Of zie ik dat nou zo anders?
[/quote]
Ik werk er al 9 jaar mee, vanaf MOSS "Old Skool" v10.3. En om maar een idee te geven, als ik eens zes weken op vakantie ben geweest (ik spaar altijd flink) dan heb ik een week of twee nodig om weer volledig productief te zijn, als het een complex ontwerp betreft waar ik weer mee verder moet dan langer. Ik ben nu met een week of 7 redelijk ingeburgerd in de ontwerpsystematiek die ze hier toepassen, die is wat anders dan ik gewend ben.
Als ik nu na een jaar of twee weer terugkom en ik kom bij een of andere aannemer aanzetten om een Design&Constructklus voor ze te doen dan zit ik na 7 weken al op de helft van de beschikbare tijd! Nou zijn dat wel de meest veeleisende klussen die ik kan noemen, maar toch. Ik zal zeker niet meer meteen op topniveau mee kunnen draaien... jullie hebben gelijk als je zegt dat dat ook nergens voor nodig is maar ik vind het zelf zo leuk... ;-)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top