Een vraagje aan reeds geëmigreerden die zin hebben om te antwoorden: is het nu écht zoveel relaxter leven daar in OZ - of is het jachtige leven daar toch ook al tot alle gelederen doorgedrongen?
Ik vraag me af of ik toch niet een té vertekend en over-geromantiseerd beeld heb van het leven Down Under (gebaseerd op een vakantieperiode van 5 weken nu toch ook al een tiental jaar geleden).
Enerzijds zou ik wel eventueel wel graag de stap zetten, maar anderzijds heb ik wel schrik dat we daar uiteindelijk misschien toch niet zoveel minder gejaagd gaan leven en zoveel meer van ons gezin en het leven gaan profiteren en dan zouden we hier wel veel opgegeven hebben om er niet zoveel in de plaats voor te krijgen.
We zijn een gezin met 2 kleine kindjes, nu is het elke morgen haasten om de éne op school, de andere in de crèche en dan zelf op tijd op het werk te geraken). 's Avonds is het hetzelfde, iedereen overal gaan halen, het eten maken en de kindjes klaar voor bed. De helft van de tijd kunnen de kinderen hier niet buiten spelen want het regent of het is te koud, en dan raken ze weer verkouden/ziek (met zware nachten voor mama en papa :-(, voor opvang zorgen omdat ze niet naar school/crèche kunnen...). Anderzijds zitten ze met tonnen energie die ze met binnen spelen alleen niet kwijtgeraken dus ja, dan gaan we maar naar een BINNENspeeltuin.
Maar zoveel goedkoper lijkt het me daar allemaal ook niet meer. Als ik zo naar de huisprijzen kijk en we daar iets zouden willen kopen dat vergelijkbaar is met wat we hier in België hebben (en het klinkt misschien wat verwaand maar ik denk dat een eigendom(metje) met een zwembad(je) toch geen overbodige luxe is daar in die warmte, met 2 kids - niet dat we hier in België een zwembad hebben hoor ), dan zal ik toch evengoed ook fulltime (of 4/5de) mee moeten gaan werken dus dan zitten we uiteindelijk in hetzelfde type leven als hier.
Hoe meer ik met mijn 2 voetjes op de grond wordt gebracht, hoe beter, dus laat zeker ook het negatieve niet achterwege
Alvast bedankt.
Ik vraag me af of ik toch niet een té vertekend en over-geromantiseerd beeld heb van het leven Down Under (gebaseerd op een vakantieperiode van 5 weken nu toch ook al een tiental jaar geleden).
Enerzijds zou ik wel eventueel wel graag de stap zetten, maar anderzijds heb ik wel schrik dat we daar uiteindelijk misschien toch niet zoveel minder gejaagd gaan leven en zoveel meer van ons gezin en het leven gaan profiteren en dan zouden we hier wel veel opgegeven hebben om er niet zoveel in de plaats voor te krijgen.
We zijn een gezin met 2 kleine kindjes, nu is het elke morgen haasten om de éne op school, de andere in de crèche en dan zelf op tijd op het werk te geraken). 's Avonds is het hetzelfde, iedereen overal gaan halen, het eten maken en de kindjes klaar voor bed. De helft van de tijd kunnen de kinderen hier niet buiten spelen want het regent of het is te koud, en dan raken ze weer verkouden/ziek (met zware nachten voor mama en papa :-(, voor opvang zorgen omdat ze niet naar school/crèche kunnen...). Anderzijds zitten ze met tonnen energie die ze met binnen spelen alleen niet kwijtgeraken dus ja, dan gaan we maar naar een BINNENspeeltuin.
Maar zoveel goedkoper lijkt het me daar allemaal ook niet meer. Als ik zo naar de huisprijzen kijk en we daar iets zouden willen kopen dat vergelijkbaar is met wat we hier in België hebben (en het klinkt misschien wat verwaand maar ik denk dat een eigendom(metje) met een zwembad(je) toch geen overbodige luxe is daar in die warmte, met 2 kids - niet dat we hier in België een zwembad hebben hoor ), dan zal ik toch evengoed ook fulltime (of 4/5de) mee moeten gaan werken dus dan zitten we uiteindelijk in hetzelfde type leven als hier.
Hoe meer ik met mijn 2 voetjes op de grond wordt gebracht, hoe beter, dus laat zeker ook het negatieve niet achterwege
Alvast bedankt.