Koos en familie op weg naar Brisbane

Koos

Koos

Member
Dag allemaal,
Na jullie warme welkom op deze site hierbij een update van onze situatie.
Ons huis is verkocht, de overdracht is half juni. Daags daarna vliegen we naar Singapore waarna een korte vakantie in Thailand volgt. 3 juli landen we in Brisbane. Dan gaan we eerst twee weken logeren bij familie in Coolangatta. Van daaruit hopen we rap scholen te vinden voor de meiden (14 en 15) en een (huur)huisje in Brisbane. We hebben al wat scholen op het oog.

Onze jongste dochter kan niet wachten, onze oudste dochter blijft liever hier bij haar vrienden. Dat snap ik maar daar moet ze nog even mee wachten. Eerst twee jaartjes vitamine zon opnemen en voor zichzelf leren zorgen en dan zien we wel verder. Deze instelling lijkt stand te houden al is het af en toe best spannend in huis.

Zodra we geland zijn gaan zowel mijn vrouw als ik op zoek naar werk.
Hoewel ik goede hoop heb, overtuigd ben van mijn kunnen (technisch opgeleid, 16 jaar zeer brede werkervaring) en bereid ben alles, echt alles aan te pakken, is het met name het vinden van werk wat me de laatste tijd wel eens een slapeloze nacht bezorgt. Ik lees steeds meer aanhoudende negatieve berichten over de arbeidsmarkt.
Ik heb een (groeiende) lijst met bedrijven waar ik voor wil/kan werken, die ga ik eerst af. Ik heb een paar afspraken met recruiters al vestig ik daar niet al te veel hoop op. Ook ga ik de lokale kranten af en val ik iedereen lastig van wie ik denk dat ik ze van dienst kan zijn. Via mijn NL netwerk en dit geweldige forum (Wimmel, veel dank!) zijn al enkele contacten gelegd. Ik ben gezegend met een zeer positieve instelling, ik beheers de kunst van het relativeren als geen ander en we kunnen een tijdje overleven maar ik kan het niet laten mij af en toe zorgen te maken.

Nou hebben meer mensen in dit stadium af en toe last van koudwatervrees heb ik mij laten vertellen en het zal er wel bij horen. Onze timing is verre van ideaal (leeftijd kinderen, economische situatie in Oz) maar toch denk ik dat we er verstandig aan doen deze stap nu te zetten. De tijd zal het leren.
We gaan dus vrolijk verder maar tips, suggesties en bemoedigende woorden zijn meer dan welkom!
 
Ha Koos,
Heel herkenbaar. Wij zitten nu drie weken voor vertrek. Ook wij kunnen het wel even uitzingen, maar moeten uiteindelijk wel aan het werk. De tijd zal het leren hoe dat uitpakt. Ook ik vind dit het engste deel van de emigratie. Ik vind vast wel werk, maar ben vooral benieuwd hoe ik zelf reageer op geen werk hebben. En de crisis afwachten (in Nederland of in Australië) was voor ons ook geen optie, Je leeft maar 1x en we gaan geen jaren uitzitten tot het financieel allemaal een beetje beter uitpakt. Dus huis scherp in de markt gezet en verkocht en gaan! Veel succes in Brisbane met je lief en kids!
 
Koos said:
Dag allemaal,
Na jullie warme welkom op deze site hierbij een update van onze situatie.
Ons huis is verkocht, de overdracht is half juni. Daags daarna vliegen we naar Singapore waarna een korte vakantie in Thailand volgt. 3 juli landen we in Brisbane. Dan gaan we eerst twee weken logeren bij familie in Coolangatta. Van daaruit hopen we rap scholen te vinden voor de meiden (14 en 15) en een (huur)huisje in Brisbane. We hebben al wat scholen op het oog.

Onze jongste dochter kan niet wachten, onze oudste dochter blijft liever hier bij haar vrienden. Dat snap ik maar daar moet ze nog even mee wachten. Eerst twee jaartjes vitamine zon opnemen en voor zichzelf leren zorgen en dan zien we wel verder. Deze instelling lijkt stand te houden al is het af en toe best spannend in huis.

Zodra we geland zijn gaan zowel mijn vrouw als ik op zoek naar werk.
Hoewel ik goede hoop heb, overtuigd ben van mijn kunnen (technisch opgeleid, 16 jaar zeer brede werkervaring) en bereid ben alles, echt alles aan te pakken, is het met name het vinden van werk wat me de laatste tijd wel eens een slapeloze nacht bezorgt. Ik lees steeds meer aanhoudende negatieve berichten over de arbeidsmarkt.
Ik heb een (groeiende) lijst met bedrijven waar ik voor wil/kan werken, die ga ik eerst af. Ik heb een paar afspraken met recruiters al vestig ik daar niet al te veel hoop op. Ook ga ik de lokale kranten af en val ik iedereen lastig van wie ik denk dat ik ze van dienst kan zijn. Via mijn NL netwerk en dit geweldige forum (Wimmel, veel dank!) zijn al enkele contacten gelegd. Ik ben gezegend met een zeer positieve instelling, ik beheers de kunst van het relativeren als geen ander en we kunnen een tijdje overleven maar ik kan het niet laten mij af en toe zorgen te maken.

Nou hebben meer mensen in dit stadium af en toe last van koudwatervrees heb ik mij laten vertellen en het zal er wel bij horen. Onze timing is verre van ideaal (leeftijd kinderen, economische situatie in Oz) maar toch denk ik dat we er verstandig aan doen deze stap nu te zetten. De tijd zal het leren.
We gaan dus vrolijk verder maar tips, suggesties en bemoedigende woorden zijn meer dan welkom!
Click to expand...

Hoi Koos,

Emigreren is niet altijd gemakkelijk, zeker niet met twee puberdochters, waarvan er een liever bij haar vrienden wil blijven en al helemaal niet als je vijftien jaar bent en het niet je eigen keus is, maar die van je ouders. Ik kan me heel goed voorstellen dat het af en toe spannend is in huis. Wij zijn drieënhalf jaar geleden naar Australië gekomen en onze kinderen waren toen 16 en 18. Vooral onze zoon van 16 vond het best moeilijk. Terwijl ik er alles aan deed om de kinderen te laten zien wat voor voordelen zo'n emigratie had en hoe mooi en veel beter het hier was, vonden zij alles maar stom: muziek op de radio die op zijn minst een half jaar achter liep, programma's en reclames op tv, haardracht van de jongens die hier destijds in de mode was (a la one direction), bepaalde schooluniformen, het feit dat mijn zoon hier geen bier mocht kopen terwijl hij dat al wel deed in Nederland etc. Als er ook maar iets tegenzat, ook al was dat m.i. meer een gevolg van het volwassen worden dan van de emigratie, was het de schuld van het 'stomme' Australië. Op een gegeven moment was dat over en hoorde ik ze niet meer. Na ruim een half jaar keek ik terug op de voorgaande periode en wat de emigratie met mijn kinderen had gedaan. Ze zaten goed in hun vel, waren allebei in korte tijd veel volwassener geworden, spraken vloeiend engels, hadden een veel ruimer wereldbeeld en onze gezinsband was vele malen hechter dan voor de emigratie. Zelfs mijn zoon vroeg zich op een gegeven moment af of we net zo'n hechte familieband zouden hebben gehad als we in Nederland waren gebleven. Het is goed om met je dochters een bepaalde periode af te spreken, waarna ze later altijd nog de keus kunnen maken om eventueel weer terug naar Nederland te gaan. Dat hebben wij ook zo gedaan. Dat maakt de keus om in Australië te blijven of weer terug naar Nederland te gaan uiteindelijk hun eigen keuze en niet die van hun ouders. Wij hebben een jaar nadat we hier kwamen de kinderen een ticket naar Nederland gegeven en toen zijn ze samen voor vier weken weer terug gegaan om vrienden te bezoeken. Zelf gingen we liever op vakantie in eigen land :) Toen ze weer terug kwamen verzuchtte mijn zoon (die het hier het moeilijkste had en zijn vrienden het meeste miste) dat hij het toch ook wel weer heel fijn vond om weer hier te zijn. Als je hem nu vraagt om te kiezen voor Australië of Nederland om te blijven, kiest hij toch voor Australië. Hoe lastig het nu ook is met je dochter, uiteindelijk komt het allemaal goed.

Ook met het oog op werk is het spannend. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Maar solliciteren vanuit Australië is zoveel gemakkelijker dan vanuit Nederland en volgens mij is er nog steeds grote behoefte aan technisch geschoolde mensen, ondanks dat de werkloosheid oploopt. Het zou mij verbazen als je erg lang zonder werk blijft zitten. Blijf positief, ook wat dat betreft komt het goed.

Over drie weken verhuizen wij naar Pine Mountain, niet ver van Kenmore, waar jullie een huurhuis hopen te vinden. Dat is bijna om de hoek, dus als je ervaringen wil delen of ergens anders hulp bij nodig hebt, ben je altijd welkom.

Veel succes met de laatste slopende weken in Nederland en met het vinden van school, huis en werk in Brisbane. O ja, en ook nog een fijne vakantie. Je zal het wel nodig hebben tegen die tijd ;)
 
Gefeliciteerd met de verkoop van je huis.

Kijk ook even bij APLNG, PNG LNG and CSG LNG. Santos GLNG. Bepaalde construction projecten lopen nog net 1 a 2 jaar en dat zou een mooie start kunnen zijn. Wij hebben hier in Gladstone veel Brisbanians die Maandag invliegen en vrijdags weer terug vliegen.

http://www.investbrisbane.com.au/pages/Industry sectors/CSG-LNG

Hou ook WorleyParsons in de gaten, wij hebben aantal leuke dingen in de pijpleiding ;-)

Succes en met jou juiste realistsche instelling moet er iets op je pad komen!
 
Spannend allemaal he nu het zo dichtbij is, maar het gaat jullie wel lukken gewoon lekker positief blijven en de kinderen vinden hun weg zeker wel. Onze meiden vinden het geweldig hier het enige waar ze niet aan kunnen wennen zijn die school uniformen en sommige betuttelende schoolregels.
 
Dank allemaal voor jullie reacties. Dat doet goed! Wimmel, dank voor de links, daar duik ik in! Janneke61, we hadden al bedacht dat onze kinderen terug mogen zodra ze voor zichzelf kunnen zorgen. Het lijkt me leuk om ervaringen uit te wisselen. Ik neem contact op als we in de buurt zijn, dank!
Onze oudste dochter begrijpt dat ze door onze reis de koningin van instagram wordt in haar vriendengroep. I hope it lasts..
Onze angst is grotendeels weg en we verheugen ons nu vooral op het avontuur en ons nieuwe leven.
 
Koningin van de instagram... Ik zie het helemaal voor me. Haha! Voorlopig zal het nog wel even zo blijven. Ook als ze weer eens naar Nederland gaan zijn ze weer het middelpunt van de belangstelling. Wij hebben trouwens ook al een aantal vrienden en vriendinnen hier op bezoek gehad, al dan niet backpackend door Australië. Dat was erg leuk en gezellig.
Goed dat jullie angst grotendeels weg is. Twijfels blijven altijd in je achterhoofd rondspoken, tenminste in deze periode. Zie het avontuur en jullie nieuwe leven maar met vertrouwen tegemoet en geniet van deze bijzondere ervaring.
 
Hopla, weer even een update. De meeste angst is well and truly gone en heeft plaats gemaakt voor enthousiasme. Wel heb ik gemerkt dat aan de groene zeep wat geheime ingredienten zijn toegevoegd om het glijden wat te versoepelen. Ook verdenk ik het rollercoastermanagement ervan de hellinghoek aangepast te hebben.... Ook bij de kinderen lijkt de situatie redelijk onder controle. Maar ik ben op het ergste voorbereid..
Afgelopen vrijdag was mijn laatste werkdag. Voor het eerst in mijn leven Koos Werkeloos. Hopelijk niet te lang :)
Zaterdag afscheid genomen van de familie. Vooral met oma van 97 had ik moeite want die zie ik niet meer...
Vanochtend de auto ingeleverd, overmorgen komt Hazeleger de boel inpakken en vrijdag vertrekt de container. Zaterdag afscheidsfeest in ons lege huis, zondag poetsen want maandag sleutel overdracht. Woensdag vertrekken we......................
 
O Koos wat schrijf je treffend. Ik trek me op aan wat je schrijft.
Wij zijn aan het inpakken, langzaam, moet nog werken, en verrekkes lang wachten op het visum maar man! soms grijpt het me naar de keel hoor. Pffff....
Het doet me dan goed te lezen dat ik niet de enige ben, en dat het overgaat...

Veel succes, goed bezig jullie!
 
Dat klinkt goed allemaal! Geniet van jullie afscheidsfeest, succes met de laatste loodjes, een hele goede reis, een fijne vakantie en een goede start in Oz!
 
Wij wensen je veel succes met de laatste loodjes en een succesvolle start met je gezin! Het is een bijzondere tijd, vergeet niet te genieten ondanks alle formaliteiten die je nog gaat tegenkomen! Ze zijn hier in Australië gek op formulieren en bewijzen, hebben we inmiddels in onze eerste week gemerkt.
 
Okeedan. Dank voor jullie reacties. Ik bereid me mentaal voor op Italiaanse praktijken wat betreft bureacratie, dan is de schok te overzien hoop ik.
Ik hoop vooral dat we een beetje tot rust kunnen komen tijdens onze (uiteraard veel te korte) vakantie.
Nog effe doorrammen de laatste paar dagen, tactisch vliegend servies van de kids ontwijken, dan hopen we na een emotioneel afscheid op Schiphol woensdagochtend een zucht van opluchting te kunnen slaken aan boord van het SA vliegtuig.
 
haha, wat lek verwoord allemaal! En dat servies; als het van porselein is, zijn je kids er zo meer klaar. moet je bukken voor groter materiaal.....
Geniet van de laatste dagen in NL en succes met het nieuwe avontuur!
 
Veel succes bij al deze stappen! Het is een hele onderneming, maar echt een hele leuke!!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top