LaStaVaZa De twijfelaars

Intussen ook negatief. Maar nu is het natuurlijk nog wachten op de tweede test van dag 11/12, en op Immigration, om ons visum nog aan te passen ;).
 
Yessss! Eerste weekend in Dunedin, wel quite the rollercoaster. De hereniging met de hond! Hij ziet er goed uit en lijkt wel te wennen aan zijn nieuwe woonst. We geven hem nog wat tijd en gaan wat oefenen voor we hem hier ook alleen laten, daar heb ik nog wel een weekje voor. Verder blij met ons huurhuis, de landlord is ons komen ophalen aan de luchthaven en heeft met ons de eerste boodschappen gedaan, wel lief! Nu gebruiken we zijn extra auto aan een schappelijke km vergoeding, dat maakt dat we geen huurauto nodig hebben en dat we tijd hebben om rustig uit te kijken naar een interessante koop. Het links rijden in een vreemde auto in een vreemde stad is toch best stresserend! Ik ben daar geen held in, dus al blij dat ik overal heelhuids ben geraakt. Het went wel zachtjesaan, dus hopelijk kan ik weer goed slapen binnenkort ;). Het huis is dus fijn ingericht, met heel mooi uitzicht op de baai/haven. Komende van een passiefhuis in België is de aanpassing wel dubbel zo groot naar een niet zo goed geïsoleerde woning (enkel glas is nog altijd standaard in NZ...) met een houtkachel en een verwarmingsunit (zo'n airco/heating ding). Als de zon schijnt is het hier superwarm (tot 26 graden binnen) maar dan koelt het supersnel af, vanochtend was het net geen 15 graden bij het opstaan (auwch) maar het warmt wel snel op met die unit. Er is hier dus zeker een gat in de markt voor passiefhuizen ;) (werkt hier volgens mij nog veel beter dan in België/Ned want meer zon in de winter -- ja zelfs in Dunedin lol), komt ook wel op, maar traagjes...

Goed, tot zover huis, hond en auto. De wederhelft is vandaag met zijn werk gestart, altijd spannend, zo'n eerste werkdag. Ik heb dus nog een week (en misschien langer) voor de start. Maar ik heb wel al een stafvergadering gepland op vrijdag en een drink op woensdag, dus het schiet wel op ;). De ochtendspits was wel lachen -- er rijden wat auto's rond = ochtendspits, heb ik de indruk. Ik kan wel appreciëren dat er plaats is, ook in de stad, en de redelijk logische (beetje Amerikaanse) wegorganisatie helpt wel (het is wat anders dan rijden in Brussel bvb).

Maar goed, we weten dat die eerste weken een beetje gek zijn, met zoveel nieuwe indrukken dat je halfweg door de dag al verzadigd bent. Stap voor stap en dag voor dag. En zicht op de haven, wandelen langs de oceaan, genieten van een dagje zon op het einde van de winter hier -- dat doet deugd. Af en toe moeten we nog eens in een wang knijpen om te geloven dat we hier echt zijn! De afgelopen maanden waren me het ritje wel...
 
Wat fijn dat jullie nu lekker vrij kunnen bewegen en jullie nieuwe woonplaats, en nieuwe leven, echt kunnen beleven. Ik was in 2012 in Dunedin en vond het een leuke plaats (Cadbury factory anyone?). Heel veel plezier, geniet ervan! Ik heb in ieder geval weer een nieuwe woord geleerd: passiefhuis.
 
Nog een korte update: we kregen afgelopen vrijdag nieuws van Immigration, toch iets sneller dan verwacht, dat onze visa status werd geüpdatet naar 'resident'. Ik kon dus gisteren beginnen werken, zoals gepland, wel zo fijn. Vandaag was ik thuis omdat het toch handiger lijkt om mijn deeltijdse plek aan de universiteit in 3 dagen te doen, dus voorlopig ga ik woe-do-vrij. Op ma-di zou ik graag als huisarts aan de slag gaan, daarvoor had ik vandaag een eerste sollicitatiegesprek op een vrij grote groepspraktijk: 8 huisartsen en een totaal van 35 mensen die er werken, ook een heel pak deeltijds, maar toch best indrukwekkend. Het is nog even afwachten of ze een 0.4 FTE zien zitten, meestal mikken ze op 0.5, maar ik wil het mezelf niet te moeilijk maken ;). Uit ervaring weet ik al dat de combinatie van de twee altijd leidt tot meer dan een fulltime, dus ik probeer goed mijn grenzen aan te houden.

De wederhelft is intussen al iets meer dan een week bezig, en die werd er echt ingegooid gezien de druk achter het project. Wel een fijn team waar hij zich al vrij goed in thuis voelt, maar het is wel doorwerken en deadlines proberen te halen. Gezien ik toch nog even deeltijds aan het werk ben vooraleer het papierwerk in orde geraakt om als huisarts te werken, komt dat wel goed uit om wat extra tijd te hebben voor geregel, administratie en de huishoudelijke taakjes.

Naast de resident status zijn we ook officieel geregistreerd bij de Belgische ambassade in Canberra. Heel benieuwd of ze eind dit jaar de biometrische check laten doorgaan voor paspoorten in Christchurch, want eind 2021 moeten we een nieuw Belgisch paspoort hebben (en alle residenties daaraan laten linken, dat wordt ook nog een gedoe). Normaal kan dat dus in Christchurch, maar door Covid-19 zijn alle registraties op verplaatsing voorlopig niet doorgegaan. Ja, en wij kunnen ook niet naar Canberra momenteel natuurlijk. Dat wordt nog interessant ;).

Verder hebben we al genoten van het strand (met zeeleeuw, jawel), worden we steeds beter in vuurtjestook :p en proberen we onszelf vooral wat tijd te geven om te settelen. We hoeven niet alles in week 1 gezien te hebben (wat je soms wel zou willen).

Ik ga het hierbij laten voor die 'korte' update echt een grove leugen wordt :p.
 
Eerste update ooit zonder het woord ‘afwachten’ er in? :)

Hey, wellicht zien we je dan toch nog een keer in Canberra ;)
 
@afterbang Nu je het zegt, een post zonder wachten! Behalve dan nog op onze spullen uit België lol. Trouwens aan jullie moeten denken, want dit weekend zijn we uit eten gegaan met mensen uit, jawel, Canberra, die sinds feb hier in Dunedin wonen. Een etentje onder newbies ;).
 
En voor je het weet zit je eerste maand erop :oops:. Wat gaat de tijd snel zegt het cliché. Intussen hebben we een auto gekocht :eek:, die komt er binnen een tot twee weken aan als alles goed gaat. We zijn allebei goed gestart met het werk, de wederhelft 'hit the ground running' gezien ze in het bedrijf in volle ontwikkelingsfase zitten en met strakke deadlines werken, en ik leer de universiteit wat beter kennen, en heb redelijk wat afspraken met collega's. Het is hier niet slecht om je te introduceren bij een aantal mensen, en het valt goed omdat het nu einde academiejaar is en mijn teaching load pas volgend academiejaar start. Dus ik kan nu focussen op mensen leren kennen en research doen.

Vorige week heb ik ook een contract getekend met een GP clinic hier in Dunedin, voor 2 dagen per week. Nog eens heel spannend (ik heb het gevoel dat ik niets anders doe dan belangrijke documenten ondertekenen lol). Hiervoor moet natuurlijk nog een hele papiermolen volgen om geregistreerd te geraken bij de Medical Council, ik werk daarvoor met NZ Locums en dat gaat wel vlot. Begin november ga ik drie dagen naar Wellington voor een orientation course bij hen, een introductie tot de NZ health care voor GPs en nurses. Ben benieuwd! Ik hoop ergens in de loop van november effectief te kunnen starten.

Daarnaast ben ik in de adminstratie gedoken, en heb ik wat tijd gespendeerd aan het bestuderen van KiwiSaver en heel wat insurance opties. Altijd een moeilijke afweging, maar goed, we zien wel. Ik weet graag wat de ins and outs voor ik een beslissing neem ;).

Tot slot is het heel leuk om elk weekend een nieuw plekje te ontdekken. Ik schrik ervan hoeveel natuur er zo dicht bij de stad ligt hier, je zit zo op een 'bush walk'. En de eindeloze stranden zijn natuurlijk een megabonus voor iemand die graag naar de oceaan staart ;).
 
Een 'verjaardag'! (eigenlijk een ver-maand-dag) Altijd leuk van die kleine milestones. Geniet er van want voor je het weet zit je er een jaar, twee jaar, 5 jaar ;)

Die verwondering de eerste maanden is echt heel gaaf (jullie zijn al een keer in het buitenland geweest natuurlijk, maar nu zou het voor langer/altijd kunnen zijn?)
 
@afterbang Klopt, de verwondering was nog groter in de VS denk ik, maar de instelling is anders want daar was het sowieso maar voor een jaar. We zijn nu vertrokken met het idee van '2 of 3 jaar en dan zien we wel', en intussen vliegen de vijfjarenplannen hier al in het rond 😅 . Ik zit op de universiteit op een confirmation path van vijf jaar, en we hebben vijf jaar garantie op onze auto lol. Ons huis in België is uiteindelijk ook verhuurd met een vastetermijncontract van drie jaar. En we zijn stiekem hier al de real estate pagina's aan het bekijken. Maar vertel het niet verder hoor, want we zijn ook nog altijd de twijfelaars, dus we blijven ons eerst nog een paar jaar afvragen of dit het wel is :p. In elk geval, hoe overweldigend of vreemd het soms ook voelt, ik wil op dit moment nergens anders zijn, dit voelt als de juiste plek aan. Dat is ook wel een goed teken zeker?
 
De VS is ook wel echt anders :eek:

Goede kans dat de plannen binnenkort helemaal het raam uit gaan en dat je gewoon lekker gaat leven en wel ziet waar het je brengt ;)

Fijn om te horen dat het goed voelt. Uiteindelijk kun je het lang en kort over verschillende steden en landen hebben. Maar het gevoel is de graadmeter!
 
Het is al even geleden, tijd voor weer een update: de twijfelaars hebben een huis gekocht !!! :eek: :p🥳🤩

Het huurhuis dat we al hadden dan nog wel, heel handig want we hoeven dus niet te verhuizen en ons adres blijft ook hetzelfde. We waren aan het rondkijken door wat bezoekjes te doen tijdens Open Homes, ook fijn om de buurten te leren kennen en om te kijken welk waar je krijgt voor je geld. Elke keer was de conclusie: dit is eigenlijk niet beter dan wat we nu hebben 😅. We wilden onszelf echter nog wat tijd geven om rond te kijken en te vergelijken. Tot vlak na nieuwjaar de huiseigenaar langskwam met de boodschap dat er iemand een privaat bod had gedaan op het huis, en hij dat wilde aanvaarden. We stonden toch even perplex want daarmee leek de kous af. De wederhelft is nadien nog met hem gaan praten, dat hij het toch geen fair go vond omdat we al interesse hadden getoond. Uiteindelijk hebben we een hoger bod gedaan, dat de andere partij heeft gematcht, maar hebben we gezegd dat ons bod onvoorwaardelijk zou zijn als hij ons 2 tot 3 weken de tijd gaf om alles voor te bereiden (building inspection, LIM, architect advies, en goedkeuring lening, we wilden toch grondig zijn voor we een onvoorwaardelijk bod deden). Het helpt ook dat we er al een paar maanden in woonden. Dat heeft in elk geval de doorslag gegeven, want zodra we ons bod hebben ingediend, hebben ze het aanvaard, en dus zijn we sinds 1 maart de trotse eigenaars van onze stulp in Dunedin!

Verder gaat het leven hier zijn gangetje en is het nog altijd fijn -- ik zeg vaak "ik ben hier graag". En dat zegt genoeg denk ik ;).
Voor hoe lang dat dan is, geen idee -- maar die vraag mag voorlopig open blijven...
 
Last edited:
Wow, wat fijn dat de huis eigenaar uiteindelijk toch 'het juiste' gedaan heeft. De huizenmarkt in NZ lijkt zowaar nog gekker dan die in AU op het moment(?) Heb wel eens naar huizen zitten kijken maar vond de prijzen nogal stevig!

Anyway, jullie kunnen nu kalm je leven verderop bouwen, zo'n 'rental zwaard van Damocles' heeft al menig xpdite-er hoofdpijn bezorgd. Daar ben je nu vanaf!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top