En we zijn weer terug. En het is best fris. En deprimerend. Holiday blues I guess.
Van terugkomst tot aankomst:
Guangzhou
Vanuit Brissy naar Guangzhou (nooit geweten dat het vroeger Canton heette) gevlogen met China Southern. Deze keer waren de checkin dames wel wat strikter en mocht er geen 28kg in een koffer, zelfs niet als er maar 2 i.p.v. 3 checked-in pieces waren. Wat creatief met verpakkingsmateriaal en ook juniors cricketsetje (don’t ask
) mocht mee. Mocht je ooit nog een keer via Guangzhou vliegen, neem even de tijd. Het is een enorme stad (44 miljoen inwoners) met erg mooie contrasten tussen het oude en nieuwe China. Ohja, en werkelijk fantastische dim-sum.
Net daarvoor ons rijdend materieel afgeleverd bij Ceva, precies op de andere kant van de luchthaven. Vervoer geregeld via Bakers Transport, een aanrader wat mij betreft. Voorafgaand aan het vertrek uit SA hadden we al diverse offertes opgevraagd en de scherpste kwamen van een soort van broker. Toevallig werd op het telefoonnummer van het bedrijf van de andere vergelijkbare quote opgenomen door dezelfde dame. Prijs was best prima, alleen kwam de aflevertijd niet uit, 09.00 op maandagmorgen was te krap met een vlucht op 09.55
Wat rondgebeld, enorm geschrokken van de prijsverschillen (AUD 500-700 verschil) en uiteindelijk gesetteld bij Vicky van bovengenoemd bedrijf. Na wat “larves & honeys” kwam er niet alleen een erg nette prijs (> AUD 500 QLD-SA) maar ook een passend aflevertijdstip, om 08.00.
Brisbane
Brissy! Ik moet eerlijk bekennen dat ik het steeds leuker ga vinden. Het strandje is op warme dagen echt een uitkomst (al is mijn badwater meestal minder warm) en er zijn ook gezellig aandoende buurten (in Tarringa hebben we ons kampeergerei verkocht, erg leuke en groene suburn.) In mijn herinnering waren er met name de stereotype, dode Aussie suburbs en Fortitude Valley, maar dat viel enorm mee.
We hebben een klein beetje gesmokkeld en nog een nachtje in Caloundra doorgebracht i.p.v. de geplande 3 nachten Brissy, ook geen straf. Caloundra overkwam ons een beetje, sommige van die gekke campings zijn echt om 5 uur al dicht
. Wel iets belangrijks geleerd toen op het strand ineens iedereen het water werd uitgedaagd door de Coastguard omdat wat haaien op een zeekoe aan het knagen waren: Haaienetten lopen niet van kust naar kust (zoals ik dacht). Dus een wat meer avontuurlijk ingestelde haai kan even langs het net zwemmen tot het einde en zich dan een paar lekkere surfers snaaien
.
En natuurlijk de reden dat we Brisbane aan het toch al redelijke propvolle schema hebben toegevoegd: Russel Island! Bouwgrond voor AUD 15.000 iemand? Hebben ze. Strak huis aan het water met eigen jetty voor pakweg 500k? Check! Goed, ze hebben wat buitensporig last van midgies en sandflies, wachten al 30 jaar op een brug die er vooralsnog niet gaat komen en de goedkope kavels staan wel op een, erm… wat bijzondere plek, maar ze hebben wel dugongs. Misschien een leuk project voor een weekender als we er eenmaal wonen, in combinatie met een andere QLD special: The Removable Home! Ik heb een zwak voor Queenslanders en Federation style homes, so who knows.
Noord van Sydney
We hebben onze junior beloofd na de eerste 2 weken in suburbia ook echt rekening met hem te zullen houden en eigenlijk vanaf Canberra geprobeerd grote, kindvriendelijke campings aan te doen. Dit alles in de hoop hier en daar wat spijbelende kindjes te treffen want zoonlief was de volwassenen wel wat zat. In Hastings Point viel vooral de aanwezigheid van Queenslanders ineens op. Plotseling was het minder “How ya going mate” en meer “G’day” of zelfs ijzige stilte.
In Forster Tuncurry daarentegen wemelde het van de pensionados die maar wat graag aan de babbel wilden. Bijna zonder uitzondering hebben ze geduldig de holidays afgewacht om nu weer en-masse 500 kilometer verderop op een camping te gaan staan. En met een onvoorstelbaar arsenaal aan materiaal. Ik noem een automatisch kantelend en liftend roofrack (handig voor de boot), boten in alle soorten en maten, caravans met volledige airconditioning die uiteraard een en-suite campsite hebben (ik had er nog nooit van gehoord, maatgoed, ik kampeer ook niet vaak) en natuurlijk de fift wheels (
https://www.jayco.com/products/fifth-wheels/2017-pinnacle/) En kinderen! Nouja, 3 dan. Speeltuinen! Waterparken! Junior was in z’n sas maar begon school te missen. Raar jong.
Prachtige omgeving om vakantie te vieren, maar voor ons helaas te ver van mogelijk werk (en inkomen). Al begin ik op te warmen voor het idee van een farm.
Sydney!
Sydney was voor ons vooraf al redelijk de focus. We vinden het beide een mooie stad, fijne klimaat en voor ons beide is het ook het meest waarschijnlijk om werk te vinden. Dus op naar Cockatoo Island.
Als je er nog een keer voor niet al teveel geld in Sydney wilt overnachten, superplek. Midden in de Parramatta river ligt dit voormalige gevangenis/internaat/marinewerf eilandje, dat middels de ferry te bereiken is en open is voor het publiek. Ze hebben een camping en voor het gemak (niet alle zooi het eiland opslepen) maar even een reeds opgezet tentje geboekt. Klein detail: Het is verboden om alcohol mee het eiland op te nemen. Er staat een heuse ranger (gelijk maar eens geïnformeerd: Ranger = OK, Bushranger = Niet zo OK) te controleren. Toch maar een nachtmutsje meegesmokkeld en nog gelukt ook
. Er is gelukkig wel een cafeetje waar je wijn en bier kunt bestellen (tot 20.00u).
De dag erop de grote verkenning: We hadden al wat vooronderzoek gedaan en de bovenkant van de Sutherland Shire leek redelijk dichtbij CBD en redelijk betaalbaar. Afterbang had in CBR nog de goede tip meegegeven de omgeving van Penrith te bekijken. Het plan: Woolwich naar Brighton-le-Sands, via Sans Souci (dat trouwens steevast wordt uitgesproken als sens soetsie) naar Sylvania, even een plons in Cronulla, hapje eten en naar Penrith, terug naar Cockatoo en lekker zwemmen voor het warm eten. De realiteit: Vertrek uit Woolwich net voor tienen, 19.15 terug op Cockatoo.
Het verkeer is Sydney kan wedijveren met de ongeorganiseerde bende van Guangzhou. Mijn hemel wat is het daar druk op de weg en wat zijn de stromen slecht geregeld. En tot overmaat van ramp was de dienstdoende ranger op Cockatoo wat enthousiast met z’n werk bezig en werden alle nachtmutsjes deze keer wel geconfiskeerd
. Kan het nog erger? Jahoor, het cafeetje was ook al dicht, want: Zondag
. En Sydney was met 45 graden best warm die dag…..
Maargoed, de wijken. Sans Souci is leuk, gemoedelijk, redelijk wat mensen op straat en buren die zowaar met elkaar op straat praten! Sylvania was wat stiller, maar ook geen straf. Cronulla was vooral erg druk en van Brighton-Le-sands had ik vooral het idee midden in dickhead heaven te staan. Vooral auto’s met dikke uitlaten, kerels met dikke armen en dames met ….. Penrith was mij wat te suburb. Let wel het zijn allemaal moment opnames.
En dan is er natuurlijk Woolwich en Hunters Hill. We zijn verkocht. Nog wel even sparen, want de prijzen zijn astronomisch
.
De volgde ochtend nog de Northern Beaches bekeken, ook erg leuk en zeker geen straf
Batemans Bay
Als tussenstop tussen Canberra en Sydney gekozen voor Batemans Bay. Leuke rit erheen, en de rit naar Sydney is ook geen straf. Leuke camping voor junior, koters om mee te donderjagen en voor het eerst in het wil gespot: Ice-Addicts. En niet zo’n beetje ook. Raar, ze lopen wat als hyperactieve zombies door de stad en als ze het niet met elkaar eens zijn schreeuwen ze met een rode kop “You F***cking C..!!!!!!. Raar en best intimiderend.
