LaStaVaZa Max en Katja

Op maandag 27 February heb ik de national police checks ingescand en door gemaild naar Move2. Zo, laatste document is toegevoegd, zeiden ze, nu wachten we weer af.

Op vrijdag 3 Maart 2017 gaat mijn telefoon om kwart over 5, ik ben aan het afsluiten op mijn werk.....private number....wat zal het zijn deze keer, weer zo'n idioot die me in krom Engels iets probeert te slijten wat ik niet nodig heb. Vreemd, maar ik neem toch maar op.

Kat speaking.....mijn collega zwaait, hij gaat naar huis....met Rob Breumelhof(M2A)......ik kijk mijn collega aan en gebaar dat ie nergens heen mag....
Hi, how are you, vreemd of niet ik blijf stug Engels praten, good good, ik heb goed nieuws zegt Rob......grote ogen aan mijn kant....mijn collega doet mee....
yes? Het is ongelooflijk snel, maar jullie visum is zojuist toegekend.
Really? You are kidding me....nee hoor, echt, jullie zijn klaar! What???? Brok in de keel, tranen in mijn ogen, mijn collega weet niet waar ie het zoeken moet. Hij heeft me 2 weken geleden nog geholpen met dingen op de juiste manier aanleveren en hij weet hoe erg we er naar uit kijken. Are you sure, is het echt waar, zeker weten???
I am speechless, zeg ik, and that doesn't happen very often. Rob lacht en zegt, jullie hebben er hard voor moeten strijden, maar het is gelukt. Ik heb nog niks zwart op wit, maar ik dacht ik bel je, zodat jullie het goed kunnen vieren zo vlak voor het weekend. Is this for real? Ik kan het nog steeds niet geloven. Ja echt, zegt Rob.
Ik vraag of dat we dan nog iets moeten doen misschien....nee hoor zegt Rob, ga het maar lekker vieren. Dikke knuffel met mijn collega en hup naar de kroeg! Max gebeld en champagne geregeld, wauw, ongelooflijk, in 4 weken tijd van indienen naar toekennen. Ze flikken het toch weer daar bij M2A.....

En zo verliep het verlossende telefoontje, wat betekent dat wij onze vrijheid weer terug hebben. Er is een enorme last van onze schouders gevallen, maar we hebben het gered. Nu kunnen we ons richten op de toekomst en echt wat op gaan bouwen. Onze vluchtelingenstatus is veranderd in permanente verblijfsvergunning en daar zijn wij heel erg trots op. Op naar het paspoort!
 
Nogmaals gefeliciteerd! Dit is jullie zo gegund! Wat een gevoel van vrijheid moet dit jullie geven. Op naar de toekomst!
 
Inlijsten! Zo blij voor jullie, einde aan alle visa rompslomp en nu gewoon genieten en spannende plannen maken voor de toekomst.
 
Nu pas bijgelezen, wat een tijd hebben jullie gehad. En nu... party time! :):up: Gefeliciteerd!! Enne post je een foto van jullie immi bonfire? :D
 
Last edited:
Zo! Tijd voor een update, want bij ons is het " never a dull day" ;)

Met pijn in het hart, maar de beslissing is dan ook gemaakt met het hoofd.....gaan wij terug verhuizen naar de big smoke :(
We hebben allebei een topbaan binnen gesleept, maar dat houdt wel in dat we terug moeten naar waar het ooit begon. Het werk en de bijbehorende dollars is nou eenmaal in Sydney in ons geval. Hoe prachtig het ook is hier in Blackheath, de commute is gewoonweg niet te doen, Enkele reis is met de trein ruim 2 uur, dat is iets te veel van het goede. Met de auto is helemaal geen optie, dus we zijn alweer aan het inpakken.

Gelukkig hebben we hier genoeg contacten gelegd, zodat we altijd een weekendje bij kunnen tanken. De locals verwachten ons ook terug binnen een jaar of 3 :D
En wij beginnen gewoon aan een nieuw avontuur, kijken of we de ratrace een beetje kunnen omzeilen :rolleyes: :p
 
Allebei een topbaan geeft ook veel rust lijkt me. Genoeg leuke wijken in Sydney, maar dat hoef ik jullie niet te vertellen. En met wat meer dollars in de portemonnee vinden jullie ook daar wel weer een leuk plekje. Blackheath blijft om de hoek en af en toe een weekendje er even tussenuit naar de blauwe bergen klinkt helemaal niet gek! Succes met de huizenjacht, een avontuur op zich! :)
 
Last edited:
Gefeliciteerd met jullie nieuwe banen!

En afscheid nemen van je bergen is niet leuk, gelukkig is 2 uur reizen een easy drive ;)
Heel veel succes met de verhuizing:up:
 


OFX
Back
Top