NL Tweede Kamer wil verbod op kangoeroeproducten

Ja
Op basis van 'hoe slecht' kun je eigenlijk stoppen met heel veel dingen. Buiten vlees doen we zoveel dat impact heeft op de wereld/milieu. Somehow wil Nederland vaak het braafste kindje zijn van de klas en dat maakt het leven in Nederland in sommige gevallen lastiger. Het lijkt soms wel alsof de overheid in Nederland alles doet zodat de burgers niet kunnen genieten. En hier in Oz is het andersom, de overheid helpt de burgers om te genieten. Kijk alleen al naar de faciliteiten die men hier biedt (gratis bbq, wc's overal, parents room, water overal etc.). In Nederland mogen we dromen van dit soort faciliteiten. het is altijd maar weer de vraag waar en of je ff kunt plassen.
Ja maar hier heb ik dan toch ook wel een sterke mening over, die ik (A) graag even deel. ;)

Het komt er grofweg op neer: we leven al in de meest luxueuze tijd ooit, in de rijkste landen ter wereld (Nederland en/of Australië). Als wij al een morele plicht hebben in het leven, is het m.i. onze bevoorrechte positie gebruiken om - naast al het genieten - iets goeds te doen, ook als dat een paar offers vraagt. Dat kun je 'ernaar streven het braafste jongetje van de klas te zijn' noemen. Voor mij (A) is dat echter gewoon: bewust en fatsoenlijk genieten en onderwijl 'leading by example'.

Is genieten namelijk het hoogste doel in het leven? Of gaat het erom dat je de wereld beter achterlaat dan je hem aantrof? Dat laatste - bij het CDA rentmeesterschap genoemd en veel andere confessionele partijen hebben zo'n kernwaarde, net als groene en ethische partijen - heeft mijn voorkeur. Dat is een ingewikkelde discussie, want heeeeel erg een kwestie van persoonlijke waarden. Dat is moeilijk voor een ander om te beslissen. Maar beleidsmakers moeten dat helaas wel (ik vind het knap). Daarom stipte ik even de politiek partijen aan, want die zijn verantwoordelijk voor het beleid.

Mijn persoonlijke opvattingen zijn denk ik al wel duidelijk: we hebben het zó goed (vergeleken met andere Nederlanders en al zéker vergeleken met alle andere wereldbewoners) dat we kunnen emigreren naar een ander rijk land. Vanuit die rijkdom zou iedereen makkelijk wat offers moeten kunnen maken. Als we geen benzineauto's mogen rijden, zijn er inmiddels talloze elektrische en hybride opties. Mogen we geen vlees en vis meer eten? Dan zijn er een ziljoen aan vegetarische opties. Wij - deze generaties - leven bij uitstek in een Luilekkerland. Waarom zouden wij klagen over dingen die niet meer mogen (lees: wat tornt aan het genot), terwijl we nog altijd véél meer te genieten hebben dan alle generaties voor ons ooit hebben kunnen doen? Sterker nog: we genieten (en consumeren) zó veel, dat de generaties na ons met enorme problemen zitten. Niet dat mensen hier klagen, btw. Ik stel het in zijn algemeenheid.

Dat brengt ons bij het volgende punt: wij weten van alles. In tegenstelling tot landen met slecht onderwijs of media-censuur. Wij weten hoe slecht overconsumptie is. Wij hebben goed onderwijs gehad (misschien zelfs op zondag in de kerk), waardoor we prima weten wat goed en kwaad is, en dat ons handelen invloed heeft of de rest van de wereld. Wij hebben een moreel kompas. Wij zouden inderdaad 'het 'braafste jongetje van de klas' moeten willen zijn, niet alleen omdat we zo rijk zijn, maar ook omdat we het best geïnformeerde jongetje van de klas zijn. Zo'n voorrecht komt ook met een prijs, vind ik.

Kortom: als wij - rijke, goed geïnformeerde mensen - al niet wat offers kunnen maken, hoe kunnen we dan ooit van andere landen verwachten dat zij iets doen om overbevissing tegen te gaan? En methaan-uitstoot? Het is dus inderdaad aan ons, vind ik.

Nou ja.. dat dus. :) Groeten van een vegetariër die eigenlijk best graag vlees en vis lust.
 
Last edited:
PS: ik als ik het niet zo met mezelf eens was, zou ik mij en mijn geblaat waarschijnlijk best irritant vinden. :D Maargoed.. forums zijn ervoor hè, ideeën en ervaringen uitwisselen? Hoe dan ook: ik accepteer de gevolgen. ;)
 
Groeten van een vegetariër die eigenlijk best graag vlees en vis lust.
Hier ook vegetariër die dat niet is omdat vlees of vis vies is. Maar omdat het een keuze is.

Maar dat betekent dan weer niet dat iedereen diezelfde keus moet maken. Andere mensen doen weer andere dingen die de wereld (of je eigen gemoedsrust, ook wat waard) een stapje vooruit helpen.

Ik probeer (nadruk op probeer) niet mijn keuzes te projecteren op anderen. Daarvoor hebben we dan weer de politiek. En ja. Dat is voor de één teveel sturen op onderwerp X en voor de ander nog lang niet genoeg.

Het valt ook niet mee met miljoenen en miljoenen ‘onderdanen’ 😉
 
Los van keuzes enz. Is dit nu echt zo? Ik voelde me in NL niet zozeer door de overheid beperkt als wel door klimaat, ruimte, gebrek aan natuur enz.
Als Aussies ergens goed in zijn, zijn het regeltjes volgens mij? Zomaar een voorbeeldje:

U wilt zelf een lamp ophangen? Nee meneertje, moet door een certified electrician.
Nu komt dat goed uit. Mijn vriend uit Tassie is hier op vakantie, is sparkie, kan die het mooi doen!
Nee meneertje, die is certified in Tassie. Niet in Queensland!
WTF?

Of een meer serieuze:
Ik zou graag Euthanasie hebben indien nodig, kan dat aub?
Nah yeah, nah yeah nah, depends, complicated, state, federal, maybe, maybe not...
WTF; If this body ain't mine, whose is it?!

Ik ben erg gelukkig hier, heb niet voor niets mijn NL-schap opgegeven. Zie mezelf nooit meer terug gaan. Maar met open blik: Beide landen hebben hun voor en nadelen. Hun vrijheden en restricties. Het is nergens perfect, je moet altijd het zoet met het zuur nemen. En voor een hoop zaken zou ik graag het NL equivalent hier hebben. Maar ja, can't have it all ;)

Er zijn inderdaad hier ook 'gekke' regels. Maar daar kom ik niet zoveel mee in aanraking zoals de basisbehoeftes; wc's, drinkwater, buiten mogen en kunnen genieten (overdekte picknick tafels, bbq etc.). Dat maakt het voor een buitenmens zoals ik zoveel beter en makkelijker. Daar komt nog bij dat het weer in Nederland (veel grauwe dagen en regen) het ook niet makkelijk maakt. Ik ben een zon mens en houd van de natuur en mooie stranden. Daarom is Oz het perfecte land voor mij. Wat mis ik aan Nederland? Fietsen! Gewoon plat zonder heuvels fietsen :p

Anyway, het is fijn dat wij allen een keuze hebben en en die keuze mogen maken met de vrijheid die wij hebben. Zo lang je jezelf in de spiegel kunt aankijken dan is het goed denk ik.
 
Er zijn inderdaad hier ook 'gekke' regels. Maar daar kom ik niet zoveel mee in aanraking zoals de basisbehoeftes; wc's, drinkwater, buiten mogen en kunnen genieten (overdekte picknick tafels, bbq etc.). Dat maakt het voor een buitenmens zoals ik zoveel beter en makkelijker. Daar komt nog bij dat het weer in Nederland (veel grauwe dagen en regen) het ook niet makkelijk maakt. Ik ben een zon mens en houd van de natuur en mooie stranden. Daarom is Oz het perfecte land voor mij. Wat mis ik aan Nederland? Fietsen! Gewoon plat zonder heuvels fietsen :p

Anyway, het is fijn dat wij allen een keuze hebben en en die keuze mogen maken met de vrijheid die wij hebben. Zo lang je jezelf in de spiegel kunt aankijken dan is het goed denk ik.
Qua natuur, weer enz. zijn we het 100% met elkaar eens :up:

Beetje (veel) off topic: Maar hoe ziet de wereldvan de stadsplanner (of hoe nette het ook al weer) er uit qua regels? Dat moet wel echt een woud van regels zijn? (in beide landen)

Deze is te goed om niet te delen ;)
 
Qua natuur, weer enz. zijn we het 100% met elkaar eens :up:

Beetje (veel) off topic: Maar hoe ziet de wereldvan de stadsplanner (of hoe nette het ook al weer) er uit qua regels? Dat moet wel echt een woud van regels zijn? (in beide landen)

Deze is te goed om niet te delen ;)

Die video zou ook van toepassing kunnen zijn voor de overheid in Nederland (waar ik voor werk). Het is in de hele wereld hetzelfde verhaal over gemeentes en overheden :p

Haha stadsplanner (zo noemen ze dat in Duitsland). In Nederland zijn het planologen oftewel hier Town (Urban) Planners. Ik ben een Urban Designer (Stedenbouwkundige). En ik heb gewerkt zowel in Sydney als Canberra. En man man, wat is Canberra toch moeilijk met de planning regels. Echt het moeilijkste van alle staten heb ik gehoord. NSW en Queensland zijn makkelijk begreep ik. Ik vind het in Sydney heel fijn en er zijn ook regels wat ze in Nederland niet hebben wat ook weer een betere houvast geeft. Zoals de ADG hier in NSW, dat is echt een fijn document. Gelukkig is het merendeels ontwerpen en dat zou ik in principe in elk land in de wereld kunnen doen. Moet nog even kijken of hier bij een architectenbureau/adviesbureau of council ga werken. Eerst maar eerst mijn PR krijgen en dan zie ik wel verder.
 
Is genieten namelijk het hoogste doel in het leven? Of gaat het erom dat je de wereld beter achterlaat dan je hem aantrof?

Mooi gezegd. Of ik het ermee eens ben weet ik niet, maar in ieder geval een interessant vraagstuk.

Als we toch AU vs NL gaan vergelijken...laat ik het specifiek over AU hebben (omdat ik niet 100% zeker weet hoe het in NL is, daarvoor zijn we te lang weg en waren we te jong toen we vertrokken): Tradies in Australie zijn in 97% van de gevallen beneden alle peil, in en in treurig. En dat zij zo goed verdienen is dieptriest.
- Ze geven geen reet om hun werkgever
- Ze geven geen reet om de klant
- Kwaliteit interesseert hun totaal niet
- Ze vinden zichzelf veel beter dan dat ze zijn
- Ze krijgen teveel betaald voor de waarde die ze leveren.
- Unreliable
- Zelfstandige tradies draaien je een poot uit als het mogelijk is. Enige waardigheid naar klanten toe kennen ze niet (zie punt 2).

Ik zie echt niks positiefs aan ze. Wel aan de 3% die zichzelf inzet. Mijn ervaring is dat die 3% van de tradies voor ten minste 90% import is.
 
Gezien de reacties lijkt het erop dat er behoefte is aan een nieuwe onderwerp met NL vs. OZ - OZ vs. NL (voor- en nadelen) ofso.
 
En deze serie door @afterbang is er ook al lang:

 
Hier ook vegetariër die dat niet is omdat vlees of vis vies is. Maar omdat het een keuze is.

Maar dat betekent dan weer niet dat iedereen diezelfde keus moet maken. Andere mensen doen weer andere dingen die de wereld (of je eigen gemoedsrust, ook wat waard) een stapje vooruit helpen.

Ik probeer (nadruk op probeer) niet mijn keuzes te projecteren op anderen. Daarvoor hebben we dan weer de politiek. En ja. Dat is voor de één teveel sturen op onderwerp X en voor de ander nog lang niet genoeg.

Het valt ook niet mee met miljoenen en miljoenen ‘onderdanen’ 😉
True! En goed dat jij hem nog iets zachter en welwillender insteekt. Daar kan ik nog wel van leren.

Maar... Ik ben heel bevlogen over dit onderwerp, maar ik kan uiteindelijk ook andere meningen wel respecteren. Ik zal het er voortaan altijd proberen bij te vermelden.
 
Last edited:
Als vegetarier doe ik het niet goed. Dat heeft er deels mee te maken dat de schoonfamilie van Mr Emulate (hij is weduwnaar met 2 volwassen kinderen, het gaat hier om de familie van zijn al 30 jaar geleden overleden vrouw) heel lastig te bedienen is. Iedereen is daar overtuigd van zijn eigen gelijk, en dat loopt van 'niks lusten', via 'ubercarnivoor', 'flexitarier' en 'pescetarier', naar 'glutenvrij' en het extreem 'veganisme' dat mijn stiefdochter dicteert. Ga d'r maar aan staan als je voor die groep van ca. 10 man moet koken. Kost me meestal een dag of 4 voorbereiding om iedereen van voedsel te voorzien, en vooral de strikte scheiding van glutenvrij en de rest doet me altijd de das om, gescheiden snijplanken, aanrechtbladen, bestek en kookgerei vanwege het besmettingsgevaar. En je moet wel heel creatief zijn om gerechten te combineren en beschikbaar te maken voor meer dan 1 persoon. Je forceert altijd wel iemand tot het eten van iets dat die niet wil of lust. Wat dat betreft is het relatief simpel om voor alleen stiefdochter te koken: alles mag, zolang het maar niet in aanraking is geweest met een dier. Geen vlees, vis, eieren, geen zuivel, geen leer, geen wijn en spullen die in een fabriek verwerkt zijn waar 'mogelijk' contact met dierlijke producten aan de kurk kleeft. Oh, en geen milieuonvriendelijke tofoe etc. Zucht. Ik ben er doodmoe en obstinaat van geworden. Ik vind dat dat fussy, picky gedrag helemaal uit de hand is gelopen, en als we met ons twee zijn geef ik ook meteen de brui aan ideologische overwegingen. We eten alles dat los en vast zit, soms vlees, soms vis, soms vega. Ik kijk nergens meer naar, zolang het maar simpel en lekker is. Het enige principe dat ik WEL hanteer is dat dierlijke producten dier- en milieuvriendelijk, biologisch-dynamisch, lijngevangen, zonder bestrijdingsmiddelen en antibiotica tot stand komen.

Omdat ik het op het vlak van eten dus niet kan waarmaken, probeer ik het op andere gebieden. We hebben 7 jaar geen auto gehad, deden alles te voet/trein/tram/bus. Dit kan niet meer vanwege gebrek aan OV hier dus hebben we een gerecycled tweedehandsje en bewust geen nieuwe auto gekocht. Ik gooi principieel NOOIT voedsel weg, zelfs geen schillen, alles gaat schoon op, in de restjespruttelpot of op de komposthoop. Afval religieus scheiden, niks kopen van plastic of met plastic, biodegradable afvalzakken, eco-schoonmaak- en wasproducten. Ik koop NOOIT nieuwe kleren, alles gerecycled van de op-shop, en zelden nieuwe schoenen. We stoken in de winter niet overdag en we gebruiken de airco en de elektrische fans niet in de zomer. We vliegen principieel al 5 jaar niet (meer) en gaan niet op vakantie. Ik heb een chronische ziekte die makkelijk met antibiotica onder controle te houden is, maar ik gebruik die principieel niet vanwege de groeiende wereldwijde antibioticaresistentie.

We doen het nooit goed genoeg. Er zijn altijd mensen die omgevingsvriendelijke dingen niet kunnen doen omdat ze oud, invalide, minder mobiel, ziek, gehandicapt zijn of met aangeboren (spijsverterings)stoornissen kampen. Ik ken iemand die heel slecht plantaardige eiwitten metaboliseert en verplicht op een vleesdieet zit om in leven te blijven. Ik begrijp het principe van hoogopgeleide, geprivilegieerde first-worlders die het voorbeeld moeten geven, maar ik vind het wat ver gaan om mensen die simpelweg niet KUNNEN, een schuldcomplex te bezorgen.
 
Als vegetarier doe ik het niet goed. Dat heeft er deels mee te maken dat de schoonfamilie van Mr Emulate (hij is weduwnaar met 2 volwassen kinderen, het gaat hier om de familie van zijn al 30 jaar geleden overleden vrouw) heel lastig te bedienen is. Iedereen is daar overtuigd van zijn eigen gelijk, en dat loopt van 'niks lusten', via 'ubercarnivoor', 'flexitarier' en 'pescetarier', naar 'glutenvrij' en het extreem 'veganisme' dat mijn stiefdochter dicteert. Ga d'r maar aan staan als je voor die groep van ca. 10 man moet koken. Kost me meestal een dag of 4 voorbereiding om iedereen van voedsel te voorzien, en vooral de strikte scheiding van glutenvrij en de rest doet me altijd de das om, gescheiden snijplanken, aanrechtbladen, bestek en kookgerei vanwege het besmettingsgevaar. En je moet wel heel creatief zijn om gerechten te combineren en beschikbaar te maken voor meer dan 1 persoon. Je forceert altijd wel iemand tot het eten van iets dat die niet wil of lust. Wat dat betreft is het relatief simpel om voor alleen stiefdochter te koken: alles mag, zolang het maar niet in aanraking is geweest met een dier. Geen vlees, vis, eieren, geen zuivel, geen leer, geen wijn en spullen die in een fabriek verwerkt zijn waar 'mogelijk' contact met dierlijke producten aan de kurk kleeft. Oh, en geen milieuonvriendelijke tofoe etc. Zucht. Ik ben er doodmoe en obstinaat van geworden. Ik vind dat dat fussy, picky gedrag helemaal uit de hand is gelopen, en als we met ons twee zijn geef ik ook meteen de brui aan ideologische overwegingen. We eten alles dat los en vast zit, soms vlees, soms vis, soms vega. Ik kijk nergens meer naar, zolang het maar simpel en lekker is. Het enige principe dat ik WEL hanteer is dat dierlijke producten dier- en milieuvriendelijk, biologisch-dynamisch, lijngevangen, zonder bestrijdingsmiddelen en antibiotica tot stand komen.

Omdat ik het op het vlak van eten dus niet kan waarmaken, probeer ik het op andere gebieden. We hebben 7 jaar geen auto gehad, deden alles te voet/trein/tram/bus. Dit kan niet meer vanwege gebrek aan OV hier dus hebben we een gerecycled tweedehandsje en bewust geen nieuwe auto gekocht. Ik gooi principieel NOOIT voedsel weg, zelfs geen schillen, alles gaat schoon op, in de restjespruttelpot of op de komposthoop. Afval religieus scheiden, niks kopen van plastic of met plastic, biodegradable afvalzakken, eco-schoonmaak- en wasproducten. Ik koop NOOIT nieuwe kleren, alles gerecycled van de op-shop, en zelden nieuwe schoenen. We stoken in de winter niet overdag en we gebruiken de airco en de elektrische fans niet in de zomer. We vliegen principieel al 5 jaar niet (meer) en gaan niet op vakantie. Ik heb een chronische ziekte die makkelijk met antibiotica onder controle te houden is, maar ik gebruik die principieel niet vanwege de groeiende wereldwijde antibioticaresistentie.

We doen het nooit goed genoeg. Er zijn altijd mensen die omgevingsvriendelijke dingen niet kunnen doen omdat ze oud, invalide, minder mobiel, ziek, gehandicapt zijn of met aangeboren (spijsverterings)stoornissen kampen. Ik ken iemand die heel slecht plantaardige eiwitten metaboliseert en verplicht op een vleesdieet zit om in leven te blijven. Ik begrijp het principe van hoogopgeleide, geprivilegieerde first-worlders die het voorbeeld moeten geven, maar ik vind het wat ver gaan om mensen die simpelweg niet KUNNEN, een schuldcomplex te bezorgen.
Kan het niet mooier zeggen.
Mijn oma, die de oorlog en de hongerwinter meemaakte, zei al.
Allemaal luxe problemen en gedoe.
Als je honger heb eet je alles. Ik ga daar heel veel in mee.
Na 9 weken in t veld als jong militair eet je wat de pot schaft en als het nog beweegt geef je t een tik.😁
Ik pleit voor iedereen lekker laten doen.
Mijn zoons leren van mij wat te doen om te overleven , dat is mijn idee.
Andere vinden dat niks. Ook goed!
Iedereen het zijne. Maar laat dat andersom ook zo werken.
Ik wil mijn stukje vlees, mijn biertje/whisky en ( als in ze meeneem uit NL.) Een sigaartje.
Daar kan ik van genieten.
Maar met mate. Nog een quote uit die goede ouwe tijd. Te is nooit goed behalve bij tevreden😇
 
Kan het niet mooier zeggen.
Mijn oma, die de oorlog en de hongerwinter meemaakte, zei al.
Allemaal luxe problemen en gedoe.
Als je honger heb eet je alles. Ik ga daar heel veel in mee.
Na 9 weken in t veld als jong militair eet je wat de pot schaft en als het nog beweegt geef je t een tik.😁
Ik pleit voor iedereen lekker laten doen.
Mijn zoons leren van mij wat te doen om te overleven , dat is mijn idee.
Andere vinden dat niks. Ook goed!
Iedereen het zijne. Maar laat dat andersom ook zo werken.
Ik wil mijn stukje vlees, mijn biertje/whisky en ( als in ze meeneem uit NL.) Een sigaartje.
Daar kan ik van genieten.
Maar met mate. Nog een quote uit die goede ouwe tijd. Te is nooit goed behalve bij tevreden😇
Ik respecteer jouw keuzes, maar ik denk niet dat ik hetzelfde heb gezegd.

In mijn geval bepalen andere mensen vaak wat ik eet. Dat kan zowel vlees zijn, als glutenvrij, als totaal veganistisch, en al die opties zijn niet optimaal voor de gezondheid van mens, dier of omgeving. Mijn vegan stiefdochter legt een grote druk op de farmaceutische industrie vanwege haar noodzakelijke kunstmatige B-vitaminencomplexen en op de natuur omdat voor al haar tahoe en tofoe hele bossen worden gesloopt en haar strikt niet-leren schoenen een hoop plastic uit China bevatten. Mijn carnivore zwager houdt de bioindustrie in stand. En mijn glutenvrije nicht vergeet dat glutenvrije producten milieuschade opleveren, en dat andere mensen gluten nodig hebben voor een gezond en evenwichtig dieet. In al die gevallen heb IK dus geen keus wat ik eet. En DAT is waarom ik het niet kan waarmaken als vegetarier. Ik kom onvrijwillig voedingsstoffen tekort of ik krijg niet de juiste, en ik heb helemaal geen invloed op milieuvriendelijke keuzes. Op de dagen dat ik WEL zelf mag kiezen, ben ik dus niet zo fussy. Maar gemiddeld blijk ik nog geen 3 dagen vlees per week te eten.

Ik heb het dus niet over 'ik wil genieten en daar kies ik voor'. Laat staan ten koste van alles. Ik constateer alleen dat ik weinig keus heb qua eten. En dat ik dat gebrek aan keuzes zoveel mogelijk compenseer met andere manieren om mijn footprint te verminderen waar ik WEL keuzes heb.
 
Last edited:
Ik wil als vegetariër ook niet te moeilijk doen. Mijn vegaburger ligt naast de snags op de BBQ.
Er is geen Vega politie. Je legt jezelf je eigen regels op.

Als ik een salade zonder ham blokjes of zo bestel, en ik krijg hem alsnog met ham eet ik het maar op. Varkentje is nu dood. Zonde om dan alsnog weg te gooien niet? Zou dan voor niets gestorven zijn.

Op bezoek nemen we nog wel eens onze eigen dingen mee als we weten dat het lastig is voor de gastvrouw/heer om iets te maken/verzinnen enz.

@Arjan&Sytze Ik ben niet ‘beter’ dan jullie in de communicatie. Gewoon ouder 😂
Maar kan wel heeeeeeeeeeel verdrietig worden van de huidige staat van de wereld en vaak het gebrek aan compassie voor flora en fauna (waar we trouwens niet buiten staan maar gewoon onderdeel van zijn)
Ik kan daar zeker zeer ‘gepassioneerd’ op reageren. Nu een keertje niet 😉 #ouwekerel
 
Ik wil als vegetariër ook niet te moeilijk doen. Mijn vegaburger ligt naast de snags op de BBQ.
Er is geen Vega politie. Je legt jezelf je eigen regels op.

Als ik een salade zonder ham blokjes of zo bestel, en ik krijg hem alsnog met ham eet ik het maar op. Varkentje is nu dood. Zonde om dan alsnog weg te gooien niet? Zou dan voor niets gestorven zijn.

Op bezoek nemen we nog wel eens onze eigen dingen mee als we weten dat het lastig is voor de gastvrouw/heer om iets te maken/verzinnen enz.

@Arjan&Sytze Ik ben niet ‘beter’ dan jullie in de communicatie. Gewoon ouder 😂
Maar kan wel heeeeeeeeeeel verdrietig worden van de huidige staat van de wereld en vaak het gebrek aan compassie voor flora en fauna (waar we trouwens niet buiten staan maar gewoon onderdeel van zijn)
Ik kan daar zeker zeer ‘gepassioneerd’ op reageren. Nu een keertje niet 😉 #ouwekerel

Er zitten volgens mij meerdere kanten aan.

Als niemand zich hard publiekelijk hard maakt voor een betere wereld zoals @Arjan&Sytze en @afterbang doen, verandert er nooit iets ten goede. Zoals Joe Biden vanmorgen tijdens zijn bezoek aan de Amazone zei: "It's true, some may seek to lie, deny or delay the clean energy revolution that's underway in America, but nobody, nobody can reverse it, nobody," Biden continued. "Not when so many people, regardless of party or politics, are enjoying its benefits.". M.a.w., dankzij luide proteststemmen en bewezen effectiviteit van wereldwijde gedragsveranderingen, wetten en regels (think spuitbussenverbod en het daardoor krimpende gat in de ozonlaag) heeft de verandering al plaatsgevonden. We can't go back anymore.

Aan de andere kant kan proselytizing and lecturing mensen die misschien best wel hun steentje willen bijdragen, op de zenuwen werken: The Guardian: "The Senate passed a censure motion 46-12 against Senator Lydia Thorpe for her interruption of a reception for King Charles, where she yelled “you committed genocide against our people” and “you are not our king.” Misschien zijn alle Australiers het ergens wel met haar eens, maar de gewelddadige manier waarop ze de boodschap bracht heeft ook veel kwaad bloed gezet en een diplomatiek risico gevormd, leidend tot de censuurmotie. Ik denk dat je je doel kunt voorbijschieten en daarmee de hele boodschap teniet doen. Als je mensen wil overtuigen om x voor de omgeving te doen (niet op een olifant rijden, zonnepanelen installeren, vegetarisch eten, de monarchie afschaffen) kun je ze beter met suiker lokken dan met zoutzuur, en een goede onderbouwing van je argumentatie leveren. Als je ze aanvalt op hun gedragspatroon loop je de kans dat ze de kont tegen de krib gooien en met opzet juist wel vlees blijven/gaan eten.

De keerzijde is dat bepaalde keuzes niet onderhandelbaar zijn, of je moet de gevolgen accepteren. Mijn stiefdochter (30, uitgever) is gek op haar vader en mij en verlaat regelmatig haar CBD Melbourne appartement om even 2 weken bij ons op het platteland te komen logeren en vanuit ons huis te werken. Leuk, maar dat betekent dat ik 2 weken veganistisch moet koken anders eet ze niet of erger, komt ze niet. Het is niet zo dat ze zich aanpast aan ons eetpatroon, of zelfs maar op een compromis in het midden (1 dag vlees, 1 dag vega) uitkomt, het is alles of niks. Dus ik heb een aparte plank in de koelkast, freezer en de pantry voor haar eindeloze amandelmelken, mock cheeses, sojasausages, vegan wine (ja, dat bestaat echt), vegan chocola en brood (dat bestaat ook echt) die niet met iets non-vegan in aanraking mogen komen. Nog afgezien van de hoge inkoopkosten van haar voedsel en mijn gebrek aan vegan chefcapaciteiten, er is geen wisselwerking en geven-en-nemen. Alle aanpassing moet uitsluitend van onze kant komen. Ik werk niet zo veel uren meer, dus ik heb in principe tijd voor vegan shopping en receptenstudie. Maar als je een drukke werkweek hebt en je moet je vaste routine zo drastisch omgooien, kan ik me voorstellen dat mensen daar kriegel en aversief op reageren. Er zijn theoretisch wel oplossingen (laat dochter maar koken) maar de praktijk is weerbarstig (ze heeft een drukke baan) en Mr Emulate is zielsgelukkig dat ze zo graag bij ons is. Maar na 2 weken zijn de Emulates de bonen-en-linzenterreur wel zat :). Ik wil maar zeggen, dit soort ononderhandelbaar gedrag draagt niet bij aan acceptatie of een verandering van ons eigen gedrag.

Quoting @afterbang: 'It's complicated'.
 
Last edited:
Saint Emulate!

Ik zou daar ook moe(deloos) van worden hoor.
Het is wel interessant om er achter te komen waarom die scheiding (a la Halal) zo belangrijk voor is?

Zoals ik al zei, mijn vegaburger ligt soms in het vet van de snags.
Maakt in eigenlijk niet uit. Mijn principe is dat ik geen dier wil laten 'lijden' of zijn leven verkorten voor mijn voedsel/genoegdoening. (er zijn nog wat meer goede redenen maar dit is voor mij de belangrijkste/waar het mee begonnen is)

Dus ik eet geen vlees/vis. Maar dat dit in de koelkast op dezelfde plank ligt als een steak doet niets af aan mijn principe.

Dus, waarom is het zo belangrijk?

Uiteindelijk zijn het allemaal principes waarschijnlijk en zijn die van haar net zo rationeel voor haar als die van mij voor mij. Maar toch interessant. Met wellicht tzt een opening naar iets flexibeler gedrag?

"...De klant/gast is koning, maar dan moet deze zich wel koninklijk gedragen..." ;)
 
Last edited:
Als vegetarier doe ik het niet goed. Dat heeft er deels mee te maken dat de schoonfamilie van Mr Emulate (hij is weduwnaar met 2 volwassen kinderen, het gaat hier om de familie van zijn al 30 jaar geleden overleden vrouw) heel lastig te bedienen is. Iedereen is daar overtuigd van zijn eigen gelijk, en dat loopt van 'niks lusten', via 'ubercarnivoor', 'flexitarier' en 'pescetarier', naar 'glutenvrij' en het extreem 'veganisme' dat mijn stiefdochter dicteert. Ga d'r maar aan staan als je voor die groep van ca. 10 man moet koken. Kost me meestal een dag of 4 voorbereiding om iedereen van voedsel te voorzien, en vooral de strikte scheiding van glutenvrij en de rest doet me altijd de das om, gescheiden snijplanken, aanrechtbladen, bestek en kookgerei vanwege het besmettingsgevaar. En je moet wel heel creatief zijn om gerechten te combineren en beschikbaar te maken voor meer dan 1 persoon. Je forceert altijd wel iemand tot het eten van iets dat die niet wil of lust. Wat dat betreft is het relatief simpel om voor alleen stiefdochter te koken: alles mag, zolang het maar niet in aanraking is geweest met een dier. Geen vlees, vis, eieren, geen zuivel, geen leer, geen wijn en spullen die in een fabriek verwerkt zijn waar 'mogelijk' contact met dierlijke producten aan de kurk kleeft. Oh, en geen milieuonvriendelijke tofoe etc. Zucht. Ik ben er doodmoe en obstinaat van geworden. Ik vind dat dat fussy, picky gedrag helemaal uit de hand is gelopen, en als we met ons twee zijn geef ik ook meteen de brui aan ideologische overwegingen. We eten alles dat los en vast zit, soms vlees, soms vis, soms vega. Ik kijk nergens meer naar, zolang het maar simpel en lekker is. Het enige principe dat ik WEL hanteer is dat dierlijke producten dier- en milieuvriendelijk, biologisch-dynamisch, lijngevangen, zonder bestrijdingsmiddelen en antibiotica tot stand komen.

Omdat ik het op het vlak van eten dus niet kan waarmaken, probeer ik het op andere gebieden. We hebben 7 jaar geen auto gehad, deden alles te voet/trein/tram/bus. Dit kan niet meer vanwege gebrek aan OV hier dus hebben we een gerecycled tweedehandsje en bewust geen nieuwe auto gekocht. Ik gooi principieel NOOIT voedsel weg, zelfs geen schillen, alles gaat schoon op, in de restjespruttelpot of op de komposthoop. Afval religieus scheiden, niks kopen van plastic of met plastic, biodegradable afvalzakken, eco-schoonmaak- en wasproducten. Ik koop NOOIT nieuwe kleren, alles gerecycled van de op-shop, en zelden nieuwe schoenen. We stoken in de winter niet overdag en we gebruiken de airco en de elektrische fans niet in de zomer. We vliegen principieel al 5 jaar niet (meer) en gaan niet op vakantie. Ik heb een chronische ziekte die makkelijk met antibiotica onder controle te houden is, maar ik gebruik die principieel niet vanwege de groeiende wereldwijde antibioticaresistentie.

We doen het nooit goed genoeg. Er zijn altijd mensen die omgevingsvriendelijke dingen niet kunnen doen omdat ze oud, invalide, minder mobiel, ziek, gehandicapt zijn of met aangeboren (spijsverterings)stoornissen kampen. Ik ken iemand die heel slecht plantaardige eiwitten metaboliseert en verplicht op een vleesdieet zit om in leven te blijven. Ik begrijp het principe van hoogopgeleide, geprivilegieerde first-worlders die het voorbeeld moeten geven, maar ik vind het wat ver gaan om mensen die simpelweg niet KUNNEN, een schuldcomplex te bezorgen.
Ik snap dit heel goed. Niet zo goed als wanneer ik het ook zou doormaken, maar zo goed als je kunt verwachten van boeren-fluitjes-empathie.

De kern zit hem voor mij in het verschil tussen niet kunnen en niet willen. En ook voor niet willen zijn er goede argumenten denkbaar. Ik heb alleen nog meer moeite met luiige forst-world-entitlement ("ik moet dit gewoon kunnen eten, want.. gewoon..!") dan met first-world-morele-superioriteit. De laatste groep probeert nog iets goed te doen en niet alleen voor zichzelf maar voor anderen. Dat kan net zo goed zitten in afval scheiden als in vega eten of de auto laten staan.

Ik voel de frustratie door mijn scherm @Emulate. Schuldgevoel aanpraten is volgens mij niet de bedoeling. Vervelend dat je het zo ervaart. Eerder, hoop op een gedeelde levenshouding zoals: de sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen, i.c.m we moeten allemaal een steentje bijdragen. EDIT: wat dat "bijdragen" is, kan iedereen voor zichzelf beoordelen. Maar ik vind dat je best mensen - met compassie en respect - mag aanmoedigen het beste uit zichzelf te halen, 'for the greater good'.
 
Last edited:
Kan het niet mooier zeggen.
Mijn oma, die de oorlog en de hongerwinter meemaakte, zei al.
Allemaal luxe problemen en gedoe.
Als je honger heb eet je alles. Ik ga daar heel veel in mee.
Na 9 weken in t veld als jong militair eet je wat de pot schaft en als het nog beweegt geef je t een tik.😁
Ik pleit voor iedereen lekker laten doen.
Mijn zoons leren van mij wat te doen om te overleven , dat is mijn idee.
Andere vinden dat niks. Ook goed!
Iedereen het zijne. Maar laat dat andersom ook zo werken.
Ik wil mijn stukje vlees, mijn biertje/whisky en ( als in ze meeneem uit NL.) Een sigaartje.
Daar kan ik van genieten.
Maar met mate. Nog een quote uit die goede ouwe tijd. Te is nooit goed behalve bij tevreden😇
Ik vind dit heeerlijk beschreven. :) Klinkt als een fijn leven, met dito levenshouding. Ik ben daar stiekem een beetje jaloers op.

Maar, met één maar: mega-stormen, rampen-migratie, voedseloorlogen e.d. zijn volgens mij inderdaad luxeproblemen. Want: problemen die voortkomen uit te veel luxe.

Dat is nou nét waar de waarschuwingen en 'nudges' voor gedragsverandering voor bedoeld zijn. Dat is niet 'moeilijk doen om het moeilijk doen', maar omdat de eerdergenoemde bedreigingen reëel zijn en het niet zo makkelijk is om het tijd te keren (letterlijk). Dat vraagt volgens mij toch een beetje inzet van iedereen. Hoe comfortabel het ook is, om maar gewoon lekker te leven.

Maargoed... uiteindelijk beslist iedereen gewoon zelf, zo is het ook.
 
Back
Top