Nogmaals even voorstellen.

Hi!

Ik denk dat je niet per se een HBO opleiding moet hebben gehaald hoor, wil je de assessment overleven. Volgens mij zijn 'tradie' beroepen juist ook erg gunstig om mee binnen te komen. Ik ken een jongen die met zijn beroep als timmerman direct een PR in Victoria heeft gekregen (wel iets van 5 jaar terug, maar om even te versterken dat het ook gebaseerd op een MBO + ervaring zou kunnen). En wat ik zo lees op fora etc. is dat beroepen als kok, loodgieters, carpernters etc ook nog steeds in trek zijn. Zeker weten doe ik het echter niet.

Maar goed, een visumbureau kan jou het precies vertellen, vermoed ik. Misschien kunnen zij je ook adviseren in wie de hoofdaanvrager moet worden, wat de meer handige tactiek is zeg maar. Een intake gesprek bij zo'n bureau kan al veel informatie geven en kost relatief weinig en wordt soms als korting teruggerekend als je met ze in zee gaat. Zo ging het bij ons althans.

Na oktober verwacht men nieuwe lijsten, na de publicatie van de begroting. Er is nog niks echt hard gemaakt over of ze dan ook weer wat visums gaan uitdelen offshore, en zo ja als van toepassing: welke beroepsgroepen voorrang krijgen.

Wij zijn ook al bijna anderhalf jaar 'officieel' bezig, d.w.z. vanaf het moment dat ik 1 jaar ervaring had in mijn beroep. Dat was toen voor mijn assessment een voorwaarde, dat jaar ervaring. Richting dat wij iets zouden horen, kwam Covid roet in het eten gooien, dus het kan maar zo nog eens anderhalf jaar duren.

Dus ik zou nog even wachten met die verhuisdozen 😉

En agree met @afterbang , mogelijk heb je niet de luxe om te kiezen uit allerlei staten. Hou daar rekening mee. Al valt er voor het 491 visum (tijdelijk visum) wel wat tussen de regels door te lezen dat je van staat mag wisselen, mits regionaal. En als je het geluk hebt een 190 (permanent visum) te kunnen bemachtigen, is het dan zo erg om enkele jaren op een derde of vierde keus locatie te moeten doorbrengen? Ik zou het wel weten :cool: 🤙
 
Hi Rolls, toch is het denk ik goed dat je je eerst ook zelf aan het verdiepen bent zonder direct naar een visumbureau te stappen (zo kun jij de uitkomsten van het visumbureau naast je eigen research leggen zonder direct een verbintenis aan te hoeven gaan). Ga tijdens dat proces op zoek naar alle obstakels die er liggen want vermoedelijk ga je die allemaal tegenkomen en er misschien zelfs wel op stuk lopen. Ons avontuur is ook gestrand omdat ons beroep niet als zodanig bestaat in Australië en vaag onder te brengen valt onder andere occupations. Er is uiteraard wel het een en ander nodig om een skills assessment goed te doorlopen. Bewijslast is hiervoor wel van belang en kan zo te lezen een probleem gaan vormen. Het skills assessment hebben wij wel gehaald maar voor ons bleken de kansen stomweg niet te bestaan door het ontbreken van ons beroep op de SOL. Het heeft aardig wat energie etc. gekost, but at least we tried! Ik zou zeker een bureau inschakelen als je zelf met veel vragen rondloopt. Een eerste gesprek bij visa4you is volgen smij circa 150 euro en levert je alvast wat info op. Hoewel ik uiteraard niet pessimistisch wil doen is het denk ik wel belangrijk om realistisch te blijven. Jullie hebben het land uitgekozen waar ontzettend veel mensen hun toekomst wel voor zich zien en waarvan enkelen van deze dromers het lijkt te halen. In ons proces hebben wij geprobeerd om zo realistisch mogelijk te blijven. Af en toe wegdromen en enthousiast worden hoort daar natuurlijk ook bij. Dat maakt de teleurstellingen vervolgens ook groter wanneer die voorbij komen. Ik wil jullie heel veel succes wensen, kijk hier veel rond en zoek de hulp die je erbij nodig hebt. Het bedenken van een plan B is echter nooit verkeerd! Good Luck!
 
In dit soort gevallen, neem eens contact op met een migratiebureau. Het is de pest als je zelf denkt dat de bitjes de verkeerde kant op vallen, want dan ga je een lang traject in om dingen recht te zetten.

Als je het echt zelf wilt doen, begin dan eens met uitzoeken wie je assessing authority gaat zijn (volgens mij de TRA?)- dat zou op dezelfde lijst moeten staan als het beroep. Zij hebben als het goed is een heel uitgebreide 'manual' die aangeeft wat de stappen zijn, wat je moet aanleveren etc. Als voorbeeldje kan je kijken bij de ACS, dat is weliswaar voor ICT gerelateerde beroepen, maar de meeste assessors zouden toch wel van dit soort pagina's moeten hebben.

Dan nog even dit. Het op de lijst staan van bepaalde technische beroepen moet je zien als "voor COVID-19 hadden we behoefte aan deze beroepen". Op dit moment heeft Australie een werkloosheidspercentage van 7 tot 13%, afhankelijk van wie je geloofd (de coalitie of labor). Dat betekent dat er een herbronning gaat plaatsvinden van die lijsten, dat kan haast niet anders.

We hebben al een bureau in de hand genomen (in eerdere poging M2A maar Rob is helaas gestopt) maar we moeten nog informatie aanleveren.voor het assessment gesprek. Ik ben hier voor de extra tips en tricks, en wie weet toekomstige "buren" ;)

Hoi! Leuke plannen hebben jullie, maar inderdaad, het zijn geen makkelijke tijden...

@Emulate ik zag je tag maar weet niet of we veel kunnen helpen hierin.

@Rolls Even kort samenvatten (je vindt het hele verhaal in onze stavaza): we hebben een skilled visum voor Aus gehaald (PR) op basis van het beroep van mijn man (industrieel ingenieur (bio)chemie) maart vorig jaar, na ook een dikke anderhalf jaar wachten en voorbereiding. Nadien ben ik dan gaan kijken of ik als huisarts aan de slag kon in Australië, maar dat viel tegen op basis van mijn Belgische diploma (ik bespaar je de details). Toevallig zag ik dan rond de jaarwisseling een jobaanbieding aan de University of Otago in Dunedin, NZ, na een paar weken tobben heb ik gesolliciteerd en wonder boven wonder de job gehaald. Toen kwam covid ;) en ondanks ons Aus visum mochten we niet meer binnen (normaal krijg je meteen in NZ een Aus resident visa). Via een kennis (vorige job in het buitenland) heeft mijn man dan contact gekregen met een bedrijf in Dunedin dat zich bezighoudt met RNA extracties en dus ook relevant werk doet in covid tijden. Hij kreeg een job aangeboden, en heeft een aanvraag ingediend voor een 'critical purpose visitor visa', als critical health worker (health geldt voor artsen, maar ook verpleegkundigen, laboranten, etc). Dit hebben we dan gekregen en hiermee zijn we net naar NZ verhuisd. Ik weet niet of er een gelijkaardig alternatief bestaat voor Aus, dat heb ik nog niet uitgezocht. Voor ons maakte het in elk geval niet uit of we al dan niet een ander langetermijn visum hadden, hoewel dit specifieke visitor visum maar 6 maanden geldig is, dus erna moet je toch wat anders verzinnen. Zelfde problemen hier trouwens, backlog, lange wachttijden, en ik denk dat er zelfs überhaupt geen skilled visa aanvragen van off shore worden verwerkt momenteel (omdat je toch niet binnen mag).

Kort samengevat: ofwel wacht je tot de covid maatregelen versoepeld worden (wat nog wel even kan duren, maar je kan al beginnen voorbereiden), ofwel pluis je eens uit of je van dichtbij of van ver in aanmerking kan komen voor een uitzonderingsvisum op basis van je beroep. Maar ik vermoed dat je dan ook wel zal moeten kunnen aantonen dat je als essentieel wordt aanzien, en in sommige gevallen ook dat ze geen Aus kunnen vinden om dezelfde baan te doen, hangt maar van de categorie af.

Bij deze ook een antwoord op je vraag of je een job kan vinden terwijl je nog in Ned/België bent -- het kan, maar hangt sterk af van je sector, en zoals altijd kan het helpen als je al mensen kent.

Hi Tamarind, Ik weet niet of wachten op covid zo'n goed idee is, gezien mijn leeftijd en omdat niemand weet hoe lang dat gaat duren. Mijn beroep is essentieel zoals je kan zien in de pdf die ik eerder bijgevoegd heb.
En inderdaad ik denk dat ik voor het vinden van een baan aldaar terwijl ik hier ben afhankelijk zal zijn van iemand die ik ken en die mij wil helpen. Dat was de vorige keer ook zo, geen enkele reactie op solicitaties vanuit Nederland maar ik ga uiteraard wel wat brieven versturen hier en daar, tenslotte is nooit geschoten......

Hi!

Ik denk dat je niet per se een HBO opleiding moet hebben gehaald hoor, wil je de assessment overleven. Volgens mij zijn 'tradie' beroepen juist ook erg gunstig om mee binnen te komen. Ik ken een jongen die met zijn beroep als timmerman direct een PR in Victoria heeft gekregen (wel iets van 5 jaar terug, maar om even te versterken dat het ook gebaseerd op een MBO + ervaring zou kunnen). En wat ik zo lees op fora etc. is dat beroepen als kok, loodgieters, carpernters etc ook nog steeds in trek zijn. Zeker weten doe ik het echter niet.

Maar goed, een visumbureau kan jou het precies vertellen, vermoed ik. Misschien kunnen zij je ook adviseren in wie de hoofdaanvrager moet worden, wat de meer handige tactiek is zeg maar. Een intake gesprek bij zo'n bureau kan al veel informatie geven en kost relatief weinig en wordt soms als korting teruggerekend als je met ze in zee gaat. Zo ging het bij ons althans.

Na oktober verwacht men nieuwe lijsten, na de publicatie van de begroting. Er is nog niks echt hard gemaakt over of ze dan ook weer wat visums gaan uitdelen offshore, en zo ja als van toepassing: welke beroepsgroepen voorrang krijgen.

Wij zijn ook al bijna anderhalf jaar 'officieel' bezig, d.w.z. vanaf het moment dat ik 1 jaar ervaring had in mijn beroep. Dat was toen voor mijn assessment een voorwaarde, dat jaar ervaring. Richting dat wij iets zouden horen, kwam Covid roet in het eten gooien, dus het kan maar zo nog eens anderhalf jaar duren.

Dus ik zou nog wachten met die verhuisdozen 😉

En agree met @afterbang , mogelijk heb je niet de luxe om te kiezen uit allerlei staten. Hou daar rekening mee. Al valt er voor het 491 visum (tijdelijk visum) wel wat tussen de regels door te lezen dat je van staat mag wisselen, mits regionaal. En als je het geluk hebt een 190 (permanent visum) te kunnen bemachtigen, is het dan zo erg om enkele jaren op een derde of vierde keus locatie te moeten doorbrengen? Ik zou het wel weten :cool: 🤙

Die dozen zijn er bij lange na nog niet ;) maar als anderhlf jaar bezig met de hele papiermolen. dat is al best een tijd zeg maar. De leeftijd is hopelijk nog geen druk gevend issue? Hoe groot schat je jullie kansen in?
En wat je zegt als we de kans krijgen om in keuze 3 of 4 te kunnen beginnen, ik start morgen al ;)
Mijn vrouw heeft 3 jaar gestudeerd in Australie en haar Bachelor gehaald misschien dat dat mogelijkheden bied maar haar beroep staat niet echt op de lijst. maar we willen er zeker ook naar kijken. Ze is ook wat jonger dus zou meteen wat meer tijd (rust) betekenen.

Hi Rolls, toch is het denk ik goed dat je je eerst ook zelf aan het verdiepen bent zonder direct naar een visumbureau te stappen (zo kun jij de uitkomsten van het visumbureau naast je eigen research leggen zonder direct een verbintenis aan te hoeven gaan). Ga tijdens dat proces op zoek naar alle obstakels die er liggen want vermoedelijk ga je die allemaal tegenkomen en er misschien zelfs wel op stuk lopen. Ons avontuur is ook gestrand omdat ons beroep niet als zodanig bestaat in Australië en vaag onder te brengen valt onder andere occupations. Er is uiteraard wel het een en ander nodig om een skills assessment goed te doorlopen. Bewijslast is hiervoor wel van belang en kan zo te lezen een probleem gaan vormen. Het skills assessment hebben wij wel gehaald maar voor ons bleken de kansen stomweg niet te bestaan door het ontbreken van ons beroep op de SOL. Het heeft aardig wat energie etc. gekost, but at least we tried! Ik zou zeker een bureau inschakelen als je zelf met veel vragen rondloopt. Een eerste gesprek bij visa4you is volgen smij circa 150 euro en levert je alvast wat info op. Hoewel ik uiteraard niet pessimistisch wil doen is het denk ik wel belangrijk om realistisch te blijven. Jullie hebben het land uitgekozen waar ontzettend veel mensen hun toekomst wel voor zich zien en waarvan enkelen van deze dromers het lijkt te halen. In ons proces hebben wij geprobeerd om zo realistisch mogelijk te blijven. Af en toe wegdromen en enthousiast worden hoort daar natuurlijk ook bij. Dat maakt de teleurstellingen vervolgens ook groter wanneer die voorbij komen. Ik wil jullie heel veel succes wensen, kijk hier veel rond en zoek de hulp die je erbij nodig hebt. Het bedenken van een plan B is echter nooit verkeerd! Good Luck!

Jammer dat het voor jullie is stuk gelopen, betekent dit dat het echt helemaal niet meer door gaat? Bureau ben ik al mee bezig en zijn we zoiezo van plan om in te schakelen. Want mijn doel is gewoon Australie! en ik ga het halen ook. Zojuist de gratis visumcheck gedaan bij Visa4 you inderdaad en nu afwachten wat daar uit gaat komen aan kansen/mogelijkheden.
Bedankt voor je informatie en het zal wel een lange 8-baan rit worden denk ik ja. Zeker nu met Covid19 en de recessie in Australie.
 
Die dozen zijn er bij lange na nog niet ;) maar als anderhlf jaar bezig met de hele papiermolen. dat is al best een tijd zeg maar. De leeftijd is hopelijk nog geen druk gevend issue? Hoe groot schat je jullie kansen in?
En wat je zegt als we de kans krijgen om in keuze 3 of 4 te kunnen beginnen, ik start morgen al ;)
Mijn vrouw heeft 3 jaar gestudeerd in Australie en haar Bachelor gehaald misschien dat dat mogelijkheden bied maar haar beroep staat niet echt op de lijst. maar we willen er zeker ook naar kijken. Ze is ook wat jonger dus zou meteen wat meer tijd (rust) betekenen.

Nou ja anderhalf jaar dus o.a. omdat ik eerst een jaar ervaring moest hebben. Als je de benodigde ervaring al hebt dan kun je gelijk starten en kan het dus wel sneller gaan. Al vind ik de wachttijden die ze noteren voor het wachten op reactie op je EOI erg lang. Het kan soms maanden duren voordat je iets hoort op een EOI, en daarna doe je pas de daadwerkelijke visumaanvraag en kan het ook weer maanden duren voor de grant. Maar goed, het kan ook snel gaan! Misschien zeker voor essentiële beroepen, zou ik denken? Statistieken worden maar weinig gepubliceerd en zeker nu met Covid is alles nog 'vager' denk ik. Daarom: kansen? Geen idee. Echt geen flauw idee. Niet al te hoog denk ik, ik heb niet heel veel punten maar zit ook weer niet aan het minimaal vereiste aantal. Gelukkig heb ik een lange adem en zal ik het niet snel opgeven ;) dus misschien verhoog ik mijn kans met het motto: "de aanhouder wint"

En leeftijd nog geen issue nee, ik ben 35. 💃
 
Off topic (sorry @Rolls, ik hou er meteen weer mee op):

@BobtheCactus je moet misschien je wens om na jouw landing hier vrienden met mij te worden eens heroverwegen. Ik wist helemaal niet dat je zo'n jong blommeke bent (kun je nagaan hoe wijs je bent dat dat niet doordrong). Ik ben fucking 60, kon je moeder zijn (nog net niet je oma) 🤣. Mijn skydiving, boardsurfing, sharkhunting, clubbing dagen zijn wel een beetje passe :cool:. Maar ik ben heel goed in borrels, kanen en slap ouwehoeren.
 
Off topic (sorry @Rolls, ik hou er meteen weer mee op):

@BobtheCactus je moet misschien je wens om na jouw landing hier vrienden met mij te worden eens heroverwegen. Ik wist helemaal niet dat je zo'n jong blommeke bent (kun je nagaan hoe wijs je bent dat dat niet doordrong). Ik ben fucking 60, kon je moeder zijn (nog net niet je oma) 🤣. Mijn skydiving, boardsurfing, sharkhunting, clubbing dagen zijn wel een beetje passe :cool:. Maar ik ben heel goed in borrels, kanen en slap ouwehoeren.
Lol, zeg dat tegen onze 70+ oude buurtjes. Die lopen hier de deur plat en het leeftijdsverschil is hetzelfde als tussen jij en @BobtheCactus :p
 
We hebben al een bureau in de hand genomen (in eerdere poging M2A maar Rob is helaas gestopt) maar we moeten nog informatie aanleveren.voor het assessment gesprek. Ik ben hier voor de extra tips en tricks, en wie weet toekomstige "buren" ;)
Ja het is heel jammer dat M2A ermee gestopt is, alhoewel ik begrijp van anderen dat V4Y een goede tweede is :)
Hou er wel rekening mee dat een migratieproces een beetje is als een rechtszaak. Als je dingen niet aanlevert dan kan je advocaat (of in dit geval V4Y) niet beoordelen op alle feiten. Dus als V4Y aangeeft dat je moet aanleveren welke opleidingen je gedaan hebt en op welk niveau (als voorbeeld), dan moet je dus alles aanleveren wat je kan bedenken hebt gedaan. Het is dan aan V4Y om dingen te vragen als; heb je daar certificaten voor, etc. etc. Als jij zelf gaat screenen wat je V4Y gaat sturen, hoe wil je dan dat zij bepalen welk beroep het beste past om een visa te krijgen? ;)
 
Off topic (sorry @Rolls, ik hou er meteen weer mee op):

@BobtheCactus je moet misschien je wens om na jouw landing hier vrienden met mij te worden eens heroverwegen. Ik wist helemaal niet dat je zo'n jong blommeke bent (kun je nagaan hoe wijs je bent dat dat niet doordrong). Ik ben fucking 60, kon je moeder zijn (nog net niet je oma) 🤣. Mijn skydiving, boardsurfing, sharkhunting, clubbing dagen zijn wel een beetje passe :cool:. Maar ik ben heel goed in borrels, kanen en slap ouwehoeren.


Meid, komt helemaal goed!

 
Ja het is heel jammer dat M2A ermee gestopt is, alhoewel ik begrijp van anderen dat V4Y een goede tweede is :)
Hou er wel rekening mee dat een migratieproces een beetje is als een rechtszaak. Als je dingen niet aanlevert dan kan je advocaat (of in dit geval V4Y) niet beoordelen op alle feiten. Dus als V4Y aangeeft dat je moet aanleveren welke opleidingen je gedaan hebt en op welk niveau (als voorbeeld), dan moet je dus alles aanleveren wat je kan bedenken hebt gedaan. Het is dan aan V4Y om dingen te vragen als; heb je daar certificaten voor, etc. etc. Als jij zelf gaat screenen wat je V4Y gaat sturen, hoe wil je dan dat zij bepalen welk beroep het beste past om een visa te krijgen? ;)

Gisteravond de gratis visa test gedaan op de website van Visa4You, uitermate blij verrast met de service. Vandaag werdt ik zelfs gebeld door ze en ik kon vragen stellen. Goede eerste ervaring met ze!
 
Ik denk dat @Beebmeep en @Lamarck als SA-inwoners je een hoop kunnen vertellen.

Misschien ook interessant om te lezen is de LaStaVa-draad van @Mountains, die geeft een heel realistisch inzicht hoe moeilijk of makkelijk het in SA kan zijn.


Wat wil je weten over SA? We wonen hier nu ruim 8 jaar (wat gaat de tijd toch snel!).

Voor ons duurde het visum traject 2 jaar, vanaf het moment dat we besloten serieus te gaan kijken naar de mogelijkheden tot het moment dat we in Adelaide aankwamen. Als je er in zit is een het enorme rollercoaster. Als je aan de andere kant zit, ben je het snel weer vergeten. Het enig wat blijft, vind ik, is de afstand naar familie. Ik vind dat nog steeds lastig. Zeker nu de grenzen dicht zitten en voorlopig nog niet opengaan. Mijn ouders zouden komen dit jaar, en mijn zus met haar zoon ook. Dat gaat allemaal niet door. Geen idee wanneer ik ze weer zie.

Maar voor de rest hebben we geen spijt van de move, en ook geen spijt van Adelaide. Wat werk betreft is dat bij ons vrij goed gegaan. Wij hadden een permanent skilled migrant visum, niet state sponsored ofzo dus geen twee jaar verplicht ergens wonen en we hadden meteen recht op centrelink dingen als family tax benefit, childcare rebate en zelfs rent assistance. Op advies van een SA rep bij de migratiebeurs ben ik een week of vier voor vertrek gaan solliciteren. Daarvoor heeft geen zin, zei ze. Ik had een skype sollicitatiegesprek vlak voor vertrek (ik was bloednerveus!). Daarna duurde het allemaal nog even (dingen gaan hier niet zo snel) maar twee maanden na landen had ik een eerste contract. Ik heb sindsdien niet zonder werk gezeten. Mijn partner heeft het eerste half jaar niet gewerkt, zodat hij de kinderen kon helpen met integreren op school. Toen hij eenmaal echt ging zoeken had hij ook na een maand ofzo werk, ook eerst op contractbasis. Het kostte ons wel wat spaargeld in het eerste jaar en we zijn echt onderaan gestart. In een goedkoop huurhuisje ergens in een buitenwijk en met 1 derdehandse auto enzo. Ga er maar van uit dat je het eerste jaar verlies draait, het tweede jaar quitte draait en het derde jaar kun je hopelijk weer wat gaan sparen.

Dat was voor ons. In de afgelopen acht jaar hebben we wel andere migranten zien landen en weer vertrekken en dat was in bijna alle gevallen omdat ze geen werk konden vinden, of niet op tijd, of dat het werk wat ze konden krijgen ver onder hun niveau lag en dat is na een tijdje ook niet te doen. Sommigen hebben elders in Australie een plek gevonden, of zijn terug gegaan naar nederland. 😢😢.

Een gezin is terug naar nederland gegaan omdat ze niet tevreden waren over het onderwijs niveau. Het onderwijs is zeker anders hier. Ik vind de scholen hier leuker, maar ik denk wel dat het waar is dat ze bij hun eindexamen minder kennis hebben dan nederlandse leeftijdsgenoten. Aan de andere kant vind ik de school waar mijn kinderen op zitten echt super. Het is meer een community dan een school. Ze hebben les, maar daarnaast zijn er allerlei activiteiten en clubs en initatieven. Allebei mijn kinderen hebben muziekles, en zitten in 1 of meerdere schoolbands, mijn zoon doet een lokale radioshow op zaterdagochtend, ze doen environment club, podcasts, koken voor homeless maaltijden, en er is de wereld aan sport opties. Beide kinderen hebben vrienden in hun klas maar trekken ook veel op met andere kinderen op school, van alle jaargangen. Bv een vriendin uit year 10 van het koor, een vriend uit year 11 van de radio. Ze hebben les van half 9 tot 3, maar we zetten ze af om 8 uur en mogen ze niet op halen tot vijf uur. De rest van de tijd zijn ze bezig. Ik vind het heel leuk om te zien en ik vind ook dat ze veel leren, maar misschien niet per se het curriculum. Bv dochterlief (year 8) had maandagavond een gedicht geschreven, op dinsdagochtend een muziekstudio geboekt voor de eerste pauze, en toen met een muziekvriend uit year 11 daar een song van gemaakt en opgenomen. Verder zitten alle niveaus door elkaar, van LBO tot VWO. Ik kan me voorstellen dat het soms lastig is om voor alle niveaus te cateren, maar aan de andere kant betekent het wel dat ze heel breed kunnen kiezen. Zoonlief (year 10) wil chemistry gaan studeren en heeft een wiskundeknobbel, maar hij doet ook een VET course cert III in Kitchen Operations, zodat hij straks als chef aan de slag kan in een gap year of tijdens zijn studie. Bovendien vindt hij koken ook gewoon leuk...

Wat is er verder nog te vertellen... Ik vind het weer in Adelaide prima, soms heet in de zomer maar niet de warme benauwde hitte van NT en Queensland, soms wat koud in de winter maar we hoeven hoogstens twee keer per jaar te krabben. We wonen vlak bij zee en in tegenstelling tot andere steden is dat hier heel betaalbaar. Er zijn ook zeker nadelen, zo is het uitgaans- en nachtleven beperkt en de variatie in bv sport mogelijkheden op sommige plekken ook. Mijn dochter mist de achtbanen van de efteling. Er is ook een sterk ons-kent-ons sfeertje. Soms is een kans op een baan meer gebaseerd op wie je kent dan wat je kunt. Dat kan zowel positief als negatief werken. Het heeft ons een aantal keer aan werk geholpen maar ik ben er ook zeker een keer een baan door misgelopen (de partner van iemand in het interviewpanel was iemand waar ik het in een eerdere baan vaak niet mee eens was). Ik denk dat dat in regional nog sterker is maar dat weet @beepmeep beter.

Gosh ik blijf typen hier dus ik stop nu. Roep maar als je specifieke vragen hebt!
 
Hoi @Rolls

Ik zit dus op het Eyre Peninsula. Ben ruim 11 jaar geleden binnengekomen op een Regional Sponsored Visa. Begonnen in Adelaide, waar ik redelijk snel (1-2 maand) 3 casual jobs had als bibliotheekmedewerker, wat me uiteindelijk iets meer dan 20 uur per week werk opleverde. De 1e keer dat ik m'n huur kon betalen van m'n inkomsten was een vreugdedansje waard 🕺

De eerste 2-3 maanden woonde ik in een Housing Trust, dankzij Immigration SA die destijds diverse services had voor pas gearriveerde migranten, waaronder de kans op tijdelijk (betaald uiteraard) onderdak, pickup service vanaf het vliegveld door vrijwilligers ( = mijn eerste Aussie contacten) die ook daags erop nog voor taxi speelden: supermarkt, bank, internet regelen e.d. Helaas zijn deze diensten behoorlijk gekrompen, dus dat soort dingen mag je nu zelf regelen.

Ik heb nog een paar maanden in Kensington Gardens in een unit gewoond, voordat ik de baan bij TAFE kreeg en ik naar Whyalla verhuisde. Dat is iets anders dan Adelaide, zullen we maar zeggen ;) Het is een staalstad(je) op zo'n 400km van Adelaide. Dichtstbijzijnde plaatsen zijn Pt Augusta (75km naar het noorden) en Cowell (90km naar het zuiden). De staalfabriek is de voornaamste werkgever hier, wat voor wat paniek zorgde toen deze een paar jaar geleden over de kop ging. Het is uiteindelijk opgekocht door een rijke Brit die allerlei plannen heeft en langzaam maar zeker gaat het weer de goeie kant op en veranderen we niet in SA's grootste spookstadje, waar de kranten het al over hadden.

Whyalla heeft zo'n 22.000 inwoners en heeft goede voorzieningen, zoals ziekenhuis, vliegveld (Rex en Qantas), overdekt winkelcentrum, theater, bios, diverse sportscholen, zwembad. Nou ja, alles wat je nodig hebt zit hier wel. Qua toeristische attracties hebben we aan voormalig marineschip op het droge liggen, hebben we een jetty met rotonde, diverse heuvels die je te voet of per mountain bike kunt verkennen, vriendelijke dolfijnen in de jachthaven, en even buiten Whyalla is een Cuttlefish breeding ground waar je 's winters met ze kunt duiken en/of snorkelen. Een super ervaring en heel bijzonder, omdat er wereldwijd voor zover ik weet, maar twee breeding grounds zijn.

Voordelen van Whyalla: vrienden en werk zitten op max 20min afstand. File doen we hier niet aan. Whyalla kent een erg droog klimaat, dus strakblauwe luchten met heel veel zon. Nachttemperaturen gaan hooguit een weekje onder het vriespunt. Dagtemperaturen zijn minimaal 15C met uitschieters richting de 45C+ Prachtige National Parks op 2-3 uur rij afstand: Flinders Ranges (2uur), Pt Lincoln NP, Coffin Bay NP (3uur). Qua sport is er genoeg te doen. TAFE SA en UniSA hebben hier een campus en daar tussenin wordt momenteel een zgn superschool gebouwd waar diverse high schools samen gehuisvest worden. Huizen zijn betaalbaar en gemiddeld genomen ruim, hoewel nieuwbouw wel kleinere tuinen kent. Verder ruimte, rustige stranden, kangoeroes, emus, hagedissen, dolfijnen, cuttlefish :cool: Zie ook foto's die ik eerder geplaatst heb: zoek op Whyalla op dit forum.

Nadelen van Whyalla: een uur of meer rijden om bij een andere plaats te komen. Als je van concerten e.d. houdt ben je al gauw op Adelaide aangewezen (4-5 uur rijden) hoewel wij vorig jaar wel een By the C concert hadden, met o.a. Jimmy Barnes and Darryl Braithwaite. Vanwege Covid zijn er beduidend minder vluchten op Adelaide en kost een retourticket normaalgesproken rond de $300, waarvoor je dan 2x 30min in de lucht zit. Droog klimaat, wil ook zeggen (te) weinig regen. Dus tuinieren is wel een uitdaging hier. Persoonlijk mis ik af en toe de buzz van een stad, want zaterdagmiddag lijkt de plaats hier uitgestorven. Werkgelegenheid kan een issue zijn. Banen hier lijken meest in de technische sector en de zorgsector te zitten.

Al met al is het hier goed toeven :)
 
Last edited:
Wat wil je weten over SA? We wonen hier nu ruim 8 jaar (wat gaat de tijd toch snel!).

Voor ons duurde het visum traject 2 jaar, vanaf het moment dat we besloten serieus te gaan kijken naar de mogelijkheden tot het moment dat we in Adelaide aankwamen. Als je er in zit is een het enorme rollercoaster. Als je aan de andere kant zit, ben je het snel weer vergeten. Het enig wat blijft, vind ik, is de afstand naar familie. Ik vind dat nog steeds lastig. Zeker nu de grenzen dicht zitten en voorlopig nog niet opengaan. Mijn ouders zouden komen dit jaar, en mijn zus met haar zoon ook. Dat gaat allemaal niet door. Geen idee wanneer ik ze weer zie.

Maar voor de rest hebben we geen spijt van de move, en ook geen spijt van Adelaide. Wat werk betreft is dat bij ons vrij goed gegaan. Wij hadden een permanent skilled migrant visum, niet state sponsored ofzo dus geen twee jaar verplicht ergens wonen en we hadden meteen recht op centrelink dingen als family tax benefit, childcare rebate en zelfs rent assistance. Op advies van een SA rep bij de migratiebeurs ben ik een week of vier voor vertrek gaan solliciteren. Daarvoor heeft geen zin, zei ze. Ik had een skype sollicitatiegesprek vlak voor vertrek (ik was bloednerveus!). Daarna duurde het allemaal nog even (dingen gaan hier niet zo snel) maar twee maanden na landen had ik een eerste contract. Ik heb sindsdien niet zonder werk gezeten. Mijn partner heeft het eerste half jaar niet gewerkt, zodat hij de kinderen kon helpen met integreren op school. Toen hij eenmaal echt ging zoeken had hij ook na een maand ofzo werk, ook eerst op contractbasis. Het kostte ons wel wat spaargeld in het eerste jaar en we zijn echt onderaan gestart. In een goedkoop huurhuisje ergens in een buitenwijk en met 1 derdehandse auto enzo. Ga er maar van uit dat je het eerste jaar verlies draait, het tweede jaar quitte draait en het derde jaar kun je hopelijk weer wat gaan sparen.

Dat was voor ons. In de afgelopen acht jaar hebben we wel andere migranten zien landen en weer vertrekken en dat was in bijna alle gevallen omdat ze geen werk konden vinden, of niet op tijd, of dat het werk wat ze konden krijgen ver onder hun niveau lag en dat is na een tijdje ook niet te doen. Sommigen hebben elders in Australie een plek gevonden, of zijn terug gegaan naar nederland. 😢😢.

Een gezin is terug naar nederland gegaan omdat ze niet tevreden waren over het onderwijs niveau. Het onderwijs is zeker anders hier. Ik vind de scholen hier leuker, maar ik denk wel dat het waar is dat ze bij hun eindexamen minder kennis hebben dan nederlandse leeftijdsgenoten. Aan de andere kant vind ik de school waar mijn kinderen op zitten echt super. Het is meer een community dan een school. Ze hebben les, maar daarnaast zijn er allerlei activiteiten en clubs en initatieven. Allebei mijn kinderen hebben muziekles, en zitten in 1 of meerdere schoolbands, mijn zoon doet een lokale radioshow op zaterdagochtend, ze doen environment club, podcasts, koken voor homeless maaltijden, en er is de wereld aan sport opties. Beide kinderen hebben vrienden in hun klas maar trekken ook veel op met andere kinderen op school, van alle jaargangen. Bv een vriendin uit year 10 van het koor, een vriend uit year 11 van de radio. Ze hebben les van half 9 tot 3, maar we zetten ze af om 8 uur en mogen ze niet op halen tot vijf uur. De rest van de tijd zijn ze bezig. Ik vind het heel leuk om te zien en ik vind ook dat ze veel leren, maar misschien niet per se het curriculum. Bv dochterlief (year 8) had maandagavond een gedicht geschreven, op dinsdagochtend een muziekstudio geboekt voor de eerste pauze, en toen met een muziekvriend uit year 11 daar een song van gemaakt en opgenomen. Verder zitten alle niveaus door elkaar, van LBO tot VWO. Ik kan me voorstellen dat het soms lastig is om voor alle niveaus te cateren, maar aan de andere kant betekent het wel dat ze heel breed kunnen kiezen. Zoonlief (year 10) wil chemistry gaan studeren en heeft een wiskundeknobbel, maar hij doet ook een VET course cert III in Kitchen Operations, zodat hij straks als chef aan de slag kan in een gap year of tijdens zijn studie. Bovendien vindt hij koken ook gewoon leuk...

Wat is er verder nog te vertellen... Ik vind het weer in Adelaide prima, soms heet in de zomer maar niet de warme benauwde hitte van NT en Queensland, soms wat koud in de winter maar we hoeven hoogstens twee keer per jaar te krabben. We wonen vlak bij zee en in tegenstelling tot andere steden is dat hier heel betaalbaar. Er zijn ook zeker nadelen, zo is het uitgaans- en nachtleven beperkt en de variatie in bv sport mogelijkheden op sommige plekken ook. Mijn dochter mist de achtbanen van de efteling. Er is ook een sterk ons-kent-ons sfeertje. Soms is een kans op een baan meer gebaseerd op wie je kent dan wat je kunt. Dat kan zowel positief als negatief werken. Het heeft ons een aantal keer aan werk geholpen maar ik ben er ook zeker een keer een baan door misgelopen (de partner van iemand in het interviewpanel was iemand waar ik het in een eerdere baan vaak niet mee eens was). Ik denk dat dat in regional nog sterker is maar dat weet @beepmeep beter.

Gosh ik blijf typen hier dus ik stop nu. Roep maar als je specifieke vragen hebt!

Ja dat van de familie herken ik wel, ik heb jaren geleden als backpacker door Australie en Indonesie getrokken. Familie is dan denk ik wel hetgeen wat mij destijds terug getrokken heeft naar Nederland, ik kan geen andere reden bedenken want ik had het echt super naar mijn zin Down Under.
Hoe heb je dat soliciteren op afstand ervaren? Toen ik met mijn vrouw de eerdere poging waagde was op afstand soliciteren uuuhh gewoon kansloos, 0 reactie. En ik heb behoorlijk wat mailtjes gestuurd.
Mijn beleving was (toen) dat je werk moest hebben om er te zijn maar je moest er zijn om werk te vinden? Is dat nog steeds zo? en dan heb ik het even over Australie in het geheel.
Hoe is het vinden van een baan als ik daar straks nieuw binnen kom in bijvoorbeeld regio Adelaide? dan lijkt mijn kans dus al bekeken in veel gevallen?? omdat ik dus niemand zal kennen.

Verder gaan wij niet meer voor het bruisende uitgaansleven ;) en onze dochter is voorlopig nog geen 18 dus die zal er ook weinig aan missen ;).
 
Er zijn bijzonder weinig mensen die op afstand een baan scoren. Maar als je eenmaal hier bent ga je gewoon in de molen mee, dus dan heb je beter kans. Je zult waarschijnlijk aardig wat sollicitaties moeten doen zodra je hier bent. Je zult regelmatig afvallen net voor de finish omdat ze iemand hebben met ongeveer gelijke papier/ervaring maar met lokale ervaring. Dat is frustrerend maar een terugkerend fenomeen bij migranten.

Heb geen exacte cijfers maar volgens mij duurt het tussen de 1 en 6 maanden voor je wat hebt. Vaak wat onder niveau, maar je ziet ook vaak dat men redelijk snel doorgroeit wanneer je eenmaal binnen bent. Zeg dat je na binnenkomst 1-3 jaar nodig hebt om terug te komen op niveau waar je in NL op werkte.

Dit is allemaal heel generaliserend en er zijn uitzonderingen de ene kant op en de andere kant op natuurlijk, maar hoop dat het je een beetje een idee geeft.
 
Er zijn bijzonder weinig mensen die op afstand een baan scoren. Maar als je eenmaal hier bent ga je gewoon in de molen mee, dus dan heb je beter kans. Je zult waarschijnlijk aardig wat sollicitaties moeten doen zodra je hier bent. Je zult regelmatig afvallen net voor de finish omdat ze iemand hebben met ongeveer gelijke papier/ervaring maar met lokale ervaring. Dat is frustrerend maar een terugkerend fenomeen bij migranten.

Volgens mij kan dit alleen als alles precies op z'n plek valt, net juiste en unieke skillset, of net op het juiste moment reageren op een vacature. Er zijn er maar weinig die daadwerkelijk van afstand een baan scoren. De meeste werkgevers in Oz zijn niet zo vernieuwend en doen het allemaal nog op de old school manier :" naar binnen lopen met je CV" bij wijze van spreken.

Als je hier eenmaal bent kan het letterlijk 2 kanten op: of je hebt direct binnen een paar weken een passende baan, of je gaat maandenlang van het kastje naar de muur totdat je zo lang unemployed bent dat het al moeilijker wordt om uberhaupt nog aan een baan te komen. Ikzelf heb het ook allemaal mogen doorlopen, en ik heb van alles wat bovenstaand staat meegemaakt: baan aangeboden maar afgewezen door mijzelf, en bij laatste 2 van de 150 en voor de ander gekozen door lokale ervaring, wat mij zelfs 2x overkomen is. Toen na een jaar een casual baantje aangepakt bij Queensland Health met 0 uren, na een week!! al full time contract gekregen en nu ruim 15 maanden later hard op weg naar een vast contract, EN een naderende promotie. Hierna nog maar 1 promotie vandaan van mijn laatste werkniveau in NL, dus in de tijdlijn van @afterbang kan ik mij persoonlijk prima vinden. Ik moet wel bekennen dat mijn partner al die tijd een prima inkomen en vaste aanstelling had waardoor het voor ons nog redelijk te overzien was. Als je beiden in dit schuitje zitten dan kan dit een flinke relatie test zijn.

Het is even een kwestie van trots opzij, aanpakken wat je kunt en knalhard werken, dan komt het vanzelf goed.
En ja, het cliche is waar: ik als Nederlander werk dubbel zo hard als de meeste Ozzies. :p

Edit: Ik weet verder helemaal niks over SA of Adelaide, maar wat ik wel weet is dat het daar vreselijk lastig is om aan een baan te komen, helemaal op niveau.
 
Last edited:
Ik kan alleen maar afwachten en ondergaan dan denk ik zo. En tot de dag dat we het vliegtuig instappen de spaar rekening flink voeden. We rekenen er wel op dat we inderdaad wat zullen verliezen, financieel gezien, maar dat willen we wel tot een minimum beperken zeg maar. Dus inderdaad aanpakken wat er op je pad komt en gaan. Hoe zit het eigenlijk als je geen baan kunt vinden? of eigenlijk binnen hoe veel tijd moet ik een baan hebben voor ze me er uit schoppen zeg maar? of is dat dan weer per visum afhankelijk?
 
Hoe zit het eigenlijk als je geen baan kunt vinden? of eigenlijk binnen hoe veel tijd moet ik een baan hebben voor ze me er uit schoppen zeg maar? of is dat dan weer per visum afhankelijk?

Als je een PR visum hebt (bijvoorbeeld 189/190), interesseert niemand het of je wel of niet werkt ;)
 
En op een tijdelijk visum staat een datum waarop je het land verlaten moet hebben.

En op je aanvraag voor de 100 vanaf 309 moest je ook je Australische werkervaring invullen, en of je op het moment van 100 aanvraag nog emplooi had. Of dit verder daadwerkelijk van invloed kan zijn op de uitkomst weet ik ook niet, vraag het mij af. In mijn geval had ik een sponsor die min of meer voor mij garant stond.
 


OFX
Back
Top