Queensland here we come!

Klinkt goed, succes met wennen!!! Fijn dat de vlucht
zo soepel is verlopen.

groetjes Miranda  :)
 
Welkom in Oz.

Hoe is het trouwens met de verkoop van jullie huis in NL afgelopen? Ben niet nieuwsgierig maar weet graag alles.

Groetjes,
Erna
 
[quote author=Erna link=topic=4103.msg67736#msg67736 date=1155367642]
Welkom in Oz.

Hoe is het trouwens met de verkoop van jullie huis in NL afgelopen? Ben niet nieuwsgierig maar weet graag alles.

Groetjes,
Erna
[/quote]

Hoe is het afgelopen met het huis? Het is officieel nog  in ons bezit, maar hier liep het toch even anders dan we hadden gehoopt. Nog voor ons vertrek was er een koper met een serieus bod wat we geaccepteerd hebben. (altijd een fijn gevoel dat je het toch nog kwijt raakt terwijl je nog in Nederland bent. :))
Voor de overdracht hebben we mijn vader laten machtigen, omdat wij er dan niet bij kunnen zijn. Zitten dan namelijk in Australie. Komt de notaris (van de kopers) die het afhandeld met het bericht dat het formulier niet voldoet aan de eisen en hiermee dus geen volmacht mee gegeven kan worden. Altijd erg leuk om te horen.  :evil: Hij had ook een mail gestuurd met de mededeling om de brief die bij de mail zat door een notaris bij ons in de buurt te laten ondertekenen en te laten legaliseren. Ok, wie wil er een in het nederlands opgestelde brief in australie ondertekenen?  Ja ja, we hebben er welliswaar 1 gevonden, die had toevallig een nederlander in dienst, dus ondertekenen en laten legaliseren en dan snel op de bus. Nu zijn we nog in afwachting of we het nu wel goed hebben gedaan. Dus voor iedereen in het zelfde schuitje: laat je volmacht ondertekenen bij een notaris en laat je niet ompraten door een makelaar dat een formulier goed is!

astrid
 
Eenmaal een beetje bekomen van de ergste jetlag :dizzy:, zijn we begonnen met de serieuze zaken. Bankrekening geopend en een taxfile number aangevraagd. Een mobile telefoon gekocht zodat we ook bereikbaar zijn. :call: Verder hebben we het de eerste week rustig aan gedaan. En om niet alleen met de belangrijke dingen bezig te zijn, (wat nl niet leuk is voor de kinderen  :wink:)hebben we het billabongpark bezocht en daar de kangaroes geaaid en een koala vast gehouden. Tjee wat toeristisch, we voelden ons net een vakantieganger.

Ook hebben we ons vermaakt aan het strand met de vele speeltuinen. Er is ook een waterspeeltuin bij, wat echt heel leuk is, maar ik nog een beetje eng vindt voor ons jongste kind.

De tweede week zijn we op en neer geweest naar Cairns, om ons visa in het paspoort te laten zetten. Was een leuk lang tripje :drive: en we zijn welliswaar een half uur in Cairns geweest. Van wat wij gezien hebben, is het toch wel wat drukker dan Townsville. In de toekomst vinden we het nog wel de moeite waard om ook het centrum ervan te gaan bekijken. Misschien spreekt ons dat wat meer aan. Ik was nog wel een beetje geschokt van de ravage dat cycloon Larry achter heeft gelaten in maart dit jaar. Sommige mensen zitten nu nog zonder huis of een dak óp hun huis. We hebben nu ook gezien waarom de bananen zo duur zijn. De bananenbomen waren gewoon een kopje kleiner gemaakt door de storm.

Naast het visa in het paspoort moet er ook nog een QLD rijbewijs komen. Dus even een theorieboek gehaald en de studie kan beginnen. :read: Gelukkig hoeven we alleen maar het theorie te doen. Mark heeft hem inmiddels gehaald en ik ga as. vrijdag een poging wagen.

Op de cottage market hebben we zwemkleding gekocht voor de kinderen, en zo vriendelijk als ze zijn, heb ik er nog een vriendin aan overgehouden ook. Zo simpel is het hier om vrienden te maken. Ze zijn hier heel gastvrij en behulpzaam.

Om na drie weken niet op straat te hoeven staan met heel je hebben en houden, zijn we deze week ook begonnen met de huizenjacht. Jeetje, wat heb je hier veel makelaars zeg!
Na anderhalve week zoeken en bezoeken hebben we de knoop doorgehakt en hebben nu een huis. Zo konden we nu door naar fase twee. Elektriciteit , telefoon en verzekeringen regelen. En niet te vergeten een koelkast! Leven in de tropen zonder een koelkast is niet fijn. (denk maar aan warm bier... Bléh) :drinking:

Oja even over medicare :stretcher:: Deze hebben wij niet kunnen aanschaffen, omdat de verzekeringen in Nederland zijn veranderd begin dit jaar, waardoor we niet meer onder dezelfde regeling vallen. In ons geval moesten we de verzekering opzeggen in Nederland vanwege emigratie, we konden deze in geen geval aanhouden. We hebben het nog geprobeert met een reisverzekering, maar ook dit ging niet! Zo nu waren we verplicht om een particuliere verzekering te nemen. Dus een advies voor iedereen die nog willen komen,  :lookatit: check heel goed je verzekering en naar de mogelijkheden. :up:

Voor de veiligheid in de auto, hebben we nog twee kinderstoeltjes aangeschaft.

Mark is na drie weken na aankomst begonnen met werken en ik ben veel met de kinderen naar de winkels geweest en naar de speeltuin. Na vier weken konden we in ons huis. Erg kaal, want onze spullen kwamen pas een week later. We hebben (slecht) geslapen op een luchtbed  en Verena en Karsten hebben in leenbedden geslapen. Van collega's van Mark hebben we nog wel aan een erg klein tafeltje kunnen zitten met leenstoelen. Het was gewoon kamperen.  :tent: Zeker de eerste dagen, want de koelkast zou geleverd worden op de dag dat we in ons huis konden. Ze zijn geweest, maar de koelkast kon niet naar binnen. Dus een nieuwe afspraak gemaakt (ging een weekend overheen) en toen lukte het wel. (deuren eraf gehaald) Ach als je er op terug kijkt is het allemaal best grappig.

We zijn nu gesetteld in ons huisje en de struktuur is weer terug in ons leven, dus het genieten kan bij mij nu echt gaan beginnen. De kinderen gaan 1 keer in de week naar een playgroup, waar ik ook met andere moeders ervaringen kan uitwisselen en 1 keer in de week naar zwemles. Verder gaan ze nog naar een andere speelgroep als ik ben sporten. De overige tijd kunnen we zelf indelen en 1 keer in de 2 weken is Mark op de vrijdag vrij. De weken gaan naar ons idee erg snel.

Dit was een "korte" samenvatting van de verloren tijd.

Groetjes Astrid, Mark, Verena en Karsten
 
Hoi Astrid en de rest :),
Zo te zien zijn jullie al aardig op dreef in Townsville. Wat een geregel in het begin hè? Maar ook wel leuk om weer helemaal opnieuw te beginnen, toch?

Wat een gedoe met die machtiging zeg, hopen dat het nu goed is. Ach, jullie hebben in ieder geval het huis nog verkocht en dat is toch wel weer een pluspunt.

Succes verder met inburgeren en kun je een beetje wennen aan de tropische warmte?

Groetjes,
Erna
 
Leuk om te lezen. Brengt weer een hoop herinneringen boven van onze begintijd. Ik wordt er weer moe van  :wink:
Ducee
 
We zijn hier nu twee maanden, maar het lijkt al veel langer. Er is ook zoveel gebeurd in zo'n korte tijd.

Vandaag heb ik mijn Queensland rijbewijs gehaald. Veel te zenuwachtig ging ik er heen voor een paar (30) vragen die zelfs een kind nog kon beantwoorden. Ik was langer aan het wachten in de rij dan dat ik met de vragen bezig was. Maar nu mag ik tenminste ook na 3 maanden nog in een auto rijden in Queensland. De auto moet alleen nog gekocht worden :lol:

Astrid
 
Klinkt allemaal hartstikke goed. Èn heel leuk dat je
alles zo praktisch opschrijft, een echt 'what to do'
lijstje  :up:

Gefeliciteerd met je Queensland rijbewijs hè!

groetjes Miranda  :)
 
Die auto is nu gekocht, dus vanaf nu ben ik mobiel. Dat geeft toch wat meer vrijheid dan alleen de fiets. Dat houdt niet in dat ik de fiets maar meteen in de schuur laat staan. Nee, want Verena, mijn dochter, moet toch leren om in het verkeer te fietsen. Dus ik zit te denken om naar afspraken in de buurt toch met de fiets te gaan. Ze kan bijna niet wachten tot ze op haar nieuwe grote fiets kan fietsen die ze van opa en oma heeft gekregen in Nederland. Ze is er alleen nog iets te klein voor. Jammer, want rechte stukken gaat wel en niet zo zachtjes ook. Het op en afstappen is nog moeilijk. Nog een paar centimeters groeien en dan kan ze racen op haar grote fiets. Karsten, mijn zoon,kan er ook niet op wachten. Die wil namelijk al heel graag op haar kleine fiets fietsen. Maar zonder zijwielen lukt dat natuurlijk niet. Hij is nog maar twee jaar.

Dit weekend zijn we wat meer van de omgeving gaan bekijken. Het is verbazend hoe snel je hier in een ander landschap zit. Net uit de stad zit je al in de bergen en een half uurtje rijden en je zit op een schitterend stukje strand, waar je ook kan kamperen voor twee dagen. Dit was bij Balgal beach. Dit laatste uitje gaf mij ook meteen fantasieen over de toekomst in Australie. Pak een tent en trek er op uit! Geniet van de natuur en de aktiviteiten die we kunnen doen als de kinderen wat groter zijn.

Je ziet nog genoeg wensen om te vervullen.
 
Back
Top