Remigreren (terug naar Nederland)

B

B2B

New Member
Hallo,

Ben even benieuwd of er meer mensen lezen op dit forum die terug willen gaan of al zijn gegaan naar Nederland? Ikzelf speel met die gedachte, en kan her en der wel wat losse opmerkingen vinden op dit forum, maar niet echt een 'draadje' of een heel topic. Het zou toch super zijn als ook die ervaringen, ideeen en tips gedeeld zouden kunnen worden op dit forum, aangezien het toch zeker een boel te maken heeft met emigreren naar Australie. En er zullen vast wel meerdere mensen teruggaan naar Nederland op gegeven moment. Ik zou graag horen van mensen die spelen met de gedachte, al besloten hebben of zelfs al terug zijn. Alle ideeen, gedachten en tips zijn welkom!

:up:

Misschien ook wel goed voor mensen die nog aan het overwegen zijn om naar Australie te verhuizen; beetje verhalen van alle kanten maakt het wat realistischer dan alleen maar euforische verhalen, toch?

:lol:

Ik hoop dat er reacties gaan komen op dit topic :)
 
Hoi B2B, welkom op het forum! Ben ik het helemaal mee eens. Informatie over terug naar Nederland migreren hoort zeker ook op dit forum thuis.

Ik weet niet of je erop in wilt gaan wat voor jou de redenen zijn waarom je terug naar Nederland wil?
 
Ha Lost,

Mijn redenen om terug te willen hebben allemaal te maken met heimwee, het missen van mijn familie en ook het missen van bepaalde dingen die bij Nederland horen. Wij wonen nu zo'n 7 jaar in Australie, in al die jaren heb ik eigenlijk weinig tot geen last gehad van heimwee. Natuurlijk miste ik mijn familie wel, maar het was niet ondraaglijk. Ook waren er wel bepaalde dingen van Nederland en de Nederlandse cultuur die ik miste, maar ook niet zo heel erg. Sinds ik kinderen heb gekregen is dat ineens keihard toegeslagen. Ik vind het idee dat zij zullen opgroeien zonder opa en oma, ooms en tantes en neefjes en nichtjes, heel erg moeilijk. Dat ze nooit het familie gevoel zullen ervaren, opa en oma die zo trots op ze zijn en dat soort dingen. Ook het idee dat ik zelf oud zou worden hier, zonder mijn eigen naaste familie, staat me niet meer zo aan. :oops:

Ik vind het nog steeds prachtig wonen hier, mooie omgeving, veel ruimte, heerlijk weer en ga zo maar door. En dat zijn dingen die ik verschrikkelijk zou gaan missen wanneer we terug zouden gaan naar Nederland. Maar de laatste tijd denk ik dat het niet meer opweegt tegen de positieve kanten aan Nederland zoals de familie, overal op de fiets naar toe, de markt, op vakantie naar het buitenland (met de auto), de kinderen lopend naar school brengen en contact hebben met de ouders van de vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen etc. :roll:

Ik maak me wel zorgen over het teruggaan, over het 'met een been in ieder land blijven staan'. Is het wel de juiste keuze, ook voor mijn kinderen. De toekomst ziet er hier wel gunstiger uit qua financiele zekerheden enzo. Ook speelt mee dat mijn man liever hier zou blijven, en dus min of meer tegen zijn wens in terug zou gaan naar Nederland.
 
B2B ik kan ergens best voorstellen hoe je je voelt, als je het hebt over je kinderen en hun opa en oma. Wij speelden 12 jaar geleden al met de gedachte om te emigreren, maar hebben het toen niet gedaan omdat we vonden dat we eventuele nog-te-komen kinderen niet weg konden houden bij een opa en oma, en opa en oma bij hun kleinkinderen. En eerlijk is eerlijk, toen we middenin de zwangerschappen en luiers zaten, had ik mijn moeder niet willen missen.
Ondertussen zijn de kinderen 5 en 6, en is er een hele goede band met de opa's en oma's, en met de neefjes (ook niet onbelangrijk). En onze leeftijd begint nu ook te tellen. Ik weet niet zo goed waarom, maar nu vonden we het tijd worden om te gaan. De babyjaren zijn geweest, ze kennen elkaar nu goed, en ik hoop dat er genoeg basis is om dit in stand te kunnen houden als we daar zitten. Bovendien zijn de kinderen nu nog jong genoeg (denk ik) om wat makkelijker aan een nieuwe cultuur te wennen, en oud genoeg om er bewust mee om te gaan en zelfstandig en sterk genoeg om zich te redden.
Misschien als je dadelijk een paar jaar bij je familie in Nederland bent, dat je daarna weer terug wilt/kunt naar Australie. Gelukkig kan dat ook, je zit er niet aan vast. Of misschien was dit juist wel perfect en heb je nu zeven jaar een fantastische ervaring opgedaan en ga je verder met je leven in Nederland.

Er zijn een hoop rationele redenen voor zo'n keus, maar uiteindelijk draait het om gevoel.
Het lastigste lijkt me om jouw gevoel met dat van je partner op 1 lijn te krijgen.
 
Ha Lamarck,

Bedankt voor je reactie. Inderdaad: wie zegt dat het voor altijd is? Mijn kinderen hebben de Australische nationaliteit, dus zij kunnen altijd terug, mochten ze dat later alsnog willen.:up:

Toen wij naar Australie vertrokken hebben we ook nooit beweerd dat het voor altijd zou zijn. We hebben altijd al aangegeven dat het gerust zo zou kunnen lopen dat we weer terug zouden komen naar Nederland. Hoe weet je nu, wat je over een aantal jaren weer wilt of belangrijk vindt, niet waar? Dus nu, op dit moment zou ik graag weer in Nederland willen wonen. Maar voor hoe lang dat zo blijft, dat weet ik ook niet. En daarna? Misschien terug naar Australie? Misschien wel naar nog een heel ander land? Als we uberhaupt mogelijkheden hebben, want zo makkelijk is het allemaal ook niet natuurlijk. Maar ja, wie dan leeft, die dan zorgt. Maar het blijft een moeilijke keuze, omdat je ook niet weet hoe het er later voor staat , en of je dan wel de mogelijkheden hebt om de situatie weer zo aan te passen als je het zou willen hebben. En ik heb natuurlijk ook nog een aantal andere mensen binnen ons gezin om rekening mee te houden. :huh:


Gelukkig is mijn man wel bereid om mee terug te gaan, zij het met tegenzin. Hij heeft wel wat voorwaarden gesteld (over waar te wonen, werk etc), maar dat vind ik ook wel terecht.

Nu dus maar eens even goed onderzoek doen naar het hoe en wat, waar en wanneer en OF uberhaupt. Vandaar dat ik graag van mening zou wisselen met een aantal mensen hier op Xpdite. Ik hoop dat er nog wat meer mensen zijn die hun gedachten en ideeen met mij willen delen :D
 
Wij emigreren hoofdzakelijk voor de kinderen. :wink:
Het verloederende schoolsysteem hier, het slechter worden van het zorgsysteem.
Het egocentrischer worden van de mensen, de clubs die over de kop gaan wegens het gebrek aan vrijwilligers.
Voor ons weegt dat niet op tegen de familie en vrienden die we hier hebben.
Nederland is de Nederland niet meer die je hebt achtergelaten.
En misschien past deze Nederland nog steeds bij je en ben je straks blij dat je terug bent.
Maar vergeet niet dat je niet terug vind wat je destijds hebt achtergelaten. :cool:
Is het niet een idee om een poosje naar Nederland op vakantie te gaan ipv direct je schepen te verbranden.
Misschien is je moeder wel een vreselijk vervelende oma. :grin:
 
Nou, we zijn nog wel een aantal keren teruggeweest op vakantie hoor. Dus we weten wel zo'n beetje hoe het nu gesteld is in Nederland. Bovendien kun je hier gewoon het Nederlandse nieuws volgen op sbs op zaterdag en zondag en er is ook nog nu.nl natuurlijk. En die nadelen die jij noemt over Nederland zou je hier ook kunnen benoemen. Hier gaat de criminaliteit ook omhoog, en worden scholen slechter etc. Ik denk dat dat gewoon overal wel zo is.
 
Maar volgens mij zijn er voordelen en nadelen aan wonen in beide landen te noemen, dat zullen de meesten wel met me eens zijn? De vraag is alleen welke er zwaarder wegen op een bepaald moment in je leven. En dat zal weer verschillen per situatie waar je in zit. Wat nu voor mij zwaarder weegt, hoeft over een paar jaar niet even zwaar te wegen. Dat weet je natuurlijk niet van te voren.

Wat dat betreft hebben wij geluk: onze kinderen hebben de Australische nationaliteit. Wat dat betreft hoeven we dus geen schepen of bruggen achter ons te verbranden, en zullen we altijd de mogelijkheid hebben om terug te komen :up:

Wat betreft mijn moeder: die is een droom oma. Ze heeft nog veel meer kleinkinderen, en die zijn allemaal helemaal gek op haar (en ook op opa trouwens. :lol:

Maar goed: ben ik nou echt de enige op dit hele forum die met dit soort ideeen en gevoelens rondloopt dan?
 
Je zult zeker niet de enige zijn alleen wordt dit forum voor het allergrootste deel 'gebruikt' om naar Australië te komen. Velen die een tijd heel actief zijn geweest, 'verdwijnen' nadat ze geëmigreerd zijn omdat dan het nut niet meer helemaal daar is, in ieder geval niet voor jezelf. Sommigen blijven hier wel en die helpen nieuwe emigranten weer verder. Emigranten die teruggaan, zullen veel minder snel naar een emigratieforum gaan.

Wel zijn er in verschillende draadjes wat ervaringen te lezen van emigranten die weer terug zijn gegaan maar het merendeel gaat toch over 'hoe kan ik nu in Australië komen?'. In verschillende LaStaVaZa's kun je wel lezen over twijfels, heimwee etc., dat geef je zelf inderdaad al aan. Daar kunnen wij als nieuwe emigranten zeker ook uit lezen dat het niet ineens 'het paradijs op aarde' is.

Ik hoop dat je er samen met je man en kids uitkomt wat op dit moment het beste is voor jullie allemaal. Het lijkt mij een verschrikkelijk lastige keus, het heeft zoveel impact! Wij zijn nog aan het bijkomen van onze verhuizing in april deze kant op......;-).

Veel succes met jullie keuze!
Annemarie
 
Bezint voor ge begint zou ik zeggen.
Kwam net het (Nederlandse) krantenstukje over onze laatste overburen in Nederland weer tegen.
In de 1982 naar hier (WA) ge-emigreerd,
in 2005 een jaartje terug in Nederland gewoond,
in 2008/09 weer een jaartje NL en nu zitten ze weer hier.
Nederland blijft trekken, maar OZ en de kinderen en kleinkinderen trekken blijkbaar net wat harder.

Tja, voor je het weet blijf je remigreren :)

Bart
 
Ja precies, bezint eer ge begint. Daarom ben ik dit draadje ook begonnen :up:

Ik wil er heel goed over nadenken, en alles goed afwegen, voordat we definitief beslissen. Maar ja, je hebt het denken en je hebt het voelen he? En regelmatig komen die twee niet met elkaar overeen..... :huh:
 
Mijn ouders hebben in hetzelfde schuitje gezeten. Na 13 jaar en 5 kinderen verder (de oudste is in NL geboren) besloten ze terug naar NL te gaan. Ondanks advies van iedereen verkochten ze alles. Na 3 jaar waren we weer terug in Australie om hetzelfde jaar weer terug naar NL te vertrekken. Het was weer heel moeilijk om opnieuw te starten. Australie was in die 3 jaar ook veranderd. Voor ons als kinderen is het vreselijk geweest dat heen en weer reizen. Je raakt je 'thuis' volledig kwijt en weet niet meer waar je hoort. Ik heb als kind kunnen ervaren hoe het was om als Australische meisje naar een NL school te gaan. Eerlijk _VRESELIJK_ de mentaliteit is zo anders. Toen ik terug kwam in Australie als kind was het een verademing om weer naar school te gaan. Voordat ik na 36 jaar terug naar Australie vertrok heb ik (eindelijk!) een goed gesprek gehad met mijn moeder hierover en eindelijk vertelde ze mij dat ze zelf nog altijd heimwee naar Australie heeft. Ze heeft een goed leven in NL dat beseft ze maar al te goed, maar ondanks dat haar familie en man in NL wonen - haar hart ligt hier. Een van de redenen waarom ze het er moeilijk mee heeft dat ik vertrokken ben.

Zeker mis ik mijn vrienden, mijn zus en haar gezin, ik mis sommige dingen waar ik mijn hart in kwijt kon. Ik had een super leven in NL en alles wat mijn hartje begeerde op 1 ding na - Home! Ik heb mensen om mij nodig die niet bang zijn om tegen je te praten, die behulpzaam zijn, niet overal een hek omheen zetten, ruimte en natuur. Mensen die je begroeten wanneer je elkaar passeert en vooral stoppen wanneer je autopech hebt! Want zo ben ik ook. Hier liggen nog zo veel kansen en mogelijkheden. Ik weet dat ik me nergens zo gelukkig zal voelen als hier. Voor mij weegt dit vele malen zwaarder.

Groetjes,
Kathren
 
Hi Kathren,

Goed om ook de kand van het kind te horen. Dat zorgt er nog een beetje extra voor dat ik de beslissing goed en weloverwogen wil nemen. Ik wil dat heen en weer mijn kinderen niet aandoen. Ik denk dat ik hetzelfde gevoel heb als jouw moeder, maar dan andersom: daar in Nederland is mijn thuis, mijn plek. Ik vind het hier prachtig enzo, maar dat is allemaal op 'denkniveau' terwijl wanneer ik aan Nederland denk, dan wordt het meer 'hartniveau' als je begrijpt wat ik bedoel. Maar ik verwacht dat ik waar ik ook wonen zal, altijd wel dingen van het andere land zal gaan missen.

Moeilijk, moeilijk.....:oops:
 
Hoi hoi,

Hier emigrant, remigrant en weer emigrant. Wij zijn in 2007 naar Aus gegaan, in 2008 weer retour (zelfde redenen als jij, ook onder invloed van 'moederschap' zal ik het maar kort door de bocht noemen) en nu in 2011 staan we weer op het punt om te vertrekken. Als je er meer over wilt weten, kijk effe op mijn 'retour of niet' draadje (gaat meer over al dan niet weer terug gaan naar Oz, maar misschien heb je iets aan de 'struggle').
Er is ook ergens een draadje van een stel uit Melbourne (Paul en Ellen)en een stel uit Perth (@@D) die in hetzelfde schuitje hebben gezeten. @@D is na 2 jaar ook weer teruggegaan naar Perth en dat gezin heeft het nu 110% naar hun zin. Paul en Ellen waren helemaal klaar met Australie en zitten nog steeds in Nederland. Ik geloof dat hij wel soort van second thoughts heeft, maar Ellen kon daar niet aarden en voelde zich (mijn interpretatie!!!) niet gelijkwaardig behandelend in een 'mannenmaatschappij'. Zij ervoer de Australische maatschappij inefficient en koppig.

De mensen met wie ik contact heb (yoog, tumtum) zijn inmiddels weer in Nederland, maar verlangen ook weer naar Aus.

Happy reading en als je wat te vragen hebt, feel free to PM!
Groeten en succes!!
Kathleen
 
Tja, zoals Kathleen aangeeft staan ook wij nog met 1 been in Oz. 2 jaar geleden zijn we terug gekomen naar NL wegens heimwee, broodje kroket, op de fiets naar het dorp, vrienden etc. Nu heb ik steeds vaker het gevoel iets te missen. We hebben het goed hier (meteen weer werk en huis) maar de relaxtere manier van leven en klimaat in Oz bv. trekken steeds harder. Helaas ontbreekt het aan een grote zak met geld, iemand?
Keuzes blijven altijd moeilijk. Weeg alle voors en tegens goed tegen elkaar af, is het niet mogelijk vaker familie over te laten komen of zelf vaker naar NL te gaan? In ieder geval veel sterkte met je keuze.
 
Hoi! Hoorde net dat tumtum ook al weer terug is in Australie. Ik las op het british expats forum ook een aantal draadjes hierover. Kwam daar ook een mooie zin tegen over iemand die was teruggegaan. Die stelde dat niet alleen zijn land van herkomst was veranderd, maar vooral hijzelf waardoor hij alles anders ervoer eenmaal teruggekomen. Vond het wel een goede. Wij zijn maar 1 jaartje weggeweest en alles was alweer anders toen wij retour kwamen. Wij hadden de verwachting weer naadloos in ons 'oude' leven te kunnen stappen, maar dat viel tegen...
Je bent alweer een tijdje 'stil'. Kan me dit gevoel nog goed herinneren en het is niet prettig... heel veel sterkte!!!
 
En de aller belangrijkste reden is.
Hoop dat jullie allemaal goed zitten want dit is een goud moment op xpdite.
The secret of Jack en ik denk ook voor iedereen.....
Ik denk dat ik voor vele mensen spreek nu <_<


READY?.......


Je kunt in Nederland niet Mudcrabben....folks :up: aahhaah aahhaah MMM MMM :angeldevil:

Jack :evil:
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top