Retour of niet?
- Thread starter Kathleen
- Start date
Nou, het lijkt er in ieder geval op dat het echt weer gaat gebeuren!!!!
En wat let je, als het echt niet gaat, om over 5 jaar gewoon weer terug te komen. Je hoeft niet voor het leven te beslissen. Dat komt later allemaal wel.
Ik neem grote beslissingen vaak door in mijn gedachten de beslissing te nemen en het helemaal te visualiseren. En dan een of twee dagen afwachten en kijken hoe het voelt. Wat groeit er in mij. En in die dagen het idee van de andere keuze geen ruimte geven. Vaak krijg ik bij de ene kant van de beslissing een gevoel van vrede en de andere kant een gevoel van onrust en weet ik wat ik moet kiezen.
Succes met alles in ieder geval!
En wat let je, als het echt niet gaat, om over 5 jaar gewoon weer terug te komen. Je hoeft niet voor het leven te beslissen. Dat komt later allemaal wel.
Ik neem grote beslissingen vaak door in mijn gedachten de beslissing te nemen en het helemaal te visualiseren. En dan een of twee dagen afwachten en kijken hoe het voelt. Wat groeit er in mij. En in die dagen het idee van de andere keuze geen ruimte geven. Vaak krijg ik bij de ene kant van de beslissing een gevoel van vrede en de andere kant een gevoel van onrust en weet ik wat ik moet kiezen.
Succes met alles in ieder geval!
Kathleen
Well-Known Member
Nou jongens en meisjes... voor wie nog geinteresseerd is, of in de toekomst wordt, even een korte update.
Na heeeeeel veel twijfelen, wikken en wegen, 1001 lijstjes die toch niks opleverden, gedimdam en meer van dat, is eindelijk EINDELIJK de definitieve beslissing gevallen... wij gaan in november (als het meezit, datum nog niet vast) weer naar Sydney.
Inmiddels heeft onze jongste spruit een visum (hebben we zelf aangevraagd... appeltje eitje, maar wel ruim 1000 euro lichter
).
Als je ons verhaal hebt gevolgd, vraag je je misschien af hoe we uiteindelijk tot dit besluit zijn gekomen. Het antwoord moet ik je schuldig blijven... to be honest, ik heb geen idee. Het is gegroeid en opeens was het moment daar dat de schaal oversloeg naar gaan. Als ik er iets uit geleerd heb, is dat je het proces zijn gang moet laten gaan. We hebben veel getrokken en geduwd zonder resultaat behalve dan frustratie. We hadden beter relaxed kunnen blijven.
Uuuuuh, what else. Oh ja, een dijk van een job offer in Sydney heeft ook errug geholpen. Dat in combinatie met gezeik hier op het werk, maakte de keuze iets makkelijker.
Wat weer minder is, familie was de eerste keer bijzonder supportive. Deze keer is het andersom... tranendal!! Eigenlijk wordt er nu even niet met ons gecommuniceerd, het lijkt wel alsof iedereen kwaad is dat we weer vertrekken en we worden op alle negatieve punten gewezen. Oh well, such is life. Het valt soms niet mee om je eigen, maar dan ook echt je eigen, keuzes te maken.
Ons rest alleen nog het huis te verkopen en dat kan een potentieel obstakel worden hoewel het ons niet tegen gaat houden om te vertrekken. Onze houdbaarheidsdatum van het visum komt dichterbij en voor die tijd willen we vertrokken zijn zodat we nog even tijd overhouden om naar NZ te reizen.
Dusssss, spannende tijden. Je zou denken dat met het nemen van een besluit de twijfel en spanning een beetje wegvalt. Dat is wat mij betreft niet het geval, maar er komt wel een soort toekomstgerichtheid op gang die heel prettig is...
Cheers!!
Na heeeeeel veel twijfelen, wikken en wegen, 1001 lijstjes die toch niks opleverden, gedimdam en meer van dat, is eindelijk EINDELIJK de definitieve beslissing gevallen... wij gaan in november (als het meezit, datum nog niet vast) weer naar Sydney.
Inmiddels heeft onze jongste spruit een visum (hebben we zelf aangevraagd... appeltje eitje, maar wel ruim 1000 euro lichter
).Als je ons verhaal hebt gevolgd, vraag je je misschien af hoe we uiteindelijk tot dit besluit zijn gekomen. Het antwoord moet ik je schuldig blijven... to be honest, ik heb geen idee. Het is gegroeid en opeens was het moment daar dat de schaal oversloeg naar gaan. Als ik er iets uit geleerd heb, is dat je het proces zijn gang moet laten gaan. We hebben veel getrokken en geduwd zonder resultaat behalve dan frustratie. We hadden beter relaxed kunnen blijven.
Uuuuuh, what else. Oh ja, een dijk van een job offer in Sydney heeft ook errug geholpen. Dat in combinatie met gezeik hier op het werk, maakte de keuze iets makkelijker.
Wat weer minder is, familie was de eerste keer bijzonder supportive. Deze keer is het andersom... tranendal!! Eigenlijk wordt er nu even niet met ons gecommuniceerd, het lijkt wel alsof iedereen kwaad is dat we weer vertrekken en we worden op alle negatieve punten gewezen. Oh well, such is life. Het valt soms niet mee om je eigen, maar dan ook echt je eigen, keuzes te maken.
Ons rest alleen nog het huis te verkopen en dat kan een potentieel obstakel worden hoewel het ons niet tegen gaat houden om te vertrekken. Onze houdbaarheidsdatum van het visum komt dichterbij en voor die tijd willen we vertrokken zijn zodat we nog even tijd overhouden om naar NZ te reizen.
Dusssss, spannende tijden. Je zou denken dat met het nemen van een besluit de twijfel en spanning een beetje wegvalt. Dat is wat mij betreft niet het geval, maar er komt wel een soort toekomstgerichtheid op gang die heel prettig is...
Cheers!!
Sacha
Ass. Perth Promotor
Gefeliciteerd met het nemen van jullie beslissing. Ik kan mij goed voorstellen dat jullie het daar best moeilijk mee hebben gehad en dat het nu voor de familie nog veel moeilijker is. Die weten nl. nu al welk verdriet ze weer te wachten zal staan en dat is niet leuk. Maar jullie hebben de knoop door gehakt en dat is goed!
Kathleen
Well-Known Member
Jongens, we hebben geboekt!! Met snot in de knieen en brok in de keel stappen we 27-10 op het vliegtuig richting Sydney. De 24 en 25ste wordt er verhuisd en de 26e is voor alle restjes en een cool down om wat relaxter het vliegtuig in te stappen. Precies in de herfstvakantie, dus hopelijk een natuurlijk moment voor onze grote kleine meid. Daar gaan we!!!!!!!!!!!!!!!
Lamarck
Well-Known Member
Djeeez, alle vaste klanten hebben onderhand hun visum
