Richting Port Macquarie

Brand bij logistiek bedrijf Gosselin in Deurne.

Net doodsangst uitgestaan omdat onze spullen die naar Australië moeten daar in een loods staan sinds deze week.

Het is "gelukkig" een andere loods die in brand staat.... (Met vooral spullen van het Amerikaans leger)
 
Hoi allemaal,

Ondertussen zijn we al anderhalve maand in Australië.
En ja, wat kan ik vertellen dat niet eerder verteld werd door anderen?

Alle emoties passeren de revue natuurlijk.
Kwestie van leefomgeving weten we dat we een goede beslissing hebben genomen, maar er zijn natuurlijk tal van moeilijke momenten...

De omgeving = genieten
Zoon heimwee zien hebben = twijfelen
Kathleen die het echt niet getroffen heeft met haar werk = frustratie
Aan familie en vrienden denken = hartpijn
Ik die werk zou moeten beginnen zoeken = zoveel praktische problemen als we beiden voltijds zouden werken...
Schoonouders die al een reis geboekt hebben eind december = uitkijken naar de toekomst

Zoveels pro's en de verwachte con's natuurlijk...

Nog zeker geen spijt van onze beslissing, maar we beseffen wel dat onze beide werksituaties een belangrijk onderdeel van ons geluk zullen worden en dat zit momenteel niet erg goed....

Heel positief is dat Seppe ondertussen al een 3-tal weken naar school gaat en het daar wel naar zijn zin heeft ondanks de taalbarrière.
Gelukkig hebben we hem in de school van onze keuze binnengekregen als een non-local enrolment....

Groetjes,

Jordy.
 
Ah sneu dat jullie zoon heimwee heft, hopelijk maakt hij snel vrienden op school!!

Hoe is het weer daar eigenlijk nu? (Lekker belangrijk, lullen over het weer, maar ben gewoon beetje benieuwd :oops:)

Super leuk dat er zo snel al mensen langs komen! Ik vind het zelf zo hartverwarmend als mensen plannen zitten te maken om je op te komen zoeken!
 
  • Like
Reactions: Jor
Margrietvk said:
Ah sneu dat jullie zoon heimwee heft, hopelijk maakt hij snel vrienden op school!!

Hoe is het weer daar eigenlijk nu? (Lekker belangrijk, lullen over het weer, maar ben gewoon beetje benieuwd :oops:)

Super leuk dat er zo snel al mensen langs komen! Ik vind het zelf zo hartverwarmend als mensen plannen zitten te maken om je op te komen zoeken!
Click to expand...
Hey Margriet,

Het weer is hier naar Australische winternormen uitzonderlijk goed dit jaar.
Meestal rond de 20 graden met af en toe een uitschieter naar 26 graden.

Ik heb al slechtere winters gekend in België ;)
cid:158173A3-8C50-4B8F-A2FC-B79F5812A72C

cid:183C6C9F-D00B-4674-8E49-0A1138A61FC9
 
kom wel goed met je zoon. Onze dochters hebben ook een tijd heimwee gehad en pas na een jaar hadden ze het bijn niet meer over vriendjes en weet ik wat ze misten en wat er beter was in Nederland. En nu na ruim 5 jaar zouden ze alleen voor vakantie terug willen. En Port Macquirie en omgeving is erg leuk om op te groeien. Jammer dat je vrouw het niet zo erg naar haar zin heeft op haar werk hopelijk kan ze straks naar wat anders zoeken als jij een baan heb, het valt ook niet mee meteen aan de slag te moeten in een vreemd land met hier en daar toch wel heel andere gewoontes. Voor je weer een beetje balans in je leven heb gevonden na een emigratie ben je zo een half jaar verder. Succes net het vinden van een baan en de rest.

gr. Moon
 
  • Like
Reactions: Jor
Hang in there Jordy! Die fase hebben wij ook gehad. Het is ook een hele stap natuurlijk. Als dadelijk alles wat meer op zijn plaats valt wordt her makkelijker. Tot die tijd is her veel aanpassen en ervaringen opdoen. Wat erg vermoeiend kan zijn en je aan het twijfelen kan zetten. Tijd en moeite zal het echter verzachten :)
 
Hey peeps,

Ik wil zeker niet klagen hoor...
Eerst hemel en aarde verzetten om hier te geraken en dan wat zeuren... Dat zou maar zielig zijn :confused::confused:
Alles valt eigenlijk heel goed mee en als je kan emigreren naar een ander land dan zal (ander) werk vinden ook wel lukken zeker?:up::up:

Ik wou alleen maar aan de mensen die nog voor de grote stap staan meegeven dat je niet moet verwachten dat het leven vanaf dag 1 perfect is na zo'n immense stap...
Het vergt een beetje werk en doorzetting, maar dat komt wel goed...

En eerlijk gezegd is het hier voor mij het nu echt wel het makkelijkst omdat ik nog niet werk en veel kan ontdekken en relaxen...
Ik vrees dus ook dat ik onze overtocht op een heel andere manier ervaar momenteel dan Kathleen en Seppe.
Kathleen is direct in het werkleven gestapt en dat is best wel zwaar.
En Seppe is vrij snel naar school gegaan en dat is ook niet vanzelfsprekend voor een 7-jarige die niet veel Engels kan natuurlijk....
Het is vervelend om te beseffen dat Kathleen en Seppe het zelf moeten klaren en dat er weinig is dat ik kan doen om hen te helpen... (buiten de was, de plas en de kook :up::up:)

We hebben er alleszins nog een hééééééél goed gevoel bij :):):):):):):):up::up::up::up::up::up:
:up::up::up::up::up::up::up::up::up::p:p:p:p
 
Last edited:
cyberlientje said:
kom wel goed met je zoon. Onze dochters hebben ook een tijd heimwee gehad en pas na een jaar hadden ze het bijn niet meer over vriendjes en weet ik wat ze misten en wat er beter was in Nederland. En nu na ruim 5 jaar zouden ze alleen voor vakantie terug willen. En Port Macquirie en omgeving is erg leuk om op te groeien. Jammer dat je vrouw het niet zo erg naar haar zin heeft op haar werk hopelijk kan ze straks naar wat anders zoeken als jij een baan heb, het valt ook niet mee meteen aan de slag te moeten in een vreemd land met hier en daar toch wel heel andere gewoontes. Voor je weer een beetje balans in je leven heb gevonden na een emigratie ben je zo een half jaar verder. Succes net het vinden van een baan en de rest.

gr. Moon
Click to expand...

Thanks!
 
FOL said:
Hang in there Jordy! Die fase hebben wij ook gehad. Het is ook een hele stap natuurlijk. Als dadelijk alles wat meer op zijn plaats valt wordt her makkelijker. Tot die tijd is her veel aanpassen en ervaringen opdoen. Wat erg vermoeiend kan zijn en je aan het twijfelen kan zetten. Tijd en moeite zal het echter verzachten :)
Click to expand...

Thanks a lot!
 
Jor said:
Hey peeps,

Ik wil zeker niet klagen hoor...
Eerst hemel en aarde verzetten om hier te geraken en dan wat zeuren... Dat zou maar zielig zijn :confused::confused:
Alles valt eigenlijk heel goed mee en als je kan emigreren naar een ander land dan zal (ander) werk vinden ook wel lukken zeker?:up::up:

Ik wou alleen maar aan de mensen die nog voor de grote stap staan meegeven dat je niet moet verwachten dat het leven vanaf dag 1 perfect is na zo'n immense stap...
Het vergt een beetje werk en doorzetting, maar dat komt wel goed...

En eerlijk gezegd is het hier voor mij het nu echt wel het makkelijkst omdat ik nog niet werk en veel kan ontdekken en relaxen...
Ik vrees dus ook dat ik onze overtocht op een heel andere manier ervaar momenteel dan Kathleen en Seppe.
Kathleen is direct in het werkleven gestapt en dat is best wel zwaar.
En Seppe is vrij snel naar school gegaan en dat is ook niet vanzelfsprekend voor een 7-jarige die niet veel Engels kan natuurlijk....
Het is vervelend om te beseffen dat Kathleen en Seppe het zelf moeten klaren en dat er weinig is dat ik kan doen om hen te helpen... (buiten de was, de plas en de kook :up::up:)

We hebben er alleszins nog een hééééééél goed gevoel bij :):):):):):):):up::up::up::up::up::up:
:up::up::up::up::up::up::up::up::up::p:p:p:p
Click to expand...

Haha die fout heb ik ook gemaakt, binnen 2 weken begonnen met werken...doooh Weet nu nog niet hoe australia eruit ziet behalve de snelweg van hier naar mijn werk. ;)
 
FOL said:
Haha die fout heb ik ook gemaakt, binnen 2 weken begonnen met werken...doooh Weet nu nog niet hoe australia eruit ziet behalve de snelweg van hier naar mijn werk. ;)
Click to expand...

:):):)
Kathleen had jammer genoeg geen keuze...
Jij waarschijnlijk ook niet....

Als het aan ons had gelegen, was ze nog niet begonnen ;););););)
 
Jor said:
Het is vervelend om te beseffen dat Kathleen en Seppe het zelf moeten klaren en dat er weinig is dat ik kan doen om hen te helpen... (buiten de was, de plas en de kook :up::up:)
Click to expand...

Je helpt wel. Omdat je er bent.
Ff van de andere kant, bij ons was ik degene die vrij snel fulltime aan het werk ging en hubby zat thuis. Persoonlijk was ik heel blij dat hij die tijd heeft genomen om het gezin op weg te helpen. Ook de gewone dingen zijn niet vanzelfsprekend in het begin, dus iets simpels als boodschappen doen of elke dag een lekkere maaltijd maken met deels andere ingredienten kost de eerste paar weken meer tijd en energie. Voor de kinderen was het heel fijn dat ze na schooltijd alle tijd hadden met papa. Om na te praten, nog wat te spelen op het schoolplein, samen naar het huiswerk te kijken, en als er iets te doen was op school, dan was papa er altijd bij. Ik vond het zelf heerlijk om thuis te komen en te zien dat alles geregeld was en op rolletjes liep. Dat je uit de auto stapt en met een glaasje wijn in de tuin in de schommelstoel gaat zitten en naar de verhalen van de kinderen kunt luisteren, omdat je niet meteen eten hoeft te koken.

Nu werken we allebei, gaan de kinderen een middagje naar OSHC en gebeurt het huishouden voor het grootste deel weer in het weekend en de avonduren. Is ook goed, maar voor de eerste paar maanden was het erg fijn dat hij thuis was.
 
Wacht ik corrigeer deze post even voor je :)

Lamarck said:
Ik vond het zelf heerlijk om thuis te komen en te zien dat alles geregeld was en op rolletjes liep. Dat je uit de auto stapt en met een glaasje vaatje wijn en een glas in de tuin in de schommelstoel gaat zitten en naar de verhalen van de kinderen kinderen en gasten kunt luisteren, omdat je niet meteen eten hoeft te koken.
Click to expand...

:rolleyes:
 
Ons eerste tripje naar Sydney en Seppe is al bijna een beroemdheid...
Zomaar spontaan begon hij dat te doen en ik moet jammer genoeg zeggen dat hij dat niet van mij heeft, maar ik vind het prachtig dat hij dat allemaal durft!

 
You must log in or register to reply here.
Back
Top