Spijt van emigratie?

A

Ans

New Member
Hallo, ik heb een vraag uit nieuwsgierigheid. Zijn er lezers van dit forum die spijt hebben van hun emigratie?
 
Hi Ans

Persoonlijk denk ik dat je hier weinig antwoorden zult vinden voor wat betreft "spijt van emigratie". Ten eerste huizen hier op het forum enorm veel mensen die nu nog midden in hun visum procedure zitten of misschien vrij recent hebben vernomen dat ze echt kunnen gaan .... Verder lezen er hier heel veel mensen die zich alleen nog maar aan het orienteren zijn. En dan zijn er nog een handvol mensen die er al langere of kortere tijd zitten. Het lijkt mij dat als je spijt hebt dat je dan niet uit een soort van "zelf pijniging" op een Australisch georienteerd forum rond gaat hangen :)

Anyway, to cut a long story........wij wonen hier ruim 9 jaar Zonder spijt, nog geen dag spijt gehad!

Groetjes
Syl :)
 
Ik kan daar dus ook nog niet over meepraten. Mijn vader (nu 61) is precies 5 jaar geleden vertrokken naar Australie. En heeft tot op de dag van vandaag nog geen greintje spijt gehad. Heeft natuurlijk wel zijn momenten gehad dat hij zijn familie miste, maar als hij naar NL kwam op vakantie dan was hij weer heel blij weer naar huis te kunnen!
Daarbij lieten ze bij EditieNL bij die bewuste uitzending  :) ook zien dat 90% niet meer terug komt of is gekomen! Goed vooruitzicht!!

Groetjes Lin :bye:
 
and once again....if you never, never go...you never, never know.

Vanwaar eigenlijk je vraag Ans, zit je in Australie (met eventuele spijt?) of twijfel je momenteel over emigratie...ben eigenlijk zelf ook wel nieuwsgierig! :)

Groetjes
Syl :)
 
Hallo Ans,

Inderdaad zul je op dit forum niet zoveel mensen met spijt tegenkomen...

Ik ken maar een persoon die in Australie gewoond heeft en er niets aan vond: mijn voormalige partner. En hij was meer teleurgesteld in Australie dan dat hij spijt had van verhuizen naar het buitenland.
En zijn 'spijt' had veel meer te maken had met hoge verwachtingen gecombineerd met tegenvallende persoonlijke omstandigheden.

Hij is overigens niet teruggegaan naar Nederland maar woont nu in Singapore. Dus het emigreren op zich was het probleem niet  :)

Emigreren is geen beslissing die je zomaar even neemt en omdat de visa-procedure meestal lang duurt heb je ook veel tijd om erover na te denken.

Toen ikzelf bijna 4 jaar geleden vertrok heb ik me natuurlijk ook wel afgevraagd of ik er misschien spijt van zou krijgen. Denk dat de meeste mensen dat gevoel wel herkennen, je geeft tenslotte alles op en weet niet wat je ervoor terugkrijgt.
En ach, als het niet uitpakt zoals je verwacht en je hebt spijt, dan ga je toch gewoon terug? Je hebt het dan in elk geval geprobeerd...

Groetjes,
Trude (die ondanks wat moeilijke momenten ook geen seconde spijt heeft gehad!)
 
O denk ik er ook over!
Je moet denk ik niet met hele grote verwachtingen gaan of met het idee dat daar alles wel anders(beter) zal zijn dan hier. Dan is de kans dat het tegenvalt ook veel kleiner. Ik vind ook dat je niet moet emigreren omdat alles hier slecht is, maar met het idee dat het in Australie nog beter is dan hier. Ben je hier niet gelukkig vraag je dan eerst af waarom en ga niet eerst emigreren om er dan achter te komen dat je om dezelfde redenen daar ook niet gelukkig bent!!
 
Nee, beslist geen spijt, zoals andere ook al schrijven, als je het niet probeert kun je ook geen spijt krijgen. Wel tob ik zelf met de beslissing of we hier voor altijd willen blijven. De twee oudste kinderen zitten al op de high school en ik het het gevoel dat we als we terug willen naar Nederland we daar niet te lang mee moeten wachten, willen we ons gezin niet uit elkaar trekken. Zelf ben ik net terug van een 5 weekse vakantie met de jongste twee in Nederland en ik moet zeggen, zoals wij daar fietsen door onze dorpen, bossen en weilanden, alles lekker groen en in bloei, dat is hier natuurlijk anders. Maar aan de ander kant zijn we hier ook al vaak heerlijk wezen camperen en hebben prachtige wandelingen gemaakt in de Grampians, The outback en Flinders Ranges. Ik vraag me zelf alleen af of ons leven hier nu zo anders is dan in Nederland. Ik kan niet zeggen dat ik het land enorm mis en door het makkelijke contact van email en goedkope telefoon spreken we onze familie wanneer we maar willen. Ik weet alleen niet zeker of ik hier oud wil worden zonder verdere familie om me heen. Tot nu toe heb ik hier niet de vriendschappen gevonden die we in Nederland hadden, al hebben we harstikke aardige buren en vermaken de kinderen zich opperbest met alle sporten, waar wij dan automatisch ook bij betrokken raken. Ik ben beniewd van andere horen die misschien over hetzelfde nadenken of gezinnen die inderdaad al eens heen en weer geemigreerd zijn. Wat zijn dan de dingen waarom je toch uiteindelijk voor het ene of andere land besluit. Ik begrijp dat dat voor iedereen persoonlijk zal zijn, maar vraag me af of er sommige dingen zijn die voor iedereen meespelen

Tot schrijfs, ik ben benieuwd, voorlopig zitten we hier nog hoor..
 
Ook wij hebben geen spijt van onze beslissing (zijn drie jaar geleden vertrokken) maar zoals Alice al schreef, het is niet allemaal fantastisch en geweldig. Het land is heel erg mooi (en nu nog groen), de mensen zijn heel erg aardig en het weer is fantastisch. Daarentegen is het opbouwen van vriendschappen erg lastig. Volgens mij komt dit doordat men over het algemeen ietwat oppervlakkiger is (uiteraard is dit heerlijk generaliserend) of wij hebben gewoon pech gehad. Ik vind het werken in Australie (Adelaide) ook tegenvallen maar dat was dan ook niet de reden dat we zijn geemigreerd. Het wordt gewoon weer tijd dat het kwik boven de 30 graden komt zodat we weer lekker naar het strand kunnen.
 
Nee, geen spijt. Ik hou keiveel van m'n man, en hij is de reden waarom ik hier naar toe verhuisde, plus ik woonde 32 jaar daar en vond het prima een ander deel van de wereld te 'proberen'.  Maarrrr, het ligt er ook aan - zoals iedereen al min of meer heeft gezegd -, met wat voor instelling je gaat en wat je verwacht.

Everything is in the eye of the beholder.   Zou ik m'n lijfspreuk van moeten maken!

Cultuur is hier anders, en dat is mijn persoonlijke struikelblok geweest. Mensen zijn hier natuurlijk helemaal niet oppervlakkiger, dat is nonsens, ze zijn hier net zo slim, net zo intiem, zijn net zo emotioneel behoeftig etc. Maar je maakt wèl op een ándere manier contact, en dat moet je zelf aanpassen/uitvinden.

Dahoei!
 
Bedankt voor jullie reacties! En om de vraag van Syl te beantwoorden, wij wonen (nog) in Nederland maar denken wel al tijden over emigreren naar een ander land. Alleen de keuze valt niet mee en ook kom je niet overal even gemakkelijk binnen. Maar dat hoef ik jullie natuurlijk niet te vertellen. Australië staat in ieder geval wel op ons lijstje ondanks het feit dat we er nog niet geweest zijn. (Zit in de planning) Wij horen eigenlijk alléén maar goede verhalen over Australië van mensen die er geweest zijn en, en dat is veel belangrijker, van mensen via internet en familie die er wonen. We zijn het laatste jaar erg op Italië gericht geweest maar daar zijn we toch wel veel dingen tegengekomen waar we niet erg van gecharmeerd waren. Erg leuk voor vakantie maar om er te wonen is  toch een ander verhaal.  Vandaar dat we ons nu toch weer op Australië aan het richten zijn.
Maar we staan nog echt aan het begin en juist omdat alles wat we lezen en horen over Australië zo positief is vroeg ik mij dus af of er ook mensen zijn die spijt van hun verhuizing hebben.
Het is niet zo dat we weg willen uit Nederland omdat we hier alles slecht en ongezellig vinden (afgezien van het weer dan) maar de wereld is zo groot.

Groeten, Ans
 
Hi Ans!

Dank voor het beantwoorden van mijn vraag :) Het is in ieder geval goed om je te orienteren. en je kunt er het beste een (lange!! :-D) vakantie aan wagen om een beetje "feel for the place" te krijgen. Ik lees hier steeds over een programma dat nu in Ned. op tv is waarin je een aantal geemigreerde stellen kunt volgen, heb je dat ook gekeken? Niet dat dat nou direct het juiste beeld geeft, maar het laat wellicht wat kanten van emigratie zien waar jullie nog niet aan gedacht hebben?

Een van de dingen die mensen vaak over het hoofd zien (dankzij de roze bril :-D) is dat je hier uiteindelijk ook weer gewoon gaat "leven" met alle voors en tegens. Hier wordt het ook iedere week weer Maandag en moet je weer aan de slag, hier moet je ook boodschappen doen (maar goed hier is het winkel personeel ten minste vriendelijk :up:).

Spijt van een stap als emigratie....zoals Trude al mooi aangaf:
En ach, als het niet uitpakt zoals je verwacht en je hebt spijt, dan ga je toch gewoon terug? Je hebt het dan in elk geval geprobeerd...
Click to expand...

Heel veel succes met jullie beslissing in ieder geval

Groetjes
Syl
 
Geheel mee eens. Het is heel anders om in een land op vakantie te zijn dan er te werken, wonen... Als je op vakantie bent maak je je meer zorgen om het weer en of het museum open is  :-D. Maar over de file naar de stad, vroeg opstaan enzo, daar denk je minder over na. Wij zitten hier "tijdelijk" (voor drie jaar) en dat vind ik zelf een prettig idee. Wij gingen daardoor ook helemaal niet met het idee weg dat het voor altijd was. Maakt het afscheid ook makkelijker. Ik weet van Syl dat zij ook zijn weggegaan met het idee van: we kijken het eerst een x-aantal jaar aan. En mocht het niet zijn wat we zoeken. Dan kunnen we altijd nog terug.

Wat betreft vriendschappen: dat hangt helemaal van jezelf af. Het is gewoon investeren. Net als je zou verhuizen in Nederland en in een stad gaat wonen waar je niemand kent. Mijn tip: ga bij een vereniging (sport, muziek enzovoorts). En doe je eigen dingen. Heel belangrijk. Ik ben gelijk bij een orkest gegaan, en een eigen baan. Zo maak je je eigen  netwerk van mensen die je kent. En daardoor voel je je helemaal niet alleen. Laat staan dat je spijt krijgt  :-D.
 
Dat zou bij mij denk ik nog het grootste stuikelblok vormen... Contact maken met anderen. Ik ben wat dat betreft een held op sokken en zal niet zo snel op iemand af stappen, laat staan bij de buren aankloppen en vertellen wie ik ben en wat ik doe.
Ik ben vrij verlegen op dat gebied. Totdat ik mensen wat beter leer kennen, dan merk je van mijn verlegenheid helemaal niets :)
 
[quote author=Annemiek link=topic=2462.msg26644#msg26644 date=1125912403]
Dat zou bij mij denk ik nog het grootste stuikelblok vormen... Contact maken met anderen. Ik ben wat dat betreft een held op sokken en zal niet zo snel op iemand af stappen, laat staan bij de buren aankloppen en vertellen wie ik ben en wat ik doe.
Ik ben vrij verlegen op dat gebied. Totdat ik mensen wat beter leer kennen, dan merk je van mijn verlegenheid helemaal niets :)
[/quote]

Nou, kan ik je de hand schudden hoor Annemiek.
Maar we zien er niet meer dan hier tegenop om in Oz contacten te maken. Ook hier- in Almere- valt het niet mee vind ik persoonlijk. Natuurlijk komt het niet vanzelf aanwaaien, maar soms lijkt het zo alsof iedereen voor zich leeft. Onze 'ene' buren spreken we af en toe en de andere hebben we maar een paar keer in een aantal jaren gesproken.
We hebben ons voorgenomen om dat helemaal anders aan te pakken in onze nieuwe woonomgeving.
Niet dat je bij iedereen de deur plat moet lopen, maar wat meer contact zou wel leuk zijn.
 
.....Een brutaal mens heeft de halve wereld......

.....niet geschoten is altijd mis...........

:up: :up: :up: :up:

komt vanzelf wel goed toch? weet niet hoe het is als je er eenmaal woont, maar ik vond de australiers heel gastvrij, vriendelijk en behulpzaam. Goed excuus om mensen te leren kennen als je ergens nieuw bent toch....? In je eigen vertrouwde wereldje doe je dat misschien niet zo snel, maar wat heb je te verliezen?

Gr. Sab
 
[quote author=Sabien link=topic=2462.msg26690#msg26690 date=1125952782]
.....Een brutaal mens heeft de halve wereld......
[/quote]

Staat ook weer tegenover dat de "beleefden" de andere helft hebben :-D
 
over 17 dagen wonen wij precies een jaar in Australië, joepieeeeeeeeeeeeeee

Wij hebben nog geen minuut spijt gehad van onze emigratie.
Over het algemeen heb ik nog vaak het idee dat ik op vakantie ben als ik 's ochtends opsta en die intens blauwe lucht zie.

Maar ook ik moet weer de dagelijkse dingen doen zoals de boodschappen en het huishouden.

Misschien hebben wij ontzettend veel geluk met de omgeving waar we zijn komen te wonen.
Maar ik heb nog nooit zoveel vrienden gemaakt in een jaar tijd.
Ik vind de Australiërs absoluut niet oppervlakkig.
Ik denk dat het ook aan jezelf ligt, hoe gemakkelijk je zelf contact maakt met andere mensen.
Zelf heb ik het idee dat het juist gemakkelijker is om hier vrienden te maken dan in Nederland.

Maar misschien dat het komt omdat ik op het moment nog niet werk en in Nederland 30 uur per week.
Als je dan nog 2 kinderen hebt, blijft er niet veel tijd over voor andere dingen. 

Ik heb afgelopen weekend voor het eerst mijn verjaardag hier gevierd.
Het was fantastisch! Natuurlijk had ik liever dat mijn familie en vrienden er uit Nederaland ook bij waren geweest, maar de tuin zat vol met allemaal lieve mensen die me zeer dierbaar zijn geworden in het afgelopen jaar!

Gabriëlle
 
Nog gefeliciteerd voor verleden week!  :flowers: en wat geweldig dat het jullie hier ook zo goed bevalt! Ik vind de mensen hier ook verre van oppervlakkig hoor :up: waar een wil is is (meestal :)) een weg.

Leuk om te lezen in ieder geval!

Groetjes
Syl
 
[quote author=Sabien link=topic=2462.msg26690#msg26690 date=1125952782]
.....niet geschoten is altijd mis...........
[/quote]

Maar, wel geschoten is niet altijd raak!! :evil:

Tevens een paar reden om te emigreren;

Omdat het er altijd mooi weer is en dagen dat het kwik boven de 20 stijgt dus meer regel dan uitzondering zijn.
Omdat iedereen die je groet ook altijd even vraagt hoe het met je gaat.
Omdat je er voor een fraai uitzicht niet een reisboekje hoeft te kopen, maar gewoon even uit raam kunt turen.
Omdat de gemiddelde occasion er vaak de helft goedkoper is.
Omdat je er altijd minstens acht uur eerder jarig bent.
Omdat je er voor een liter ongelood slechts ongeveer $A1,00 moet betalen (zo'n .65 eurocent).
Omdat de huizen er nog betaalbaar zijn.
Omdat je er zeker 250 avonden per jaar kunt b.b.q.en.
Omdat je er niet de dagelijkse routine van knipperende matrixborden -en dus achter in de langzaam tuffende rij aansluiten- moet doorstaan.
Omdat je er nog voor 600 hectare land voor een miljoen doller kunt kopen (600.000 euro).
Omdat er niet maandelijks een stille tocht hoeft te worden georganiseerd.
Omdat plannen voor het starten van een eigen bedrijf niet worden gedwarsboomd door irritante regellast.

Let wel, ze doen minder moeilijk en zijn vriendelijker tegen een hartchirurg dan een automonteur of draadjestrekker (elektricien).


Rene
 
Hi Rene

Ben het grotendeels met je eens :-D maar helaas, helaas
Omdat je er voor een liter ongelood slechts ongeveer $A1,00 moet betalen (zo'n .65 eurocent).
Click to expand...
  :cry: :-( niet meer...........$1.30 van de week

en gewoon even uit nieuwsgierigheid....
Let wel, ze doen minder moeilijk en zijn vriendelijker tegen een hartchirurg dan een automonteur of draadjestrekker (elektricien).
Click to expand...
.....huh??? vertel eens????

Groetjes
Syl :)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top