Terug naar NL

H

hopper

New Member
Wij zijn een paar jaar geleden naad Downunder gekomen, hebben een geweldige tijd (gehad) maar missen toch wat zaken (en dan heb ik het niet over drop etc). We overwegen nu om (voorgoed?) naar NL terug te keren. Ik kan niet echt een draadje vinden over dit specifieke onderwerp dus heb een nieuwe geopend, als ik iets over het hoofd heb gezien hoor ik het graag!

Ik hoor graag jullie - al dan niet gefundeerde - meningen over oa

* waarom heb ik het gevoel dat ik wel gek ben: heb een permanent residency visum, werk baan en huis in een land dat voor velen een droomland is en ik wil terug?

* waarom terug? Vind dat Aussies weinig diepgang hebben, praktisch zit je toch te klooien met geld maar met name tijd voor vakanties. Want als mensen op bezoek komen neem je er vrij voor, als je naar NL gaat is dat toch niet echt vakantie enzo. Ik mis het weekje Ardennen of de ontdekkingstocht door Tsjechie bijvoorbeeld. NL is veel drukker maar dat betekent ook dat je veel meer dingen kunt doen: tig dierentuinen enzo, dorpjes met eigen cultuur enzo; hier zijn alle suburbs hetzelfde. Qua pure natuur hoeven we denk ik niet te discussieren, die is er hier gewoon maximaal prachtig.

* met het RVV - ik krijg het gevoel van de Immi-website dat je het ook kunt aanvragen als je al in het buitenland zit? Wij hebben nog 1,5 jaar te gaan op ons huidige visum; kan ik pas een RVV aanvragen als m'n huidige is verlopen? Wil toch een lijntje openhouden naar Aussie.

* meer mensen die hetzelfde gedaan hebben?

enzovoorts.... roept u maar! Overigens gingen wij destijds, en dat weet ook iedereen, met open vizier hier naar toe: "we zien wel waar het schip strandt'. Het schip vaart echter gewoon lekker door maar alleen in een nieuwe koers en wij moeten nu bepalen of we die koers willen houden.

Australie en NL hebben allebei hun voors en tegens dus ik wil geen ja-nee spelletje houden (daar zijn al genoeg draadjes vol mee)
 
Hi Hopper!

Wat een verademing dit onderwerp! Gebeurt inderdaad niet veel hier maar is good for one and all om ook eens over de ander kant van de medaille te lezen.  :up:

Ben eigenlijk wel benieuwd waar jullie zitten en misschien nog wel belangrijker hoelang jullie hier zitten. Ik weet namelijk dat bij ons dit soort gevoelens na een jaar of twee/drie een beetje boven kwamen drijven.....after the novelty wore off :-D en we onze vakantie bril af hadden gezet

.* waarom heb ik het gevoel dat ik wel gek ben: heb een permanent residency visum, werk baan en huis in een land dat voor velen een droomland is en ik wil terug?
Click to expand...
zo heel gek is dat toch niet? Ik heb dat gevoel om echt terug te gaan gelukkig nooit gehad maar mijn hubbie op een dag daarentegen wel.  En dat was even schrikken want ook wij hadden huisje, boompje en twee kindjes. Na goed overleg :) besloten wij om er een lange vakantie in Nederland tegen aan te gooien. We hadden een fantastische tijd, het weer was 6 weken lang mooi, mooi en nog eens mooi. Iedereen was vrolijk....we zagen Nederland op zijn best. Fietsen door de polders, drinken op het Leidse Plein, uiteten met vrienden....etc.etc.

Ik zag het dus wat angstig in :-D maar toen wij weer voet op Australische bodem zette waren wij allebei weer "thuis" oftewel Hubbie was genezen verklaard :cool:

Het schip vaart echter gewoon lekker door maar alleen in een nieuwe koers en wij moeten nu bepalen of we die koers willen houden
Click to expand...
. Dat is prima toch? Prettig is wel als je allebei (?) de zelfde kant op wilt "varen" want anders wordt het emotioneel wat problematischer.

Ben benieuwd naar andere reacties.

Groetjes
Syl
 
Syl,

Wij zitten in Adelaide, bijna 3 jaar.

Die roze bril die je beschrijft hebben wij nog steeds op, en da's eigenlijik juist een van de 'aanwijzingen' om terug te gaan. Nog bijna dagelijks zie ik iets of realiseren we ons iets wat we hier zien en dan krijgen we een vakantiegevoel. En ik denk dat de kern van het 'vakantiegevoel' is dat je je erg fijn voelt bij de betreffende plek/gebeurtenis maar dat je je realiseert dat je weer terug gaat/moet, anders heette het wel het 'huisgevoel' ofzo ;)

En wat we ons laatst ook bedachten: toen we hier niet waren en in het kader van integratie ons vol in het gokken stortten hadden we eens de hoop een miljoen te winnen ofzo. Destijds dachten we mooi, dan kunnen we zo vaak we willen op en neer naar NL voor vakantie en weerzien etc. Als we nu een miljoen zouden winnen en we zouden naar NL teruggaan kun je daar gewoon wonen&werken en met dat gewonnen geld heerlijk uitgebreid op vakantie gaan hier. Want dat is dus iets wat er hier niet echt van komt met je 4 weken vakantie per jaar.

Als we teruggaan willen we dan ook nog even ongenegeerd een paar maanden gaan reizen voordat we in NL de boel weer op gaan pakken (lees huurhuisjes zoeken etc...  :|)
 
Ff kort (moet mijn dochter ophalen van school  :)): wij zijn hier nu het 4e jaar ingegaan, en het vakantie gevoel dat ik nog steeds dagelijks heb, hoop ik hier tot aan mijn laatste dag op aarde te houden!

Ik vind het een zegen dat ik in een land kan wonen, waar ik tot voor 4 jaar terug alleen maar naar op vakantie toe kon gaan. Waarom zou dat gevoel ooit ophouden? Da's bijna zoiets als: "het is zooooo land goed gegaan, het moet nu een keer fout gaan". Ik geloof daar niet in (met alle respect hoor  :wink:). Ik vind het wel dapper om te overwegen weer terug te gaan. Alleen al vanwege het weer en de massa's mensen krijg ik (niet zulke lekkere) kriebels............

Marc
 
Hi all

Wat ik bedoelde met dat vakantie gevoel is, dat ik na drie jaar echt het gevoel had dat ik hier woonde. Kreeg een soort van referentie kader :), kwam mensen tegen tijdens het boodschappen  doen die ik niet alleen herkende maar waar ik ook een praatje mee aan kon knopen. Ik vind het knap als je je leven lang een vakantie gevoel houdt :-D, doet u mij ook maar een pondje.... :-D maar het doet wel een beetje te niet aan je gevoelens als je "echt" op vakantie gaat :wink:.

.....het zit hem vast in die 3 jaar.....zoiets als "the seven year itch" perhaps? :) als ik je even mag quoten:
Die roze bril die je beschrijft hebben wij nog steeds op, en da's eigenlijik juist een van de 'aanwijzingen' om terug te gaan. Nog bijna dagelijks zie ik iets of realiseren we ons iets wat we hier zien en dan krijgen we een vakantiegevoel. En ik denk dat de kern van het 'vakantiegevoel' is dat je je erg fijn voelt bij de betreffende plek/gebeurtenis maar dat je je realiseert dat je weer terug gaat/moet, anders heette het wel het 'huisgevoel' ofzo
Click to expand...
Het is toch juist heerlijk als je dat gevoel vast kan houden? Heb je het gevoel dat je niet echt leeft? Ik snap niet zo goed waarom dit een reden is om terug te gaan? Of bedoel je eigenlijk dat je je gewoon niet (nog niet??) thuis voelt hier?

Vind dat Aussies weinig diepgang hebben,
Click to expand...
Interessant, ik hoor dit wel vaker van mensen die hier een paar jaar wonen......en ik kan me daar echt niet in herkennen. Is het dat je het "recht-voor-ze-raapse" van de gemiddelde Nederlander mist? Want wat is diepgang... Het kost misschien wat meer tijd voordat je iemand leert kennen maar Aussies hebben niet echt het hart op de tong maar als je ze een beetje de ruimte (lees: tijd?) geeft dan komt ook dat vanzelf.

Groetjes
Syl :)
 
Waarom zou je je gek verklaren dat je terug wilt terwijl er een hoop hierheen willen.  Het is maar wat je happy maakt in het leven.  Ik zou ook zeggen stap op een vliegtuig en neem een hele lange vakantie in Nederland en neem daarna pas beslissingen.  Geen idee of geld een issue is maar soms is er ook een gevoel van dat je terug wilt maar niet kan omdat er geen geld is.  Terwijl als er geld op de bank staat is de behoefte minder groot.  Leg ik dat duidelijk uit?  En mocht je besluiten om terug te gaan, je blijft een avonturier die haar hart heeft gevolgd en nu wederom haar hart volgt!  Mijn petje af. 

Over weekendjes uit: Een weekje Ardennen/Tsjechien etc zou hier een weekend Uluru, Bendigo, Tasmanie of Strathhalbyn kunnen zijn, een Bed en Breakfast op een afgelegen plek.  Je moet het gewoon doen.  Ik ging wel met de kids een weekje in een cabin bij Glenelg.  Een weekend kamperen bij het paardrijden.  Er zijn genoeg rare dingen te doen er was eens een festival in de koeienstront stappen,  Tuna gooien noem maar op.

Ik heb ook nog een vakantie gevoel en woon al bijna 17 jaar hier, tijd vliegt when you're having fun.  Soms rij ik rond en moet me gewoon zelf knijpen, woon ik echt hier?  Ja ik hoor hier thuis dit is mijn 'home'! maar het is zo heerlijk en relaxed en mooi en dat maakt het vakantie gevoel.  Weg zijn van familie en de lange zomers met zwembad en bbq.  Waar ik over 2 maanden ga wonen dan ben ik helemaal in 'dreamland'.  bof ik effe! zo zou je het ook kunnen zien. 

De eerste drie jaar ben ik ieder jaar terug geweest daarna ongeveer iedere 4/5 jaar, zo nu en dan komt er hier iemand.  In het begin namen we inderdaad vakantie dagen op.  Nu niet meer.  Ik doe een dag of wat met ze maar de rest moeten ze zelf doen, ze kunnen mijn auto lenen en mijn huis staat altijd open voor ze.  Op deze manier hebben we onze vakantie dagen voor mij en man met kinderen.

Welke beslissing je ook neemt, het zal een goede zijn.

Sidonia
 
 
Ook al zitten wij nog maar een kleine 3 maanden hier (Perth), toch de volgende opmerkingen:

Ja, het is inderdaad een vakantiegevoel, maar we zouden ook niets liever willen dan constant dat vakantiegevoel te hebben. Wat voor mooiers is er ? Ook helemaal eens met Sidonia, er zijn in Australie volop en volop plekjes om naartoe op vakantie te gaan. Om maar niet te spreken over Bali of zo. En dan denk ik ook dat het een heel goed plan is om eerst eens een (desnoods lange) vakantie te nemen naar NL, en daar eerst eens weer goed te kijken. En zorg dan ook dat je niet de hele tijd bij familie/vrienden bent, maar inderdaad op jezelf gaat....

NB: Geen kritiek op je gevoel dat je twijfelt hoor, dat kan je alleen zelf beoordelen. Maar vergeet niet dat heel veel mensen om een of meer redenen weggegaan zijn uit NL of (net als wij) naar een land gegaan wat ze heel erg trekt. En het is een bekend verschijnsel dat je na een paar jaartjes de neiging hebt om allerlei positieve dingen van NL door een extra roze bril te zien, en de negatievere zaken te vergeten. Vandaar ook mijn advies: Ga eerst eens een lange vakantie houden in NL!!

Perthpete
 
Misschien een rare opmerking, maar wellicht is het de moeite waard om je eens te orienteren op een baan met iets meer vakantie-uren (of anderssoortige flexibele mogelijkheden).
Ik weet, dit is (nog) niet gebruikelijk in Australie, maar de mogelijkheden zijn er wel!

En ik snap heel goed dat dit voor iemand heeeeeeeeeeel belangrijk kan zijn.
Zo houd ik zelf voorlopig rekening met weinig vakantie, maar hoop hier in de toekomst iets voor te verzinnen......

Natuurlijk moeten daar ook wel de omstandigheden naar zijn. Ik bedoel alleen maar: niet zomaar overheen stappen. Misschien komt er toch een mogelijkheid!

Henriette
 
Hoi,

Misschien niet helemaal te vergelijken, maar toch een beetje;
Mijn schoonouders hebben 25 jaar in het buitenland gewoond als expat. Hartstikke lekker leven gehad, met natuurlijk wat nadelen. Dus ze wilden terug, hebben hun baas zijn hoofd stuk gezeurd, en kwamen op een riante flat in rotterdam terecht.
Waarom wilden ze terug? Hun vrienden en familie (wij ) woonden hier, ze wilden van al het cultuur aanbod genieten, ze wilden meer 'weer', etc etc.
Toen ze hier eenmaal zaten hadden ze het binnen een jaar weer gezien; vrienden en familie komen niet elke week, want die hebben hun eigen leven. Voor cultuur (film, theater, oude huizen, musea) moet je de deur uit, en dat waren ze een beetje verleerd, (als we kwamen zaten ze uitgeblust op de bank...)
Het weer waren ze eigenlijk al heeeeel snel zat (ze begrepen ineens waarom alle nederlanders altijd over het weer praten...) maar eigenlijk was de mentaliteit wat ze het meest tegenstond. Mensen waren verhard, en meer (vul maar in) geworden, in de tijd dat ze weg waren geweest. Hun vakanties in nederland had hun dat niet laten zien, maar die periode in Rotterdam wel heel snel.

wat ik eigenlijk wil zeggen; ga nederland niet te veel ophemelen. Er was een reden waarom je wegging, en als ik het zo lees, vinden jullie het best leuk, waar je nu bent.  En het klinkt best wel een beetje calvinistisch als je zegt dat je het vakantie gevoel voor je vakanties wil bewaren.... Heb je dus toch een stukje nederland bij je..

auk
 
[quote author=Wilbert67 link=topic=4969.msg63347#msg63347 date=1150742199]
Misschien een idee om iets voor jezelf te beginnen, dan bepaal je ook zelf je vakantiedagen :wink:
[/quote]

Ja in het algemeen bedragen die 0 met een eigen zaak  :|
 
Dank jullie voor alle reacties. Wij zijn niet te lang geleden naar  NL geweest en daar bleek eigenlijk niets veranderd. Ik wat met name heel benieuwd of je in de winkels 'afgesnauwd' zou worden in vergelijking met het relaxte 'how are you today' hier; eigenlijk gewoon hetzelfde. En Balkende of Howard is wat mij betreft meer van hetzelfde.

Het is niet zozeer het aantal vakantiedagen - daar kun je inderdaad wat aan doen door bv 4 dagen te gaan werken ofzo of een andere baan pikken. Het gaat er meer of wat je ermee doet. Wij zijn er nog niet aan toe om - zoals Sidonia doet - het bezoek zelf hun gang te laten gaan, als ze zo'n reis maken kan ik niet anders (vind ik) dan daar flink tijd voor vrij maken.

Ik zit gewoon te twijfelen. Met name op mijn werk ben ik gewend om alle voors en tegens te verzamelen en die netjes af te wegen om vervolgens A of B te kiezen. Naast het feit dat ik me realiseer dat zaken als 'waar voel je je thuis' niet echt te vergelijken zijn vraag ik me dus af of ik wel alle argumenten op tafel heb ten gunste van een langer verblijf downunder. Wat zie ik over het hoofd?

etc etc etc. Heerlijk zo'n forum!
 
Hiya!

als ze zo'n reis maken kan ik niet anders (vind ik) dan daar flink tijd voor vrij maken.
Click to expand...
pff, nou ik vind het knap hoor :) Wij wonen hier inmiddels 10 jaar en krijgen een keer in de zoveel tijd weer een stortvloed Nederlanders over ons heen :-D Soms anderhalf jaar niets en dan ineens maaaaaanden achter elkaar. Wij maken wel wat tijd vrij maar echt niet overdreven, we proberen gewoon een goede invulling te geven aan de vrije dagen die we zo wie zo al hebben en plakken er misschien hier of daar een dag of wat aan toe. Het is toch niet vol te houden anders? Jij woont hier en voor jou gaan de dagelijkse beslommeringen ook gewoon door dus het is emotioneel en fysiek gewoon bijna niet te doen om 24/7 beschikbaar te zijn voor je gasten. (hoe aardig ze dan ook zijn en hoe lang ze dan ook gevlogen hebben :)). Maar goed aan het aard van het beestje kan je niets veranderen natuurlijk, dus als het tegen je gevoelens indruist om je gasten aan "hun lot" over te laten dan kan ik me voorstellen dat je dat liever niet doet.

Ik denk ook niet dat wij met argumenten aan kunnen komen draven waarom je hier nou wel zou moeten blijven. Als je 'gut' feeling zegt dat het het hier nou toch niet helemaal is dan is het misschien inderdaad tijd om een andere koers te varen.

Misschen is het tijd om eens in een ander staat te gaan wonen :wink: how about sunny Queensland?

groetjes
Syl
 
Hi Syl

Je brengt wat ik met mijn gasten doet inderdaad keuring onder woorden.  Hier gaat het precies hetzelfde, een tijd niks en dan 3 in een jaar.  Volgende week krijgen we bezoek en aan het einde van het jaar weer.  Ik zei tegen mijn zoon, guess where we going? Sovereign Hill (Daar is hij nu al 11x geweest! en heeft het wel gezien! hij is 14 dus houdt wel van een joke, ik ga zonder hem deze keer).


Hopper, vraagje, heb je geld om zeg morgen terug te gaan? als de behoefte groot is of is dat een dilemma?

SIdonia
 
Sidonia,

Niet dat het op m'n rug groeit maar gelukkig is geld geen issue hier. We zijn er recent geweest en het is niet dat ik om de zoveel tijd NL'se lucht moet opsnuiven ofzo  :wink:. Het is meer waar wil je je kinderen op laten groeien, in een mooi en relaxt land waar nu en ook naar ik verwacht later alle drukte en gedoe een beetje voorbij zal gaan of bied ik ze de mogelijkheid om veel te zien/doen maar dan ook te moeten leven in een land waar de welvaart stijgt maar het welzijn daalt. Of zoiets.

Misschien is het in mijn ogen ook ean afweging tussen cultuur (NL) en natuur (Aus)?
 
Hoi Hopper
Interessant onderwerp.. Ik blijf dit topic igg volgen.

Nou komt bij mij de vraag boven wat denk je weer in Nederland te vinden? Verwacht je dat het wordt zo als het altijd was?? Mijn migration agent zij iets van:
" Maakt niet uit hoe erg je terug wilt blijf in Australie. Ga je 1 maal weer terug naar Nederland dan is dat prachtig voor de eersten maanden"
Daarna ga je weer die dingen ontdekken waarvoor je 3 jaar gelden bent vertrokken uit Nederland....
Dan is het in de meeste gevallen telaat om terug te gaan omdat je ausie visum is verlopen"

Als je misschien steun zoekt om je beslissing te maken kun je is met Willem en Lennie van het forum mailen. Die hebben ook iets van 3 jaar in oz gewoond daarna weer terug gegaan naar Nederland en weer na een x aantal jaren/ maanden terug naar oz vertrokken en nu weten ze zeker dat ze in Aus willen blijven.

Vind dat Aussies weinig diepgang hebben
Click to expand...

Nou zit ik hier maar 4 maanden en kan dit wel een beetje herkennen.
Daar in tegen zijn er ook een paar ausies waar mee we goed over weg kunnen. Over het algemeen trekken we hier in Coobe pedy veel meer op met andere europeanen. Op 1 of anderen manier klikt het veel beter met die mensen.

Soms heb ik, zelfs het idee dat sommigen ausies een beetje eige volk/ land eerst mentaliteit hebben. Wanneer we problemen heb bijv. op het werk dan merk je toch dat we wat stroever behandelt worden door bepaalden mensen....? We is de manager van het bedrijf gelukkig een Nederlander,... dus als er echt problemen zijn dan wordt het door hem heel snel opgelost. Maar zo zou het eigelijk niet moeten zijn...

Maar ach misschien verbeeldt ik het me zelf of komt het omdat we in een heel klein rot stadje wonen midden in de outback??
Ik ben zelf heel erg benieuwd hoe het zal zijn om in Adelaide te wonen en werken....

succes en groetjes Barry
 
Bear,

Wij merken ook dat mixen met buitenlanders, en dan met name de NL's, veel makkerlijker gaat dan met Aussies. Sterker nog, nog steeds kennen we geen Aussies om eens een lekker biertje mee te drinken en het over andere zaken dan footy te hebben. We hebben wel buurtborrels enzo maar dat blijft allemaal hangen bij het weer en dagelijkse dingen.

En niet dat het over van alles moet gaan maar als ik in NL het met vrienden ergens over had was dat gewoon gaaf. Plus dat je dingen deelt, soms zelfs tot 15 jaar terug (weet je nog die keer dat...). En dat schept toch echt wel een band. Bij het opnieuw opbouwen van relaties (want ik snap echt wel dat die niet vanzelf aan komen waaien en je moet er allebei aan werken enzo) heb je dat nog niet. En dat mis ik dus. Want waarom zou ik goede banden met NL'se vrienden opzeggen om hier weer tijd&energie te steken in nieuwe waarvan ik weet dat het nog jaren zal duren voordat je er echt wat aan hebt?

Nogmaals - als ik zo aan het typen sla en terug lees kun je het waarschijnlijk te positief of te negatief opvatten - ik vind het hier een geweldig land maar ik heb de luxepositie om te kiezen waar ik echt will settelen.

Zal Willem&Lenie eens aanschieten, thanx.
 
Hoi Hopper!

Migreren kan zoals je ziet heel intens zijn. Je wortels waren ergens anders.

Je praktische problemen (vakantiedagen opnemen enzo), daar kan je omheen werken, bend your rules a bit. Natuur ís anders, weinig historische gebouwen, de Ardennen liggen niet om de hoek en het landschap kan kilometers lang hetzelfde zijn. Maar je kan niet emigreren en tegelijkertijd in dezelfde omgeving blijven.

't Grappige is dat je eigenlijk heel gelukkig klinkt. Behalve dan de mindere diepgang van Australiërs, waar ik níets van herken. Vraag iets, en je krijgt antwoord, dat is mijn ervaring. Ze klagen minder, zijn minder negatief. Een redelijke kennis van politiek zonder heethoofdig te worden valt mij juist op.

Maar enniewee, waar je je kinderen wilt laten opgroeien... Joh... Ik hoor vaak dat N'land zuurder en zuurder wordt. Hier zijn er ook steeds meer belachelijke regeltjes, maar we lopen gelukkig nog achter :) Maar de vriendelijke houding in het algemeen vind ik zalig. En what goes around, comes around. Voor zo'n cultuurverschil zou ik óveral naartoe verhuizen!!

Ach, ik zeg ook maar wat er in me opkomt :)

Succes,

Ireen.
 
Hoi

Voor mijn kinderen zou ik ZEKER in Oz blijven.  De eerste keer dat ik terug ging was ik eigenlijk een beetje benauwd hoe Ned.kinderen reageren en omgaan met andere.  Nederlanders kennende :wink: gebeurde er precies zoals ik had verwacht.  Op het voetbal veld werd mijn zoon voor groen en geel uitgemaakt en zijn Ned.vocabulaire uitgebreid met woorden waar hij nog nooit van gehoord had.  Een dag kwam hij thuis mam wat is een 'lul' Ik hoezo, nou zo noemen ze mij. 
Hier wordt er ook gebullied maar ik vind overhetalgemeen de kinderen in Ned veel groffer en eigengereid.  Kinderen groeien hier een beetje op zoals 30 jaar geleden in Ned. qua bescherming en manieren met alle voorzieningen van nu. 

En ja ook ik mis de verschillende culturen en het horen van de verschillende talen, alhoewel als ik hier naar Lygon st gaat zit ik Italie.  En elke zondag op het voetbalveld spelen we tegen Bosnie, Iran, Griekenland noem maar op.  Veel SBS kijken.

Ik heb liever dat mijn kinderen van de natuur genieten en er voor zorgen zodat er later nog wat is, dan ouwe gebouwen bekijken.  Maar zal ze zeker aanmoedigen om na High School een jaar Europa te doen of een exchange.

Wat betreft de vrienden, inderdaad heb je nog niets gemeen, maar als je nu de kinderen op school hebt tegen de tijd dat ze naar High School gaan zal dat anders zijn, zo merk ik dat.  Alle ouders van de vrienden van mijn kinderen waar we in prep mee begonnen zijn, heb ik nu iets in gemeen.  Sommige blijven oppervlakkige kennissen en andere vrienden waar we bbq etc meehebben.  Inderdaad het duurt wat langer maar komt toch wel hoor.  Ook via sportverenigingen van mijn man en ik.  In mijn sport heb ik totaal geen vrienden gevonden maar wel bij mijn man's vereniging waar we mee weggaan zo nu en dan.  Het komt dus echt wel.  En met de jaren leer je en ervaar je ook steeds meer van en over Australie.  Praten over tv series, acteurs, politiek etc van 10 jaar geleden kan ik nu makkelijk over meepraten en heb ik een mening over.  Maar uiteraard na 3 jaar heb je dat nog niet echt.
In mijn geval heb ik twee keer vrienden moeten maken daar ik eerst 8 jaar in SA hebt gewoond en nu dus 8 in Vic.

Wat ik ook altijd ervaar is dat ik een 'dip' heb als ik in Ned. geweest bent.  Maar na een maand of wat gaat dat toch ook wel weg.  De ene keer duurt het wat langer dan de andere keer.

Hoe oud zijn je kinderen?

Sidonia
 
Wat betreft de vrienden, inderdaad heb je nog niets gemeen, maar als je nu de kinderen op school hebt tegen de tijd dat ze naar High School gaan zal dat anders zijn, zo merk ik dat.
Click to expand...
Inderdaad! Eerder eigenlijk wel (in ons geval dan) al vanaf dat mijn dochter in grade 1 terecht kwam werd ons sociale leven een stuk uitgebreider. Vergeet ook niet dat je als je eenmaal wat ouder bent (hihi...ik heb het hier over de rijpe leeftijd van 30+ :-D) je zelf ook veel meer vast zit in bepaalde maniertjes en leventje dus het moet allemaal wel werken van twee kanten. Je moet zelf ook open staan voor dat nieuwe leven en een aanloop van een jaar of drie is echt zo gek nog niet.  Ik denk ook dat het makkelijk is om te verzanden in gemijmer over je eigen jeugd. Hoe leuk het wel niet was om op straat te spelen, hoe geweldig het was om door de stad te slenteren, etc. maar vergeet niet dat je kinderen zo wie zo al een heel andere start hebben en zij die oude gebouwen niet als een "gemis" ervaren. En inderdaad zoals Sidonia ook al aangeeft daar kunnen ze later altijd nog naar toe. En in realiteit hoeveel musea en oude gebouwen bezoekt de gemiddelde Nederlander nou in een jaar :) Je kunt hier ook geweldige art exhibitions opzoeken, ook zijn er op art gebied heel veel activiteiten voor kinderen. Er zijn ontzettend veel music festivals, etc. etc. het is maar wat je er voor over hebt om het te "zoeken".

Het was ook onze ervaring (tijdens onze laatste vakantie in Nederland) dat veel kinderen in Nederland grof en onbeschoft waren. ik weet het, kan niet alle kids over een kam scheren maar het viel toch genoeg op.

Australiers geen diepgang..........ook ik herken dat totaal niet...Als je zit te wachten op een Australier die je even zijn ongezouten mening zal geven tsja, dan kan je wel even wachten. Maar is dat nou zo een goede kwaliteit? Is dat diepgang?  :) Wat is diepgang.........oeverloos zitten bomen over onderwerpen van interesse. Ook dat kan hier maar je moet er zelf ook een beetje aan werken. Het duurt misschien wat langer dan in Nederland voordat je die diepgang aanboort maar het is er wel degelijk.

Groetjes
Syl
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top