Hallo Allemaal
Ik loop iets achter met de berichtgeving maar ik ga mijn best doen om het zo snel mogelijk in te halen. :computer:
Dus voor Koen en Katrina, controleer de story.
Voor Annemiek, Ja maar pas in maart.
Blijf deze GTST vanuit Carrum volgen en je zult begrijpen waarom.
Donderdag ochtend 01-12-05
Een vreemd idee, het huis is zo goed als leeg op een paar dingen na die niet meegaan.
De man die de rest gekocht heeft komt het ophalen, daar hoef ik gelukkig niet meer aan te werken en te dragen.
Nog twee buren waar ik nog (even) naar de computer zou kijken, en ’s avonds een afscheids etentje bij vrienden waar we mee zijn wezen zeezeilen.
Heel gezellig en vermoeiend en natuurlijk ook een afscheids drankje (te groot volgens Ineke) :whistle: :blahblah:
Dergelijke feestjes zijn aan te raden voor mensen met slaapmoeilijkheden, als een BLOK iedere avond, en geen tijd voor vreemde gedachten.
Vrijdag 02-12-05
Vandaag gaat ook mijn auto naar zijn volgende eigenaar.
Ik kreeg een afscheidsfeestje aangeboden in Eindhoven, we gaan dan met z’n vijven in de auto van mijn zoon terug omdat mijn auto achterblijft en wij van emotie en de afscheidsdrankjes niet geacht worden nog te kunnen rijden.
Een heel gezellig feest, er zijn toch meer mensen die het jammer vinden dat je weggaat dan je soms denkt. (gelukkig)
Het constant gedag zeggen en afscheid nemen (en drinken)is toch moeilijker dan ik dacht, dan is een feestje voor iedereen op dezelfde dag of avond is misschien toch iets makkelijker.
Als een blok in slaap vallen is bijna normaal geworden.
Zaterdag 03-1205
De laatste dag dat we in NL zijn voor het vertrek.
Nog “even” snel dit en nog “even”snel dat, “Tijd zat”gaat nu zeker niet meer op, het lijkt of je ieder uur er twee tekort komt.
Gelukkig is het voor Ineke ook moeilijk om overal afscheid te nemen, ze heeft meer vrienden gemaakt in die drie en half jaar dat ze hier heeft gewoond dan ze zelf dacht.
Even gedag zeggen in ons stamcafé, wij hadden daar met een paar vrienden afgesproken, een slechtere plaats om het drinken af te leren is er niet te vinden, dit is ook mijn laatste dag om te roken, dus proost op die goeie ouwe tijd en steek er nog maar eentje op.
Lopend (we hebben geen auto meer) terug naar de buurvrouw, proost !, nog even bij mijn broer en bij mijn zoon langs, die ons gelukkig komt halen en brengen (en voor 5 minuten verkeerd parkeren op een plaats waar niemand er last van heeft nog even vlug een bekeuring krijgt) , maken dat de dag snel voorbij is.
Gelukkig de laatste dag anders zou ik nog even vlug een alcootje worden voor vertrek.
En ja hoor, zoals nu haast gebruikelijk, als een blok in slaap gevallen.
Zondag 04-12-05
Het is zover, de dag van vertrek.,
We hadden om half 8 afgesproken omdat het in de praktijk dan meestal toch 8 uur wordt.
Het vliegtuig ging om tien over elf en wij wilden om half negen op Schiphol zijn.
Wij werden weggebracht met twee auto’s, omdat het leuk is maar ook omdat niet alle bagage in 1 auto kon.
Wij hadden op mijn visum en op de enkele reis 10 kilo bagage bij gekocht, bij SA wordt dat dan 20 Kg.
Naar goed Hollands gebruik wordt dat dus 30 Kg extra, verdeeld over 3 grote koffers, twee weekend tassen twee stuks handbagage van max 5 kg (8 kg dus) en een laptop in handige koffer, ook bijna niet te tillen. Totaal 2x 21 + 1x19 + twee tassen van 7 en 8 en twee handbagage van 8 plus laptop van 4 = 96 kg
Het handige handbagage koffertje van Ineke had gelukkig wieltjes om het door de hal te trekken, en tijdens het inchecken waren er gelukkig genoeg uitzwaaiers om op de handbagage te passen zodat de juffrouw aan de balie niet gelijk een rolberoerte zou krijgen bij het zien van onze bagage. :whistle: :mrgreen:
Humor was wel dat die juffrouw aan de balie niet wist dat 10 kg bij SA goed was voor 20 kg.
Toen zij na enig bellen hoorde dat het waar was moest Ineke haar creditcard laten zien omdat daarmee betaald was, zij moest toen op zoek naar de uitzwaaier die op haar koffer(tje) moest passen.
Ik bleef intussen vriendelijk lachen en praten met deze juffrouw, tot wij eindelijk de bagage kwijt waren en wij met ons hele gevolg aan de koffie konden.
Mijn zoon met zijn vriendin en mijn vriend Henk met zijn vrouw en als extra waren Koen en Katrina en een nicht van Ineke met haar man naar Schiphol gekomen om gedag te zeggen.
Ik wil er niet aan denken dat er misschien mensen zijn, die wij in de afgelopen dagen hebben gezien, en voordat wij die weer kunnen ontmoeten overleden kunnen zijn.
Deze overpeinzingen horen nu eenmaal bij afscheid nemen, zeker als je net als wij dichter bij de zestig dan bij de vijftig ben.
Iedereen een zoen en een hand en de lang verwachtte reis van 25 uur kan beginnen.
Tot ziens in Oz. :rose: :sorry:
Dit was het weer, tot zover het NL gedeelte.
Ik ga nu eerst aan de foto’s werken.
Ik had gehoopt dat ik al kon beginnen met onze website, maar Jeroen en Erna hebben het nu ook druk en ik heb nog geen account van Jeroen gekregen.
Gaat allemaal goedkomen, voor nu iedereen suc6 en waar mogelijk tot gauw weerzien.
Gr. Ton en Ineke in zonnig Carrum Vic. :sunny: :cheers: :beach: