Ik heb lang getwijfeld om een LaStaVa aan te maken. Wij weten nl. helemaal nog niet zeker of we wel willen gaan, maar vnl. door onze leeftijd moesten we het nu proberen, of het voorgoed uit ons hoofd zetten - en dat laatste kan ik dan ook weer maar niet zomaar zonder het op zijn minst
geprobeerd te hebben.
Wij, Rudi en Vanessa, zijn een Belgisch gezin met 2 jonge kindjes (jongens): Alec wordt 4
in december en Loïc is dik 2,5.
15/01/12: via skype aankondiging huwelijk schoonzus (met Australiër) + diezelfde
avond reportage over het nieuwe leven van Robby McEwen en zijn gezin Down Under.
Na jarenlang een sluimerend gevoel is toen bij mij écht het besef gekomen dat de
mogelijkheid van een emigratie naar Australië me niet losliet en het voor ons,
zoals al gezegd, het moment van nu of nooit was. Mijn man is toen volop mee in vnl. toch wel "mijn droom" gestapt, wat ik nog altijd geweldig vind van hem, zéker omdat hij er het meeste voor heeft moeten doen.
Na wat zoeken op internet op M2A gestoten en begin februari een assessment door
hen laten doen, met positieve vooruitzichten (hoofdapplicant is mijn man, als
IT-er). Na alles wat te laten bezinken, besloten om het alleen te proberen en
niet met M2A in zee te gaan (omdat we - tot op heden nog altijd niet - 100% zéker zijn of we
effectief willen gaan en dan vonden we het wel veel geld worden voor iets dat we
"misschien" zouden willen doen).
Daardoor hebben we hier en daar misschien wel wat tijd verloren, maar
uiteindelijk toch ook wel redelijk wat geld uitgespaard.
Het ondertussen afgelegde traject:
- 23/06/12: IELTS Rudi : L: 7,5 - R: 8 - W: 6,5 - S: 8 - eerste hiccup: 0,5
puntje te kort op Writing
- een re-mark aangevraagd voor writing, begin augustus
- 22/08/12: positieve skills beoordeling (ACS) Rudi
- 07/09/12: positieve re-marking writing Rudi: writing met 0,5 punt omhoog
gegaan, dus de benodigde 7 is gehaald !
- 09/09/12: EOI ingediend
- 13/09/12: Vanessa afspraak gemaakt voor IELTS: za 13/12/10
- Vijdag 14/09/12, rond 18 een sms van Rudi: We hebben een invitation gekregen
voor een skilled sponsored provisional visa - subclass 489 ! ! !
Nog geprobeerd of de IELTS-test voor Vanessa toch niet op zaterdag 22/09 kon
(inschrijvingen waren al afgesloten) maar dit was, ondanks een heel welwillend
medewerker van de British Council, niet mogelijk
- 26/10/12: Resultaat IELTS Vanessa: L: 8,5 - R: 9 - W: 7,5 - S: 8,5
- 5/11/12: Visumaanvraag gelodged - bijna 4 uur over gedaan om alle documenten
op te laden - website lag er regelmatig uit
- 16/11/12: medicals in Brussel
- 17/11/12: opladen en doorsturen van uitreksels strafregister (of VOG's voor de Nederlanders) - weer véél geduld moeten hebben.
En nu wachten... maar vnl., als we een visum krijgen, de belangrijkste beslissing van ons leven moeten nemen. En we zijn er nog altijd niet uit, momenteel hangt de balans zelfs al terug meer over naar "in België blijven". En berichten zoals het "busincident" in Melbourne, helpen dan natuurlijk niet maar ik weet, dat soort mensen heb je overal. Nu, van midden december tot midden februari gaan we met het hele gezin naar OZ (van Melbourne naar Adelaide en Sydney, misschien gaan we nog tot aan Brisbane, weten we nog niet, zal er wat van afhangen maar we willen, zéker met de kids, geen té straks schema). Die reis wordt meer dan waarschijnlijk dus eerder een studiereis. Zien we ons hier wonen, aarden en onze kids grootbrengen? Hopelijk kunnen we na die reis de knoop definitief doorhakken...
gr,
Vanessa
geprobeerd te hebben.
Wij, Rudi en Vanessa, zijn een Belgisch gezin met 2 jonge kindjes (jongens): Alec wordt 4
in december en Loïc is dik 2,5.
15/01/12: via skype aankondiging huwelijk schoonzus (met Australiër) + diezelfde
avond reportage over het nieuwe leven van Robby McEwen en zijn gezin Down Under.
Na jarenlang een sluimerend gevoel is toen bij mij écht het besef gekomen dat de
mogelijkheid van een emigratie naar Australië me niet losliet en het voor ons,
zoals al gezegd, het moment van nu of nooit was. Mijn man is toen volop mee in vnl. toch wel "mijn droom" gestapt, wat ik nog altijd geweldig vind van hem, zéker omdat hij er het meeste voor heeft moeten doen.
Na wat zoeken op internet op M2A gestoten en begin februari een assessment door
hen laten doen, met positieve vooruitzichten (hoofdapplicant is mijn man, als
IT-er). Na alles wat te laten bezinken, besloten om het alleen te proberen en
niet met M2A in zee te gaan (omdat we - tot op heden nog altijd niet - 100% zéker zijn of we
effectief willen gaan en dan vonden we het wel veel geld worden voor iets dat we
"misschien" zouden willen doen).
Daardoor hebben we hier en daar misschien wel wat tijd verloren, maar
uiteindelijk toch ook wel redelijk wat geld uitgespaard.
Het ondertussen afgelegde traject:
- 23/06/12: IELTS Rudi : L: 7,5 - R: 8 - W: 6,5 - S: 8 - eerste hiccup: 0,5
puntje te kort op Writing
- een re-mark aangevraagd voor writing, begin augustus
- 22/08/12: positieve skills beoordeling (ACS) Rudi
- 07/09/12: positieve re-marking writing Rudi: writing met 0,5 punt omhoog
gegaan, dus de benodigde 7 is gehaald !
- 09/09/12: EOI ingediend
- 13/09/12: Vanessa afspraak gemaakt voor IELTS: za 13/12/10
- Vijdag 14/09/12, rond 18 een sms van Rudi: We hebben een invitation gekregen
voor een skilled sponsored provisional visa - subclass 489 ! ! !
Nog geprobeerd of de IELTS-test voor Vanessa toch niet op zaterdag 22/09 kon
(inschrijvingen waren al afgesloten) maar dit was, ondanks een heel welwillend
medewerker van de British Council, niet mogelijk
- 26/10/12: Resultaat IELTS Vanessa: L: 8,5 - R: 9 - W: 7,5 - S: 8,5
- 5/11/12: Visumaanvraag gelodged - bijna 4 uur over gedaan om alle documenten
op te laden - website lag er regelmatig uit
- 16/11/12: medicals in Brussel
- 17/11/12: opladen en doorsturen van uitreksels strafregister (of VOG's voor de Nederlanders) - weer véél geduld moeten hebben.
En nu wachten... maar vnl., als we een visum krijgen, de belangrijkste beslissing van ons leven moeten nemen. En we zijn er nog altijd niet uit, momenteel hangt de balans zelfs al terug meer over naar "in België blijven". En berichten zoals het "busincident" in Melbourne, helpen dan natuurlijk niet maar ik weet, dat soort mensen heb je overal. Nu, van midden december tot midden februari gaan we met het hele gezin naar OZ (van Melbourne naar Adelaide en Sydney, misschien gaan we nog tot aan Brisbane, weten we nog niet, zal er wat van afhangen maar we willen, zéker met de kids, geen té straks schema). Die reis wordt meer dan waarschijnlijk dus eerder een studiereis. Zien we ons hier wonen, aarden en onze kids grootbrengen? Hopelijk kunnen we na die reis de knoop definitief doorhakken...
gr,
Vanessa
). De vraag is of het op termijn lukt om de twee met elkaar te mengen en dat zal voor een groot deel van je persoonlijkheid afhangen, misschien niet eens zo van 'verblijfplaats'. Veel succes met wikken en wegen. Wij hebben ook ergens een lastava, kun je eens lezen. Daar wordt ook de negatieve kant van de zaak belicht... het leven gaat hier niet, net zo min als daar, altijd over rozen...
