Verder zou het ook de bedoeling zijn om in Oz een beetje stressvrijer te kunnen leven. Maar, en ja dat is een beetje mijn materialistisch kantje, in mijn droombeeld hoort daar wel een huisje met een zwembad(je) bij, zéker in zo'n klimaat met 2 kinderen. Maar stressvrijer leven betekent dat ik maar maximaal halftijds meer zou werken. Maar ik weet niet of we met zo'n inkomen ons dat kunnen veroorloven. Verder zit mijn man in de IT, wat wil zeggen dat we waarschijnlijk toch niet zo ver van Adelaide zullen kunnen wonen want daar is de meeste werkgelegenheid (we moeten sowieso naar SA - regionally sponsored). Ik denk dat we uiteindelijk in dezelfde ratrace en frustraties van files gaan terechtkomen als hier.
Heb even je post hierboven ge-edit, Vanessa, maar reageer op het hele verhaal.
Er zijn wat draadjes over het achterlaten van familie e.d., waarin heel zinnige, herkanbare verhalen naar voren komen. Ik meen me te herinneren, dat iemand daadwerkelijk de voors en tegens op papier had gezet en tijdens de dipmomenten (want die krijg je wanneer je daadwerkelijk de stap zet en hier terechtkomt) zich daarop gericht heeft: waarom heb ik hier ook alweer voor gekozen.
En de prachtige term emogreren.
Ik ben het met je eens, dat het hebben van een gezin de keuze enorm beinvloedt. Ik ben alleen en als ik zo terugkijk, dan moet ik zeggen, dat het net lijkt alsof ik wat impulsiever te werk ben gegaan. De beslissing was genomen, na 1,5 jaar ofzo was het visum op zak. Toen kwamen ineens de twijfels en de paniek en desondanks gewoon doorgaan. Geen validatiereis (vond ik zonde van m'n geld), maar gewoon in 1x met m'n hele hebben en houden. Verstandig? Geen idee, maar het is goed gekomen
Verder is communicatie heel belangrijk. M.n. richting je ouders. Zij pakken het goed op, begrijp ik, en dat scheelt enorm. Ik heb mijn vader er heel nauw bij betrokken, voornamelijk omdat mijn moeder relatief kort daarvoor was overleden. Hij snapte het en steunde me onvoorwaardelijk.
Het meest fantastische is, dat hij me hier afgelopen jaar bezocht heeft en net zo'n Aussie fan geworden is als ikzelf
En hij snapt helemaal waarom ik de keuze genomen heb. Ik heb overigens nog een broer (en zijn gezin) in NL wonen, dus had niet het gevoel hem echt achter te laten, hoewel het me uiteraard niet makkelijk viel.
Met Skype wordt de wereld ook een stuk kleiner. Ik Skype wekelijks met mijn vader en het voelt daardoor niet alsof hij zo ver weg zit. 'Even overleggen' kan gewoon
Er zijn ook diverse reacties geweest op mensen die aangeven stressvrijer te willen leven. Daarover leken de meningen toch wel overeen te komen: stressvrijer leven kan ook in NL en Belgie. Als je het te druk hebt e.d. dan ligt dat toch vooral aan jezelf. Komt hard over, is niet zo bedoeld! Maar ik herinner me iemand die vond dat hij/zij te weinig tijd had voor de kinderen e.d. en tja, ik heb als alleenstaande natuurlijk makkelijk praten, maar redeneer dat wanneer ik gezegend zou zijn met een gezinnetje ik daar tijd voor vrij zou maken. Kinderen komen nl op de 1e plaats. Maar dat is mijn mening
Je geeft aan de je droombeeld een huis met een zwembad is. En als je op dit forum rondkijkt dan zul je zien, dat er mensen zijn die werkelijk adembenemend mooi zijn komen te wonen en een droombaan hebben. Dat geldt niet voor iedereen!!! Hou dat alsjeblieft goed voor ogen!
Je begint hier helemaal opnieuw: je moet een baan zien te vinden, een woning zien te vinden die EN naar je zin is EN betaalbaar, je moet weer een vriendenkring opbouwen, scholen zien te vinden voor je kinderen, etc..
Als deze dingen zijn niet zomaar gerealiseerd. Sommigen gaat het heel goed en vlot af. Bij anderen duurt het wat langer.
Niemand kan de keuze voor jullie maken, maar hou goed voor ogen waar je het voor doet en of het opweegt tegen wat je nu hebt. Het gras lijkt wel groener, maar...
Maar als je sterk het gevoel hebt dat je toekomst hier ligt (dat had ik tenminste), tja, je leeft maar 1x. Ipv jullie woning te verkopen zou je het wellicht kunnen verhuren. Het vliegtuig dat naar Australie vliegt, vliegt nl ook weer terug naar Belgie. Niet geschoten is altijd mis.
Lang verhaal kort: ook maar eens zo'n voors en tegenlijstje maken??
Succes!!!
Janka