Zijn hier ook voetballiefhebbers?
- Thread starter Jean76
- Start date
Jean76
XPdite Sponsor
Hier nog een bericht van vi.nl over George Best;
Groot-Brittannië rouwt om dood George Best
25/11/2005 14:09
Op 59-jarige leeftijd is een einde gekomen aan het veelbesproken leven van George Best. De Noord-Ierse legende overleed vrijdag in het Cromwell-ziekenhuis in Londen.
De dood van Best kondigde zich deze week al nadrukkelijk aan. 'De heer Best staat aan het einde van de weg van zijn zwakke gezondheid', had behandeld arts Roger Williams donderdag gemeld.
Best kreeg woensdag te maken met inwendige bloedingen, die zijn zwakke gezondheid nog verder aantastten. De laatste dagen kreeg hij geen levensverlengende behandeling meer. Op vrijdagmiddag overleed Best op 59-jarige leeftijd.
Groot-Brittannië rouwt om dood George Best
25/11/2005 14:09
Op 59-jarige leeftijd is een einde gekomen aan het veelbesproken leven van George Best. De Noord-Ierse legende overleed vrijdag in het Cromwell-ziekenhuis in Londen.
De dood van Best kondigde zich deze week al nadrukkelijk aan. 'De heer Best staat aan het einde van de weg van zijn zwakke gezondheid', had behandeld arts Roger Williams donderdag gemeld.
Best kreeg woensdag te maken met inwendige bloedingen, die zijn zwakke gezondheid nog verder aantastten. De laatste dagen kreeg hij geen levensverlengende behandeling meer. Op vrijdagmiddag overleed Best op 59-jarige leeftijd.
TheBroute
New Member
Da's niet Best!
Een groot voetballer geweest, maar zo nodig een nog groter feestbeest, gokker en vrouwenverslinder.
Zijn leven was echt Sex, drugs & Rock n roll..... en dat is uiteindelijk toch z'n ondergang geworden.
Hij werd slechts 59........maar heeft waarschijnlijk wel 'geleefd'
Bert
Een groot voetballer geweest, maar zo nodig een nog groter feestbeest, gokker en vrouwenverslinder.
Zijn leven was echt Sex, drugs & Rock n roll..... en dat is uiteindelijk toch z'n ondergang geworden.
Hij werd slechts 59........maar heeft waarschijnlijk wel 'geleefd'
Bert
Jean76
XPdite Sponsor
Hier even een prachtig stukje van Johan Derksen over George Best;
'Rest in peace, Belfast Cowboy'
5/12/2005 8 :35
Vorige week verbleef ik enige dagen in Manchester, waar twee gespreksonderwerpen centraal stonden. De stad leefde in de ban van George Best en Roy Keane. De aanhang van Manchester City hoopte op de komst van Keane. Manager Stuart Pearce had bij Nottingham Forest nog samengespeeld met Keane, en Manchester City wilde diep in de buidel tasten. Uiteindelijk sprak de waanzinnig populaire voetballer het verlossende woord. Hij koos niet voor stadgenoot, concurrent en vijand Manchester City, omdat hij dat de United-fans niet kon aandoen.
Die haalden opgelucht adem, om zich vervolgens weer voor de televisie te nestelen, want elk halfuur kwamen de artsen van het Cromwell Hospital in Londen met een actueel medisch bulletin over de toestand van Best. In de pubs werden de verhalen over de flamboyante sterspeler steeds sterker, rond Old Trafford werd nergens anders meer over gesproken. En ook op het luxueuze trainingscomplex Carrington was Best het gesprek van de dag. De meeste spelers kenden hem persoonlijk, omdat Best nog regelmatig op een reünie verscheen.
‘Deze club heeft veel vedetten voortgebracht, maar George Best is de allergrootste’, zegt Ruud van Nistelrooy. ‘In Nederland beseffen we dat niet zo, maar heel Engeland leeft al weken met de zieke Best mee. We weten hoe ernstig het is, want zijn boezemvriend Denis Law is bij hem op bezoek geweest en kwam helemaal aangeslagen terug. Bobby Charlton, Nobby Stiles en Eric Cantona zijn nog steeds mateloos populair bij de fans, maar zodra George Best zich op Old Trafford vertoont, telt niemand meer mee. Het publiek staat op de banken zodra hij het veld betreedt en als spelers hebben we een rustige middag, want niemand vraagt om handtekeningen.
'Alle aandacht gaat naar George Best. Die man heeft een geweldig charisma en altijd een goed humeur. Hij gaat met de fans op de foto, deelt handtekeningen uit en is heel gezellig binnen de groep van ex-spelers. Ik heb hem een paar dagen meegemaakt tijdens de uitreiking van de Gouden Schoen bij de FIFA. Een prachtige man, die zich niets aantrok van de etiquette. Ik heb hem helaas niet meer zien voetballen, maar als je oude beelden ziet, begrijp je meteen waarom hij nog steeds zo populair is.’
Alle mediazaken bij Manchester United worden gecoördineerd door de charmante Diana Law, de dochter van Denis. Als zij donderdagmiddag meldt dat haar vader met spoed naar Londen is geroepen, omdat de toestand van Best kritiek is, begrijpt iedereen binnen de club dat het nog slechts een kwestie van tijd is. De volgende dag overlijdt de legendarische voetballer, omringd door zijn vader Dick, zijn zoon Calum, zijn vriend en manager Phil Hughes, zijn zusters Carole, Barbara en Julie, zijn broer Ian, Denis Law en zijn ex-vrouw Alex.
George Best speelde op nieuwjaarsdag 1974 – hij was toen 27 jaar – zijn laatste wedstrijd voor Manchester United, na een hele serie aanvaringen met Tommy Docherty. Deze eigenzinnige manager wilde hem heropvoeden en in het gareel laten lopen. Maar Docherty kreeg even later zelf ontslag, omdat hij een seksuele relatie had met de vrouw van de fysiotherapeut.
Na 1 januari 1974 speelde Best eigenlijk alleen nog cafévoetbal voor clubs in Engeland, Schotland, Ierland, Zuid-Afrika, Amerika en Australië, maar altijd onder zijn niveau. In Amerika deelde hij de kleedkamer met Guus Hiddink, Hans Kraay junior en Dick Advocaat.
Nadat hij was hij uitgevoetbald, leefde hij van de media. Hij was analyticus voor de televisie, had columns in kranten, verzorgde after dinner speeches, liet zich voor veel geld interviewen en publiceerde een hele serie boeken. Toen ik na zijn dood mijn boekenkast raadpleegde, realiseerde ik me pas hoeveel er over hem is gepubliceerd.
Als Best-bewonderaar beschik ik over Bestie, Best of both worlds, The Best of times, Blessed, On the ball, Unseen archives, Scoring at half-time, George and me Angie Best en Where do I go from here?. Al die boeken heb ik verslonden, want vanaf zijn geboorte op 22 mei 1946 in de protestantse wijk van Belfast tot aan zijn dood op 25 november 2005 in het Cromwell Hospital in Londen, zag het leven van de virtuoos eruit als een spannend jongensboek.
Toch is het vreemd dat hij als levende legende zo populair bleef. In feite was hij een verloederde, aan lager wal geraakte ex-voetballer die zich dagelijks misdroeg en louter negatief in het nieuws kwam. Naast zijn structurele alcoholprobleem, ging hij gebukt onder een gokverslaving, hij mishandelde zijn vriendinnen en vrouwen, knipte hun haren af, smeerde hen onder met viltstiften en ballpoints, was betrokken bij vechtpartijen in nachtclubs, reed regelmatig onder invloed, veroorzaakte verkeersongevallen met een stuk in zijn kraag, zat een paar keer in de gevangenis en kende geen enkel verantwoordelijkheidsgevoel ten opzichte van zijn naaste familie.
De fans bleven de notoire querulant zien als een vermakelijke boef, de ultieme vertegenwoordiger van de oudere jongeren die allemaal hunkerden naar een wat avontuurlijker leven met snelle auto’s, mooie vrouwen en drank. Als hij met deze feiten werd geconfronteerd tijdens een televisie-interview redde hij zich daar met zijn charisma moeiteloos uit.
Zo hoorde ik hem ooit antwoorden op een serieuze vraag, dat hij ooit was gestopt met drinken en vrouwen. Om er meteen aan toe te voegen dat het de beroerdste twintig minuten van zijn leven waren. Ook toen zijn laatste vrouw Alex hem verliet, kreeg hij de lachers op zijn hand. Ze was afgereisd naar Australië, vertelde hij. Daar was ze gebeten door een giftige slang. De laatste berichten waren dat het redelijk goed ging met die slang.
Als vijftiger heb ik ze gelukkig allemaal nog zien voetballen: Abe Lenstra, Faas Wilkes, Johan Cruijff, Willem van Hanegem, Alfredo Di Stéfano, Stanley Matthews, Pelé, Diego Maradona, Marco van Basten en George Best. Omdat Best met Noord-Ierland nooit een EK of een WK speelde, heeft hij zijn kunsten vooral in Engeland vertoond. Na Cruijff is hij in mijn ogen de allergrootste.
Ik hoop nu maar dat er dvd’s van hem op de markt komen, want elke oprechte voetballiefhebber moet zijn geniale individuele acties een keer zien. En ik word moe om alle jonge redacteuren voortdurend te moeten vertellen dat George Best echt veel meer in zijn mars had dan al die jeugdige talenten die we nu tot vedetten opwaarderen.
Ook deze week zal het dagelijks leven in Engeland en Noord-Ierland volledig in het teken van George Best staan. Hij werd begraven naast zijn moeder, die ook overleed na een jarenlange alcoholverslaving. Belfast maakte zich dan ook op voor een uitvaart die vergeleken kan worden met de begrafenis van Prinses Diana.
George Best was een idool voor mijn generatie, de beste voetballer die Engeland heeft voortgebracht. Er komt ongetwijfeld een mooi standbeeld van hem voor Old Trafford te staan. Bovendien was Best een levenskunstenaar met narcistische trekjes. Hij was niet te coachen, niet als voetballer en niet als mens. Hij perste 59 jaar het uiterste uit zijn leven. Het was een keuze, dat moeten we respecteren. Helaas heeft hij de vrije openingstijden van de Engelse pubs niet meer mogen meemaken. Maar ook dat is zijn eigen schuld. Rest in peace, Belfast Cowboy.
'Rest in peace, Belfast Cowboy'
5/12/2005 8 :35
Vorige week verbleef ik enige dagen in Manchester, waar twee gespreksonderwerpen centraal stonden. De stad leefde in de ban van George Best en Roy Keane. De aanhang van Manchester City hoopte op de komst van Keane. Manager Stuart Pearce had bij Nottingham Forest nog samengespeeld met Keane, en Manchester City wilde diep in de buidel tasten. Uiteindelijk sprak de waanzinnig populaire voetballer het verlossende woord. Hij koos niet voor stadgenoot, concurrent en vijand Manchester City, omdat hij dat de United-fans niet kon aandoen.
Die haalden opgelucht adem, om zich vervolgens weer voor de televisie te nestelen, want elk halfuur kwamen de artsen van het Cromwell Hospital in Londen met een actueel medisch bulletin over de toestand van Best. In de pubs werden de verhalen over de flamboyante sterspeler steeds sterker, rond Old Trafford werd nergens anders meer over gesproken. En ook op het luxueuze trainingscomplex Carrington was Best het gesprek van de dag. De meeste spelers kenden hem persoonlijk, omdat Best nog regelmatig op een reünie verscheen.
‘Deze club heeft veel vedetten voortgebracht, maar George Best is de allergrootste’, zegt Ruud van Nistelrooy. ‘In Nederland beseffen we dat niet zo, maar heel Engeland leeft al weken met de zieke Best mee. We weten hoe ernstig het is, want zijn boezemvriend Denis Law is bij hem op bezoek geweest en kwam helemaal aangeslagen terug. Bobby Charlton, Nobby Stiles en Eric Cantona zijn nog steeds mateloos populair bij de fans, maar zodra George Best zich op Old Trafford vertoont, telt niemand meer mee. Het publiek staat op de banken zodra hij het veld betreedt en als spelers hebben we een rustige middag, want niemand vraagt om handtekeningen.
'Alle aandacht gaat naar George Best. Die man heeft een geweldig charisma en altijd een goed humeur. Hij gaat met de fans op de foto, deelt handtekeningen uit en is heel gezellig binnen de groep van ex-spelers. Ik heb hem een paar dagen meegemaakt tijdens de uitreiking van de Gouden Schoen bij de FIFA. Een prachtige man, die zich niets aantrok van de etiquette. Ik heb hem helaas niet meer zien voetballen, maar als je oude beelden ziet, begrijp je meteen waarom hij nog steeds zo populair is.’
Alle mediazaken bij Manchester United worden gecoördineerd door de charmante Diana Law, de dochter van Denis. Als zij donderdagmiddag meldt dat haar vader met spoed naar Londen is geroepen, omdat de toestand van Best kritiek is, begrijpt iedereen binnen de club dat het nog slechts een kwestie van tijd is. De volgende dag overlijdt de legendarische voetballer, omringd door zijn vader Dick, zijn zoon Calum, zijn vriend en manager Phil Hughes, zijn zusters Carole, Barbara en Julie, zijn broer Ian, Denis Law en zijn ex-vrouw Alex.
George Best speelde op nieuwjaarsdag 1974 – hij was toen 27 jaar – zijn laatste wedstrijd voor Manchester United, na een hele serie aanvaringen met Tommy Docherty. Deze eigenzinnige manager wilde hem heropvoeden en in het gareel laten lopen. Maar Docherty kreeg even later zelf ontslag, omdat hij een seksuele relatie had met de vrouw van de fysiotherapeut.
Na 1 januari 1974 speelde Best eigenlijk alleen nog cafévoetbal voor clubs in Engeland, Schotland, Ierland, Zuid-Afrika, Amerika en Australië, maar altijd onder zijn niveau. In Amerika deelde hij de kleedkamer met Guus Hiddink, Hans Kraay junior en Dick Advocaat.
Nadat hij was hij uitgevoetbald, leefde hij van de media. Hij was analyticus voor de televisie, had columns in kranten, verzorgde after dinner speeches, liet zich voor veel geld interviewen en publiceerde een hele serie boeken. Toen ik na zijn dood mijn boekenkast raadpleegde, realiseerde ik me pas hoeveel er over hem is gepubliceerd.
Als Best-bewonderaar beschik ik over Bestie, Best of both worlds, The Best of times, Blessed, On the ball, Unseen archives, Scoring at half-time, George and me Angie Best en Where do I go from here?. Al die boeken heb ik verslonden, want vanaf zijn geboorte op 22 mei 1946 in de protestantse wijk van Belfast tot aan zijn dood op 25 november 2005 in het Cromwell Hospital in Londen, zag het leven van de virtuoos eruit als een spannend jongensboek.
Toch is het vreemd dat hij als levende legende zo populair bleef. In feite was hij een verloederde, aan lager wal geraakte ex-voetballer die zich dagelijks misdroeg en louter negatief in het nieuws kwam. Naast zijn structurele alcoholprobleem, ging hij gebukt onder een gokverslaving, hij mishandelde zijn vriendinnen en vrouwen, knipte hun haren af, smeerde hen onder met viltstiften en ballpoints, was betrokken bij vechtpartijen in nachtclubs, reed regelmatig onder invloed, veroorzaakte verkeersongevallen met een stuk in zijn kraag, zat een paar keer in de gevangenis en kende geen enkel verantwoordelijkheidsgevoel ten opzichte van zijn naaste familie.
De fans bleven de notoire querulant zien als een vermakelijke boef, de ultieme vertegenwoordiger van de oudere jongeren die allemaal hunkerden naar een wat avontuurlijker leven met snelle auto’s, mooie vrouwen en drank. Als hij met deze feiten werd geconfronteerd tijdens een televisie-interview redde hij zich daar met zijn charisma moeiteloos uit.
Zo hoorde ik hem ooit antwoorden op een serieuze vraag, dat hij ooit was gestopt met drinken en vrouwen. Om er meteen aan toe te voegen dat het de beroerdste twintig minuten van zijn leven waren. Ook toen zijn laatste vrouw Alex hem verliet, kreeg hij de lachers op zijn hand. Ze was afgereisd naar Australië, vertelde hij. Daar was ze gebeten door een giftige slang. De laatste berichten waren dat het redelijk goed ging met die slang.
Als vijftiger heb ik ze gelukkig allemaal nog zien voetballen: Abe Lenstra, Faas Wilkes, Johan Cruijff, Willem van Hanegem, Alfredo Di Stéfano, Stanley Matthews, Pelé, Diego Maradona, Marco van Basten en George Best. Omdat Best met Noord-Ierland nooit een EK of een WK speelde, heeft hij zijn kunsten vooral in Engeland vertoond. Na Cruijff is hij in mijn ogen de allergrootste.
Ik hoop nu maar dat er dvd’s van hem op de markt komen, want elke oprechte voetballiefhebber moet zijn geniale individuele acties een keer zien. En ik word moe om alle jonge redacteuren voortdurend te moeten vertellen dat George Best echt veel meer in zijn mars had dan al die jeugdige talenten die we nu tot vedetten opwaarderen.
Ook deze week zal het dagelijks leven in Engeland en Noord-Ierland volledig in het teken van George Best staan. Hij werd begraven naast zijn moeder, die ook overleed na een jarenlange alcoholverslaving. Belfast maakte zich dan ook op voor een uitvaart die vergeleken kan worden met de begrafenis van Prinses Diana.
George Best was een idool voor mijn generatie, de beste voetballer die Engeland heeft voortgebracht. Er komt ongetwijfeld een mooi standbeeld van hem voor Old Trafford te staan. Bovendien was Best een levenskunstenaar met narcistische trekjes. Hij was niet te coachen, niet als voetballer en niet als mens. Hij perste 59 jaar het uiterste uit zijn leven. Het was een keuze, dat moeten we respecteren. Helaas heeft hij de vrije openingstijden van de Engelse pubs niet meer mogen meemaken. Maar ook dat is zijn eigen schuld. Rest in peace, Belfast Cowboy.
Jean76
XPdite Sponsor
Even een ietwat merkwaardig bericht over een speler uit de A-league ( www.a-league.com.au ).
Het is weliswaar al een wat ouder bericht van vi.nl, maar ik vond het toch wel even aardig om te plaatsen.
Hiddink: 'Thompson inventieve versterking'
30/12/2005 9 :30
Archie Thompson wordt mogelijk de tweede Socceroo bij PSV. Guus Hiddink zou met de komst van de spits een dubbelslag slaan, als PSV-trainer én als bondscoach van Australië.
'Het zou een inventieve manier zijn om de selectie te versterken, want dit hoeft niets te kosten', zegt Hiddink in De Telegraaf. 'Het moet echter niet als een grote aankoop worden beschouwd.' Thompson (27) speelt met Melbourne Victory in de nieuwe Australische profcompetitie.
Voor Hiddink snijdt het mes aan twee kanten. Niet alleen heeft hij als PSV-coach een extra aanvaller tot zijn beschikking, maar als bondscoach van Australië ziet hij ook een international diens voetballoze maanden goed invullen.
'Er moet sowieso iets voor hem georganiseerd worden in de maanden voor het WK en voor PSV kan hij een aanvallende versterking zijn', ziet Hiddink de voordelen. In de Australische competitie wordt begin februari namelijk de 21-ste en laatste speelronde afgewerkt. Thompson, die de enige international is die in eigen land speelt, moet die maanden overbruggen om in conditie te blijven voor het WK.
Thompson heeft sinds april 2001 een wereldrecord op zijn naam staan. In het kwalificatieduel met Amerikaans Samoa (31-0) maakte hij dertien goals, acht voor rust en vijf na de pauze. Het was pas zijn tweede interland voor Australië.
Het is weliswaar al een wat ouder bericht van vi.nl, maar ik vond het toch wel even aardig om te plaatsen.
Hiddink: 'Thompson inventieve versterking'
30/12/2005 9 :30
Archie Thompson wordt mogelijk de tweede Socceroo bij PSV. Guus Hiddink zou met de komst van de spits een dubbelslag slaan, als PSV-trainer én als bondscoach van Australië.
'Het zou een inventieve manier zijn om de selectie te versterken, want dit hoeft niets te kosten', zegt Hiddink in De Telegraaf. 'Het moet echter niet als een grote aankoop worden beschouwd.' Thompson (27) speelt met Melbourne Victory in de nieuwe Australische profcompetitie.
Voor Hiddink snijdt het mes aan twee kanten. Niet alleen heeft hij als PSV-coach een extra aanvaller tot zijn beschikking, maar als bondscoach van Australië ziet hij ook een international diens voetballoze maanden goed invullen.
'Er moet sowieso iets voor hem georganiseerd worden in de maanden voor het WK en voor PSV kan hij een aanvallende versterking zijn', ziet Hiddink de voordelen. In de Australische competitie wordt begin februari namelijk de 21-ste en laatste speelronde afgewerkt. Thompson, die de enige international is die in eigen land speelt, moet die maanden overbruggen om in conditie te blijven voor het WK.
Thompson heeft sinds april 2001 een wereldrecord op zijn naam staan. In het kwalificatieduel met Amerikaans Samoa (31-0) maakte hij dertien goals, acht voor rust en vijf na de pauze. Het was pas zijn tweede interland voor Australië.