2nd time around... hoe gaat het nu?

Blijf optimistisch hoor. Een baan is tegenwoordig niet meer voor het leven zowel hier als in Nederland. Gelukkig heb je nog een opvangnet hier al is het geen vetpot en ja ook wij hebben hiervan gebruik moeten maken. We woonden in de bush op een prachtig plekje maar helaas in een area met heel weinig banen. En als je dan in een baan zit waar je je diep ongelukkig in voelt tja wat moet je dan. Nou Steef mijn man heeft dus ontslag genomen is als een bezetene gaan solliciteren door het hele land, ondertussen ons huis te koop gezet en bedenken naar welke stad we zouden gaan. Op het laatste moment is het Melbourne geworden en wonen nu in een dorpje er buiten en huren weer (en het is een heel stuk kouder dan NSW). Na 2 maanden afhankelijk te zijn geweest van centrelink heeft Steef gelukkig weer een baan gevonden alleen nu ik nog. En ja op zulke momenten denk je als ik nog in Nederland zat hadden we het misschien veel beter maar lang niet zo spannend. En ja er zijn heel veel verschillen tussen Nederland en Australie. En inderdaad zijn Australiers korte termijn denkers so what hebben wij als Nederlanders tenminste een reden om te kunnen zeiken :) want dat doen wij graag. Wens je heel veel sterkte en kom snel uit je dip :)
gr. Moon​
 
Hai Kathleen, dat zal even schrikken zijn geweest! Tjonge, net nu je wilde ophouden met prijzen te vergelijken.

Hoop dat jullie gauw weer werk vinden en probeer toch vaak naar het mooie uitzicht te kijken, he en ademhalen? Ik heb dat losse gevoel ook na 7 maanden, komt ook door ons huis in NL en de verkoop die pas kan gebeuren over 1,5 jaar en wat zal de waarde dan nog zijn? Kan dus nergens rekening mee houden. Maar heb wel steeds meer idee te willen blijven en te willen verkopen, hier laatste weken ook af en toe regendag gehad, maar de rest van de tijd zoveel zon, heerlijk. Koud s nachts nu, 20 graden overdag en dat voor herfst. Klimaat gaat wel de doorslag geven voor mij, was ook enige reden van emigratie. Maar deze 'overgangsperiode' zou werkverlies voor mij doodeng zijn, zonder veel reserve hier gekomen, hopelijk hebben jullie nog wat achter de hand?

Ik heb toen ik aankwam zelfs aangedrongen bij mijn man, op een creditcard, eerste in ons leven, met krediet van 20.000 dollar, omdat het zonder veel reserve me zo eng leek, voor nood. Kost wel wat, maar gelukkig nog niet aan hoeven spreken.
Kortom ga ervan uit dat 'deze gesloten deur de weg opent voor een nieuw te openen deur met nieuwe kansen'
Heel veel sterkte, Simone
 
Oeh K, dat klinkt allemaal wel vervelend. Gelukkig blijf je ook de positieve kanten zien en dat is wel belangrijk! Zet hem op!
 
Hi Katheen, Wat een vervelend nieuws! Fijn dat je je gedachten en gevoelens met ons deelt. En helemaal fijn om te lezen dat je zo duidelijk het gevoel hebt dat je daar wilt blijven. Dat geeft dan ook voor een deel rust in je hoofd lijkt me. En ik geloof er heilig in, dat jullie het door dat gevoel daar gaan redden! Heel veel sterkte!
 
Jakkie! Wat een rot nieuws joh.
Maar wel fijn om te lezen wat ons straks te wachten staat.
Als ik dat geweten had mbt bv de kraamtranen en de validatie ed had ons dat een hoop ellende bespaard. :D
Ik hoop dat je de dip snel door bent en gauw een nieuwe baan vind.
En dan er weer vol tegenaan!! :up:
 
Eerste reactie: Erg interessant om je gevoel te "proeven".

Zulke tegenslagen daar zit je niet op te wachten, zeker niet zo snel. Ik hoop maar dat je snel weer werk vindt, want onzekerheid over de inkomsten is knap vervelend. Temeer aangezien je de eerste paar jaar niet op overheidssteun hoeft te rekenen.

Het geeft het leven ook weer een nieuwe invalshoek: de uitdaging. Gaan we dit winnen? 'Tuurlijk, let maar op'. En later kijk je terug en zeg je: het was moeilijk, maar we zijn er beter uit gekomen.

Zelf yoghurt maken... that's a start. Er zijn mensen die bijna alles zelf maken. Respect! Wist niet dat jij zo eco-minded was!?

Het beste ermee!
 
Succes met deze hobbel! Want echt dat is het. Klinkt makkelijk wat ik zeg en ik weet dat geld nodig is maar jullie zijn allemaal in Australie, gezond en zijn op zoek naar de geweldige kans.

Ook wij hebben een ontslag meegemaakt en nee dat voelt niet fijn, helemaal niet omdat wij nu 9 maanden later nog steeds niet weten waarom. Aan de andere kant ik ben erg van overtuigd dat alles gebeurd met een reden. De nieuwe job zal dus vast leuker zijn!

In ons geval was de frustratie naar het zoeken van een nieuwe baan groter dan het ontslag zelf. We hebben wat potjes gejankt, gewoon omdat we Australie wat dat betreft niet begrijpen en we ook erg weinig informatie/antwoorden kregen. Je begint immers een beetje aan je zelf te twijfelen. Maar na 4 maanden brak de zon weer door een baan in de produktie, niet wat we van te voren in gedachten hadden en via Randstad, maar beter iets dan niets. Na 3 maanden Randstad op contract basis bij het bedrijf zelf en weer 3 maanden later promotie naar een leidinggevende functie in de produktie. Mijn partner gaat nu met een lach op haar gezicht naar het werk. Geniet intens en ondanks dat ze op 42 jarige leeftijd weer onder aan de ladder is begonnen, zegt ze dat ze het zo weer zou doen. Garantie op een baan hebben we beiden niet (1 jaar contract) terwijl we in Nederland echt beter hadden, in Nederland is immers alles beter en zit de familie/vrienden en hebben ze lekkere kaas etc. En toch ondanks dat we dat gevoel regelmatig hebben, moeten we er niet aan denken om terug te gaan. Vakanties leuk en ja graag zo vaak mogelijk maar elke keer weer ben ik blij dat we naar huis mogen! Australie in ons thuis!

Probeer niet bij de pakken neer te zitten, soliciteren en in de tussentijd vooral opgeven voor vrijwilligerswerk! Dat laatste wordt gewaardeerd, houd je bezig en er is een grote kans dat je er nog werk aan overhoudt ook.

Succes!
Chantal
 
Nou daar gaan we dan.... weer een update, misschien wel om het van me af te schrijven want wat is dit K, met een dikke vette hoofdletter, Jack mag verder invullen wat er achter die K komen gaat....

Goed, zoals iedereen heeft gelezen zaten wij ineens, zonder enige aanleiding zonder werk. Aan alle kanten kregen wij advies het volgende advies: stap naar een advocaat, want zonder reden iemand ontslaan mag niet! Je kunt een payout eisen, iets van een paar weken extra salaris om je te overbruggen naar de volgende klus. Inmiddels zijn we een dikke maand later, alles gaat hier uiterst traag, ook met duwen en trekken... De eerste advocaat was niet bereikbaar. En de tweede advocaat laat weten dat ze alles met ons mogen doen: we hebben een goed salaris gehad (reden om nergens meer recht op te hebben... huh???) en hij is minder dan 6 maanden in dienst geweest (make no mistake people, een permanent contract is hier twee weken waard!). Kortom, we kunnen NIKS. En nu het allerergste: de ex-werkgever betaald het salaris voor de gewerkte periode niet uit en blijkt ook nog alle superannuation niet te hebben betaald: we krijgen nog een gigantisch bedrag van ze.... allemaal leuk, maar ondertussen verdwijnt het spaargeld als sneeuw voor de zon... Ze beweren doodleuk met een overduidelijk 'na het vergrijp' gefabriceerd registertje dat er niet genoeg uren zijn gewerkt en hebben ons een rekening gepresenteerd...!! heel bijzonder gezien het feit dat er geen enkele tijdsregistratie is gevoerd en dat de baas zelf doodleuk elke dag laat kwam aankakken... gewoon pesten... We gaan nu kijken of een straffe brief van de advocaat zin heeft. Anders zijn we heel in het kort verschrikkelijk genaaid...
Waarschuwing voor iedereen: ga niet te veel uit van je baan in Australie... de contracten zijn hier nu eenmaal anders, een vast contract betekent niks anders dan dat je, zo lang je in dienst bent, uit mag gaan van een bepaald aantal uren per week. Het heeft niet, zoals in Nederland, de intentie om je persé lang in dienst te houden.
Het solliciteren gaat overigens net zo traag als de reacties van de advocaten... er zit op zich wel wat muziek in, maar het zou mij niet verbazen als alles nog zo'n maand of 3 duurt... weten ze wel wat dat kost, drie maanden overleven hier.... Famous words van Lizzyhas: GOFFER!!!!

Nog een frustratie: ik had toch verteld dat we hier een age load betalen omdat onze initial entry in 2007 was, ondanks dat we hier technisch gezien geen jaar geweest zijn??? Nounounouououou, het blijkt dat de australische overheid met twee maten meet. Je zou denken dat we, gezien vanaf 2007 al geruime tijd in het Australische systeem rondzwerven... niks is minder waar. We krijgen geen cent van Centrelink (UWV, zeg maar) omdat we nog geen 2 jaar binnen zijn!!!!!!!! Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat: wel geld eisen, maar betalen ho maar.

Nou jongens, je leest het. Het is stressssss op 10 in huize van V, we vinden het op dit moment NIET leuk. Alles is taai, alles zit tegen, de rekeningen regenen door de brievenbus, kortom, tijd voor een borrel en een vakantie ;)

Desondanks is het uitzicht nog steeds adembenemend en zijn we nu dagelijks op zoek naar walvisssen in dat uitzicht... ja ja, het walvissen seizoen is begonnen...

Groeten!
 
Toch wel vervelend dat dit soort dingen gebeuren. Al willen ze in NL ook naar een manier om mensen makkelijker te ontslaan...

Maar goed thanx voor de waarschuwing. We hadden het al meer gelezen dat permanent niet zo permanent is als in Nederland, dus daar zullen we rekening mee houden. Daarnaast hebben in Nederland werkgevers ook genoeg achterbakse manieren om mensen eruit te werken... (moeten reorganiseren, maar wel flinke bonussen voor de directie kunnen uitkeren enzo)

Desondanks is het uitzicht nog steeds adembenemend en zijn we nu dagelijks op zoek naar walvisssen in dat uitzicht... ja ja, het walvissen seizoen is begonnen...

Kijk daar doe je het dan uiteindelijk voor. En het werkstress kom je vast wel overeen. Straks weer een leuke baan en dan ben je het allemaal weer vergeten :up:
 
I know, het is allemaal eender. Maar het grote verschil is dat je hier heeeeeel snel door je centen heen bent en geen enkele financiele steun krijgt. En daarbij komt dat je in een vreemd land zit en de vrienden met wie je je verdriet zou gaan verdrinken, zitten errug ver weg.... 't is gewoon taai, we moeten doorzetten, doen we ook, maar het is gewoon taai.
 
Hey Kath, wat onzettend klote! (excuse my language...)

Ik weet dat we niet bij elkaar in de buurt wonen...maar allebei een uur in de trein en dan zitten samen in dezelfde pub.....
Laat maar weten of dat een idee is?!
 
Kop op, positief blijven denken, hoop niet op geven, het gaat goed komen!!! En inderdaad flink hier je hart komen luchten, bij voorkeur met een wijntje erbij, doen wij dat ook en misschien helpt dat een beetje !!
 
Voel helemaal met jullie mee. Echt klote zeg dat jullie geen recht hebben op een uitkering. Die uitkering is ook niet veel hoor $400 pw incl de kinderbijslag maar we konden er net onze rekeningen mee betalen. Hopelijk vind 1 van jullie heel snel een baan die wat lucht geeft in het financiele deel. Helaas vast dienstverband stelt niks voor hier. Je heb ook vaak maar een opzeg termijn van een week. Maar ook in Nederland heb ik het meegemaakt dat collega's in vastdienst verband bij de baas werden geroepen en na het gesprek hun boeltje konden pakken en naar huis konden gaan en nooit meer hoefden terug te komen. Ik hoop dat jullie niet gaan panieken maar even diep ademhalen en 100 brieven versturen zodat je op zijn minst 5 uitnodigingen krijgt voor een gesprek waarvan zeker 1 positief is. Dat is onze ervaring tot nu toe. Als de stress het hoogste punt bereikt is de redding nabij, het gaat jullie lukken heb er vertrouwen in. :up:
gr Moon
 
Whales seen from living room: Check


Bedenk je heel even dat deze 'check' door maar weinig mensen (in Nederland) afgevinkt wordt :D

Hang in there!
 
Hi Kathleen, in ieder geval weer interesse voor jullie huis. Succes. Tuurlijk is het ookf schrikken vooral als t nog niet zo goed gaat in Oz of gaat het alweer wat beter???

groetjes Simone
 
Spannend, kan me voorstellen dat het een beetje dubbel voelt vooral als het hier nog niet helemaal soepel loopt.
hopelijk krijgen we eerdaags een update van je dat de moeilijke tijden voorbij zijn.

groetjes,
Moon
 
Jeetje Kathleen, ben even wat afwezig geweest en lees nu jullie stress, wat super balen zeg!
Hou vol, het komt zeker goed en walvissen vanaf je woonkamer, wat super!!!

Veel sterkte, Annemarie
 
Back
Top