2nd time around... hoe gaat het nu?

Hee Kathleen,

Al weer een tijdje geleden dat je wat hebt laten horen. Gaat het al wat beter? Ik hoop het voor jullie!!

Groetjes Gwen
 
Hoi Kathleen,
Ik zie nu pas je post. Je weet dat je bij ons altijd welkom bent voor een bakkie en een luisterend oor. We kijken nog steeds voor jullie uit naar een baan maar het lijkt op IT gebied op dit moment overal nogal traag. Ook vrienden van ons (Australiers) hebben het lastig in deze branche. Hang in there and keep in touch!
Tanja x0
 
Hi Allemaal,
Een korte update, er valt eigenlijk niet veel te vertellen.
De afronding met de ex-werkgever is buitengewoon teleurstellend geweest. Even kregen we een beetje hoop want je hebt hier Fairwork Australia, een organisatie die zich inzet voor de werknemers en zorgt dat zaken eerlijk verlopen. Het leek erop dat de final pay kon worden afgedwongen, want een final pay moet gewoon geregeld... dat was de eerste reactie. Uiteindelijk bleek dat Fairwork Australia alleen maar de wettelijke opzegtermijn (je contract wat je tekent is dus niks waar, want daarin stond een langere opzegtermijn) kon worden afgedwongen. Met hangen en wurgen hebben we nog 1 week salaris gehad. Pas toen we aangifte hebben gedaan bij de ATO, is de superannuation gestort. We krijgen nog een deel superannuation, maar dat moet de B'dienst regelen met de ex-werkgever. Ondanks dat ze op alle fronten de boel belazerd hebben (ze hadden bijvoorbeeld een 'nep' salarisstrook naar Fairwork gestuurd), heeft dat geen enkele consequentie gehad en komen ze overal mee weg. Goed, nog een vervelende nasleep... doordat natuurlijk nu de cijfers bij hun niet meer kloppen, hebben wij een probleem met de belastingdienst: die wil alles controleren, want onze jaaropgaaf zegt iets anders als die van de ex-werkgever. En die werkgever staat in de zwarte boeken en dus loopt alles vertraging op... net nu we de poen keihard nodig hebben. We kunnen geen hardship claimen, want daar zitten we nog niet in... je mag pas hardship roepen als je een aantal maanden je huur niet hebt betaald en de deurwaarder op de stoep staat... en dat willen we nu net voorkomen... rare jongens die...
Over solliciteren: inmiddels zijn er honderden sollicitaties de deur uit gegaan en alles bij elkaar is er misschien 4 keer gebeld voor een interview en daarna radiostilte... Zelfs de kansen die 'via via' voorbijkomen leiden tot niks, niet eens een kopje koffie to catch up or get to know each other. De CV is door professionals gepoetst, gepimpt, uitgebreid, ingekort, aangepast etc. etc. maar niks mag baten. Vorige week in een gesprek met een recruiter, kwam het zere woord eruit: de IT zit in een dip.... Hebben wij weer.... We gaan er dus maar vanuit dat het nog een poos zal duren voordat het IT zadel weer bestegen kan worden. Ondertussen schrapen we alles bij elkaar. Ik werk nu voor drie baantjes, maakt dat het in ieder geval niet zo hard eruit gaat, helaas is het nog niet 'neutraal'.
On a positive note gaat het met mij wel goed. Door al mijn baantjes kom ik ruimschoots onder de mensen en krijg ik mijn 'ding', maar mij lief daarentegen heeft het zwaar, heel erg zwaar. Ik heb erg met hem te doen. Ik snap dat je als migrant flexibel moet zijn en de schouders er onder moet willen en kunnen steken. Maar als je overal 'Nee' op het register krijgt of erger nog, wordt genegeerd, dan wordt het leven bijzonder taai. Het land is fantastisch, maar zonder inkomen is de life style in dit dure land toch wat moeilijker te realiseren....
Zoals jullie hebben kunnen lezen is er wel weer een klein lichtpuntje; ik ga werken bij de Ikea. Maar eerlijkheids halve moet ik bekennen dat mijn leven volledig op zijn kop staat. Een paar maanden geleden dacht ik nog fijn met mijn jongste het laatste jaartje voordat hij naar school gaat te kunnen 'poekelen', helaas ziet dat er nu heel anders uit. Ik voel me toch wel een beetje 'beroofd', als je dat zo kunt noemen.

Maar goed, vandaag schijnt de zon, het is zo'n 21 graden... we hebben lekker op het strand gezeten en naar de hang gliders gekeken... windje erbij, brilletje en petje op.... toch wel lekker hoor! En ik weet zeker dat als mijn lief weer aan de slag is, dat onze mental zon ook weer harder gaat schijnen, nu is de mental sunshine af en toe een beetje gedwongen....

Jongens, ik hoop snel beter nieuws te hebben. Tot die tijd, dank voor jullie belangstelling en lieve woorden... we gaan gewoon door en zien wel waar het schip strandt. If you can't beat them, join them. Nou, het wordt tijd dat we maar eens relaaaaaxed gaan worden ;)

Groeten!
 
Simone: 15% korting! Phoe hey... Laat ik het zo zeggen, ik ga via de artiesten ingang naar binnen en naar buiten... ik mijdt de winkel ;)

@ Maxx: doen we! Zal binnenkort even contact zoeken. Hoop snel wat te vieren te hebben, is toch leuker ;)
 
Hi Kathleen, je zit redelijk in een schommel zeg maar. Goin' back & forth, back & forth. Maar gelukkig is er ook forth voor je. Je toont je aanpakkersmentaliteit door je plannetje op te geven en te gaan werken :up:

Hoop dat de belastingdienst zaken snel achter je zijn want dan kun je dat hoofdstuk helemaal afsluiten. Dit soort dingen zijn echte braindrainers/energy suckers. Des te sneller je dat achter je kunt laten des te beter het (op alle vlakken) is. Helaas heb je daar zelf maar beperkt invloed op...

Geniet van de fijne momenten (zonnetje op je bol, whales in de voortuin) en laat je mannetje niet verstoffen Je moet wel iets om de hand hebben, anders wordt je gek (volunteer werk ofzo? Of gaan hardlopen of fietsen o.i.d, sport is ontzettend goed voor je mentale toestand weet ik uit ervaring en de wetenschap)

Keep grindin'. You WILL get there!
 
Tjee Kathleen, het blijft zich maar voort slepen zo.
Wel fijn dat je een baan hebt gevonden, ook al is het mss niet je ideaal.
Als je zo je kop boven water kunt houden, wat maakt het dan uit?
Hopelijk kan je man wel genieten van het 'poekelen' met de kleine. Had hij anders ook minder tijd voor gehad natuurlijk.
Kop op!
 
Poeh jeetje nou ten eerste alle respect, 3 baantjes aannemen om te overleven. Ik hoop dat je man snel een leuke baan vind in welke branche ook. Soms heb je weinig te kiezen en moet je eerst een tijdje iets anders doen. Ik hoop dat je man nu toch een beetje geniet van het huisman zijn en dat jij straks ook nog kans krijgt om een tijdje kan keutelen. En verder vooral vertrouwen hebben dat alles goed komt. Sterkte
gr. Moon
 
Dat zijn behoorlijke beproevingen...
On the other hand..
Van de oude generatie Australiërs hoor je exact hetzelfde verhaal. De immigranten van na de tweede wereldoorlog kwamen aan, met niks, zonder verdere hulp. Daar sta je dan op de kade. Door hard te werken, doorzettingsvermogen te tonen zijn ze er doorheen gekomen. Velen hebben een prachtig leven opgebouwd.
Daar zou ik me maar aan vasthouden. De "life style" is niet persé graadmeter. Dat is hier nu ook wel duidelijk. In crisistijd moet je nu eenmaal improviseren. Switch "Life style" to "crisis-mode" zeg maar...

In ieder geval vind ik het heel dapper wat je zoal schrijft in je post. Ook heel interessant en leerzaam. Dat Australië geen last heeft van de crisis blijkt dus een fabel te zijn. En je vecht voor je bestaan, verdedigt je plekje.

As you should...
Sterkte!
 
Okay... change of plans... Ikea gaat het niet worden. Onmogelijke uren, veel te veel heen en weer reizen voor een uurtje hier en uurtje daar... Ik loop al een tijdje met een plannetje voor mezelf te gaan beginnen, gevoed door mijn huidige werkgever die errug tevreden is en een behoefte voelt bij hun collega's voor mijn diensten.
 
Jammer van Ikea maar family gaat voor. Ik hoop dat je je plannen om voor jezelfe beginnen kan waarmaken. heel veel succes.
 
Hahahaha, nou in dit land is het soms vooral een leap of faith ;) We zijn in ieder geval in de lucht, nu de klanten binnenhalen. Ik hou jullie op de hoogte!
 
Website? Producten?

Ken je de 5 p's?
Product
Prijs
Presentatie
Plaats
Promotie
Succes! Ik ben benieuwd!
 
Goed zo Kathleen!

@ hardcore:6 P's toch: personnel ( dat is Kathleen dus dat zit wel goed)

Wat is je website? Beetje reclame maken mag toch wel?

Succes Simone
 
Ik doe altijd aan de P van perceptie. Met een mooi verhaal kan je ijs aan eskimo's verkopen.

Kijk maar naar abstracte kunst. Wie wil er nou een schilderij van kwaliteit aan de muur hangen?? (tenzij het je eigen kind is of van jezelf). Maar om er dan duizenden euro's aan uit te geven, omdat een of andere persoon een mooi verhaaltje bij verzint... Ik niet snap.

P.s. Ik hoop dat je geen kunstverkoop van abstractie schilderijen wilde opstarten? :D
 
Back
Top