Angeline; 1 jaar in Ozz
- Thread starter Angeline
- Start date
Sacha
Ass. Perth Promotor
Heb genoten van je verslag! Jullie hebben inderdaad een prachtige route gereden maar de Nullarbor is niet te leukste plek om met pech te staan. Wat goed om te lezen dat jullie alles nu al zo lekker geregeld hebben. Nu nog een baan en dan kan het "gewone" leven weer beginnen!
Veel plezier in Perth en misschien tot op het uitje van 21 november!
Sacha
Veel plezier in Perth en misschien tot op het uitje van 21 november!
Sacha
Hey Angeline
wat leuk om nog eens iets van je te lezen! Ik dacht dat je niet meer op het forum geweest was sinds je vertrek, en heb me al vaak afgevraagd hoe het met je zou zijn. Ik zag nu pas dat je de titel van je topic veranderd hebt, vandaar...
Het lijkt allemaal wel vlot te lopen he. Spijtig dat je niet als verpleegster mag werken. Is je diploma enkel van vroedvrouw of ook van verpleegster? Want dan zou het toch vrij makkelijk moeten zijn om dat te laten erkennen denk ik, niet? Lukt het voor Paul een beetje om weer werk te vinden?
Ik ben goed gebruik aan het maken van je tips en lijstjes, alhoewel er op dit moment nog te weinig tijdsdruk achter zit om al volop in gang te schieten. Eerst nog even een (hopelijk niet te lange en niet te koude) winter doorworstelen <_<
Heel veel succes gewenst in ieder geval! En blijf schrijven, het is zo leuk om te horen van mensen die de stap al gezet hebben
grtjs
Denise
wat leuk om nog eens iets van je te lezen! Ik dacht dat je niet meer op het forum geweest was sinds je vertrek, en heb me al vaak afgevraagd hoe het met je zou zijn. Ik zag nu pas dat je de titel van je topic veranderd hebt, vandaar...
Het lijkt allemaal wel vlot te lopen he. Spijtig dat je niet als verpleegster mag werken. Is je diploma enkel van vroedvrouw of ook van verpleegster? Want dan zou het toch vrij makkelijk moeten zijn om dat te laten erkennen denk ik, niet? Lukt het voor Paul een beetje om weer werk te vinden?
Ik ben goed gebruik aan het maken van je tips en lijstjes, alhoewel er op dit moment nog te weinig tijdsdruk achter zit om al volop in gang te schieten. Eerst nog even een (hopelijk niet te lange en niet te koude) winter doorworstelen <_<
Heel veel succes gewenst in ieder geval! En blijf schrijven, het is zo leuk om te horen van mensen die de stap al gezet hebben
grtjs
Denise
Angeline
Member
Hoi iedereen!
Ik ben terug van lange tijd weggeweest te zijn...
Zoals mijn nieuwe LaStVaZa-titel aangeeft, ben ik ondertussen alweer een jaar hier!
Slecht nieuws is dat ik weer single ben... Na veel stress, frustratie, onbegrip en eigenlijk 1 lange strijd om het toch maar te proberen te laten slagen in onze relatie, ben ik nu vernederd en gebroken. MAAR ik geef niet op en sla me hier ook wel doorheen.
Aangezien het hier geen eenzame-harten-bureau is, beperk ik me wat dit betreft tot deze mededeling.
Ondertussen zit ik natuurlijk al lang en breed in het werk (na het schrijven van mijn laatste update, kreeg ik diezelfde namiddag al een telefoontje van het interimbureau om diezelfde nacht mijn eerste shift te gaan werken). Het werken valt reuze mee. Ik kom in verschillende ziekenhuizen, waar niemand schroomt om me te laten weten dat mijn inspanningen geweldig gewaardeerd worden! Het vakjargon (man, man, wat houden die Ozzies van afkortingen!!), daar moest ik erg aan wennen, maar met de nodige research (of gewoon door het te vragen aan een collega) heb ik me dit vrij vlug eigen kunnen maken. Het mooie is dat ik hier als interim ook dikwijls op Verloskamer shiften krijg (in tegenstelling tot Belgie, waar de gynaecologen niet zo tuk waren op interims) en dat ik, bij een normale bevalling, gewoon alles zelf mag doen. Mijn Nederlandse ervaring komt me hier dus goed van pas en dat is fijn: te merken dat die periode niet voor niets is geweest. Ik verdien mijn boterham meer dan voldoende (in vergelijking met Belgie is mijn loon hier meer dan verdubbeld) en de werkvoldoening ligt ook heel hoog!
Ik werk meestal een aantal weken heel veel om dan daarna er even tussenuit te knijpen... om een beetje rond te trekken: dagtripjes (naar de Serpentine Dam, waar de Ringnecked Parrots uit je hand komen eten; naar het strand voor een verfrissende duik in het water -niet nu, want nu is het koud: het is hier 'maar' 20 graden...-, naar Kings Park, naar Kalamunda met zijn gezellige markt), maar ook langere reizen (in december kerst gevierd in Ballingup; in een cottage met alles erop en eraan -inclusief een spa bath op het terras- in een zeer mooie omgeving om te gaan wandelen of voor een rondrit met de auto en afgelopen mei van Perth naar Darwin gevlogen en dan de route terug met een gehuurde mobilhome: 5260km gereden en prachtige natuur, wildlife, panorama's, vogels en dergelijke gezien; in het troostende gezelschap van mijn vriendin -we zijn samen afgestudeerd als vroedvrouw en zij woont en werkt nu in Zwitserland en wou in deze roerige tijden een paar weken bij me zijn-, de afgelopen weken ben ik in Margaret River geweest en een week in Albany en dat was ook heel mooi!).
Ik denk dat ik ergens in November verliefd geworden ben op Ozz (dat is: de plaatsen die ik tot dan toe bezocht had) en elke keer als ik weer ergens nieuw kom, realiseer ik me heel erg dat het hier zo ongelofelijk mooi en vooral gevarieerd is. Ja, je kunt zeggen dat ik me hier wel degelijk thuis voel...
Zo een jaar hier te zijn, stemt me in een melancholische bui en ik vraag me af: Als ik de tijd kon terugdraaien, zou ik het dan overdoen??
Het antwoord is op 1 vlak NEE: persoonlijk zou ik niet meer voor 'de liefde' naar de andere kant van de wereld verhuizen...
Maar het antwoord is op alle andere vlakken JA!, voor Australie, het land, het klimaat, het werk, de stranden, het wildlife, de manier van leven... Ja, ik zou het zo weer overdoen!! Ik begrijp de mensen die willen emigreren, gewoon om in Ozz te zijn, nu veel beter...
Alles bij elkaar genomen, ook al mis ik mijn familie wel degelijk en ook al voelt het vreemd om bij een temperatuur van 38 graden te zingen over sneeuwvlokjes en Kerst te vieren en ook al word ik hier soms levend opgegeten door de mozzies: ik moet eerlijk toegeven dat de balans van een jaar hier, overwegend naar de positieve kant neigt!!
De komende tijd zal ik zeker weer actiever zijn op het forum... Ik las hier en daar al een paar topic-titels en zag met vreugde dat er een aantal mensen een Grant binnen hebben...
'k Zou zeggen: ga ervoor! Dit land is zo zeer de moeite waard!!
Groetjes, Angeline.
Ik ben terug van lange tijd weggeweest te zijn...
Zoals mijn nieuwe LaStVaZa-titel aangeeft, ben ik ondertussen alweer een jaar hier!
Slecht nieuws is dat ik weer single ben... Na veel stress, frustratie, onbegrip en eigenlijk 1 lange strijd om het toch maar te proberen te laten slagen in onze relatie, ben ik nu vernederd en gebroken. MAAR ik geef niet op en sla me hier ook wel doorheen.
Aangezien het hier geen eenzame-harten-bureau is, beperk ik me wat dit betreft tot deze mededeling.
Ondertussen zit ik natuurlijk al lang en breed in het werk (na het schrijven van mijn laatste update, kreeg ik diezelfde namiddag al een telefoontje van het interimbureau om diezelfde nacht mijn eerste shift te gaan werken). Het werken valt reuze mee. Ik kom in verschillende ziekenhuizen, waar niemand schroomt om me te laten weten dat mijn inspanningen geweldig gewaardeerd worden! Het vakjargon (man, man, wat houden die Ozzies van afkortingen!!), daar moest ik erg aan wennen, maar met de nodige research (of gewoon door het te vragen aan een collega) heb ik me dit vrij vlug eigen kunnen maken. Het mooie is dat ik hier als interim ook dikwijls op Verloskamer shiften krijg (in tegenstelling tot Belgie, waar de gynaecologen niet zo tuk waren op interims) en dat ik, bij een normale bevalling, gewoon alles zelf mag doen. Mijn Nederlandse ervaring komt me hier dus goed van pas en dat is fijn: te merken dat die periode niet voor niets is geweest. Ik verdien mijn boterham meer dan voldoende (in vergelijking met Belgie is mijn loon hier meer dan verdubbeld) en de werkvoldoening ligt ook heel hoog!
Ik werk meestal een aantal weken heel veel om dan daarna er even tussenuit te knijpen... om een beetje rond te trekken: dagtripjes (naar de Serpentine Dam, waar de Ringnecked Parrots uit je hand komen eten; naar het strand voor een verfrissende duik in het water -niet nu, want nu is het koud: het is hier 'maar' 20 graden...-, naar Kings Park, naar Kalamunda met zijn gezellige markt), maar ook langere reizen (in december kerst gevierd in Ballingup; in een cottage met alles erop en eraan -inclusief een spa bath op het terras- in een zeer mooie omgeving om te gaan wandelen of voor een rondrit met de auto en afgelopen mei van Perth naar Darwin gevlogen en dan de route terug met een gehuurde mobilhome: 5260km gereden en prachtige natuur, wildlife, panorama's, vogels en dergelijke gezien; in het troostende gezelschap van mijn vriendin -we zijn samen afgestudeerd als vroedvrouw en zij woont en werkt nu in Zwitserland en wou in deze roerige tijden een paar weken bij me zijn-, de afgelopen weken ben ik in Margaret River geweest en een week in Albany en dat was ook heel mooi!).
Ik denk dat ik ergens in November verliefd geworden ben op Ozz (dat is: de plaatsen die ik tot dan toe bezocht had) en elke keer als ik weer ergens nieuw kom, realiseer ik me heel erg dat het hier zo ongelofelijk mooi en vooral gevarieerd is. Ja, je kunt zeggen dat ik me hier wel degelijk thuis voel...
Zo een jaar hier te zijn, stemt me in een melancholische bui en ik vraag me af: Als ik de tijd kon terugdraaien, zou ik het dan overdoen??
Het antwoord is op 1 vlak NEE: persoonlijk zou ik niet meer voor 'de liefde' naar de andere kant van de wereld verhuizen...
Maar het antwoord is op alle andere vlakken JA!, voor Australie, het land, het klimaat, het werk, de stranden, het wildlife, de manier van leven... Ja, ik zou het zo weer overdoen!! Ik begrijp de mensen die willen emigreren, gewoon om in Ozz te zijn, nu veel beter...
Alles bij elkaar genomen, ook al mis ik mijn familie wel degelijk en ook al voelt het vreemd om bij een temperatuur van 38 graden te zingen over sneeuwvlokjes en Kerst te vieren en ook al word ik hier soms levend opgegeten door de mozzies: ik moet eerlijk toegeven dat de balans van een jaar hier, overwegend naar de positieve kant neigt!!
De komende tijd zal ik zeker weer actiever zijn op het forum... Ik las hier en daar al een paar topic-titels en zag met vreugde dat er een aantal mensen een Grant binnen hebben...
'k Zou zeggen: ga ervoor! Dit land is zo zeer de moeite waard!!
Groetjes, Angeline.
Martens73
Active Member
Woowwww Angeline,
Wat heb je een heftig jaartje achter de rug zeg! Heel fijn om weer eens wat van je te lezen, nog fijner dat je verliefd bent geworden op Australie. Jammer dat het niet is geworden wat jullie voor ogen hadden met de liefde.
Petje af, voor je positive thinking!
Lees graag met je mee, Betty :smile:
Wat heb je een heftig jaartje achter de rug zeg! Heel fijn om weer eens wat van je te lezen, nog fijner dat je verliefd bent geworden op Australie. Jammer dat het niet is geworden wat jullie voor ogen hadden met de liefde.
Petje af, voor je positive thinking!
Lees graag met je mee, Betty :smile:
Annemarie
XPdite Sponsor
Hi Angeline,
Wat fijn om weer wat van je te horen! En wat erg voor jou zeg, dat het niet is gelukt met de liefde. Gelukkig ben je alsnog verliefd geworden, in dit geval op het land dus al met al ben je in ieder geval wel hier aan het genieten van het leven, de mensen, de omgeving. En dank voor de tip van de Serpentinedam, daar zijn wij eigenlijk nog helemaal niet geweest en het is zo dichtbij!
Mocht je zin hebben: wij wonen redelijk dichtbij jou, we kunnen eens een kop koffie gaan drinken op het strand hier in Rockingham, kijk maar of het jou uitkomt/of je er zin in hebt.
Groet,
Annemarie
Wat fijn om weer wat van je te horen! En wat erg voor jou zeg, dat het niet is gelukt met de liefde. Gelukkig ben je alsnog verliefd geworden, in dit geval op het land dus al met al ben je in ieder geval wel hier aan het genieten van het leven, de mensen, de omgeving. En dank voor de tip van de Serpentinedam, daar zijn wij eigenlijk nog helemaal niet geweest en het is zo dichtbij!
Mocht je zin hebben: wij wonen redelijk dichtbij jou, we kunnen eens een kop koffie gaan drinken op het strand hier in Rockingham, kijk maar of het jou uitkomt/of je er zin in hebt.
Groet,
Annemarie
juul04
Member
TJee, wat een jaar! Ik woon ook niet al te ver weg, in Australind bij Bunbury. Ik werk als verloskundige in Bunbury ziekenhuis (regional). Dus mocht je deze kant op komen en ja, er zijn altijd te kort aan verloskundigen. Ik werk er pas 4 maanden maar daarvoor heb ik 4 jaar in Kalgoorlie gewerkt (ook heel veel tekort aan verloskundigen). Zijn er echt zoveel afkortingen? Ik ben niet Nederlands getraind, maar Nieuw Zeeland dus ben de afkortingen gewend. Fijn dat je verliefd geworden bent op het land. Het is inderdaad een mooi land, en financieel zit je hier goed. Om die reden zijn we dan ook uit Nieuw Zeeland vertrokken, hoewel ik Nieuw Zeeland nog altijd heel erg mis en nog heel graag terug wil!
jo
jo
Erna
Active Member
Hoi Angeline,
Een jaar met ups en downs. Ik kan dat gevoel met je delen. Ik kwam naar Oz met mijn hollandse man. Na drie á vier jaar samen in Oz besloten we, na eindeloos proberen de relatie te laten slagen, om toch maar uit elkaar te gaan. Vreemd gevoel om ineens alleen te zijn in een land waar je amper iemand kent maar geen haar op mijn hoofd die erover dacht om weer terug te gaan naar Nederland. Hoewel ik in de beginperiode van het weer single zijn mijn beste vriendin heel erg miste, is Australië toch thuis voor mij.
Kwa werk ben ik een beetje net als jij. Ik werk als casual tegen een salaris waar je U tegen zegt en ik werk veel zodat ik af en toe eens een weekje er tussenuit kan knijpen. En tijdens die trips geniet ik met volle teugen van de natuur.
Net als jij kan ik zeggen dat ondanks de woelige begintijd van mijn leven in Oz, ik door alle ellende heen altijd iets positiefs zag en ik heb geen seconde spijt gehad van het emigreren naar Oz, mijn huwelijk en mijn scheiding. 't Was allemaal nodig om de persoon te worden die ik nu ben.
En voor iedereen die nog bezig is met het verkrijgen van visa, houd moed, geef niet op want Australië is zoooooo de moeite waard om een nieuw leven op te bouwen.
Groetjes en succes Angeline met wat je ook maar gaat doen.
Erna
Een jaar met ups en downs. Ik kan dat gevoel met je delen. Ik kwam naar Oz met mijn hollandse man. Na drie á vier jaar samen in Oz besloten we, na eindeloos proberen de relatie te laten slagen, om toch maar uit elkaar te gaan. Vreemd gevoel om ineens alleen te zijn in een land waar je amper iemand kent maar geen haar op mijn hoofd die erover dacht om weer terug te gaan naar Nederland. Hoewel ik in de beginperiode van het weer single zijn mijn beste vriendin heel erg miste, is Australië toch thuis voor mij.
Kwa werk ben ik een beetje net als jij. Ik werk als casual tegen een salaris waar je U tegen zegt en ik werk veel zodat ik af en toe eens een weekje er tussenuit kan knijpen. En tijdens die trips geniet ik met volle teugen van de natuur.
Net als jij kan ik zeggen dat ondanks de woelige begintijd van mijn leven in Oz, ik door alle ellende heen altijd iets positiefs zag en ik heb geen seconde spijt gehad van het emigreren naar Oz, mijn huwelijk en mijn scheiding. 't Was allemaal nodig om de persoon te worden die ik nu ben.
En voor iedereen die nog bezig is met het verkrijgen van visa, houd moed, geef niet op want Australië is zoooooo de moeite waard om een nieuw leven op te bouwen.
Groetjes en succes Angeline met wat je ook maar gaat doen.
Erna