Halloooo... ben ik weer...
Nou, vandaag IELTS gehad, dus heftig dagje achter de rug... vanmorgen eerst even in de stress omdat ik de weg naar het gebouw niet helemaal goed kon vinden, maar gelukkig ruim de tijd genomen om er te komen en dus toch nog mooi op tijd.
Toen 3 uur achter elkaar hard werken... eerst luisteren... ging op zich wel goed denk ik... kon alles goed verstaan en had eigenlijk maar één ding waarvan ik dacht huh??
Daarna lezen... ook dit ging denk ik wel aardig... was op tijd klaar en kon dus alles nog eens goed nakijken.
Toen heel even plaspauze, en daarna schrijven... pffffffff dat was toch wel zwaar... natuurlijk kreeg ik een tabel om te beschrijven wat ik het moeilijkste vond al tijdens het oefenen voor task 1... én ook kreeg ik geen stelling waar ik het mee eens kon zijn ofzo, nee ik kreeg een opmerking over mensen die verhuizen naar de stad ivm werk en dat dit in dorpen en steden problemen op kon leveren... moest de belangrijkste problemen beschrijven en mogelijke oplossingen aandragen... ook dat vond ik behoorlijk moeilijk... Maar goed, ook hierbij binnen de tijd klaar, nog even alles doorgelezen dus nog kleine foutjes (cause zonder e ofzo...) kunnen verbeteren...
Hierna werd verteld dat je pauze had tot je aan de beurt was voor spreken, degenen die het verst weg moesten mochten het eerst, en wie het dichtste bij woonde was als laatste aan de beurt... Nou, ik weet niet hoe ver de mensen weg wonen maar goed had het idee dat ik al best een eindje had gereden, en was pas om half 3 aan de beurt... maar goed even lekker gebuurt, nog een paar mensen van het forum tegen gekomen (john en... oo nee SORRY... ben je naam alweer vergeten... slecht he!!!) dus dat was wel grappig.
Spreken ging op zich wel aardig denk ik, maar ik kreeg echt vragen waarvan ik dacht... pff moet dat dicht bij mij staan? Bv. of ik van tekenen hield... of dit voor volwassenen een goede manier was om zich te uiten, of iedereen het kan leren... ja hallo... dat is nou echt mijn gebied...NOT...
In mijn task moest ik het ideale park in een stad beschrijven, ook niet echt mijn interessegebied, maar goed... Ik was trouwens wel binnen nou... max. een kwartiertje ik denk wel minder, weer buiten want was pas tegen 5 over half binnen en om kwart voor 3 liep ik alweer naar buiten... weet niet of dat positief of negatief is haha...al met al zullen we maar even af gaan wachten wat ze ervan zeggen, ga me er maar niet te veel druk over maken aangezien ik toch niks meer kan doen, maar hou jullie wel weer op de hoogte!
Verder as dinsdag nog de X-ray laten maken, maar goed dat zal niet zo'n punt zijn... Dit was het ergste vandaag, en hoop dat het achter de rug is nu, maar ja, we zullen wel zien...
Ondertussen ook verteld aan de ouders en kinderen op school dat ik ga... dit ging erg goed!
Ouders reageerden heel lief en meelevend, een aantal werden zelfs echt een beetje emotioneel... Ik was trots dat ik het zo makkelijk kon vertellen, heb helemaal niet hoeven huilen ofzo, dus dat was wel fijn! Ouders wilden echt alles weten en reageerden absoluut niet vervelend ofzo, alleen maar denkend aan hun eigen kind... Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook niet had verwacht...
Toen de kinderen... de ouders zeiden 's morgens al dat ik dit wel op een goed moment moest zeggen want er werden die dag ook schoolfoto's gemaakt en het zou toch jammer zijn als al die kinderen met rode oogjes op de foto zouden staan... maar dit viel nogal mee... haha eigenlijk was het zelfs tegenovergesteld...
De kinderen vroegen in eerste instantie of ik als ik verhuisd was toch nog wel op school kwam werken haha... maar toen ik verteld had dat je dan wel heeel lang in een vliegtuig moest (de hele dag en de hele nacht tot je weer wakker wordt...) en toen de kinderen uitgevonden hadden dat de piloot van het vliegtuig ook kon slapen omdat ze met zijn tweeën waren (want dat vonden ze toch wel apart, hoe kan die piloot dan vliegen als die moet slapen haha) moesten ze vooral erg hard lachen, want juffrouw bregje zou dan elke dag te laat komen haha, nee dan kon ze toch niet blijven werken...
Nou ja, al met al dus wel een fijne manier van vertellen met heel goede reacties! Maar ik had eigenlijk ook niks anders verwacht, en ook nu leven ze echt veel mee met alle dingen die geregeld moeten worden...
Nou ja, dat was het wel weer een beetje...
O nee... vergeet nog iets belangrijks... Mijn lieve schatje heeft afgelopen week een heel goed gesprek gehad met mijn vader over alles rondom australië en dat heeft denk ik wel goed gedaan... Ik heb ondertussen met mijn moeder gepraat en we hadden allebei wel zoiets van... ja het lijkt wel opluchting te geven vanuit beide partijen... Ik zat er het weekend ervoor weer eens een beetje doorheen, en toen heeft Owen gezegd dat hij maar eens met mijn vader moest praten, dus dat hebben ze gedaan en heb zeker het idee dat ze elkaar nu wat beter begrijpen...
Nou, de groetjes maar weer, en als ik de uitslag heb dan komt er zeker weer een update!!
Doei Bregje
