Lamarck
Well-Known Member
Wij zijn ok. Ik werk weer thuis, vanaf vandaag, maar buiten dat verandert er voor ons niet heel veel in de dagelijkse dingen. De sportclubs en zwembaden enzo zijn dicht, maar hopelijk niet voor heel lang.
Nouja, eerlijk is eerlijk, het is even slikken. Ik keek enorm uit naar een weekendje met Edireliro. Dit is de eerste keer volgens mij dat we elkaar zo lang niet hebben gezien. We hadden wat geboekt voor het eerste weekend in december, omdat eindelijk de grenzen per 1 december open zouden gaan. Maar dat gaat waarschijnlijk niet door. En dochterlief had vorige week te horen gekregen dat haar year 8 kamp met overnachting zou zijn dus die was helemaal blij. Ook niet meer dus. En zo zijn er meer dingen. Er was hier natuurlijk steeds meer mogelijk, dus de laatste paar weken er is best veel georganiseerd. Dat moet nu allemaal weer terug in de kast. Het gaat allemaal zo snel! Op zondagmiddag was alles nog positief, op maandagochtend kan overal een streep door. Dat gevoel van onvoorspelbaarheid vind ik denk ik nog het lastigste.
Maar buiten dat, je weet dat dit soort dingen gaat gebeuren. Het zal niet de laatste keer zijn dat er ergens een cluster ontstaat en dat er tijdelijk ergens de boel dicht gaat. Persoonlijk vind ik dat we er niet te moeilijk over moeten doen. Ik hoop dat de mensen die nu ziek zijn snel beter worden, en dat er niet (veel) meer bij komen. Voor de rest hebben we het tot nu toe best goed gehad, hier in SA. Ik vind het niet erg om twee weken thuis te werken, als dat betekent dat de boel daarna weer open kan. Maar ja, je weet niet of het bij twee weken blijft of dat we dadelijk vast zitten aan zeven maanden... dus we blijven duimen.