De familie inlichten

afterbang said:
Heel even hoor, want iedereen heeft het hier over woede e.d. Maar dat is echt niet vanzelfsprekend hoor. Bij ons aan beide zijden geen woede, niet bij de Missus en niet aan mijn kant. Mijn moeder schrok toen we zeiden dat we er iets wilden vertellen. Toen het bleek dat het was dat we naar OZ gingen was ze bijna opgelucht. Ze dacht aan ergere dingen; wij uit elkaar, of ernstig ziek of zo denk ik.

Maar woede nee, niet in ons bijzijn en ook daarna nooit iets van gemerkt. Dus maak het ook niet gekker dan het is ;)
Click to expand...

Eigenlijk wel een goed idee, om het heel zwaar aan te zetten. "Mam, er is iets wat je moet weten over xxx en mij. <lange pauze> De laatste maanden hebben we heel veel met elkaar gesproken en nagedacht<lange pauze>. En ik weet niet goed hoe ik je het moet vertellen, maar je moet het toch weten. <lange pauze>. Tegen die tijd denkt ze aan een break-up, en zal ze opgelucht zijn als jullie toch bij elkaar blijven. :p
 
Katjavdl said:
Fijn om te horen!
Uit eigen ervaring kan ik je melden, dat sommige mensen het je gunnen en sommige helemaal niet.
Pech en heel hard, maar zo is het. Jammer maar helaas. Het gaat toch gebeuren. Zo leer je elke dag wat bij. Van anderen maar zeker ook over jezelf.
Click to expand...

Ik merk nu al dat een groot deel van mijn vrienden in een soort van ontkenning zitten. Ondanks dat ik mijn visum nu al heb enzo, merk ik dat ze precies nog altijd denken dat ik dat niet ga doen.
 
De vriend van Melissa hier. Ik denk dat de beste strategie is om toch even te wachten tot na onze reis en het tot dan aan niemand te vertellen. Dat om meerdere redenen:
  • Na de reis is de meest logische keuze;
    • immers kan Australië nog tegenvallen en komt het hele plan op een helling te staan.
    • het maakt de stelling dat het ONZE beslissing is geloofwaardiger. Zoals velen hier al hebben aangehaald, dwing ik haar tot niets, maar daarentegen ben ik wel degene die het heeft voorgesteld.
    • na het land in het echt te zien, kan je veel beter argumenten (voor en/of tegen) maken.
  • Het vertellen aan haar broer en niet aan haar ouders, maakt haar broer 'medeplichtig' aan het houden van het geheim. Dus wordt hem eigenlijk ongevraagd een last op zijn schouders gelegd.
  • Ik zou graag de goede relatie met de 'schoonouders' willen blijven behouden. Over boze schoonmoeders hebben ze al genoeg sprookjes en films gemaakt. En de kans is reëel dat als we het nu vertellen, ze het 'verlies' van haar dochter op mij zal steken en me dat steeds kwalijk zal nemen - zelfs als ze dat niet expliciet uitspreekt.
Dus ik denk dat - hoewel het zeer moeilijk is - toch de beste beslissing is om ze voorlopig nog in het ongewisse te laten. Ze hebben immers toch nog wel even tijd (tot half 2018) om het te verwerken, en we kunnen het dan beter overbrengen dan we nu zouden kunnen doen.

Uiteindelijk komt de vraag op het volgende neer; Wat is het belangrijkst? Eerlijkheid of de relatie?
 
Bij mij lijken ze op mijn werk zelfs al weer vergeten dat ik weg ga. Alleen mijn twee managers weten het (en 3 goede collega's) maar de manager bood me vorige week een teamleiders rol aan voor de komende twee jaar :confused: Denk dat tie alweer vergeten is dat ik weg ga. Of denkt: ja ja. Eerst zien dan geloven ;)
 
Eerlijkheid is overrated.

En: ik ben ontzettend voor eerlijkheid, justice. Recht is recht. Krom is krom type. Maar soms kun je ook te eerlijk zijn ( so hey jullie hebben een lelijke baby! ) of doe het alleen maar zodat je zelf van het probleem/geheim af bent.

Het is jullie beslissing en ik vind je argumenten goed. Maar wederom. Luister naar jezelf!
 
eerlijkheid in de relatie!
En zoals je ouders je kennen, hebben ze allang in de gaten dat er iets aan de hand is.
 
Katjavdl said:
eerlijkheid in de relatie!
En zoals je ouders je kennen, hebben ze allang in de gaten dat er iets aan de hand is.
Click to expand...

mmmmm ik betwijfel dat die al iets doorhebben. Ik denk dat ik zelfs met 100% zekerheid kan zeggen dat die nog niks doorhebben.
 
Als ze niets doorhebben moet je dus bedenken waarom je 'eerlijk' en 'open' moet zijn. doe je het dan voor hun? Of voor jezelf.

Dat is wat ik bedoelde met eerlijkheid is overrated. Ik heb een bloedhekel aan liegen. Maar dingen vertellen om je eigen leven 'makkelijker' te maken is geen eerlijkheid.

Je komt er wel uit :up:
 
afterbang said:
Als ze niets doorhebben moet je dus bedenken waarom je 'eerlijk' en 'open' moet zijn. doe je het dan voor hun? Of voor jezelf.

Dat is wat ik bedoelde met eerlijkheid is overrated. Ik heb een bloedhekel aan liegen. Maar dingen vertellen om je eigen leven 'makkelijker' te maken is geen eerlijkheid.

Je komt er wel uit :up:
Click to expand...

Moest ik het nu vertellen dan is het om mijn leven nu gemakkelijker te maken voor de komende 5 maanden ( tot na de reis dus).
 
Lastige situatie.. Ik ken jouw familie en jouw familiebanden persoonlijk niet, maar ik snap niet dat je je ouders zo lang buiten dat proces hebt willen houden, en er een 'geheim' van heb gemaakt. Zou mij eerlijk gezegd wel een nare smaak in mijn mond geven, als ik weet dat iemand er al zo lang mee bezig is geweest, en eigenlijk al klaar om te gaan (wat betreft visa) Maarja, ook dat is persoonlijk. Dit is een verhuizing die heel je leven op zn kop zet (en dat bedoel ik niet alleen in de negatieve zin!! Is het niet makkelijker zo'n beslissing te nemen -en meer plezier- als je het deelt met de mensen die dicht bij je staan?
 
Of je wilt juist degene beschermen tegen de ups en downs van het proces. En deelgenoot maken op het moment dat je zelf ook duidelijkheid hebt.

Elke situatie is anders. Dus...
 
Ellawishes said:
Lastige situatie.. Ik ken jouw familie en jouw familiebanden persoonlijk niet, maar ik snap niet dat je je ouders zo lang buiten dat proces hebt willen houden, en er een 'geheim' van heb gemaakt. Zou mij eerlijk gezegd wel een nare smaak in mijn mond geven, als ik weet dat iemand er al zo lang mee bezig is geweest, en eigenlijk al klaar om te gaan (wat betreft visa) Maarja, ook dat is persoonlijk. Dit is een verhuizing die heel je leven op zn kop zet (en dat bedoel ik niet alleen in de negatieve zin!! Is het niet makkelijker zo'n beslissing te nemen -en meer plezier- als je het deelt met de mensen die dicht bij je staan?
Click to expand...

Een beetje zoals afterbang zegt: het nieuws van een verhuis is al zwaar genoeg, moet je ze dan nog belasten met de hele handel die het aanvragen van een visum vraagt? Want stel dat ik het visum niet zou gekregen hebben, dan is die hele rolercoaster voor hen voor niks geweest... Dat ik hen daar niet bij betrokken heb, heb ik helemaal geen spijt van.
nu dat ik het visum heb en in oktober naar australie reis, knaagt het aan mij om het te vertellen of niet (vandaar dit topic ;) )
 
afterbang said:
Of je wilt juist degene beschermen tegen de ups en downs van het proces. En deelgenoot maken op het moment dat je zelf ook duidelijkheid hebt.

Elke situatie is anders. Dus...
Click to expand...

Zo zwart-wit hoeft het natuurlijk niet te zijn. Je kan het prima zeggen dat je ermee bezig bent, zonder alle details en ups en downs te bespreken. Dan zijn ze in ieder geval al wel op de hoogte.
Ik zou de downs niet zo snel willen bespreken, want in mijn omgeving zouden dan al snel de geluiden klinken "ah doe maar niet" ipv steunende reacties op dat moment.

Maargoed zelf hebben we het pas gezegd nadat het visum bijna rond was. Voor ons was het dat we de relatie met mensen niet op het spel wilde zetten als het uiteindelijk misschien helemaal niet door ging. Zodra duidelijk was dat het wel zeker was, hebben we het verteld.
 
Hmmm, de ups and downs? Die hoef je natuurlijk helemaal niet te delen. ;)
"Hoe gaat het?"
"Nou, het gaat zijn gangetje. Het duurt allemaal erg lang, maar dat wisten we van te voren."

Bij ons zat het er al een paar jaar aan te komen.
Vanaf de zomer van 2005 was ik Nederland helemaal zat. En dat heb ik ook duidelijk laten merken, aan iedereen die het (al dan niet) wilde horen. :p
Eind 2005 naar California geweest, voor een bruiloft en een beetje scouten.
Begin 2007 naar Australia en daarna besloten daar werk van te maken.
Een paar maanden later (nadat M2A had laten weten dat er waarschijnlijk wel mogelijkheden waren), hebben we dat aan de familie laten weten. En die waren niet echt verbaasd.
Het is voor achterblijvers nooit leuk natuurlijk, maar ik heb wel het idee dat we ze ruim de tijd gegeven hebben om er aan te wennen. Moet wel zeggen dat als we gewacht hadden tot we een visum hadden, ze een maand of 3 de tijd gehad zouden hebben om er aan te wennen. :confused:
 
Tekkel said:
Hmmm, de ups and downs? Die hoef je natuurlijk helemaal niet te delen. ;)
"Hoe gaat het?"
"Nou, het gaat zijn gangetje. Het duurt allemaal erg lang, maar dat wisten we van te voren."

Bij ons zat het er al een paar jaar aan te komen.
Vanaf de zomer van 2005 was ik Nederland helemaal zat. En dat heb ik ook duidelijk laten merken, aan iedereen die het (al dan niet) wilde horen. :p
Eind 2005 naar California geweest, voor een bruiloft en een beetje scouten.
Begin 2007 naar Australia en daarna besloten daar werk van te maken.
Een paar maanden later (nadat M2A had laten weten dat er waarschijnlijk wel mogelijkheden waren), hebben we dat aan de familie laten weten. En die waren niet echt verbaasd.
Het is voor achterblijvers nooit leuk natuurlijk, maar ik heb wel het idee dat we ze ruim de tijd gegeven hebben om er aan te wennen. Moet wel zeggen dat als we gewacht hadden tot we een visum hadden, ze een maand of 3 de tijd gehad zouden hebben om er aan te wennen. :confused:
Click to expand...

Voor mijn ouders gaat het wel volledig uit het niks komen. Het is nu niet dat ik al langer spreek van te verhuizen naar een ander land.
Als wij nu wachten tot na de reis, dan hebben ze nog een dikke 2 jaar om te wennen. Lijkt mij wel voldoende denk ik.
 
Ik heb idd besloten om het nieuws te vertellen na de reis! Bedankt allemaal voor jullie reacties en tips!

Gisteren even een raar moment bij mijn moeder. Ze heeft namelijk een oud-leerling en ex-collega die ook geëmigreerd zijn (VS en Tunesie) en blijkbaar hebben die haar uitgenodigd om op bezoek te komen. Zei ze gisteren doodleuk "wel leuk dat mensen zo ver weg gaan wonen, dan kan ik ze lekker bezoeken en op vakantie gaan"!
Nog een beetje en ik verslikte me in mijn koffie! Ik had er zo een toe kunnen voegen "Binnenkort komt er daar één bij" ! Was wel ff een raar moment voor mij een mijn vriend.
 
Melissa88 said:
Voor mijn ouders gaat het wel volledig uit het niks komen.
Click to expand...

Gezien het feit dat ze wat mensen kent die in het buitenland wonen, je een OZ partner hebt en er naar toe op vakantie gaat.... Het kan je nog wel eens gaan verbazen hoe veel ze er rekening mee houdt ;)

Maar goed dat je jouw besluit hebt gemaakt.
Enjoy!
 
Binnen iets minder dan 2 weken vertrekken we eindelijk op reis! Australia here we come! :D
maar dat betekent ook dat het inlichten van de familie dichterbij komt :s heb alle scenario's al afgegaan in mijn hoofd, maar uiteindelijk merk ik dat je je op zo gesprek niet echt kan voorbereiden, want je weet niet welke reacties je kan verwachten!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top