Lastavaza Bosses

Ik spreek door de bank genomen geen NL (Australische partner, familie en vrienden) dus je zou verwachten dat het na 4 jaar gesmeerd gaat met mijn Engels spreken. Not :rolleyes:. Mijn NL gaat wel met sprongen achteruit dus ik bevind me in een soort niemandsland ergens ertussenin. Op een gegeven moment weet ik noch het NL woord, noch het EN 😊. Wat voor mij goed werkt om er schot in te krijgen is:

- Continu hardop tegen jezelf praten (als er niemand thuis is, of onderweg naar de Woolies). Ik voer hele gesprekken en vertel hele verhalen hardop in mijn hoofd de hele dag lang.

- Jezelf uitdagen door je te verdiepen in een lastig onderwerp en jezelf te dwingen een woordenschat op zo'n hoog mogelijk niveau op te bouwen. Mijn AU partner is een retired community lawyer, historicus en union activist, wij hebben het de hele dag over het nieuws, politiek, rechten, wetenschap -Covid- en social/labour history. Ik kan dat niet in Jip en Janneketaal afdoen, ik ben zelf ook academicus en hij verwacht van mij academisch niveau. Dat betekent dat ik af en toe 2 dagen naar een begrip aan het zoeken ben :cool:. Heel veel lezen (passief) helpt ook bij het verbeteren van spreken (actief).

- Ik probeer het te vocaliseren als ik iets niet weet, iets zoek, met de mond vol tanden sta, in verwarring of gegeneerd ben. In plaats van dicht klappen, geluid maken. Uit die gedachtenstroom in je hoofd gewoon hardop. 'Gee, I have been thinking about that thing in the Netherlands that we do every year, wage negotiating between employers, unions, and government, but I don't know what that's called'. 'Oh, you mean collective bargaining?' Op die manier pik ik veel jargon op en het dwingt me om in het EN te denken.

Mijn niveau verbeteren en mijn kennis en vaardigheden in het EN uitbreiden kost mij in ieder geval veel, actieve en continue inspanning.

-
 
- Continu hardop tegen jezelf praten (als er niemand thuis is, of onderweg naar de Woolies). Ik voer hele gesprekken en vertel hele verhalen hardop in mijn hoofd de hele dag lang.
Doe ik ook :D

En ik herken ook het omschrijven van een woord wat je zoekt. Kan soms heel vermakelijk zijn :D
 
Ik ben met spreken en schrijven in het Engels inmiddels op een dusdanig prettig niveau dat ik bijna niet meer hoef te zoeken naar woorden en met praten ook niet echt lang over hoef na te denken. Ik hoor soms nieuwe woorden of uitdrukkingen soms schrijf ik deze op, zoek op wat het betekent en gaandeweg ken je alle aussie slang. Ik heb ook een slang woordenboek en leer veel uit mijn hoofd. Het is altijd lachen gieren brullen hier als ik met een echte Ozzie uitdrukking kom hier op het werk, vinden ze prachtig.

Mijn partner is Ozzie en ik ben daardoor echt ondergedompeld in de taal, ik begin Nederlands spreken lastiger te vinden nu (na 3 jaar al) en gebruik nu soms Engelse woorden tussendoor omdat ik zo snel niet meer op het NL woord kom. Zo snel kan het gaan.

In mijn hoofd herhalen en uitspraak oefenen doe ik elke dag, echt een soort training. Knappe jongen die mijn NL accent kan oppikken. Ze horen wel dat ik een accent heb maar denken dat ik van nature Engelstalig ben.

Ik ben in 3 jaar tijd gegaan van iemand die terughoudend was en geïntimideerd was door het Ozzie accent naar iemand die moeiteloos meekan en er niet eens meer over nadenkt verder. Het is net of je hersenen de connectie sneller legt nu je gewend bent aan het accent. Opeens ben je weer lekker adrem zoals je altijd in het NL was.
 
Last edited:
Oh, ik heb niet de illusie dat ik authentiek Australisch klink of ooit ga klinken. Of wil klinken, for that matter. Als je niet van baby af aan (dus voordat je leert spreken) bilingual bent geweest en pas op latere leeftijd je tweede taal leert, raak je dat oorspronkelijke accent nooit meer kwijt. Ik ben linguist en heb dit tijdens mijn kandidaats onderzocht. Je wordt er wel veel beter in om te herkennen waar iemand oorspronkelijk vandaan komt. Ik noem als voorbeeld oud-LNP-senator Matthias Cormann (officieel Belg, maar afkomstig uit de Lorraine) die pas boven de 20 EN leerde en voordien al 3-talig was (DU-NE-FR). Hij is opgevoed in het DU en zijn accent is na ruim 25 jaar nog steeds zwaar en overwegend DU ('ze hauz' ipv 'the house'). Zo pik je er ook de NL'ers onder ons altijd uit, zelfs al wonen ze hier al 70 jaar ('de hous' ipv 'the house'). Ik vind het een sport om te herkennen wat iemands moedertaal is, mij wordt altijd meteen vraag gesteld 'Where are you from?'. Dan krijg je gegarandeerd genoeg stof voor een goed gesprek van want iedereen is, of kent wel iemand die in Eemsterdem is geweest ('Great time, coffee shops, don't remember much' 🤣).
 
Ik was vooral mijn spontaniteit kwijt. Wil je een rake opmerking maken maar moest daar dan net te lang over nadenken en dan was moment voorbij. En dan had ik het idee dat mensen mij niet echt leerden kennen. Hoewel ik hier thuis NL spreek moeten we nu soms echt naar het NL woorden zoeken. Framboos bijvoorbeeld 😁 Dus ook in het Nederlands gebruiken we omschrijvingen zoals ‘lichtgekleurde braam ’.
 
Oh, ik heb niet de illusie dat ik authentiek Australisch klink of ooit ga klinken. Of wil klinken, for that matter. Als je niet van baby af aan (dus voordat je leert spreken) bilingual bent geweest en pas op latere leeftijd je tweede taal leert, raak je dat oorspronkelijke accent nooit meer kwijt. Ik ben linguist en heb dit tijdens mijn kandidaats onderzocht. Je wordt er wel veel beter in om te herkennen waar iemand oorspronkelijk vandaan komt. Ik noem als voorbeeld oud-LNP-senator Matthias Cormann (officieel Belg, maar afkomstig uit de Lorraine) die pas boven de 20 EN leerde en voordien al 3-talig was (DU-NE-FR). Hij is opgevoed in het DU en zijn accent is na ruim 25 jaar nog steeds zwaar en overwegend DU ('ze hauz' ipv 'the house'). Zo pik je er ook de NL'ers onder ons altijd uit, zelfs al wonen ze hier al 70 jaar ('de hous' ipv 'the house'). Ik vind het een sport om te herkennen wat iemands moedertaal is, mij wordt altijd meteen vraag gesteld 'Where are you from?'. Dan krijg je gegarandeerd genoeg stof voor een goed gesprek van want iedereen is, of kent wel iemand die in Eemsterdem is geweest ('Great time, coffee shops, don't remember much' 🤣).
Wat interessant, dat onderzoek. Ikzelf was bijna 50 toen ik hier kwam, dus ik heb niet de illusie dat ik ooit mijn Nederlands accent kwijt raak. Van ons gezin is mijn zoon (16 jaar toen hij hier kwam) de enige die een Australisch accent heeft. Australiers zijn altijd verbaasd als hij zegt dat hijtot zijn 16e in Nederland heeft gewoond. Hij is dyslectisch, dus moet een taal echt leren door te luisteren (itt mijzelf, ik heb de taal vnl geleerd door het schrijven van rapporten en het lezen van artikelen en boeken). Ik denk dat de dyslectie er mee te maken heeft dat hij zijn Nederlandse accent is kwijtgeraakt.
 
Wat interessant, dat onderzoek. Ikzelf was bijna 50 toen ik hier kwam, dus ik heb niet de illusie dat ik ooit mijn Nederlands accent kwijt raak. Van ons gezin is mijn zoon (16 jaar toen hij hier kwam) de enige die een Australisch accent heeft. Australiers zijn altijd verbaasd als hij zegt dat hijtot zijn 16e in Nederland heeft gewoond. Hij is dyslectisch, dus moet een taal echt leren door te luisteren (itt mijzelf, ik heb de taal vnl geleerd door het schrijven van rapporten en het lezen van artikelen en boeken). Ik denk dat de dyslectie er mee te maken heeft dat hij zijn Nederlandse accent is kwijtgeraakt.

Mijn collega is geboren en getogen in Napels, kwam hier op zijn 10e en spreekt nu vlekkeloos accentloos Australisch Engels. En ja met zijn ouders spreekt hij nog steeds Italiaans.
 
  • Like
Reactions: DJB
Ik was vooral mijn spontaniteit kwijt. Wil je een rake opmerking maken maar moest daar dan net te lang over nadenken en dan was moment voorbij. En dan had ik het idee dat mensen mij niet echt leerden kennen. Hoewel ik hier thuis NL spreek moeten we nu soms echt naar het NL woorden zoeken. Framboos bijvoorbeeld 😁 Dus ook in het Nederlands gebruiken we omschrijvingen zoals ‘lichtgekleurde braam ’.
Heel herkenbaar! Ik heb ook altijd het gevoel dat mensen mij veel stiller en meer teruggetrokken vinden dan ik eigenlijk ben, vooral aan de koffietafel met collega's en tijdens vergaderingen en zo. Ik heb ook absoluut geen talenknobbel en heb altijd het idee dat half Nederland beter Engels spreekt dan ik. Gelukkig heb ik bij de IELTS wel goed gescoord, dat gaf me weer wat zelfvertrouwen.
 
Mijn collega is geboren en getogen in Napels, kwam hier op zijn 10e en spreekt nu vlekkeloos accentloos Australisch Engels. En ja met zijn ouders spreekt hij nog steeds Italiaans.
Ik ben altijd jaloers op mensen die dat zo kunnen. Ik zou graag mijn Nederlandse accent kwijtraken.
 
Ik ben altijd jaloers op mensen die dat zo kunnen. Ik zou graag mijn Nederlandse accent kwijtraken.
Same here. Maar aan de andere kant wordt er vaak gezegd dat ze het accent juist leuk of interessant vinden klinken. Weet niet of dat Australische beleefdheid is of echt de waarheid.... 😉
 
  • Like
Reactions: DJB
Ik ben altijd jaloers op mensen die dat zo kunnen. Ik zou graag mijn Nederlandse accent kwijtraken.

Heb er zelf 1 in mijn familie, oom is op 18 jarige leeftijd vertrokken naar OZ en spreekt 50 jaar later vloeiend Ozzie. Apart dat bij sommige mensen dat accent er zo dik bovenop blijft liggen en het bij anderen toch langzaam vervaagt.

Mijn vriendin is Nederlands aan het leren en dan oefenen we vooral haar uitspraak, proberen die Engelse uitspraak eruit te halen en echt op Nederlandse manier te doen, waarop je eigenlijk je hele mond anders moet gebruiken. Interessant, vooral omdat ze nu na lang oefenen bepaalde woorden en korte zinnen op een heel goed Nederlands niveau kan uitspreken.
 
Same here. Maar aan de andere kant wordt er vaak gezegd dat ze het accent juist leuk of interessant vinden klinken. Weet niet of dat Australische beleefdheid is of echt de waarheid.... 😉

NLse accent trekken de meesten wel, het Duitse daarentegen... denk wel dat het waarheid is.
 
Same here. Maar aan de andere kant wordt er vaak gezegd dat ze het accent juist leuk of interessant vinden klinken. Weet niet of dat Australische beleefdheid is of echt de waarheid.... 😉
Ik sta op school ook bekend als de teacher met 'the funny accent' voor degenen die mijn naam niet weten of kunnen onthouden en dat is niet negatief bedoeld. Ik hoor ook vaak dat mijn accent wel leuk of interessant is en zelfs sexy, maar ik heb er zelf zo'n hekel aan.
 
Inderdaad erg interessant dat onderzoek!
En wat ontzettend leuk om te lezen hoe jullie dat allemaal ervaren. 'The teacher with the funny accent'.. ik kan ergere nicknames verzinnen:)
Ik hou me maar vast aan het idee dat je als Social Worker beter moet kunnen luisteren dan praten...:)
Voor nu gebruik ik jullie tips en praat mezelf helemaal plat met de meest rare onderwerpen. Volgens mn clienten worden we afgeluisterd door de regering, ik kan je vertellen dat als ze inderdaad meeluisteren ik morgen opgehaald wordt door de witte busjes.
 
Back
Top