LaStaVaZa Madocke

Neen, helaas... Hier in België is nog steeds Frans de tweede taal en dat wordt gegeven vanaf het vijfde leerjaar (7de klas in Nederland - 9-10 jarigen)
Engels krijgen ze hier maar vanaf het eerste middelbaar (komt overeen met HAVO in Nederland)

Dus het is ons WoRsTeLeN door Frans voor onze oudste, vind hij ongelooflijk saai, en hij weet dat hij het verder NOOIT meer hoeft te doen dus de motivatie om daarvoor te leren is soms zoek.
In het weekend doen we een uurtje Engels extern om hem vooral mondeling voor te bereiden. Mijn zoon is vrij ernstig dyslectisch, en dysorthografisch (niet goed kunnen lezen én spellen). Dit kan wel eens een enorm struikelblok worden voor hem... Maar hij is dan weer het MEEST enthousiast om te vertrekken. Dus ik gok vooral op zijn motivatie en trachten we toch alle dagen wat Engels te oefenen onder elkaar opdat hij mondeling toch ietwat zelfzekerder kan zijn. Schriftelijk zal een ramp worden, dat weet ik nu al.
Moet ik me ook nog dringend in verdiepen, hoe ze in Australië tov dyslexie staan, en hoe ze de kinderen daarbij helpen.
 
Aha, jullie vertrekken dan ook eind deze zomer? Fijn!

Zodra het huis is verkocht en de datum van overdracht bekend is gaan wij die kant op. Ergens juli/augustus... All the way to Adelayyyy (ehh ADELAIDE). :D

Maar goede vraag van @Gwen inderdaad... Onze zoon van 5 heeft nu al (soort van) Engelse les in groep 2 hier in NL. Geweldig lesprogramma met behulp van muziek. Van de week wees hij naar zijn oren en riep hij: " dit zijn toch EARS"... en even later... wijzend naar de punt van zijn neus: "Dit is dan mijn NOSE?". Geweldig om te zien hoe snel hij dat oppakt.
 
Mijn zoon is vrij ernstig dyslectisch, en dysorthografisch (niet goed kunnen lezen én spellen). Dit kan wel eens een enorm struikelblok worden voor hem... Maar hij is dan weer het MEEST enthousiast om te vertrekken. Dus ik gok vooral op zijn motivatie en trachten we toch alle dagen wat Engels te oefenen onder elkaar opdat hij mondeling toch ietwat zelfzekerder kan zijn. Schriftelijk zal een ramp worden, dat weet ik nu al.
Moet ik me ook nog dringend in verdiepen, hoe ze in Australië tov dyslexie staan, en hoe ze de kinderen daarbij helpen.
Mijn zoon is ook dyslectisch. Hij was 16 jaar toen we emigreerden, dus hij had al wel Engels gehad op school. Maar ik enorm verbaasd hoe snel hij het engels mondeling had opgepikt! Hij spreekt en verstaat het Engels beter dan ik. Zonder een speciaal lesprogramma trouwens. Hij volgde op school ESL (English as Second Language). Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe zijn spelling is, dat was in het Nederlands een ramp. Spelling is ook voor veel Australiërs een probleem (werd een aantal jaren niet zo belangrijk gevonden in het onderwijs). Op scholen doen ze niet zoveel en zijn ze minder goed georganiseerd en effectief dan in Nederland met dyslectische leerlingen. Elke leerling krijgt bij een toets een medeleerling toegewezen die de toets voorleest, wat mijn zoon heel irritant vond. Ik heb heel veel moeite moeten doen om docenten te overtuigen dat hij alleen maar extra tijd nodig had (tenslotte kan hij wel lezen, het gaat alleen een beetje langzaam) wat hij niet eens altijd kreeg. Gelukkig duurde het maar twee jaar totdat hij klaar was met highschool.
 
Bij ons staat ons huis inderdaad ook te koop @Wazi . Echter is dit een bedrijfspand (woning, burelen, magazijn,...) dus is het iets moeilijker om te verkopen, t'is tevens grotendeels nieuwbouw en dat drijft de prijs natuurlijk weer omhoog, wat het nog moeilijker maakt. We hopen uiteraard dat het nog lukt voor september, maar vertrekken doen we zo ie zo. We wachten er nu al zo lang op, en nu dat het bedrijf inmiddels een jaar verkocht is en mijn man zijn functie daar echt wel ten einde loopt is het dringend tijd voor iets nieuws. Ik ben gelukkig vrij snel uit de overdrachtsperiode van de zaak kunnen stappen en focus mij nu vooral op onze nieuwe avonturen en hoe-krijg-ik-het-geld-terug-in-het-laatje eens we daar zijn.
 
Mijn zoon is ook dyslectisch.

Aarrgghh, frustrerend soms he! Maar niets aan te doen.
Ikzelf heb in '97 een jaar in Mentone (VIC) op school gezeten. Het enige wat ik daarvan nog weet is dat ik maar 6 vakken moest doen en dat ik het ZA-LIG vond. En dat de hoeveelheid huiswerk echt wel veel minder was dan in België. Ik hoop dat dat steeds nog zo is, want daar heb ik onze zoon toch lichtjes mee warm gekregen.
 
Aarrgghh, frustrerend soms he! Maar niets aan te doen.
Ikzelf heb in '97 een jaar in Mentone (VIC) op school gezeten. Het enige wat ik daarvan nog weet is dat ik maar 6 vakken moest doen en dat ik het ZA-LIG vond. En dat de hoeveelheid huiswerk echt wel veel minder was dan in België. Ik hoop dat dat steeds nog zo is, want daar heb ik onze zoon toch lichtjes mee warm gekregen.
Mijn zoon had ook veel minder huiswerk hier, maar ik weet niet zeker of dat aan de school hier lag of aan mijn zoon zelf. Hij was niet echt gemotiveerd, maar dat had niets met de dyslexie te maken ;) wat het Frans betreft, ze vinden het hier over het algemeen heel interessant als je een paar woorden Frans spreekt. Misschien dat het nog iets helpt.
 
Joehoe! Vandaag is onze visum binnengekomen! Dat wordt een hele grote fles champagne vanavond! En daarbovenop ziet het er nog naar uit dat we alsnog naar Mt Tamborine kunnen, de postcodes waar we mogen wonen staan erbij vermeldt en Mt Tamborine staat ertussen. Whoop Whoop!

29 februari is voor ons een dagje om nooit meer te vergeten dus elke 4 jaar dubbel feest!!!
 
Maareh... Niet een biertje ipv champagne?

Goeie! Want ik had inderdaad eerst een 'hele grote fles BIER' geschreven, maar ik vond dat niet echt feestelijk genoeg klinken! Grappig!
Maar wees gerust het wordt een fles bier. Een hele goede zelfs: een Gouden Carolus Indulgence... hm lekker! Moet je maar eens opzoeken en vooral proberen, is een donker bier geinfuseerd met Whisky. Een bier waar je echt voor op je stoel gaat zitten... om ervan te genieten hé! :)
 
Gefeliciteerd Madocke! Dat is lekker snel gegaan. Wacht je nog tot september, of kom je nu eerder deze kant op?
 
Gefeliciteerd Madocke! Dat is lekker snel gegaan. Wacht je nog tot september, of kom je nu eerder deze kant op?
We hebben in totaal 2 maand en 3 weken moeten wachten op onze grant. Ik vond dat best lang genoeg hoor. Eerst kijk je weken aan een stuk wel 1000 keer per dag je mail na, dan geraakt je in een bepaalde roes van 'ach, het komt wel' en kijk je nog maar een 100 keer per dag. En uiteindelijk merk je dat de vooropgestelde datum (3 maand voor goedkeuring) enorm in het zicht komt en dat je maar nog slechts 10 keer per dag naar je mail kijkt. Plots is ie daar en ben je wel blij, maar het lijkt eerder of je die al ontzettend lang op zak hebt en kom je tot 'O Ja, dat kwam vandaag nog binnen schat, we hebben onze visum grant' zo ergens tussen de soep en de patatten.
Was echt grappig moment, om dan te moeten beseffen... Hey, daar kunnen we toch wel eentje op drinken vanavond? Is best wel grappig, de 29feb! Dochterlief zei onmiddellijk 'Dan kunnen we elke 4 jaar een echte Kangoeroe-dag vieren!' Schattig toch?! En dan komt echt wel dat enorme gevoel... We hebben hem, we mogen gaan!!!

Maar van het ene moment waar je naartoe leeft, ga je ook onmiddellijk weer naar het andere en dat is bij ons de verkoop van het huis:

Ondertussen hebben we al kijkers gehad voor ons pand ook, en ze komen volgende week voor de 3de keer langs. Ik hoop dan eindelijk een bod te mogen ontvangen zodoende we mogelijks Juli-Augustus kunnen vertrekken zonder het huis nog in bezit te hebben. We hadden vooropgesteld September, of het huis nu verkocht is of niet. Dus het zou wel een heel mooie zijn mocht dit ook ineens van de baan zijn!
 
Ik heb jullie lastava zojuist teruggelezen. Gefeliciteerd met jullie Grant! En met het feit dat je toch op mt Tamborine kunt gaan wonen!
Hoe is het afgelopen met die kijkers? Hebben ze het huis gekocht?
 
Back
Top