LaStaVaZa Steve Annelies Anna Viktor

SteveSW

SteveSW

XPdite Sponsor
na ongeveer 1.5 jaar is het waarschijnlijk zover dat wij nu ook een echt LStaVaZa kunnen schrijven.
De 'waarschijnlijk' geeft voor ons perfect aan hoe het hele traject verloopt: soms stappen vooruit maar ook vaak stappen achteruit en veel wachten en onzekerheid. Het is een traject voor volhouders.

Wij zijn Annelies, Steve en onze kinderen Anna (13) en Viktor (8). Anderhalf jaar geleden begon een vaag idee om te emigreren. We waren al Belgische emigranten in NL maar wilden nu wat verder springen.
Een test bij Visa4you gaf aan dat we in principe op een 189 visum konden gaan. Onze hoofdvoorwaarde voor de emigratie was wel dat 1 van ons er werk zou hebben. Ikzelf ben architect en in Australië zal het wel niet anders zijn dat solliciteren bij voorkeur ter plekke gebeurt en bij positief gesprek je bijna meteen aan de slag moet/mag. Mijn vrouw is K&J psychiater en daar is het niet ongewoon -door een tekort- dat ze al rekenen op een lang proces en gewend zijn aan overseas recruitement.
Na veel voorbereiding en info op dit forum werd ons strijdplan:
- academic IELTS testen: geslaagd!
- via een recruiter op zoek naar job voor Annelies: gestart in augustus 2016 na reactie op SEEK job ad
- Annelies verzamelt alle noodzakelijke docs voor skill assessment ter voorbereiding: een enorme berg werk (en kosten)
- ikzelf ga voor 189 waarop dan hele gezin een PR kan krijgen en we dus weer niet te afhankelijk worden van job Annelies voor verblijf (ipv 457)

Zo gezegd zo gedaan en ja.....zoals het er nu naar uitziet loopt alles uiteindelijk volgens plan
- mijn skill assessment is de deur uit en ik verwacht binnen enkele weken (positief) resultaat zodat EOI en dan echte visumaanvraag kan ingediend worden
- maar belangrijker: mijn vrouw heeft een job te pakken in Cairns!
Wij hadden altijd gedacht dat het een proces van 'solliciteren-gesprek-ja/nee' zou zijn en dus champagne of teleurstelling maar ook dit gaat wazig/Australisch(?). Gesprek liep goed en er waren zelfs al goede onofficiële lijntjes met een plaatselijke collega en hoofd van de afdeling. Er zou dezelfde dag teruggekoppeld worden na officiële (Skype) sollicitatie-gesprek. Dat gebeurde niet, ook niet via recruiter, en dus na enkele dagen maar mail gestuurd. Probleem was blijkbaar dat ze moeilijk konden kiezen (concurrent was Engelsman met Maori ervaring; niet onbelangrijk voor plek waar indigenous psychiatry gevraagd wordt.....). Uiteindelijk haakte (toevallig?) intern iemand anders af door familiale omstandigheden en dus....extra plek vrij. Nu zijn we enkele weken verder waarbij het wachten is op de officiële goedkeuring door de directie. Ondertussen heeft Annelies al wel flink lijstje gekregen met documenten die ze nodig hebben om alles te regelen (tot verklaring voor parkeerkaart ziekenhuis toe...)

We houden nog een slag om de arm maar als dit doorgaat staan we binnen 10-12 maanden (zolang duurt immers RANZCP skill assessment!) in Cairns!
 
Laat ons zeggen dat we juist niet zullen rusten tot we er zijn, 'Australische vaart' (inderdaad een oxymoron; heb het even moeten opzoeken, is zoiets als een kleine reus :)) of niet.
 
Ha next step!
Net via de post (ik had een mail verwacht), skill assessment ontvangen!
Dat is stage one. In Australië zelf volgt dan deel 2 om uiteindelijk toegelaten te worden tot the board.
Afgelopen woensdag gesprek gehad met medical recruiter van Annelies en ze verwachten haar toch asap in Cairns. Asap is dan vanaf oktober want dan zouden de formaliteiten met RANZCP en APHRA rond moeten zijn. Onze voorkeur gaat uit eind december. Graag nog even kerst vieren hier en dan daar op tijd voor nieuwe schooljaar.
Wel zullen we op 457 visum gaan. Een 189 is in eerste instantie niet mogelijk (tenzij ik mijn IELTS opnieuw doe en echt overal 8 haal; we scoren immers 'slecht' door onze leeftijd van 44).
 
Last edited:
Had al gehoopt dat je zou reageren @Katjavdl ;) want het was toch even schrikken. Op 1 of andere manier leek een 189 te doen. Meer dan een jaar geleden hadden we visa4you een test laten doen en was commentaar dat IELTS behoorlijk moest zijn maar geen probleem. Ondertussen zijn er wel zaken veranderd zoals dat een mogelijk 189 op mijn naam zou gaan (omdat AACA skill assessment vlotter gaat dan RANZCP/APHRA) en we vooral geconcentreerd waren op contract Annelies en mogelijk 457. Dan kwamen de commentaren/gevaren aanzetten op 457 en was ik zonder verder erg zaken gaan verzamelen voor 189. Ik had tenslotte een behoorlijke IELTS afgelegd en nog net onder de 45.....
Maar meer aandacht voor de simpel point test had allang kunnen aantonen dat ik op 50'zou stranden. Bijna onbegrijpelijk stom :confused:
Op zich geen probleem op korte termijn want recruiter/werkgever annelies gaf al aan zo een 457 te kunnen regelen.
Alleen alle nadelen (afhankelijkheid, duurdere zorg en scholen,....) spoken nu wel erg door ons hoofd en ben me nu aan het verdiepen in oplossingen. Ik som ze hier maar even op dan kunnen jullie schieten en aanvullen:

1/ ik doe general IELTS en ga voor 8-en. Dat levert noodzakelijk 10 extra punten op. Lijkt niet onoverkomelijk want op academic 8-8,8-7-7,5 maar overal 8 is niet min en je moet (voor writing) toch weer studeren op andere skills. En het blijft vooral altijd gok van de dag.
2/ nu met allen op 457 en na 1 jaar werken vraagt Annelies 189 > 5 extra punten voor jasr werk in Oz en +5pt voor mijn/partner skill assessment. Alleen.....dan is annelies ondertussen 45 en verliezen we daar 15ptn!
3/ nu met allen op 457 en na 2 jaar met employeer gaan voor PR (Employer Nomination Scheme). Wel 2 jaar afhankelijk inderdaad maar gezien tekorten k&j psych geen te groot risico. Blijft 2 jaar school en zorg.....En is erggg duur 7000$ zonder gezin). Zijn daar dan leeftijdsgrenzen? We zijn dan 47.
4/ ik lees dat je niet noodzakelijk 2 jaar hoef te wachten. Iets met Direct Entry Scheme.....Iemand ervaring? Ik snap het nog niet helemaal
5/ andere?

We zijn nog in onderhandeling (via recruiter) over offer Annelies. Misschien moeten we daar maar meteen passende voorwaarden in fietsen.
 
Volgens mij heb je het allemaal al goed op een rijtje. Wat punt 3 betreft: Wij hebben onze PR gekregen na twee jaar. Mijn hubbie was toen 53 en dat kon wat leeftijd betreft nog net. Dus ja, er zijn leeftijdsgrenzen, maar met 47 jaar zit je nog goed. Alleen moet je wel hopen dat er in die tijd niets verandert.
 
Nette opsomming (even los van de inhoud want dat is soms boven mijn pet ;) )

Optie 1, altijd een gok. Maar wel één die je zonder risico kunt nemen. Wellicht gelijk begeleiding inhuren voor de test? @Gwen had indertijd een dame die haar hielp volgens mij? Maar optie 1 lijkt me een niet geschoten altijd mis optie. Dus er voor gaan?

Optie 2 is niet zo zinvol dan? 10 punten erbij, 15 eraf...

Optie 3 heeft @Janneke61 voor je beantwoord

Tsja, lastige zaak maar ik hoor nog geen: Nee. Succes!
 
Ik ben het met @afterbang eens. Doe in ieder geval die IELTS test nog een keer. Je weet nu wat het inhoud en zoek een tutor op.
Mijn Max heeft door de hulp van de tutor, de vereiste 6-en gehaald (en die is dyslectisch). Dat maakt echt veel verschil hoor. Zij of hij weet namelijk waar naar gekeken wordt, in de beoordeling. Je kunt een prut verhaal schrijven, maar als het de elementen bevat die zij willen zien, dan krijg je hoge cijfers....raar maar waar.

Optie 4 is vanaf 2 jaar en dan moet je een skills test doen. Dat gaat via je werkgever, maar wat dit betreft zou ik een bureau benaderen. Het heeft wat valkuilen namelijk.
Is dit wat het visabureau jullie als optie heeft gegeven? Ik weet uit eigen ervaring, dat er wel op geen visa opties zijn, daarna zijn er wellicht verschillende opties.
Die zijn ons duidelijk gemaakt en op papier aangeleverd. Dan weet je precies waar je op dat moment aan toe bent, als je voor 1 van die opties kiest. Helaas is Move2 niet meer in bedrijf, maar er zullen toch anderen zijn, die op deze manier werken. Je investeert heel veel tijd, geld en emotie in dit verhaal, dus dan mag je op zijn minst verwachten, dat ze je een eerlijk plaatje voorhouden. Losse flodders worden er al genoeg geschoten....:confused:
 
Succes met het visum! Leuk dat jullie naar Cairns komen. Beste keuze binnen Australië. ;) Laat maar weten of jullie tzt nog meer willen weten over Cairns.
 
Cairns komt goed. Het is meer Townsville en ten zuiden daarvan. Wel een grote cyclone, doodeng als je in dat gebied woont.
 
De zekerheid omtrent job Annelies neemt stapsgewijs toe. Niet doordat er volmondig en formeel gezegd wordt "proficiat met uw nieuwe baan" maar door bevoordeeld vragen voor formulieren vanuit werk, Skype gesprekken met recruiter en afgelopen vrijdag de toekomstige (inhoudelijke) baas waarin gepraat wordt over opstellen contract en loon, scholen kinderen, beste woonplaatsen,....(Cairns North en Edge Hill...; toch @Anne78 ?)
Contract zou weldra volgen want dossier APHRA/RANZCP moet begin april of mei binnen.
Daarom zijn we nu ook aan het kijken om in onze zomervakantie naar Cairns te reizen. Kort -3 weken- maar wel noodzakelijk lijkt ons om met de kinderen buurt te verkennen. Niet meteen de gunstigste tijd voor ticketkosten maar ja....

En ja wij denken ondertussenook dat Cairns de beste keuze is :)! Ondanks de mogelijke cyclonen :cool:
 
Last edited:
Van te voren gaan kijken was voor ons echt heel fijn! We zijn uiteindelijk twee keer wezen kijken maar de tweede keer was net zo leuk (wellicht nog leuker :) )
 
Oke volgende stap is ook genomen: Annelies' contract is getekend!
Natuurlijk staat hierin dat alles afhangt van de goedkeuring door de 'medische commissie' (RANZCP & APHRA) van haar diploma's en ervaring. Dit dossier ligt hier nu netjes klaar om opgestuurd te worden. Dit zou nu moeten gebeuren om de commissie van april te halen ware het niet dat ze in Cairns iets te laat waren met hun Area of Need verklaring voor mekaar te krijgen.....
Ondertussen wordt ook meer duidelijk wat er inclusive is zoals de eerste drie weken verblijf (zodat we daar 'rustig' naar een geschikte woning kunnen zoeken), vliegtickets voor iedereen (pfiew) en.....voor de huisdieren! Dat zou een leuke meevaller zijn want we hebben twee katten waar de kinderen (en wij natuurlijk ook) erg aan gehecht zijn en vooral de eerste tijd het gemis van onze oude thuis wat kunnen verzachten. We waren daarom al van plan om 1 kat zeker mee te nemen maar 2 zou financieel toch wat van het goede teveel zijn en zou daar wellicht gecompenseerd worden door een lokale pluizenbol. Ja soms is het emotie tegenover financieën, erg pijnlijk. Maar wellicht is dat probleem nu van de baan.
Nu dat we toch wel afstevenen op definitieve emigratie wordt er druk opgeruimd en gaat het huis straks in de verkoop. Daar zagen we altijd enorm tegenop door de kwakkelende huizenmarkt waarbij we ons verlies zouden moeten nemen. Gelukkig is de timing nu al wat beter want recent zit er ook hier (omgeving Arnhem) weer heel wat beweging in de huizenverkoop en gaan de huizen redelijk snel en tegen redelijke prijzen van de hand. Fingers crossed dus.
We zijn er nog niet maar het gaat zeker de goede kant op !!
 
Last edited:
Fijne update! Zou zeker mooi zijn als alle furballs mee zouden kunnen op kosten van. Luxe!

Wat betreft huis verkopen. Dat heeft ons bijna vier jaar langer in NL gehouden maar ja, de huizenmarkt is in 2016 weer in beweging gekomen dus wij waren ons huis in een week kwijt, helaas nog steeds met verlies maar niet meer zo desastreus als we in 2012 verwachtte.

Succes met opruimen :p
 
Yes. De area of need verklaring voor Annelies werk is (eindelijk) binnen! Nu kan eindelijk het dossier voor APHRA/RANZCP de deur uit. Het was best een nerveuze tijd, zeker na het nieuws over de afschaffing van het 457 visum.
Maar het blijft natuurlijk spannend. Volgens de recruiter blijft alles lopen zoals het was voor deze categorie van hoger opgeleiden en binnen de termijn dat alles nu gebeurt, zij het onder mogelijk een andere naam en bijkomende voorwaarden (voor de werkgever). Zoals nog bericht gekregen van werkgever dat ze offertes van verhuizers verwachten zodat ze dat ook kunnen regelen. Daarnaast zijn de regels van RANZP al zo streng dat de veranderingen waar Turnbull het over heeft al gedekt zijn. We houden onze fingers wel crossed, het is en blijft Australië. Dat is voor ons ondertussen al meer dan duidelijk. Je bent pas zeker als je er bent (en dan begint proces van er te blijven :))
Huis staat nu in de verkoop. Tien we aan dit hele verhaal ruim 1.5 jaar geleden begonnen leek dit ons de grootste drempel. Ondertussen, nu de huizenmarkt weer wat aantrekt en we ons door zoveel papierwerk hebben heengeworsteld, lijkt het plots een veel minder grote hindernis. We gaan het zien.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top