update...
poeh wat gebeurt er een hoop in een paar weken. Eens kijken of ik er iets van kan maken.
We hebben (uiteraard) een heerlijke vakantie gehad op KI. Het is gewoon een fantastische plek om te zijn. De kinderen hebben nu in een notedop kunnen zien waarom we dit land zo'n mooi land vinden, en zijn het helemaal met ons eens. Wij konden nog eens terugkijken naar de plekken waar we nog veel aan gedacht hebben na ons eerste bezoek elf jaar geleden.
De rijbewijsperikelen zijn nog niet voorbij, maar dat komt omdat ook door die vakantie. Ondertussen hebben we iets meer papieren op orde (formulier optometrist op de juiste naam), maar nog niet de vertalingen. De tijd begint gevoelsmatig weer iets te dringen, want als we eenmaal op het nieuwe adres wonen, moet ik al die papieren weer op het nieuwe adres zien te krijgen. Weer naar de optometrist bijvoorbeeld.... Liever niet, maar het rijbewijs wordt dan naar het oude adres gestuurd, dus dan moeten we daar nog wel zijn om de post op te halen. Officieel zitten we nog twee weken op dit adres. Dus dat wordt even rekenen.
Baan is uitgesteld... de man waar ik vorige week mee gesproken had, zei dat het nog net niet helemaal rond was, dus ik hoefde vandaag niet te beginnen. Aan de ene kant wel lekker, want er is nog zo veel te regelen dat het niet erg is dat ik nog wat meer tijd heb. Aan de andere kant hoop ik dat nu niet van uitstel afstel komt. We kijken het nog even aan, en anders ga ik op zoek naar iets anders.
Donderdag krijgen we de sleutel van het nieuwe huis. Daar kijken we erg naar uit. Ook dat wordt even puzzelen: wat komt er ook alweer uit de container straks en wat niet, wat kunnen we nu echt niet missen en hoe regelen we dat we nu genoeg spullen in huis krijgen zonder straks te veel dubbel te hebben. Wel leuk dat we dadelijk kunnen gaan shoppen
. Straks hebben we weer een gewone goedwerkende tv, een eigen keuken met eigen spulletjes, eigen slaapkamers en een eigen badkamer. Waar je je spullen in de kast zet. En een eigen tuin waar je je kopje koffie op kunt drinken als de zon schijnt zoals vandaag. Krom he, dat dat soort kleine dingen dan zo goed kunnen voelen.
We zijn nu ook aan het kijken naar providers voor electra, gas, internet en telefoon. Daarnet via de telefoon iets afgesloten voor internet en telefoon thuis, maar het is in eerste instantie nog best ingewikkeld. Ik denk dat we er nu uit zijn, maar ergens in m´n achterhoofd zit ik nog te wachten op iets wat we gemist hebben...
Morgen gaan we ook naar een school kijken. Er zitten er vier in de buurt, waarvan we over twee veel goede dingen hebben gehoord, eentje zowel goede als minder goede, en eentje vooral minder goede reacties. Dus die twee goede hebben we gebeld. Blijkt er eentje helemaal vol te zitten en de andere adviseert om de kinderen eerst naar een andere school te doen om ze engels te leren. Terwijl wij juist begrepen hadden dat het beter is als ze meteen op een ´gewone´school zitten met een ESL teacher. Daar gaan we het morgen over hebben.
Kortom, veel keuzes en goed nadenken en luisteren en hopen dat je geen kleine lettertjes mist. Gelukkig komt het niet allemaal tegelijk, en stapje voor stapje lopen we de lijst af.
De kinderen vinden die lijst overigens helemaaaaal niet interessant, dus we doen nog een hoop leuke dingen en dingetjes tussendoor. Vanmiddag weer een strandwandeling, ´nee, vandaag geen natte voeten´ dus van de duinen afrollen en schelpen zoeken en kijken naar de kitesurfers en de dolfijnen in de branding. Zonnetje erbij, en het was helemaal niet zo koud vandaag.
Maar het belangrijkste is dat we ondertussen ´het´ weer hebben gevonden. We liepen daar in KI onder de sterren en het voelde zo goed. Dit is het, zeiden we tegen elkaar. En het voelt echt zo. De herinnering van die twee maanden elf jaar geleden was alles waar we vanuit gingen en het is zo fijn om te merken dat die herinnering klopt, dat we geen dromen najagen maar dat het is wat we in gedachten hadden. We voelen ons thuis.