LaStaVaZa van Lamarck

Okee, dan houd ik het op de clochard. Sommige logees wil je gewoon niet in huis hebbeno_O. En dat verwijst dan weer naar de betekenis van het woord en niet naar de eerderbedoelde persoon. Snappietnog?

Maar rural wonen lijkt me ook wel wat, met of zonder boomhut voor oma, alleen dan heeft Canberra niet meteen mijn voorkeur.
 
*Canberra Promotion modus aan*

In Canberra regent het niet veel, minder dan in Adelaide, Sydney en Melbourne.
Dus kan wel buiten staan als er visite is ;)

fact-genera-sunshine.png


*Canberra Promotion modus uit*
 
Je hebt 'n hobby of je hebt 'm niet.
Fiets gewoon binnen laten staan, tenzij het buiten echt mooi weer is, maar dan ben jij ook weg dus.
En anders: visite buiten.:D
 
volgens mij had ik het al eens eerder gezegd: als alles gewoon goed gaat is er zo weinig te vertellen in een lstvz.
Dus daarom nu tijd voor een update :p

Mijn pap en mam zijn vrij onverwacht op bezoek gekomen.:up: Hij zat te wachten op een operatie, en die werd alsmaar uitgesteld, en ze hadden er ineens genoeg van. Even geskyped, tickets geboekt en nu zitten ze al een dikke week hier. Volgende week moeten ze weer terug, dus het is een bliksembezoek, maar ze hebben in elk geval een idee van hoe we hier wonen enzo. Eerder deze week was ik jarig, ik had een paar dagen vrij, de kids een paar dagen vrij, dus tijd samen om leuke dingen te gaan doen. Kort maar krachtig.:cool:

Niet dus. Dochter van 6 was vorige week niet lekker, wat verhoging, een paar keer gespuugd. Ging in het weekend wel weer wat beter, maar maandag kwam de verhoging terug en ze klaagde over keelpijn. UIteindelijk zijn we naar de huisarts gegaan en die stuurde ons per direct naar de emergency van het ziekenhuis ('not Noarlunga, go to Flinders'). Bleek dat ze een abces had naast de amandelen. Hoop gedoe, er moest een drain, maar ze was te jong, wel of niet in slaap en in elk geval een infuus en blijven slapen.
Ondertussen is iedereen weer thuis en het gaat weer veel beter met haar. Opa en oma waren goud waard, ze hebben onze zoon opgevangen en boodschappen gedaan en de boel draaiend gehouden. Ik heb ze niet veel gezien. Dat moeten we nog maar even in zien te halen, al heeft mijn moeder nu bedacht dat we als gezin tijd nodig hebben om bij te komen en zich daarom terug getrokken op het caravan park!

Ervaring rijker, zullen we maar zeggen, en weer wat dingen geleerd. Wat de ingang is van de emergency en waar je kunt parkeren. Dat het public hospital gewoon goed is, en de wachttijden reuze mee vallen. Dat ik erg blij ben met onze huisarts. En dat twee weken voor familie toch wel heel kort is.
 
Jeetje, wat heftig. Prulleke! Gelukkig dat het nu weer wat beter gaat, maar jullie hebben het zo even goed voor de kiezen gehad. Wat een geluk bij een ongeluk dat nu net je ouders er waren.
Geniet nog even van de tijd dat ze nog bij jullie zijn. Sterkte met de kleine meid.
 
arme Emma... Gelukkig gaat het nu weer beter
Stom dat het net gebeurt als je familie op bezoek is
Aan de andere kant, goed dat je familie er net was om de zoon op te vangen...

Twee weken is inderdaad kort...
Aan de andere kant, ze zijn tenminste op bezoek geweest... Ook niet vanzelfsprekend...

Geniet er nog van!
 
Ahhh, arme Emma! En arme jullie natuurlijk! Geniet nog even van je ouders nu ze er nog zijn en geef de kids maar een grote knuffel!
 
Beterschap met je dochter! En jammer dat je nu nog niet echt veel tijd door heb kunnen brengen met je ouders. Hopelijk kan het binnenkort ingehaald worden.
 
Zo hoor je (even) niets en zo harde actie. Gelukkig alles goed.

En om even op het positieve terug te komen; wat ontzettend gaaf dat je ouders 'even' langskomen, zeg maar dat ik ze supercool vind!
 
Jemig das schrikken! Hoe gaat het nu met Emma?
En hoe vond zij het om bij een OZ dokter te zijn en in een OZ ziekenhuis te liggen? Verstond ze alles wat er gezegd werd?
Hadden de kinderen trouwens toevallig vrij van school of vrij gevraagd?
Geniet nog van je ouders voor je het weet zijn ze weer weg!
 
Bedankt voor de goede wensen! Met dochter gaat het weer prima, dus dat is een opluchting. Ze heeft er helemaal niets aan overgehouden, behalve dat broer nu jaloers is omdat ze er (volgens eigen zeggen) zo verwend is!
Yuud: we hadden zomaar een paar dagen vrij gevraagd, daar doen ze hier niet zo moeilijk over.

Ouders zijn gisteravond weer in het vliegtuig gestapt. Jakkes hoor, afscheid nemen blijft moeilijk, hoe lang duurt t voor dat over gaat? :(

Ze hebben het best goed gehad, al had mijn mam in het begin volgens mij het voornemen om het niks te vinden. Jacarandas vond ze belachelijk ('bomen horen niet paars te zijn') en ze laat de cassiere echt niet inpakken ('als ik het zelf doe gaat het toch veel sneller?'). Ze vindt de bureaucratie ook maar stom (ok, mee eens), net als kerstliedjes met +30 en het was of te warm of te koud. Maar ja, het is echt onmogelijk om niet vrolijk te worden van een koala op het schoolplein, elke avond een zonsondergang aan het strand en pelicanen in de Onkaparinga. De varens in Warrawong waren een succesnummer, maar dat was deels omdat ze al helemaal onder de indruk was van de weg ernaartoe (door de Hills, zat zelf ook te genieten, dju wat is het leuk om hier wat rond te tuffen). Een dag voor vertrek heeft ze mijn pap gevraagd toch echt een foto te maken van die paarse boom, vlak nadat hij een hoed van kangaroeleer had gekocht. :D.

Ondertussen krijgik een smsje dat het vliegtuig overboekt was - ze hebben van hier tot Dubai business class gereisd :D :). Volgens mij zien we die nog wel eens terug!
 
Heftige kennismaking met de gezondheidszorg in Australië voor jullie. Gelukkig dat het weer goed gaat met jullie dochter.
 
zo, kleine update deze keer. De kinderen hebben gister afscheid genomen op de school waar ze de afgelopen vier maanden engels hebben geleerd. Het was niet makkelijk voor ze om weer afscheid te moeten nemen :(. Na de zomervakantie gaan ze naar de school om de hoek. Vorige week hebben ze een 'proefles' gehad, dat ging heel goed. Dochterlief had zelfs haar beste vriendinnetje van de nippers in de klas zitten, dus die kijkt al een beetje uit naar het nieuwe schooljaar. Maar eerst willen ze natuurlijk graag laat naar bed, lang uitslapen, veel spelen (veel tv ook) en veel dagjes uit. Vandaag was in elk geval al een erg geslaagde dag (ja toch, kat? ;) ) .
Wat ik ook mooi vond: vanochtend zat dochter wat te spelen en te neurien. Na het eerste refrein deed zoon (die zat ernaast een strip te lezen) zonder opkijken mee. Na even luisteren kwam ik erachter dat ze dit liedje aan het zingen waren.

' we share a dream and sing with one voice'
 
Back
Top