volgens mij had ik het al eens eerder gezegd: als alles gewoon goed gaat is er zo weinig te vertellen in een lstvz.
Dus daarom nu tijd voor een update
Mijn pap en mam zijn vrij onverwacht op bezoek gekomen.
Hij zat te wachten op een operatie, en die werd alsmaar uitgesteld, en ze hadden er ineens genoeg van. Even geskyped, tickets geboekt en nu zitten ze al een dikke week hier. Volgende week moeten ze weer terug, dus het is een bliksembezoek, maar ze hebben in elk geval een idee van hoe we hier wonen enzo. Eerder deze week was ik jarig, ik had een paar dagen vrij, de kids een paar dagen vrij, dus tijd samen om leuke dingen te gaan doen. Kort maar krachtig.
Niet dus. Dochter van 6 was vorige week niet lekker, wat verhoging, een paar keer gespuugd. Ging in het weekend wel weer wat beter, maar maandag kwam de verhoging terug en ze klaagde over keelpijn. UIteindelijk zijn we naar de huisarts gegaan en die stuurde ons per direct naar de emergency van het ziekenhuis ('not Noarlunga, go to Flinders'). Bleek dat ze een abces had naast de amandelen. Hoop gedoe, er moest een drain, maar ze was te jong, wel of niet in slaap en in elk geval een infuus en blijven slapen.
Ondertussen is iedereen weer thuis en het gaat weer veel beter met haar. Opa en oma waren goud waard, ze hebben onze zoon opgevangen en boodschappen gedaan en de boel draaiend gehouden. Ik heb ze niet veel gezien. Dat moeten we nog maar even in zien te halen, al heeft mijn moeder nu bedacht dat we als gezin tijd nodig hebben om bij te komen en zich daarom terug getrokken op het caravan park!
Ervaring rijker, zullen we maar zeggen, en weer wat dingen geleerd. Wat de ingang is van de emergency en waar je kunt parkeren. Dat het public hospital gewoon goed is, en de wachttijden reuze mee vallen. Dat ik erg blij ben met onze huisarts. En dat twee weken voor familie toch wel heel kort is.
