Hoi, bedankt voor het meeleven/meedenken.
Even op jullie terechte inhoudelijke vragen/opmerkingen;
De prijzen zijn zover gezakt dat de vraagprijs die we er op kunnen plakken al (veel) te laag is om niet voor een paar jaar failliet te zijn. De tijd die we dan nodig hebben om het verlies terug te verdienen is zo lang dat de markt er dan weer heel anders uit kan zien. Zul je zien dat we na 4 jaar de schuld weg gewerkt hebben en dat over 4 jaar ook de huizenmarkt weer terug is op het 'normale' niveau. Kunnen we dus beter zelf hier blijven zitten, dan wonen we nu in een mooi (opgeknapt) huis en kunnen we het wellicht over 4 jaar wel zonder bizar verlies of quit spelend verkopen. En ondertussen ook gewoon doorsparen. We hebben ons leven al behoorlijk aangepast naar 'minder is meer' vanwege de emigratie. Laten we die levensstijl er maar in houden.
Verhuren, tsja, de buren zijn al vertrokken en hebben hun huis al een tijd te huur staan. Komt niemand op af, prijs alweer met 250 p/maand verminderd en nog niets. En het bedrag zou niet voldoende zijn om onze lasten te coveren. Oftewel: verhuren (wat de buren zowieso niet lukt) kost meer dan blijven zitten en geeft ook geen directe opening naar OZ. Ook hier is het dus beter om even te blijven zitten, hopen op een aantrekkende markt de komende jaren en dan wie weet!
Voordeel is dat de lokale makelaar en het hele dorp weet dat we in principe wel weg willen mits de juiste prijs. Dus wie weet lacht God, Allah, Brahman of Boeddha ons nog één keertje toe
Maar je moet een keer een knoop doorhakken, ons leven staat al een 'tijdje' in het teken van migreren (eerst de keus maken, dan het visa verkrijgen, dan de voorbereidingen voor verkoop, verkennings trip voorbereiden enz.) En nu zitten we dus vast. Dan moet je ook het lef en realisme hebben om die volgende knoop ook weer door te hakken. De echte gevolgen daarvan moeten nog even inzinken volgens mij, en ik zal voorlopig wel even geen OZ tv-shows kunnen kijken zonder depri te worden.
Ben nu vooral even heel moe, heel heel moe.