Merry-go-round to & in OZ

Dat mis ik hier echt in Nederland.. Die sterrenhemels. Kon er in Australië ook zo van genieten! Maar kan altijd even naar mijn voetje kijken als ik Australiës bekendste sterrenbeeld wil zien ;)
Nog bedankt voor de uitleg Afterbang!
 
Zoooooo....

Ehhh, weer even uit de winterdip klimmen. Ben normaal geen 'hater' van de winter in NL (zolang het maar gewoon koud is en niet van dat zeikweer er net tussen in) maar nu toch iets meer moeite om me er door heen te slaan. Moet ook echt weer de energie vinden om te gaan klussen en zo...

Maar what's happening? Goede nieuws is dat na vele telefoontjes en mailtjes de engelstalige documenten van NIP (Nederlands Instituut van Psychologen) eindelijk binnen zijn. Stap 1 van de beroepserkenning voor Psycholoog in OZ is gedaan. Nu nog zo'n 3 à 4 stappen (in OZ en IELTS Academic) Dus dat houd N. op de achtergrond wel bezig tussen het normale werk door.

Gisteren had ik opeens een lokale makelaar aan de lijn. Die had op de ijsbaan (ja je woont in een dorp of niet...) gehoord dat we bezig zijn met een emigratie. Dus of als we ons huis wilden verkopen aan hem wilden denken. Beetje brutaal maar aan de andere kant ook wel weer positief. Hij belt ons in plaats van wij hem. Zet de pionnetjes net iets anders op het bord zeg maar :)

Daarna liep ik in de lokale supermarkt DE roddeltante van het dorp tegen het lijf. En ook die had op de ijsbaan (wat gebeurt er allemaal op die ijsbaan!!!!! :confused: ) ook opgevangen dat we gingen migreren.

Nou laat ik het zo zeggen, als zij het weet hoef ik het tegen NIEMAND meer te vertellen, dan gaat het nieuws vanzelf rond in dit krap 2500 koppen tellende gehucht. Bord in de tuin is dan ook (bijna) niet meer nodig zeg maar ;)

Verder: Happy Australia Day!
 
Sounds like a promising 2013!!!!!!
Misschien wel je laatste NL winterdip?

Dat roddelcircuit in het durrup klinkt me bekend in de oren.
Soms handig, maar oh, oh....ineens kun je gewoon geen snelle boodschap meer doen, want iedereen heeft gespreksstof gevonden ;):D en daar kun je niet aan voorbij. Even bijkletsen dus.
En ach....als daarmee straks je huis sneller verkocht is en zo.......mooi meegenomen toch?

Toch wel een gezellige ijsbaan bij jullie.

Succes daar hè!
We duimen lekker verder.

Groetjes
 
Maar what's happening? Goede nieuws is dat na vele telefoontjes en mailtjes de engelstalige documenten van NIP (Nederlands Instituut van Psychologen) eindelijk binnen zijn.

Correctie, het NIP had het toch niet voor elkaar gekregen om de boel officieel in het Engels aan te leveren. Engels is tenslotte niet de taal van de wetenschap...

Dus weer een blaadje voor de vertaler op de stapel :confused:
 
Correctie, het NIP had het toch niet voor elkaar gekregen om de boel officieel in het Engels aan te leveren. Engels is tenslotte niet de taal van de wetenschap...

Dus weer een blaadje voor de vertaler op de stapel :confused:
Pfff knullig zeg! Terug naar het jaar 0...
Wat moet je verder allemaal doen om in Oz als psycholoog te mogen werken? Vast een hoop papierwerk en een hoop geld betalen?
Ik moet het straks doen voor dierenarts en daar denk ik lekker nog even niet aan :p
 
Tsjah, geen vrolijke noot vandaag...

Nadat we vorige week een goed gesprek hadden met een vriendin van ons die ook makelaar is, hebben we vandaag de lokale makelaar op bezoek gehad. En beide hadden eigenlijk (erg) slecht nieuws.

De markt in onze straat is zo 'verziekt' door een paar mensen die vanuit een luxe of juist een noodlottige positie hun huis voor zo weinig verkocht hebben of voor een bodemprijs nog te koop hebben staan dat de prijzen nu extreem laag zijn.

Wij hebben zelf ons huis in 2006 gekocht, zo rond de tijd dat alles op zijn hoogtepunt was, en nu zitten we dus op een dieptepunt. Letterlijk en figuurlijk...

Conclusie: Onze emigratie plannen gaan voor langere tijd de vriezer in, in ieder geval totdat de economie hier weer aantrekt en de huizenmarkt weer normaler is. Het verlies wat we nu zouden nemen zou ons ook een paar jaar vast zetten in NL. Dus we zitten het dan beter uit in dit huis en hopen dat met een paar jaar de situatie anders is.

Ontzettend jammer maar we hebben er nu wel alles aan gedaan, visum geregeld, verkenningsreis gedaan om er zeker van te zijn, huis opgeknapt enz. We kunnen onszelf niets kwalijk nemen. Wall Street en de Grieken hebben ons de das omgedaan.

We zitten nu dus op een punt waar we niet eerder geweest zijn, een situatie die nieuw voor ons is...

 
Ik vind het echt echt echt heel spijtig voor jullie...

Misschien toch niet opgeven en blijven nadenken over oplossing. Je weet nooit!
Veel succes!
 
Echt ontzettend jammer, bij jullie validatietrip was je juist zo blij dat je je goed voelde in Canberra :(.

Enige lichtpuntje: je hebt net een hoop energie en geld gestoken in het opknappen van je huis. Daar kun je nu zelf nog even van profiteren. Ik weet het, schrale troost, maar toch.

In elk geval heb je nu een besluit genomen en weet je dat je nog een paar jaar in Nl zit. Dat is beter dan al die tijd kant en klaar blijven zitten wachten of je misschien over twee maanden gaat verhuizen. Sterkte.

(je hebt vast al verteld, maar waarom is verhuren geen optie?)
 
Jemig wat een K nieuws zeg!!! En het gewoon proberen en hopen op een goed bod is geen optie? Niks te verliezen dan toch?
En ja what about verhuren?
 
Hoi, bedankt voor het meeleven/meedenken.

Even op jullie terechte inhoudelijke vragen/opmerkingen;

De prijzen zijn zover gezakt dat de vraagprijs die we er op kunnen plakken al (veel) te laag is om niet voor een paar jaar failliet te zijn. De tijd die we dan nodig hebben om het verlies terug te verdienen is zo lang dat de markt er dan weer heel anders uit kan zien. Zul je zien dat we na 4 jaar de schuld weg gewerkt hebben en dat over 4 jaar ook de huizenmarkt weer terug is op het 'normale' niveau. Kunnen we dus beter zelf hier blijven zitten, dan wonen we nu in een mooi (opgeknapt) huis en kunnen we het wellicht over 4 jaar wel zonder bizar verlies of quit spelend verkopen. En ondertussen ook gewoon doorsparen. We hebben ons leven al behoorlijk aangepast naar 'minder is meer' vanwege de emigratie. Laten we die levensstijl er maar in houden.

Verhuren, tsja, de buren zijn al vertrokken en hebben hun huis al een tijd te huur staan. Komt niemand op af, prijs alweer met 250 p/maand verminderd en nog niets. En het bedrag zou niet voldoende zijn om onze lasten te coveren. Oftewel: verhuren (wat de buren zowieso niet lukt) kost meer dan blijven zitten en geeft ook geen directe opening naar OZ. Ook hier is het dus beter om even te blijven zitten, hopen op een aantrekkende markt de komende jaren en dan wie weet!

Voordeel is dat de lokale makelaar en het hele dorp weet dat we in principe wel weg willen mits de juiste prijs. Dus wie weet lacht God, Allah, Brahman of Boeddha ons nog één keertje toe :rolleyes:

Maar je moet een keer een knoop doorhakken, ons leven staat al een 'tijdje' in het teken van migreren (eerst de keus maken, dan het visa verkrijgen, dan de voorbereidingen voor verkoop, verkennings trip voorbereiden enz.) En nu zitten we dus vast. Dan moet je ook het lef en realisme hebben om die volgende knoop ook weer door te hakken. De echte gevolgen daarvan moeten nog even inzinken volgens mij, en ik zal voorlopig wel even geen OZ tv-shows kunnen kijken zonder depri te worden.

Ben nu vooral even heel moe, heel heel moe.
 
Echt ontzettend jammer, bij jullie validatietrip was je juist zo blij dat je je goed voelde in Canberra :(.

Ja, ik baal er van om dat Canberra precies was wat we zoeken in het leven. Slower pace of life, hills, boompjes, beestjes en veel outdoor sporten mogelijk. Na december was ik naast verliefd op het Australia van onze vakanties ook verliefd op ACT en omgeving als woon stekkie....

Enige lichtpuntje: je hebt net een hoop energie en geld gestoken in het opknappen van je huis. Daar kun je nu zelf nog even van profiteren. Ik weet het, schrale troost, maar toch.

In elk geval heb je nu een besluit genomen en weet je dat je nog een paar jaar in Nl zit. Dat is beter dan al die tijd kant en klaar blijven zitten wachten of je misschien over twee maanden gaat verhuizen. Sterkte.

Yep, nu een huis wat (bijna) 100% af is en helemaal naar ons zin. En we weten dat we even ons leven weer op kunnen pakken tot nader order zeg maar.
 
Het is mooi om te lezen dat je zelf schrijft "lef en realisme moet hebben om de volgende knoop ook weer door te hakken". Hoe zuur het nu ook is, zeker gezien je verlangen. Even een opbeurende schouderklop van mij!
 
Argh wat erg.... Dit is dus echt niet wat je wilt. Wel dapper dat je er zo positief in blijft staan verder, maar ik hoop echt voor jullie dat het nog de andere kant op gaat ineens.
 
Hey Afterbang,

Knap balen zeg. Ik begrijp het gevoel helemaal. Je wist waarschijnlijk wel dat de uitslag in die richting zou gaan, maar dat het zo'n tegenvaller zou zijn is als een klap in je gezicht. Ik voorzie dat voor ons ook. Iets in de trant van: 2 jaar keihard sparen en droog brood eten om het verlies van je huis terug te verdienen.

Ik zou verwachten dat het gevoel van "wij willen weg en wel nu" de overhand zou hebben en je tegen beter weten in door zou gaan met je plan, maar gelukkig ben je zo wijs je gezonde verstand te gebruiken en te zoeken naar de -naar omstandigheden- beste oplossing.

Da's een behoorlijk compliment, niet?
 
Wat irritant dat alles zo mooi op z'n plek leek te vallen en je nu je plannen moet bevriezen vanwege een huis. Konden we maar met z'n allen die huizenmarkt een zetje geven. Ik ben een beetje bang dat het zo vol wordt in die vriezer.
Hou vol, het wordt vast een keer beter (een beetje snel graag)!
 
Knap balen zeg. Ik begrijp het gevoel helemaal. Je wist waarschijnlijk wel dat de uitslag in die richting zou gaan, maar dat het zo'n tegenvaller zou zijn is als een klap in je gezicht.

Ja we hadden wel een gaatje verwacht, maar niet de Grand Canyon zeg maar...

Ik zou verwachten dat het gevoel van "wij willen weg en wel nu" de overhand zou hebben en je tegen beter weten in door zou gaan met je plan, maar gelukkig ben je zo wijs je gezonde verstand te gebruiken en te zoeken naar de -naar omstandigheden- beste oplossing.

Da's een behoorlijk compliment, niet?

Ja, we zijn wel van de hier en nu generatie. Maar het proces heeft ons al heel veel geduld geleerd. Al slaat het nu een beetje door naar murw gebeukt. Maar ik zie het compliment, dus ik neem hem met dank in ontvangst!
 
Het is mooi om te lezen dat je zelf schrijft "lef en realisme moet hebben om de volgende knoop ook weer door te hakken". Hoe zuur het nu ook is, zeker gezien je verlangen. Even een opbeurende schouderklop van mij!

Check,, de afgelopen week werd er na het eerste gesprek met onze vriendin/makelaar al veel duidelijk. Als de buren hun huis pas verkopen nadat ze 150K (!) gezakt zijn... dan slik je wel even en lig je wel een nachtje wakker.

En dan steek je vervolgens nog een weekje je kopje wel een klein beetje in het zand maar de ratio weet al een beetje waar het heen gaat. En wij zijn niet in de positie om 150K af te schrijven. Dus moet je reëel zijn en naar nieuwe wegen of andere plannen gaan kijken. Beste plan is nu wachten...

Thanks voor het compliment en de schouderklop, sure we need one (or two...)
 
Wat ontzettend vervelend voor jullie :(
Ook ik heb met plezier je goede verhalen over Canberra gelezen. Ik kan me maar amper voorstellen hoe moeilijk het moet zijn om van de toekomst zoals je die voor je zag opeens weer afscheid te moeten nemen. Dat kun je best wel rouwen noemen denk ik.
Inderdaad erg knap dat jullie op tijd deze beslissing hebben kunnen nemen. En ik hoop echt voor jullie dat het er in de toekomst alsnog van komt.
 
Back
Top