Nogmaals even voorstellen.

@Rolls mijn eveneens Tilburgse vader zou keitrots op je zijn! Het vergt moed om dat wat jij ergens als 'falen' ziet (I beg to differ) zomaar in deze grote groep te gooien, met openheid, integriteit en eerlijkheid, onder het motto: we zijn hier allemaal om te struikelen, weer op te staan en ervan te leren. Emigreren, zeker zo ver weg, is nooit makkelijk en ik denk dat iedereen hier, niemand uitgezonderd, wel eens of meermaals tegen obstakels is aangelopen. Ik zou het in jouw geval geen falen noemen, maar durf en ondernemingszin, ambitie en potentie, en het aangrijpen van kansen als ze er liggen. Iets om juist trots op te zijn! Je optimisme aan het einde van je post deel ik: altijd goed om tegen een grens (op dit moment dan nog een grens) aan te lopen. Kan je het ten minste een andere kant op sturen waar je je misschien op dit moment beter voelt. Soms heb je gewoon tijd nodig om erin te groeien, je bent nog maar een paar maanden bezig. Komt wel goed met jou! Succes en hou ons op de hoogte.
 
@Rolls mijn eveneens Tilburgse vader zou keitrots op je zijn! Het vergt moed om dat wat jij ergens als 'falen' ziet (I beg to differ) zomaar in deze grote groep te gooien, met openheid, integriteit en eerlijkheid, onder het motto: we zijn hier allemaal om te struikelen, weer op te staan en ervan te leren. Emigreren, zeker zo ver weg, is nooit makkelijk en ik denk dat iedereen hier, niemand uitgezonderd, wel eens of meermaals tegen obstakels is aangelopen. Ik zou het in jouw geval geen falen noemen, maar durf en ondernemingszin, ambitie en potentie, en het aangrijpen van kansen als ze er liggen. Iets om juist trots op te zijn! Je optimisme aan het einde van je post deel ik: altijd goed om tegen een grens (op dit moment dan nog een grens) aan te lopen. Kan je het ten minste een andere kant op sturen waar je je misschien op dit moment beter voelt. Soms heb je gewoon tijd nodig om erin te groeien, je bent nog maar een paar maanden bezig. Komt wel goed met jou! Succes en hou ons op de hoogte.
Thanks. What more can I say.
En ik ben het zeker met je eens dat alles goed komt. Daar gaan we voor zorgen! Het is natuurlijk ook maar een "klein" hikupje in een groot avontuur.
We gaan er in ieder geval zeker niet minder van genieten onderweg naar de volgende stap, stappen die komen gaan.
 
Helemaal eens met wat @Emulate gezegd heeft.

Ik weet dat het anders aan kan voelen, maar het is zeker geen falen. Je hebt het geprobeerd en hebt je gerealiseerd, dat het (nog) niet voor je is. Dat kan hard aankomen en je zelfvertrouwen een opdonder geven, maar je gaat nu met een Plan B aan de slag. Niks mis mee! En het toont je weerbaarheid aan.

En geloof me, de meesten hier hebben de dips gehad. Dat dingen niet gingen zoals ze wilden en/of gehoopt hadden. Het hoort erbij. Emigreren is een emotionele achtbaan.

Voel je vrij om je hier of naar iemand in een prive bericht even af te reageren. Dat gezegd hebbende, je zit in Adelaide als ik het me goed herinner? Ik ben daar komende week een aantal dagen, als jullie zin hebben om over een kop thee/koffie te kletsen?
 
As all of the above. Dit had zefs in NL kunnen gebeuren. Soms land je op plekken waar je later achter komt niet klaar voor bent of zin in hebt.

Hiccups in emigreren zijn ook standaard, vandaar dat ik ook de serie High and Lows geschreven heb over diverse onderwerpen die spelen in een emigratie. Er zijn meer dan genoeg highs. Maar er zijn ook voldoende lows. Deze (h)erkennen en weten dat andere soortgelijke lows gehad hebben kan helpen het te relativeren (wat je volgens mij al doet trouwens) en jezelf weer aan je nekvel uit de dip te trekken (wat je ook al doet :) ) Je komt er wel!
 
Helemaal eens met wat @Emulate gezegd heeft.

Ik weet dat het anders aan kan voelen, maar het is zeker geen falen. Je hebt het geprobeerd en hebt je gerealiseerd, dat het (nog) niet voor je is. Dat kan hard aankomen en je zelfvertrouwen een opdonder geven, maar je gaat nu met een Plan B aan de slag. Niks mis mee! En het toont je weerbaarheid aan.

En geloof me, de meesten hier hebben de dips gehad. Dat dingen niet gingen zoals ze wilden en/of gehoopt hadden. Het hoort erbij. Emigreren is een emotionele achtbaan.

Voel je vrij om je hier of naar iemand in een prive bericht even af te reageren. Dat gezegd hebbende, je zit in Adelaide als ik het me goed herinner? Ik ben daar komende week een aantal dagen, als jullie zin hebben om over een kop thee/koffie te kletsen?
Wij zitten inderdaad in Adelaide. Koffie en slappe klets is altijd goed. Let me know!! Als het niet in een weekend valt moet het in de avonden, dan zal ik waarschijnlijk alleen komen omdat kleine miss Rolls op tijd naar bed moet. Maar zeker voor te porren! 😉
 
As all of the above. Dit had zefs in NL kunnen gebeuren. Soms land je op plekken waar je later achter komt niet klaar voor bent of zin in hebt.

Hiccups in emigreren zijn ook standaard, vandaar dat ik ook de serie High and Lows geschreven heb over diverse onderwerpen die spelen in een emigratie. Er zijn meer dan genoeg highs. Maar er zijn ook voldoende lows. Deze (h)erkennen en weten dat andere soortgelijke lows gehad hebben kan helpen het te relativeren (wat je volgens mij al doet trouwens) en jezelf weer aan je nekvel uit de dip te trekken (wat je ook al doet :) ) Je komt er wel!
Thanks. Het relativeren en uit die "dip" komen lukt gelukkig, soms met hulp van miss Rolls, prima. En het is allemaal geen ramp natuurlijk. Het is mijn hoofd waarin de diverse kortsluiting en storingen ontstaan.

En natuurlijk komt alles goed!
 
Zoo…een hele lastige update dit keer, maar die horen er ook bij als je je leven overhoop gooit voor een ander bestaan aan de andere kant van deze aardkloot.

Mijn werk. Het is allemaal niet gegaan zoals ik had gedacht. Zelfs niet met de mentaliteit ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan.

De functie was niet weggelegd voor mij en daar heb ik me bij moeten neerleggen. Wat in het hoofd van Rolls erg moeilijk is. De sprong was te groot. Het totaal nieuwe soort werk (verkoop, autocad en nieuwbouw) de cultuur en manier van werken en daarbij de verschillen in de normen en certificering waarin liften worden gebouwd en onderhouden.

Maar zonder verder te veel in de details te gaan, want in mijn hoofd was en is het al lastig genoeg.
Het ik heb gefaald gevoel kent iedereen vast wel.

Maar na een aantal avonden met miss Rolls in gesprek ben ik weer met beide voetjes op Aussie bodem ben gezet.

Gelukkig zit er wel weer een positieve draai aan dit verhaal. Nu kan ik, en heb ik de motivatie om mijn electrical A license gaan behalen. Dus nu gaat de focus die kant op.

Voor nu ga ik de Australische liften eens bekijken als service monteur….Ja ik weet het…..Maar ik zie het als een stap terug naar de service kant om aan de andere kant nog sterker te groeien met de kennis en ervaringen die ik heb. Ik neem nu mijn tijd om te zoeken naar een mooie nieuwe uitdaging binnen het bedrijf waar ik werk of elders.

Alles liep en verloopt al veel te goed in ons avontuur dus als dit de enige hikup is in het verhaal mogen we nog steeds niet klagen.
Still loving life in Australia!

Tegenslagen horen in het leven. Een ander werk in Nederland had het zelfde resultaat kunnen gegeven. Als je ergens niet op je plek zit kun je natuurlijk altijd ergens anders snuffelen.
Vooral proberen uit je comfortzone te gaan. Daarnaast helpt het ook om een goed vooruitzicht te hebben, dus geef jezelf een cadeau, iets wat je leuk vind, boek het en kijk ernaar uit. Alles weer op een rijtje zetten en genieten van het mooie leven in Australië.
 
Even een meer uitgebreide versie van mijn laatste korte update.
Nu dus sinds een paar weken aan de slag bij de nieuwe werkgever. En het bevalt prima.

We waren natuurlijk ontzettend blij dat we beide al werk hadden voordat we aan kwamen in Australlie. Dit maakt het maken van beslissingen en aankopen, financieel gezien, een stuk eenvoudiger. Lees je hoeft niet direct aan je spaarpot te beginnen bij het kopen van spullen, betalen van huur/hotel/rbnb of boodschappen bijvoorbeeld.
Maar achteraf gezien was het bedrijf toch niet de plek waar ik thuis hoor. Veel haaantjes op de afdeling waar ik zat met een niet al te prettige sfeer tot gevolg. Dit had natuurlijk ook effect op de relatie tussen kantoor en de monteurs in het veld, waar ik dus achter kwam toen ik zelf in het veld rond liep als service monteur. Al met al, beter dat ik daar weg ben.

Ik heb de post van @afterbang: highs and lows, werk eens rustig zitten lezen vanochtend.
Veel toch wel vergelijkbare situaties met mijn ervaringen tot nu toe in mijn Australische werk historie van 8-9 maanden.

Kijkend naar de huidige werkgever.
Terug op de Service afdeling waar ik toch wel thuis hoor, als supervisor service de problemen oplossen voor klanten en de monteurs helpen waar ze dat nodig hebben.
Zoals @YunuS aangeeft, je comfort zone, daar zit je al niet meer in als je hier aan het werk gaat. In mijn ervaring (beide bedrijven) hele andere manier van werken dan in nederland. Dan heb ik het over regelgeving in het algemeen, de gebruiken en cultuur verandering en de regelgeving en normen in, in mijn geval de liften, zijn anders dan in nederland.

Wat vele hier op het forum al aangeven, je moet een beetje gekuk hebben dat je direct op de juiste plek en bij het juiste bedrijf terecht komt. In mijn geval had dat (voor nu) een tweede poging nodig.
Zo blijkt maar weer, dat SA helemaal niet zo slecht is met betrekking tot het vinden van een baan als nog al eens lijkt uit ervaringen. Al moet ik wel zeggen dat Miss Rolls het toch wel wat lastiger heeft in haar zoektocht naar een nieuwe baan. Ze heeft nog geen haast maar is toch wel aan het rond kijken. Wellicht is SA toch iets populairder/ toegankelijker in de meer trade gerichte banen dan bijvoorbeeld de marketing zoals Miss Rolls.
Volgens mij was er ook een fysiotherapeut hier op het forum die is terug gekeerd naar nederland omdat zij en haar man geen werk konden vinden hier in SA na twee jaar ofzo?

Verder.....geen idee wat de toekomst gaat brengen, voor nu lekker aan de slag bij deze werkgever, nieuwe ervaringen.
 
Dan was je 15 augustus ineens alweer een jaar in Australië. Wat gaat de tijd toch ongelofelijk snel, veel mooie nieuwe ervaringen op mogen doen in dat jaar.

We zijn gestart met een road trip vanuit Brisbane naar Adelaide waar we nu wonen. Veel gedaan en gezien onderweg, Waaronder ook een aantal xpditers, @Emulate, @Thijsvr, @Jeroen&Karen, @Beebmeep
Recent @Arjan&Sytze nog op bezoek gehad hier in Adelaide.

Zelf nu werkzaam bij mijn tweede werkgever. Miss Rolls is bezig met cursussen om toch langzaam aan rond kijken naar werk in een kantoor omgeving in plaats van thuiswerk, (collegas is toch ook wel fijn voor de sociale contacten).

Mini mis Rolls doet het super goed op school en maakt ontzettend veel vriendjes en vriendinnetjes.
Haar Engels krijgt nu toch wel de overhand en bij het Nederlands en Thais merk je dat woordjes wegvallen/vergeten, of gewoon vervangen worden door Engelse. Ze is pas 5 dus is het wel te begrijpen alles om haar heen is nu immers in het engels. Nederlands en Thais hoort ze enkel thuis met ons.

Aankomende vrijdag komen dan mijn ouders aan. Drie maanden om onze nieuwe achtertuin te laten zien🙃.
 
Tijd vliegt echt hè! Dat twee/drietalige zal best een uitdaging zijn maar mooi als er iets blijft hangen van die talen. Fijn voor familie en wellicht handig voor later als International Business Woman 😉
De tijd gaat veel te snel.
En er gebeurd zo veel. Als we in het weekend weg gaan met de auto, meestal naar de hills, moet je jezelf toch even knijpen als je weer een prachtig uitzicht hebt daar in the hills.
En dat je hier toch echt woont nu.

We blijven de talen gewoon spreken met haar om het zo veel mogelijk bij te houden voor haar. Maar... Je kan ze niet dwingen uiteindelijk. Maar opa en oma zullen wel een handje helpen met Nederlands de komende drie maanden 😁.
 
Ons lukt het niet, dus chappeau voor jullie.

Kinderen die engels praten, automatisch engels terug praten.
Toch stugger NL blijven praten, na 4x uitleggen...laat maar ik praat wel engels :)
 
Ons lukt het niet, dus chappeau voor jullie.

Kinderen die engels praten, automatisch engels terug praten.
Toch stugger NL blijven praten, na 4x uitleggen...laat maar ik praat wel engels :)
Ik vind het soms ook wel lastig hoor. Als ze zegt ik heb geen zin om nederlands te praten, tjah wat ga ik dan zeggen....
Dan begin ik vaak ook maar in het engels. En soms overvalt het me en praat ik ongemerkt de hele dag geen woord Nederlands. Dus tjah, we doen ons best om het vol te houden, Miss Rolls is er beter in met het Thais moet ik zeggen.

Wel heb ik ze uitgelegd dat als opa en oma hier zijn zal ze wel moeten want opa spreekt geen engels, en oma hmmmmm ze kan zich helpen.
Maar daar is ze dan wel weer enthousiast voor.
We gaan het zien.
Wat zijn de verdere ervaringen hier onder Expditers in meertalige families? Nederlamds Engels en.....
 
Last edited:
Back
Top