Emulate
Well-Known Member
Pro forma zijn Mr Emulate en ik een meertalige familie . Maar daar komt in de praktijk niks van terecht want Mr Emulate, zijn familie en vrienden zijn volbloed Australiers en spreken geen letter Nederlands. Zijn kinderen zijn dertigers met bloeiende Melburnian loopbanen en Nederlands leren is voor hun nonsens. In mijn geval gaat het meer over mezelf. Hoe hou ik mijn moedertaal vast als ik die 100 % nooit spreek? En is dat belangrijk?Ik vind het soms ook wel lastig hoor. Als ze zegt ik heb geen zin om nederlands te praten, tjah wat ga ik dan zeggen....
Dan begin ik vaak ook maar in het engels. En soms overvalt het me en praat ik ongemerkt de hele dag geen woord Nederlands. Dus tjah, we doen ons best om het vol te houden, Miss Rolls is er beter in met het Thais moet ik zeggen.
Wel heb ik ze uitgelegd dat als opa en oma hier zijn zal ze wel moeten want opa spreekt geen engels, en oma hmmmmm ze kan zich helpen.
Maar daar is ze dan wel weer enthousiast voor.
We gaan het zien.
Wat zijn de verdere ervaringen hier onder Expditers in meertalige families? Nederlamds Engels en.....
Met jonge kinderen is het relatief makkelijk om ze meertalig op te voeden. Die kids switchen moeiteloos van taal A naar B naar C en leren er nog een vierde D bij in 5 nanoseconden. Dat ze er soms geen zin in hebben maakt niet uit. Ik heb op school ook heel wat lessen Latijn, Grieks, Duits en Frans puberaal zitten verkloten zonder iets op te steken, en toch zijn die talen allemaal beklijfd. Het is gewoon de jonge leeftijd waarop je het leert die de imprint bepaalt, dat doe je niet meer zo goed op hogere leeftijd. Dus ook al heeft Mini Miss Rolls er geen zin in, je kunt van jouw kant stug volhouden om Nederlands met haar te spreken. Ook al antwoordt ze in het Engels, ze pikt nog steeds jouw Nederlands op. En je hebt gelijk, haar grootouders zullen het de komende tijd wel forceren.
Is het belangrijk? In mijn ogen als linguist wel. Het is wetenschappelijk aangetoond dat meertaligheid andere, en een veelvoud meer hersenverbindingen legt dan eentaligheid. Dat snelle schakelen geeft, ook aangetoond, ook een voorsprong bij andere educatiegebieden zoals exacte vakken. Op IQ-testen (hoe arbitrair dan ook) is zichtbaar dat meertaligheid hoger scoort en bovendien voortgaande groei in het IQ laat zien. Dat geeft Mini Miss Rolls dus veel meer onderwijskeuzemogelijkheden in haar latere leven. Gratis voor niks .
Praktisch gezien: als Mini Miss Rolls 3 talen vloeiend spreekt, kan ze rijkelijk kiezen waar ze zelf haar tertiaire opleiding wil volgen. In Australia (of andere Engelstalige landen), in Nederland, of in Thailand? Allemaal mogelijk als je die talen beheerst. Heerlijk geschenk voor haar, toch?
Voor mezelf sta ik er wat anders in. Ik ben nota bene Neerlandicus en mijn Nederlands aan het verliezen omdat ik het niet meer spreek. Het feit dat ik nog Nederlands doceer stagneert dat een beetje maar het is onontkoombaar zonder gedegen oefening. Waar ik me voor mezelf meer zorgen over maak is regressie op hogere leeftijd. Je hoeft er niet eens dement voor te worden om je tweede taal te verliezen, dat hoort in mindere of meerdere mate bij de ouderdom. Dementie maakt het alleen beduidend erger. Dus wat nou als mijn Australische familie mij niet meer begrijpt als ik mijn Engels verlies en weer in het Nederlands (van een 10-jarige) ga communiceren? Da's een vraagstuk dat ik nog moet oplossen .
Last edited: